\v 9 .تد خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں آکھیا پئی، "میں ایس قوم نُوں ویکھنا ہاں۔ ایہہ قوم نا فرمان قوم اے"۔ \v 10 .  ایس لئی تُوں ہُن مینوں نہ ڈکیِں کیوں جو میرا غُصہ اوہناں تے بَھڑکے گا اَتے میں اوہناں نُوں بھسم کر دیاں گا۔ اَتے میں " تینوںؔ" اِک وڈی قوم بناواں گا۔ \v 11 . تد مُوسیٰؔ نے خُداوند اپنے ربّ اَگے ترلا کیِتا، "خُداوند! تیرا غُصہ کیوں اپنے لوکاں تے بھڑک دا اے جِنہاں نُوں تُوں ڈاہڈے زور اَتے اپنی بانہہ دے ٹِل نال مَصرؔ دے دیس وِچوں کڈھ لَے آیا ایں؟