\v 14 .اَتے تُوں اوہدے پُتراں نُوں لَیا کے اوہناں نُوں کُڑتے پوائیِں۔ \v 15 . تُوں پکا، اوہناں نُوں وی اوہناں دے پیو وانگ میرے لئی مَسح کریِں تاں جو اوہ میرے لئی کاہن ہون دی سیوا دا کَم کر سَکن اَتے اوہناں دا مَسح ہونا اوہناں لئی پیِڑیہو پیِڑی سدا تیِک کہانت دا نشان ہووےگا۔" \v 16 . مُوسیٰؔ نے سب کُجھ اونج ہی کیِتا جِویں خُداوند نے اوہنوں اوہ سب کَم کرن دا حُکم کیِتا سی۔