\v 5 . تے خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں آکھیا پئی ہارُونؔ نُوں آکھ اپنی سوٹی پھَڑ کے اپنا ہتھ دریاواں تے نہراں تے جھِیلاں وَل ودھا تے ڈَڈواں نُوں مِصرؔ دے دیس تے چاڑھ لیا۔ \v 6 .سو جِنہا پانی مِصرؔ وچ سی ہارُونؔ نے اوہدے وَل اپنا ہتھ ودھایا تے ڈَڈُو چڑھ آئے تے مِصرؔ دے دیس نُوں ڈھک دِتا۔ \v 7 . تے جادُوگیراں نے ویِہ اپنے جادُو نال اینج ہی کیِتا تے مِصرؔ دے دیس تے ڈَڈُو چاڑھ لے آئے۔
See in Reader
