\v 13 ۔ تاں ا وہ نرسنگے پھوکدے تے گیت گاؤندے ہوئے اک بندے وانگوں سن . تے خداوند دی حمد تے شکر گزاری وچ اوہناں دی واج اک لگدی سی . تے جدوں اوہناں نے نرسنگیاں تے جھانجراں تے اپنی واج اچی کیتی پئی  "خداوندی ستائش کروکیوں جو اوہ نیک اے . کیوں جو اوہدی رحمت ابد تک ہے۔" تاں گھر یعنی خدا وند دا گھر بدلیاں نال بھر گیا \v 14 تے کاہناں نوں بدلاں دے کارن سیوا کرن لئی ٹھہرن دی طاقت نہ رہی . کیوں جو خداوند دے جلال نے خداوندے گھر نوں بھردتا