\v 14 . تے جدوں آن والیاں ویلیاں وِچ تیرا پُتر تینوں پُوچھے پئی، "ایہہ کیِہ اے؟" تے تُوں اوہنوں ایہہ جواب دیویں پئی خُداوند ساہنوں مِصرؔ وِچوں جیہڑا غلامی دا گھر اے بانہہ دے ٹل نال کڈھ لَے آیا۔ \v 15 . تے جدوں فرِعونؔ نے ساہنوں گھلنا نہ چاہیاتے خُداوند نے مِصرؔ وِچ انسان تے حیوان دونواں دے پلیٹھی دے مار مُکائے ایس لئی میں ڈنگراں دے سارے نَر جاواں نُوں جیہڑے اپنی اپنی ماں دی کُکھ کھول دے نیں خُداوند اَگے قُربان کرنا ہاں پَر اپنے سارےپلیٹھی دے پُتراں دا فِدیہ دینا ہاں۔ \v 16 . تے ایہہ گَلاں تیرے ہتھ تے اک نشان تے تیرے مَتھے اُتے ٹکیاں وانگ ہون کیوں جو خُداوند اپنے بانہہ دے ٹل نال ساہنوں مِصرؔ دے دیس وچوں کڈھ لَے آیا۔
See in Reader
