\c 8 \v 1 . فیر خُداوند نے مُوسیٰؔ نوُں آکھیا پئی فِرعونؔ کول جا تے اوہنوں آکھ، "خُداوند ایہہ فرماندا اے پئی میرے لوکاں نوں جاندے تاں جو اوہ میری عبادت کرن۔ \v 2 . تے جے تُوں اوہناں نوں جان نہ دِتا تے ویکھ میں تیرے دیس نُوں ڈڈواں نال ماراں گا۔ \v 3 . تے دریا دے ڈڈوُ گنتیوں باہر ہو جان گے تے اوہ تیرے گھر تے تیرے سون بہھن دی تھاں تے آ کے تے تیرے نوکراں دے گھراں وِچ تے تیری رعیّت اُتے تے تیرے تندُوراں تے آٹا گُونن والیاں پراتاں تے کنالیاں وِچ وڑھدے پھرن گے۔ \v 4 . تیرے تے تیری رعیّت تے تیرے نوکراں تے چڑھدے پھرن
See in Reader
