\c 32 \v 1 .جد لوکاں نے ویکھیا پئی مُوسیٰؔ نے پہاڑوں اُترن وِچ چِر لایا تے اوہ ہارُورنؔ کول اَکٹھے ہو کے اوہنوں آکھن لگے پئی اُٹھ تے ساڈے جوگا دیوتا بنا دے جیہڑا ساڈے اَگے اَگے ٹُرے کیوں جو اَسیں نئیں جان دے پئی ایس بندے مُوسیٰؔ نوں جیہڑا ساہنوں مِصرؔ دے دیس وِچوں کڈھ لَے آیا اے کیِہ بَن گئی اے۔ \v 2 . ہارُوؔن نُوں اوہناں نُوں آکھیا پئی تہاڈیاں ووٹیاں اَتے مُنڈیاں اَتے کُڑیاں دے کَناں وِچ جیہڑیاں سوُنے دیِاں والیِاں نیں اوہناں نُوں لاہ کے میرے کول لَے آؤ۔
See in Reader
