pnb_exo_text_reg/08/20.txt

\v 20 . تد خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں آکھیا "سَتی سویلے اُٹھ کے فِرعونؔ اَگے جا کھلوویِں۔ اوہ دریا تے آوے گا۔ سو تُوں اوہنوں آکھیِں ’خُداوند اینج فرماندااے پئی "میریاں لوکاں نُوں جان دے تاں جو اوہ میری عِبادت کرن۔ \v 21 . نئیں تے جے تُوں اوہناں نُوں جان نہ دِتا تے ویکھیں پئی مَیں تیرے تے، تیریاں نوکراں تے ، تیری رعیّت تے اَتے تیریاں گھراں وِچ مَچھراں دے غولاں دے غول گھلاں گا اَتے مِصریاںؔ دے گھر اَتے کُل دھرتی جِتھے جِتھے اوہ وسدے نیں، مَچھراں دے غولاں نال بھر جاوے گی۔