\v 8 . تے اوس دیہاڑے تُوں اپنے بالاں نُوں ایہہ دَسیں پئی میَں ایس دیہاڑے نوں اوس کم دے سببوں مننا ہاں جیہڑا خُداوند نے میرے لئی اوس ویلے کیِتا جہَدوں مَیں مِصرؔ دے دیس وِچوں نِکلیا۔ \v 9 . تے ایہہ گل تیرے چیتے لئی تیرے ہتھ دا نشان تے تیرے مَتھے دا نِکا ہووے گی۔ تاں جو خُداوند دی شریعت تیری جیبھ تےرہیوے کیوں جو خُداوند نے تینوں اپنی بانہہ دے ٹل نال مِصرؔ دے دیس وِچوں کڈھیا۔ \v 10 . سو تُوں ایہہ رَسم ہر ورھے، مِتھے ہوے ویلے تے منایا کریِں۔
See in Reader
