\c 11 \v 1 . اَتے خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں آکھیا پئی "میں فِرعونؔ اَتے مِصریاںؔ اُتے اِک ہور بلّا لیاواں گا۔فیر اوہ تُہانوں ایتھوں جان دیوےگا۔ اَتے اَخیری جِدوں اوہ تُہانوں جان دیوے گا اَتے اوہ تُہانوں ایتھوں پَکا ہی کڈھ دیوےگا۔ \v 2 . سو ہُن تُوں لوکاں دی کَنیِں پا دےپئی اوہناں وِچوں ہر بندہ اپنے گوانڈی اَتے ہر زنانی اپنی گوانڈن توں سونے اَتے چاندی دیِاں ٹُونباں مَنگ لوّے۔" \v 3 . اَتے خُداوند نے مِصریاںؔ نُوں اِسرائیِلیاںؔ تے بھلائی کرَن لئی راضی کرلیا۔اَتے ایہہ بندہ مُوسیٰؔ وی مِصرؔ دے دیس وِچ فِرعونؔ دے نوکراں اَتے مِصرؔ دے لوکاں دے وِچ وڈیرا منیا جان لگ پیا۔
See in Reader
