\v 12 . مِصؔر دے لوک ایہہ آکھن جوگے کیوں ہون پئی، "اوہ اوہناں نُوں بریائی لئی کڈھ لَگیا تاں جو اوہناں نوں پہاڑاں وچ مار سُٹھے اَتے اوہناں نوں دھَرتی توں مار مُکاوے؟" سو تُوں اپنے غُصے توں ٹَلیا رہ اَتے اپنے لوکاں نال ایہہ برائی کرن دا خیال چھڈ دے۔ \v 13 .تُوں اپنے بندیاں ابرہامؔ، اِضحاقؔ تے یعقُوبؔ نُوں یاد کرجِنہاں نال تُوں اپنی ہی سونہہ کھا کے آکھیا سی پئی، "میں تہاڈی پہیِڑھی نُوں انبر دے تاریاں وانگ ودھاواں گا اَتے ایہہ سارا دیس جَہدا میں ذِکر کیِتا اے تہاڈی پہیِڑھی نُوں بخشاں گا پئی اوہ سَدا اوہدے مالک رہن"۔ \v 14 .تد خُداوند نے اوس سزا دین دے خیال نُوں چَھڈ دِتا جیہڑی سزا اوہنے دَسی سی پئی اوہ دیوے گا۔
See in Reader
