\v 16 . جا کے اِسرائیلیؔ وڈیریاں نوں اِک تھاں اکٹھا کر تے اوہناں نوں آکھ پئی خُداوند تہاڈے پئو دادے دے ربّ ابرہامؔ تے اِضحاقؔ تے یعقُوبؔ دے ربّ نے مینوں وکھالی دے کے ایہہ آکھیا اے پئی میں تہانوں وی تے جیہڑے ورتا تہاڈے نال مِصرؔ وِچ ہون ڈیا اے اوہنوں وی ڈاڈا ویکھیا اے۔ \v 17 . تے میں آکھیا اے پئی میں تہانوں مِصرؔ دے دُکھ وِچوں کڈھ کے کنعانیاںؔ تے حِتیاںؔ تے اموریاںؔ تے فرزّیاںؔ تے حوّیاںؔ تے یبوسیاّںؔ دے دیس وِچ لے آواں گا جِتھے دُدھ تے شہد وَگدا اے۔ \v 18 . تے اوہ تیری گل منن گے تے توں اِسرائیلیؔ وڈیریاں نوں نال لے کے مِصرؔ دے بادشاہ کول جاویں تے اوہنوں آکھیں پئی خُداوند عبرانیاںؔ دے ربّ نال ساڈی مُلاقات ہوئی اے ۔ ہُن تُوں ساہنوں ترّے دیہاڑیاں دی منزل تیک بیابان ول جان دے تاں جو اَسیں خُداوند اپنے ربّ لئی چڑھاوا چڑھایئے۔
See in Reader
