\v 18 ۱۸۔ تُساں اوُں پہاڑ دے کول نئیں وے گئے جیں کوُ ہتھ ہتھ لاونا ممکن ہا اَتے اوُں کوُ بھا لگی راہندی ہائی اَتے اوُندے تے کالا بّدل تے اندھارا تے طوفان۔ \v 19 ۱۹۔ اَتے نرسنگے دا شور تے کلام کرن آلے دی ایہو جئی آواز ہا جیں کوُ سُنن آلیاں نے منّت کیتی  کہ ساڈے نال ایہہ کلام نہ کیتا ونجے۔ \v 20 ۲۰۔ کیونکہ اوہ اِیں حکم دی برداشت نہ کر سگے کہ اگر کوُئی جانور وی اوُں پہاڑ کوُ ہتھ لاوے تاں سنگسار کیتا ونجے۔ \v 21 ۲۱۔ اَتے اوہ نظارہ ایہو جیہا ڈراونا ہا کہ موسیٰ نے آکھیا میں بہوُں ڈردا ہاں۔