\v 18 .اَتے ساریاں لوکاں نیں بدَل گرجندیاں بجلی چمکدیاں نرسنگے دی واج ہوندیاں سُنی اَتے پہاڑ توں دُھوں اُٹھ دیاں ویکھیا۔ جدوں اوہناں نے تے کَمب اُٹھے اَتے دُراڈے جا کھلوتے۔ \v 19 .اَتے مُوسیٰؔ نُوں آکھن لگے پئی، "تُوں ہی ساڈے نال گلاں کریاکر اَتے اَسیں سُن لَیئے کریئے پُر خُدا ساڈے نال گلاں نہ کرے کِدھرے اَسیں مَر ہی نہ جائیے"۔ \v 20 .مُوسیٰؔ نے لوکاں نُوں آکھیا پئیِ، "تُسیں ڈرو نہ، کیوں جو ربّ ایس لئی آیا اے پئی تہاڈا امتحان لَوےاَتے تہانوں اوہدا ڈر ہووے تاں جو تُسیں پاپ نہ کرو"۔ \v 21 .سو اوہ لوکی دُور ہی گھلوتے رہے اَتے مُوسیٰؔ اوس گُھوڑے ہنیرے وَل گیا جِتھے ربّ سی۔
See in Reader
