\v 18 .تد مُوسیٰؔ پرت کے اپنے سہورے یِتروؔ وَل گیا تے اوہنے آکھیا پئی مینوں ذرا اِجازت دے پئی اپنے بھراواں کول جاواں جیہڑے مِصرؔ وِچ نیں تے ویکھاں پئی ہُن تیک جیوندے وی نیں کے نئیں۔ یِتروؔ نے مُوسیٰؔ نوں آکھیا پئی سلامتی نال جا۔ \v 19 . تے خٰداوند نے مِدیانؔ وِچ مُوسیٰ نوں آکھیا پئی مِصرؔ وَل پرت جاکیوں جو اوہ کُل لوکی جیہڑے تیری جان دے ویری سَن مَر کھپ گئے نیں۔ \v 20 . تد مُوسیٰؔ اپنے وٹّی تے اپنے پُتراں نُوں لَے کے، تے اوہناں نُوں اِک کھوتے تے بہا کے مِصرؔ نوں پرتیا تے مُوسیٰؔ نے ربّ دی سوٹی اپنے ہتھ وِچ پھڑ لئی۔
See in Reader
