pnb_exo_text_reg/04/24.txt

\v 24 . تے راہ وِچ جدوں اوہ آرام کرن لئی رُکے تے اوتھے خُداوند اوہنوں مِلیا تے چاہییا کہ اوہنوں مار دیوے۔ \v 25 . تد صفُورہؔ نے چقمق دا اِک پتھر لَے کے اپنے پُتر دی کَھلڑی وڈھ دِتی تے اوہنوں مُوسیٰؔ دے پیراں وِچ سُٹھ کے آکھیا تُوں بِنا شک میرے لئی خُونی لاہڑا ہویا۔ \v 26 . تد اوہنے اوہنوں چھڈ دِتا۔ سو اوہنے اوہنوں آکھیا پئی خَتنے دے سببوں تُوں خُونی لاہڑا ایں۔