1 line
1.0 KiB
Plaintext
1 line
1.0 KiB
Plaintext
|
\v 12 . مصریاں نوں ایہہ کہن دا موقع کیوں ملے کہ عِبرانیاں داخدا اوناں بھڑے ارادے نال کڈ کے لے گیا تاں جے اوناں نوں پہاڑاں وِچ مار دیوے ساری زمین اتوں مُکا دیوے ؟ مہربانی کر کے اپنے وڈے قہر توں رُک جاتے اپنے لوکاں اُتے مصیبت نہ لیا ۔ \v 13 . اپنے بندیاں ابرہام ، اِضحاق تے یعقوب نوں یاد کر جہناں نال تُو اپنی ای سہنو کھا کے آکھیا سی کہ میں تہاڈی نسل نوں آسمان دے تاریاں وانگوں ودھاواں گا تے ایہہ سارا ملک جہدا میں اوناں نال وعدہ کیتا سی تہاڈی نسل نوں دیواں گاتے او ہمیشاں لئی اِیدے وارث ہون گے ۔ \v 14 . تَد خداوند نے اپنے قہر تے غصے نوں روکیا تے اونے اپنے لوکاں اُتے او مصیبت نہ لیاندی جہدا اونے ڈراوا دتا سی ۔
|