See in Reader
2.4 KiB
ข้อมูลทั่วไป
ในบทที่ 2:9 อิสยาห์ได้เสร็จสิ้นการทูลพระยาห์เวห์ใน บทที่ 2:10-11 อิสยาห์ได้กล่าวแก่ประชาชนของยูดาห์ ทั้งสองครั้งนี้อิสยาห์ได้พูดในรูปแบบของบทกวี (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-parallelism)
ประชาชนจะก้มกราบลง และแต่ละคนจะล้มลง
ในที่นี้การกราบลงที่พื้นแสดงให้เห็นถึงประชาชนที่ได้ถ่อมตัวอย่างสิ้นเชิงเพราะว่าพวกเขาตระหนักว่าสิ่งที่พวกเขาไว้วางใจนั้นไร้ค่า และพวกเขาไม่สามารถทำสิ่งใดเพื่อช่วยเหลือตัวพวกเขาเองได้ ประโยคนี้สามารถกล่าวในรูปประโยคที่มีประธานเป็นผู้กระทำ คำแปลอีกอย่างหนึ่ง "พระเจ้าจะทรงทำให้ประชาชนละอายใจ และพวกเขาจะตระหนักว่าทั้งหมดที่พวกเขาเชื่อนั้นไร้ค่า" (ดูที่: [[rc:///ta/man/translate/figs-metaphor]] และ [[rc:///ta/man/translate/figs-activepassive]])
ประชาชน
มนุษย์ซึ่งตรงข้ามกับสัตว์ทั้งหลาย
แต่ละคน
"แต่ละบุคคล"
อย่ายกพวกเขาขึ้นมา
คำว่า "ยกพวกเขาขึ้นมา" เป็นภาพเปรียบเทียบที่หมายถึงการที่พระยาห์เวห์ทรงยกโทษให้กับประชาชน คำแปลอีกอย่างหนึ่ง "อย่ายกโทษพวกเขา" (ดูที่: rc://*/ta/man/translate/figs-metaphor)