Tue Aug 18 2020 12:14:45 GMT+0800 (+08)

03/16.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 16 . جا کے اِسرائیلیؔ وڈیریاں نوں اِک تھاں اکٹھا کر تے اوہناں نوں آکھ پئی خُداوند تہاڈے پئو دادے دے ربّ ابرہامؔ تے اِضحاقؔ تے یعقُوبؔ دے ربّ نے مینوں وکھالی دے کے ایہہ آکھیا اے پئی میں تہانوں وی تے جیہڑے ورتا تہاڈے نال مِصرؔ وِچ ہون ڈیا اے اوہنوں وی ڈاڈا ویکھیا اے۔ \v 17 . تے میں آکھیا اے پئی میں تہانوں مِصرؔ دے دُکھ وِچوں کڈھ کے کنعانیاںؔ تے حِتیاںؔ تے اموریاںؔ تے فرزّیاںؔ تے حوّیاںؔ تے یبوسیاّںؔ دے دیس وِچ لے آواں گا جِتھے دُدھ تے شہد وَگدا اے۔ \v 18 . تے اوہ تیری گل منن گے تے توں اِسرائیلیؔ وڈیریاں نوں نال لے کے مِصرؔ دے بادشاہ کول جاویں  تے اوہنوں آکھیں پئی خُداوند عبرانیاںؔ دے ربّ نال ساڈی مُلاقات ہوئی  اے ۔ ہُن تُوں ساہنوں ترّے دیہاڑیاں دی منزل تیک بیابان ول جان دے  تاں جو اَسیں خُداوند اپنے ربّ لئی چڑھاوا چڑھایئے۔ 
+\v 16 . جا کے اِسرائیلیؔ وڈیریاں نوں اِک تھاں اکٹھا کر تے اوہناں نوں آکھ پئی خُداوند تہاڈے پئو دادے دے ربّ ابرہامؔ تے اِضحاقؔ تے یعقُوبؔ دے ربّ نے مینوں وکھالی دے کے ایہہ آکھیا اے پئی میں تہانوں وی تے جیہڑے ورتا تہاڈے نال مِصرؔ وِچ ہون ڈیا اے اوہنوں وی ڈاڈا ویکھیا اے۔ \v 17 . تے میں آکھیا اے پئی میں تہانوں مِصرؔ دے دُکھ وِچوں کڈھ کے کنعانیاںؔ تے حِتیاںؔ تے اموریاںؔ تے فرزّیاںؔ تے حوّیاںؔ تے یبوسیاّںؔ دے دیس وِچ لے آواں گا جِتھے دُدھ تے شہد وَگدا اے۔ \v 18 . تے اوہ تیری گل منن گے تے توں اِسرائیلیؔ وڈیریاں نوں نال لے کے مِصرؔ دے بادشاہ کول جاویں  تے اوہنوں آکھیں پئی خُداوند عبرانیاںؔ دے ربّ نال ساڈی مُلاقات ہوئی اے ۔ ہُن تُوں ساہنوں ترے دیہاڑیاں دی منزل تیک بیابان ول جان دے  تاں جو اَسیں خُداوند اپنے ربّ اَگے چڑھاوا چڑھایئے۔

03/19.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 19 . ‏تاں میں جاندا ہاں کہ شاہِ مِصؔرتہانوں اوہدوں ٹیکر نہ جان دے گا جد تک کوئی قوی ہاتھ انہوں مجبور نہ کردیوے۔ \v 20 . لہذا میں اپنا ہاتھ  اوہناں تے ودھاواں گا تے  مِصرؔیاں نوں اوہناں تمام عجائبات توں جہیڑے میں اوہناں دے  درمیان کراں گا اوہناں نوں مار دواں گا۔ اوس دے بعد اوہ تہانوں جاون دین گے۔ \v 21 . تے میں مِصؔریاں نوں اوہناں لوکاں تے مہربان کردیواں گا تاجے جدوں تُسی مِصؔروچوں جاؤ  تے تسی خالی ہاتھ نہ جائیو۔ \v 22 . ہاڈی ہر اِک عورت نوں اے چائیدا اے کہ اوہ اپنی گوانڈن نوں یا کسے وی عورت نوں جیہڑی اوہدے گھر پروانی ہووئے سونے چاندی دیے زیورتے لباس منگ لوئے جہرے تسی اپنے پتراں تے دھیو نوں پہناؤ گے اس طرح تُسی مِصؔریاں نوں لٹ لوو گے۔
+\v 19 . ‏تے مینوں پتا اے \v 20 . لہذا میں اپنا ہاتھ  اوہناں تے ودھاواں گا تے  مِصرؔیاں نوں اوہناں تمام عجائبات توں جہیڑے میں اوہناں دے  درمیان کراں گا اوہناں نوں مار دواں گا۔ اوس دے بعد اوہ تہانوں جاون دین گے۔ \v 21 . تے میں مِصؔریاں نوں اوہناں لوکاں تے مہربان کردیواں گا تاجے جدوں تُسی مِصؔروچوں جاؤ  تے تسی خالی ہاتھ نہ جائیو۔ \v 22 . ہاڈی ہر اِک عورت نوں اے چائیدا اے کہ اوہ اپنی گوانڈن نوں یا کسے وی عورت نوں جیہڑی اوہدے گھر پروانی ہووئے سونے چاندی دیے زیورتے لباس منگ لوئے جہرے تسی اپنے پتراں تے دھیو نوں پہناؤ گے اس طرح تُسی مِصؔریاں نوں لٹ لوو گے۔

manifest.json

@@ -65,6 +65,7 @@
 		"03-07",
 		"03-09",
 		"03-11",
-		"03-13"
+		"03-13",
+		"03-16"
 	]
 }