\v 3 . سو مُوسیٰؔ اَتے ہارُونؔ نے فِرعونؔ کول جا کے اوہنوں آکھیا پئی "خُداوند عِبرانیاںؔ دا رَبّ اینج فرماندا اے ’ تُوں کدھ تِیک میرے اَگے نیِواں ہون توں نہ کریں گا؟ میریاں لوکاں نُوں جاںدے تاں جو اوہ میری عِبادت کر سَکن۔ \v 4 . اَتے جے تُوں میریاں لوکاں نُوں جان نہ دِتا تے ویکھیں، کل میں تیرے دیس تے ٹِڈیاں لَے آواں گا۔