\v 16 . تد فِرعونؔ نے مُوسیٰؔ تے ہارُونؔ نُوں چھیتی چھیتی سَد کے آکھیاپئی، "میں خُداوند تہاڈے ربّ دا تے تہاڈا قُصوروار ہاں۔ \v 17 . سو ایدکی میرا قصُور معاف کرو تے خُداوند اپنے ربّ اَگے شفاعت کرو پئی اوہ بس ایس مَری نوُں میتھوں دُور کر دیوے۔" \v 18 . سو مُوسیٰؔ نے فِرعونؔ کولوں نکل کے خُداوند اَگے شفاعت کیِتی۔
See in Reader
