3.1 KiB
ข้อมูลทั่วไป
ในบทนี้ พระยาห์เวห์ทรงกล่าวถึงบาบิโลนเกี่ยวกับการล่มสลายของเธอเหมือนกับว่าเธอได้เป็นราชินีผู้ซึ่งถูกทำให้ขายหน้า (ดูที่: [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]] และ [[rc:///ta/man/translate/figs-personification]])
ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลนเอ๋ย จงลงไปและนั่งในผงคลี ธิดาแห่งเคลเดียเอ๋ย จงนั่งบนพื้นดิน...
ทั้งสองวลีนี้มีความหมายพื้นฐานเป็นสิ่งเดียวกัน การนั่งบนผงคลีดินเป็นสัญลักษณ์ของการอับอายขายหน้า (ดูที่: [[rc:///ta/man/translate/figs-parallelism]] และ [[rc:///ta/man/translate/translate-symaction]])
ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลนเอ๋ย...ธิดาแห่งเคลเดียเอ๋ย
ทั้งสองวลีนี้อ้างถึงเมืองบาบิโลน ซึ่งได้ถูกพูดถึงเหมือนกับมันได้เป็นธิดา นั่นคือเมืองเป็น "ธิดา" แสดงว่าประชาชนคิดอย่างรักใคร่กับเธออย่างไร (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor)
ที่ปราศจากบัลลังก์
ในที่นี้ "บัลลังก์" อ้างถึงอำนาจในการปกครอง คำแปลอีกอย่างหนึ่ง "ปราศจากอำนาจในการปกครอง" (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy)
คนจะไม่เรียกเจ้าว่างดงามและอ่อนช้อยอีกต่อไป
นี่สามารถแปลเป็นรูปประโยคที่มีประธานเป็นผู้กระทำ คำแปลอีกอย่างหนึ่ง "ประชาชนจะไม่เรียกเธอว่างดงามและอ่อนช้อยอีกต่อไป" (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-activepassive)
งดงามและอ่อนช้อย
คำทั้งสองนี้มีความหมายคล้ายกัน เป็นการอธิบายถึงผู้ที่สวยงามและมีชีวิตหรูหรา คำแปลอีกอย่างหนึ่ง "งดงามมาก" หรือ "หรูหรามาก" (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-doublet)