\v 29 \v 30 \v 31 29Laban hari deka datai alai orang deka nyebut, ‘Beberekat meh indu ke mandul, ke nadai kala ngandung, ke nadai kala nusuka anak!’ 30 Sida lalu belabuh bejaku ngagai bukit, ‘Tinggang kami!’ lalu bejaku ngagai munggu, ‘Lamun kami!’ 31Laban enti sida ngereja nya lebuh kayu agi idup, nama utai ti deka nyadi lebuh kayu nya udah rangkai?”