th_tn/isa/47/01.md

3.1 KiB

ข้อมูลทั่วไป

ในบทนี้ พระยาห์เวห์ทรงกล่าวถึงบาบิโลนเกี่ยวกับการล่มสลายของเธอเหมือนกับว่าเธอได้เป็นราชินีผู้ซึ่งถูกทำให้ขายหน้า (ดูที่: [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]] และ [[rc:///ta/man/translate/figs-personification]])

ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลนเอ๋ย จงลงไปและนั่งในผงคลี ธิดาแห่งเคลเดียเอ๋ย จงนั่งบนพื้นดิน...

ทั้งสองวลีนี้มีความหมายพื้นฐานเป็นสิ่งเดียวกัน การนั่งบนผงคลีดินเป็นสัญลักษณ์ของการอับอายขายหน้า (ดูที่: [[rc:///ta/man/translate/figs-parallelism]] และ [[rc:///ta/man/translate/translate-symaction]])

ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลนเอ๋ย...ธิดาแห่งเคลเดียเอ๋ย

ทั้งสองวลีนี้อ้างถึงเมืองบาบิโลน ซึ่งได้ถูกพูดถึงเหมือนกับมันได้เป็นธิดา นั่นคือเมืองเป็น "ธิดา" แสดงว่าประชาชนคิดอย่างรักใคร่กับเธออย่างไร (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor)

ที่ปราศจากบัลลังก์

ในที่นี้ "บัลลังก์" อ้างถึงอำนาจในการปกครอง คำแปลอีกอย่างหนึ่ง "ปราศจากอำนาจในการปกครอง" (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-metonymy)

คนจะไม่เรียกเจ้าว่างดงามและอ่อนช้อยอีกต่อไป

นี่สามารถแปลเป็นรูปประโยคที่มีประธานเป็นผู้กระทำ คำแปลอีกอย่างหนึ่ง "ประชาชนจะไม่เรียกเธอว่างดงามและอ่อนช้อยอีกต่อไป" (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-activepassive)

งดงามและอ่อนช้อย

คำทั้งสองนี้มีความหมายคล้ายกัน เป็นการอธิบายถึงผู้ที่สวยงามและมีชีวิตหรูหรา คำแปลอีกอย่างหนึ่ง "งดงามมาก" หรือ "หรูหรามาก" (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-doublet)