See in Reader
335 lines
65 KiB
Plaintext
335 lines
65 KiB
Plaintext
\id AMO
|
||
\ide UTF-8
|
||
\h ອາໂມດ
|
||
\toc1 ອາໂມດ
|
||
\toc2 ອາໂມດ
|
||
\toc3 amo
|
||
\mt ອາໂມດ
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 1
|
||
\cl ບົດທີ 1
|
||
\p
|
||
\v 1 ນີ້ແມ່ນເລື່ອງກ່ຽວກັບອິດສະຣາເອນທີ່ອາໂມດ, ຜູ້ລ້ຽງແກະຄົນຫນຶ່ງໃນເມືອງເຕໂກອາ, ໄດ້ຮັບການຊົງເປີດເຜີຍ. ທ່ານໄດ້ຮັບສິ່ງເຫລົ່ານີ້ໃນສະໄຫມຂອງອຸດຊີຢາ ກະສັດຂອງຊາວຢູດາ, ແລະ ໃນຣາຊະການທີ່ເຢໂຣໂບອາມ ລູກຊາຍຂອງໂຢອາດ ກະສັດແຫ່ງອິດສະຣາເອນ, ກ່ອນແຜ່ນດິນໄຫວສອງປີ.
|
||
\v 2 ທ່ານກ່າວວ່າ, “ພຣະຢາເວຈະຊົງເປັ່ງສຽງຮ້ອງມາຈາກພູຊີໂອນ; ພຣະສຸລະສຽງຂອງພຣະອົງຍັງດັງກ້ອງຈາກນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ. ປ່າຫຍ້າທັງຫລາຍຂອງບັນດາຜູ້ລ້ຽງແກະກໍຫ່ຽວແຫ້ງໄປ; ຍອດພູກາເມນ ກໍຈະຫ່ຽວແຫ້ງ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວວ່າ: “ເພາະຄວາມຜິດບາບຂອງຊາວດາມາເຊທັງສາມເທື່ອ, ແມ້ແຕ່ສີ່ເທື່ອ, ເຮົາຈະບໍ່ຫັນຈາກການລົງໂທດ, ເພາະພວກເຂົາໄດ້ນວດກິເລອາດດ້ວຍເຄື່ອງນວດເຫລັກ.
|
||
\v 4 ເຮົາຈະສົ່ງໄຟເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຂອງຊາວດາມາເຊ, ແລະ ໄຟຈະເຜົາໄຫມ້ປ້ອມປາການຂອງເບັນຮາດັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເຮົາຈະຫັກກອນປະຕູຂອງດາມາເຊ ແລະຕັດພວກທີ່ອາໄສຢູ່ຕາມຮ່ອມພູອາເວນ, ແລະຜູ້ທີ່ຖືໄມ້ຄ້ອນເທົ້າໃນເບັດເອເດັນ. ປະຊາຊົນຂອງອາຣາມຈະໄປເປັນຊະເລີຍຢູ່ເມືອງກີເຣ,” ພຣະຢາເວກ່າວດັ່ງນີ້ແຫລະ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວວ່າ: “ເພາະຄວາມຜິດບາບຂອງພວກຄາຊາທັງສາມເທື່ອ, ແມ້ແຕ່ສີ່ເທື່ອ, ເຮົາຈະບໍ່ຫັນຈາກການລົງໂທດ, ເພາະພວກເຂົາກວາດເອົາປະຊາຊົນທັງຫມົດໄປເປັນຊະເລີຍ, ແລ້ວມອບຊະເລີຍທັງຫມົດໃຫ້ແກ່ເອໂດມ.
|
||
\v 7 ເຮົາຈະສົ່ງໄຟມາເທິງກຳແພງເມືອງຂອງຄາຊາ, ແລະໄຟນັ້ນຈະເຜົາໄຫມ້ປ້ອມປາການທັງຫລາຍຂອງເມືອງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເຮົາຈະຕັດຜູ້ທີ່ອາໃສຢູ່ໃນເມືອງອາຊະໂດດ ແລະ ຜູ້ທີ່ຖືໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຈາກເມືອງອາຊະກາໂລນອອກໄປ. ເຮົາຈະຫັນມືຂອງເຮົາໄປຕໍ່ສູ້ກັບເມືອງເອັກໂຣນ, ແລະຄົນເມືອງຟີລິດສະຕີນທີ່ຍັງເຫລືອຈະພິນາດ,” ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກ່າວດັ່ງນີ້ແຫລະ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວວ່າ: “ເພາະຄວາມຜິດບາບຂອງຊາວເມືອງຕີເຣໄດ້ທັງສາມເທື່ອ, ແມ້ແຕ່ສີ່ເທື່ອ, ເຮົາຈະບໍ່ຫັນຈາກການລົງໂທດ, ເພາະພວກເຂົາໄດ້ມອບປະຊາຊົນທັງຫມົດໃຫ້ແກ່ເອໂດມ, ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຫັກພັນທະສັນຍາແຫ່ງຄວາມເປັນພີ່ນ້ອງກັນ.
|
||
\v 10 ເຮົາຈະສົ່ງໄຟລົງມາເທິງກຳແພງເມືອງໄທຣະ, ແລະ ໄຟຈະເຜົາໄຫມ້ປ້ອມປາການທັງຫລາຍຂອງເມືອງນັ້ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວວ່າ, “ເພາະຄວາມຜິດບາບຂອງຊາວເອໂດມທັງສາມເທື່ອ, ແມ້ແຕ່ສີ່ເທື່ອ, ເຮົາຈະບໍ່ຫັນຈາກການລົງໂທດ, ເພາະເຂົາໄດ້ໄລ່ຂ້ານ້ອງຊາຍດ້ວຍດາບ ແລະປະຄວາມສົງສານທັງຫມົດຖີ້ມໄປ. ຄວາມຄຽດຊັງຂອງເຂົາລຸຮ້ອນຢູ່ຕະຫລອດເວລາ, ແລະຄວາມໂມໂຫຂອງເຂົາກໍມີຢູ່ສະເຫມີ.
|
||
\v 12 ເຮົາຈະສົ່ງໄຟລົງມາເຫນືອເຕມານ, ແລະໄຟນັ້ນຈະເຜົາໄຫມ້ພຣະຣາຊະວັງທັງຫລາຍຂອງເມືອງໂບຊະລາ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວວ່າ, “ເພາະຄວາມຜິດບາບຂອງຊາວອຳໂມນທັງສາມເທື່ອ, ແມ້ແຕ່ສີ່ເທື່ອ, ເຮົາຈະບໍ່ຫັນຈາກການລົງໂທດ, ເພາະພວກເຂົາໄດ້ຜ່າທ້ອງແມ່ມານຂອງເມືອງກິເລອາດ, ເພື່ອພວກເຂົາຈະໄດ້ຂະຫຍາຍອານາເຂດແດນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເຮົາຈະຈູດກຳແພງເມືອງຣັບບາ, ແລະ ໄຟນັ້ນຈະເຜົາໄຫມ້ພຣະຣາຊະວັງທັງຫລາຍ, ພ້ອມກັບສຽງໂຫ່ຮ້ອງໃນມື້ເສິກສົງຄາມ, ດ້ວຍຄວາມປັ່ນປ່ວນໃນວັນທີ່ມີພາຍຸຫມຸນ.
|
||
\v 15 ກະສັດຂອງພວກເຂົາກໍຈະຕົກໄປເປັນຊະເລີຍ, ທັງຕົວກະສັດ ພ້ອມບັນດາຂ້າຣາດຊະການຂອງກະສັດນຳ,” ພຣະຢາເວຊົງກ່າວດັ່ງນີ້ແຫລະ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 2
|
||
\cl ບົດທີ 2
|
||
\p
|
||
\v 1 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວວ່າ: “ເພາະຄວາມຜິດບາບຂອງຊາວໂມອາບທັງສາມເທື່ອ, ແມ້ແຕ່ສີ່ເທື່ອ, ເຮົາຈະບໍ່ຫັນຈາກການລົງໂທດ, ເພາະພວກເຂົາໄດ້ເຜົາກະດູກຂອງກະສັດແຫ່ງເອໂດມຈົນເປັນຝຸ່ນປູນຂາວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ເຮົາຈະສົ່ງໄຟລົງມາເທິງໂມອາບ, ແລະ ໄຟນັ້ນຈະເຜົາໄຫມ້ປ້ອມປາການທັງຫລາຍຂອງເມືອງເກຣີໂຢດເສຍ. ໂມອາບຈະຕາຍໃນທ່າມກາງສຽງວຸ້ນວາຍ, ພ້ອມກັບຮ້ອງ ແລະສຽງແກດັງສະຫນັ່ນ.
|
||
\v 3 ເຮົາຈະທຳລາຍຜູ້ປົກຄອງຂອງເມືອງນັ້ນ, ພ້ອມທັງຈະປະຫານບັນດາອົງຊາຍທັງຫມົດພ້ອມກັບເຂົາ,” ພຣະຢາເວຊົງກ່າວດັ່ງນີ້ແຫລະ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວວ່າ: “ເພາະຄວາມຜິດບາບຂອງຢູດາທັງສາມເທື່ອ, ແມ້ແຕ່ສີ່ເທື່ອ, ເຮົາຈະບໍ່ຫັນຈາກການລົງໂທດ, ເພາະພວກເຂົາປະຕິເສດຂໍ້ບັນຍັດຂອງພຣະຢາເວ ແລະ ບໍ່ໄດ້ຖືຮັກສາຄຳສັ່ງຂອງພຣະອົງ. ຄຳຕົວະທັງຫລາຍຂອງພວກເຂົາເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາເດີນຫລົງໄປຕາມທາງທີ່ບັນພະບຸລຸດຂອງພວກເຂົາເຄີຍດຳເນີນມາ.
|
||
\v 5 ເຮົາຈະສົ່ງໄຟລົງເຫນືອຢູດາ, ແລະໄຟນັ້ນຈະເຜົາໄຫມ້ປ້ອມປາການຕ່າງໆໃນນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວວ່າ: “ເພາະຄວາມຜິດບາບຂອງອິດສະຣາເອນທັງສາມເທື່ອ, ແມ້ແຕ່ສີ່ເທື່ອ, ເຮົາຈະບໍ່ຫັນຈາກການລົງໂທດ, ເພາະພວກເຂົາໄດ້ຂາຍຄົນຊອບທຳພຽງເພື່ອເງິນແລະຂາຍຄົນຍາກຈົນເພື່ອຊື້ເກີບພຽງຄູ່ດຽວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ພວກເຂົາໄດ້ຢຽບຫົວຂອງຄົນຍາກຈົນຄືກັບຄົນທີ່ຢຽບຂີ້ຝຸ່ນເທີງພື້ນດິນ; ພວກເຂົາໄດ້ຊຸກຄົນທີ່ອຸກອັ່ງໃຈອອກໄປເສຍ. ທັງພໍ່ແລະລູກກໍພາກັນຫລັບນອນກັບຍິງສາວຄົນດຽວກັນ ແລະເຮັດໃຫ້ພຣະນາມອັນບໍຣິສຸດຂອງເຮົາເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 8 ພວກເຂົາໄດ້ນອນຢູ່ຂ້າງແທ່ນບູຊາທຸກແທ່ນເຕັງເສື້ອຜ້າທີ່ຍຶດມາເປັນຂອງຈຳນຳ, ແລະໃນພຣະວິຫານແຫ່ງພະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ, ພວກເຂົາໄດ້ດື່ມເຫລົ້າອະງຸ່ນຈາກບັນດາຄົນທີ່ຖືກປັບໄຫມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ແຕ່ເຮົາໄດ້ທຳລາຍຄົນອະໂມຣີດຕໍ່ຫນ້າພວກເຂົາ, ຄວາມໃຫຍ່ສູງຂອງພວກເຂົາເຫມືອດັ່ງຕົ້ນສົນສີດາ; ພວກເຂົາແຂງແຮງເຫມືອນດັ່ງຕົ້ນໂອກ. ແຕ່ເຮົາກໍໄດ້ທຳລາຍຜົນຂອງພວກເຂົາທີ່ຢູ່ປາຍ ຈົນຮອດຮາກທັງຫລາຍທີ່ຢູ່ພື້ນດິນ.
|
||
\v 10 ແລະ, ເຮົາໄດ້ນຳພວກເຈົ້າອອກມາຈາກປະເທດເອຢິບ ແລະນຳພວກເຈົ້າທ່ຽວວົນວຽນຢູ່ໃນໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານເປັນເວລາສີ່ສິບປີ ເພື່ອໃຫ້ພວກເຈົ້າໄດ້ຄອບຄອງແຜ່ນດິນຂອງຄົນອະໂມຣີດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເຮົາໄດ້ຕັ້ງພວກຜູ້ປະກາດພຣະທຳ ຈາກທ່າມກາງລູກຊາຍຂອງພວກເຈົ້າ ແລະພວກນາຊີຣີຈາກບັນດາຊາຍຫນຸ່ມຂອງພວກເຈົ້າ. ໂອ້ ຄົນອິດສະຣາເອນເອີຍ, ບໍ່ແມ່ນດັ່ງນັ້ນຫລື?—ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
\v 12 ແຕ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຊັກຊວນໃຫ້ຄົນນາຊີຣີດື່ມເຫລົ້າອະງຸ່ນ ແລະສັ່ງຫ້າມພວກຜູ້ປະກາດພຣະທຳບໍ່ໃຫ້ປະກາດພຣະຄຳ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ເບິ່ງແມ, ເຮົາຈະບົດບີບພວກເຈົ້າເຫມືອນດັ່ງກວຽນໃສ່ເຂົ້າຈົນເຕັມລົ້ນ ສາມາດບົດບີບບາງຄົນໄດ້.
|
||
\v 14 ຄົນທີ່ແລ່ນໄວກໍບໍ່ສາມາດແລ່ນປົບຫນີໄດ້; ຄົນທີ່ແຂງແຮງກໍອ່ອນກຳລັງລົງ; ເຊັ່ນດຽວກັບ ຄົນທີ່ກຳລັງກໍບໍ່ສາມາດຊ່ວຍເຫລືອຕົນເອງໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ນັກຍິງທະນູກໍບໍ່ສາມາດຢືນຢູ່ໄດ້; ນັກແລ່ນໄວກໍແລ່ນຫນີບໍ່ພົ້ນ; ຄົນທີ່ຂີ່ມ້າກໍບໍ່ສາມາດຊ່ວຍຊີວິດຂອງຕົນໃຫ້ພົ້ນໄດ້.
|
||
\v 16 ແມ້ແຕ່ທະຫານຜູ້ກ້າຫານທີ່ສຸດ ກໍຈະແລ່ນເປືອຍໂຕປົບຫນີໃນວັນນັ້ນ—ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 3
|
||
\cl ບົດທີ 3
|
||
\p
|
||
\v 1 ຈົ່ງຟັງຄຳທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວໂທດເຖິງພວກເຈົ້າ, ໂອ້ຄົນອິດສະຣາເອນເອີຍ, ກ່າວໂທດທັງຕະກູນທັງຫມົດທີ່ເຮົາໄດ້ນຳອອກມາຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບ,
|
||
\v 2 “ເຮົາໄດ້ເລືອກພວກເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ ຈາກຕະກູນທັງສິ້ນຂອງແຜ່ນດິນໂລກ. ເຫດສະນັ້ນ ເຮົາຈະລົງໂທດພວກເຈົ້າ ຍ້ອນຄວາມຜິດບາບທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ສອງຄົນຈະຍ່າງໄປດ້ວຍກັນໄດ້ບໍ ນອກຈາກພວກເຂົາໄດ້ຕົກລົງກັນກ່ອນແລ້ວ?
|
||
\v 4 ສິງຈະຮ້ອງແຜດສຽງໃນປ່າ ຫລືຖ້າມັນບໍ່ໄດ້ພົບເຫຍື່ອ? ສິງຫນຸ່ມຈະຮ້ອງແຜດສຽງອອກຈາກຖໍ້າຂອງມັນຫລື ຖ້າມັນຄຸບເຫຍື່ອບໍ່ໄດ້?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ນົກຈະຖືກກັບດັກເທິງດິນໄດ້ ຫລືຖ້າບໍ່ມີເຫຍື່ອລໍ້ມັນ? ກັບດັກຈະລັ່ນບໍ ຖ້າວ່າບໍ່ມີສິ່ງໃດເຂົ້າໄປຕິດກັບດັກນັ້ນ?
|
||
\v 6 ເມື່ອເປົ່າເຂົາສັດດັງຂຶ້ນໃນເມືອງ ແລ້ວປະຊາຊົນຈະບໍ່ຕົກໃຈຢ້ານຫລື? ໄພພິບັດຈະເກີດຂຶ້ນໃນເມືອງ ໂດຍທີ່ພຣະຢາເວບໍ່ໄດ້ສົ່ງມາຫລື?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ແນ່ນອນວ່າ ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະບໍ່ຊົງກະທຳສິ່ງໃດໂດຍບໍ່ໄດ້ເປີດເຜີຍແຜນການ ຂອງພຣະອົງໃຫ້ແກ່ບັນດາຜູ້ປະກາດພຣະທຳ ຊຶ່ງເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງຮູ້ກ່ອນ.
|
||
\v 8 ເມື່ອໂຕສິງຮ້ອງແຜດສຽງຂຶ້ນ; ໃຜແດ່ຈະບໍ່ຢ້ານ? ເມື່ອພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຊົງກ່າວ; ແລ້ວໃຜຈະບໍ່ເຜີຍແຜ່ພຣະທຳຂອງພຣະອົງຫລື?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຈົ່ງປະກາດເລື່ອງນີ້ໃນບັນດາປ້ອມປາການທີ່ເມືອງອາຊະໂດດ, ແລະໃນບັນດາປ້ອມປະການໃນແຜ່ນດິນເອຢິບ; ກ່າວວ່າ, “ຈົ່ງມາປະຊຸມກັນຢູ່ເທິງພູເຂົາທັງຫລາຍຂອງຊາມາເຣຍ ແລະເບິ່ງຄວາມສັບສົນວຸ້ນວາຍອັນໃຫຍ່ໃນເມືອງນັ້ນ, ແລະການກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງທີ່ຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນ.
|
||
\v 10 ເພາະພວກເຂົາບໍ່ຮູ້ຈັກການກະທຳທີ່ຖືກຕ້ອງ—ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວ—ພວກເຂົາໄດ້ສະສົມຄວາມຮຸນແຮງ ແລະ ຄວາມພິນາດໄວ້ໃນປ້ອມປາການຂອງພວກເຂົາ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເພາະສະນັ້ນ, ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວ, “ສັດຕູຈະມາອ້ອມແຜ່ນດິນ. ເຂົາຈະທຳລາຍປ້ອມປາການທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າລົງ ແລ້ວປຸ້ນເອົາສິ່ງຂອງໃນປ້ອມປາການທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ.”
|
||
\v 12 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວວ່າ, “ເຊັ່ນດຽວກັບຜູ້ລ້ຽງແກະທີ່ຍາດເອົາໄດ້ພຽງແຕ່ຂາສອງຂ້າງ, ຫລື ຫູເບື້ອງຫນຶ່ງຈາກປາກສິງເທົ່ານັ້ນ, ດັ່ງນັ້ນຄົນອິດສະຣາເອນທີ່ອາໄສຢູ່ໃນຊາມາເຣຍກໍຈະໄດ້ຮັບການຊ່ວຍກູ້ເຊັ່ນນັ້ນ, ໂດຍໄດ້ພຽງແຕ່ບ່ອນນອນມູມຫນຶ່ງເທົ່ານັ້ນ, ຫລືຕຽງມູມຫນຶ່ງເທົ່ານັ້ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຈົ່ງຟັງ ແລະເປັນພະຍານກ່າວໂທດເຊື້ອສາຍຂອງຢາໂຄບ—ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈອມໂຍທາ,
|
||
\v 14 “ເພາະໃນມື້ນັ້ນທີ່ເຮົາລົງໂທດຄວາມຜິດບາບທັງຫລາຍຂອງພວກອິດສະຣາເອນ, ເຮົາກໍຈະລົງໂທດແທ່ນບູຊາຂອງເບັດເອນເຫມືອນກັນ. ຖານຮອງທັງຫລາຍຂອງແທ່ນບູຊານັ້ນ ກໍຈະຖືກຕັດອອກ ແລະຕົກລົງດິນທີ່ພື້ນດິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ເຮົາຈະທຳລາຍເຮືອນພັກລະດູຫນາວພ້ອມເຮືອນພັກລະດູຮ້ອນ. ສ່ວນເຮືອນພັກຊົງງາຊ້າງຈະເພພັງລົງ, ແລະເຮືອນຫລັງໃຫຍ່ຈະຖືກທຳລາຍຈົນຫມົດກ້ຽງ,—ນີເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 4
|
||
\cl ບົດທີ 4
|
||
\p
|
||
\v 1 ຈົ່ງຟັງຄຳນີ້ເທີ້ນ, ພວກເຈົ້າແມ່ງົວອ້ວນພີທັງຫລາຍ ແຫ່ງບາຊານ, ພວກເຈົ້າຜູ້ອາໄສເທິງພູເຂົາຂອງຊະມາເລຍ, ພວກເຈົ້າຜູ້ກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງຄົນທຸກຍາກ, ພວກເຈົ້າຜູ້ບົດບີບຜູ້ຂັດສົນ, ພວກເຈົ້າຜູ້ບອກຜົວຂອງຕົນວ່າ, “ເອົາເຄື່ອງດື່ມທັງຫລາຍມາໃຫ້ເຮົາ.”
|
||
\v 2 ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຊົງສາບານດ້ວຍຄວາມບໍຣິສຸດຂອງພຣະອົງວ່າ, “ເບິ່ງແມ, ວັນນັ້ນຈະມາເຖິງພວກເຈົ້າ ເມື່ອພວກເຂົາຈະເອົາລາກພວກເຈົ້າໄປ, ຈົນເຖີງຄົນສຸດທ້າຍຂອງພວກເຈົ້າດ້ວຍຂໍເບັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າຈະຜ່ານໄປຕາມຊ່ອງແຕກຂອງກຳແພງເມືອງ, ແຕ່ລະຄົນທີ່ຜ່ານໄປທາງນັ້ນ, ແລະພວກເຈົ້າຈະຖືກໂຍນອອກໄປທາງອາບໂມນ—ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 "ຈົ່ງພາກັນໄປທີ່ເມືອງເບັດເອັນ ແລະເຮັດຜິດບາບສາ, ໄປທີ່ເມືອງກິນການ ແລະເຮັດຜິດບາບໃຫ້ຫລາຍກວ່າເກົ່າ, ນຳເຄື່ອງຖວາຍຂອງພວກເຈົ້າມາຖວາຍທຸກເຊົ້າ, ແລະຖວາຍຫນຶ່ງສ່ວນສິບຂອງພວກເຈົ້າທຸກໆສາມມື້.
|
||
\v 5 ຈົ່ງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາແຫ່ງການຂອບພຣະຄຸນດ້ວຍເຂົ້າຈີ່; ແລະຈົ່ງປະກາດການຖວາຍຕາມໃຈສະຫມັກ; ຈົ່ງປະກາດໃຫ້ຮູ້ທົ່ວກັນ, ເພາະສິ່ງນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າມັກ, ໂອ້ ພວກເຈົ້າຄົນອິດສະຣາເອນເອີຍ—ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ເຮົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ແຂ້ວຂອງພວກເຈົ້າບໍ່ມີຍັງຕິດຢູ່ເລີຍໃນເມືອງທັງຫມົດຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ການຂາດແຄນອາຫານໃນທຸກແຫ່ງຂອງພວກເຈົ້າ. ແຕ່ພວກເຈົ້າກໍບໍ່ຍອມກັບຄືນມາຫາເຮົາ —ນີ້ເປັນການປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
\v 7 ເຮົາກໍໄດ້ສັ່ງໃຫ້ຝົນເຊົາຕົກ ເຖິງວ່າຍັງເຫລືອອີກສາມເດືອນກວ່າຈະເຖີງເກັບກ່ຽວກໍຕາມ. ເຮົາໄດ້ສັ່ງໃຫ້ຝົນຕົກລົງໃນເມືອງຫນຶ່ງ, ແລະສັ່ງບໍ່ໃຫ້ຝົນຕົກອີກໃນເມືອງຫນຶ່ງ. ດິນແຫ່ງຫນຶ່ງໄດ້ຮັບນ້ຳຝົນ, ສ່ວນດິນອື່ນບໍ່ໄດ້ຮັບ, ແຕ່ດິນທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບຝົນກໍແຫ້ງແລ້ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ສອງ ຫລືສາມເມືອງຕ້ອງໄດ້ກະເຊືອກກະສົນໄປອີກເມືອງຫນຶ່ງເພື່ອຊອກຫານ້ຳດື່ມ, ແຕ່ພວກເຈົ້າກໍບໍ່ພໍຈະດື່ມ. ແຕ່ພວກເຈົ້າກໍຍັງບໍ່ກັບຄືນມາຫາເຮົາ—ນີ້ເປັນການປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.”
|
||
\v 9 ເຮົາໄດ້ໂຈມຕີພວກເຈົ້າດ້ວຍຫາຍະນະ ແລະພະຍາດນາໆຊະນິດ. ສວນຫລາກຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ, ສວນອະງຸ່ນ, ສວນກົກຫມາກເດື່ອ, ແລະ ສວນກົກຫມາກກອກເທດ—ຝູງຕັກແຕນໄດ້ມາທຳລາຍຜົນລະປູກຂອງພວກເຈົ້າຈົນຫມົດ. ແຕ່ພວກເຈົ້າກໍຍັງບໍ່ກັບຄືນມາຫາເຮົາ—ນີ້ເປັນການປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ເຮົາໄດ້ສົ່ງໂລກລະບາດທີ່ເຄີຍເກີດຂຶ້ນໃນປະເທດເອຢິບມາຫາພວກເຈົ້າ. ເຮົາໄດ້ຂ້າຊາຍຫນຸ່ມຂອງພວກເຈົ້າດ້ວຍດາບ, ເອົາມ້າຂອງພວກເຈົ້າໄປເສຍ, ແລະເຮົາເຮັດໃຫ້ຄ້າຍພັກຂອງພວກເຈົ້າເກີດກິ່ນເຫມັນ ເຂົ້າໃສ່ດັງຂອງພວກເຈົ້າ. ແຕ່ພວກເຈົ້າກໍຍັງບໍ່ກັບຄືນມາຫາເຮົາ—ນີ້ເປັນການປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
\v 11 ເຮົາໄດ້ທຳລາຍເມືອງຕ່າງໆ ໃນທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ເຫມືອນດັ່ງພຣະເຈົ້າໄດ້ທຳລາຍເມືອງໂຊໂດມແລະເມືອງໂກໂມຣາ. ພວກເຈົ້າປຽບເຫມືອນດົ້ນຟືນທີ່ລຸກໄຫມ້ຢູ່ ທີ່ຖືກດຶງອອກຈາກກອງໄຟ. ແຕ່ພວກເຈົ້າກໍຍັງບໍ່ກັບຄືນມາຫາເຮົາ—ນີ້ເປັນການປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ໂອ້ ອິດສະຣາເອນເອີຍ, ເຫດສະນັ້ນ ເຮົາຈະເຮັດບາງຢ່າງທີ່ຫນ້າຢ້ານກົວໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ; ແລະເພາະເຮົາຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຫນ້າຢ້ານກົວໃຫ້ພວກເຈົ້າ, ຈົ່ງຕຽມຕົວປະເຊີນຫນ້າກັບພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 13 ເພາະເບິ່ງເຖີດ, ພຣະອົງຜູ້ຊົງສ້າງພູທັງຫລາຍ ແລະຊົງສ້າງພາຍຸ, ຊົງເປີດເຜີຍຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະອົງໃຫ້ແກ່ມະນຸດ, ຊົງປ່ຽນຕອນເຊົ້າໃຫ້ມືດໄປ, ແລະຊົງຄອບຄອງຈາກບ່ອນສູງຂອງແຜ່ນດິນໂລກ. ພຣະນາມຂອງພຣະອົງຄື ພຣະຢາເວ ພຣະເຈົ້າຈອມໂຢທາ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 5
|
||
\cl ບົດທີ 5
|
||
\p
|
||
\v 1 ໂອ້ ເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນເອີຍ! ຈົ່ງຟັງຄຳທີ່ເຮົາໄດ້ອາໄລເຖິງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 2 ອິດສະຣາເອນທີ່ເປັນສາວປອດໄດ້ລົ້ມລົງ; ນາງຈະບໍ່ລຸກຂຶ້ນອີກ; ນາງຖືກປະຖິ້ມເທິງແຜ່ນດິນຂອງນາງ; ບໍ່ມີຜູ້ໃດຊ່ອຍດຶງນາງຂຶ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຊົງກ່າວວ່າ: “ເມືອງທີ່ໄດ້ສົ່ງຄົນອອກໄປຫນຶ່ງພັນຄົນ ແຕ່ຈະມີພຽງຫນຶ່ງຮ້ອຍຄົນເທົ່ານັ້ນທີ່ກັບຄືນມາ ແລະ ເມືອງທີ່ສົ່ງອອກໄປຫນຶ່ງຮ້ອຍຄົນ ກໍມີພຽງສິບຄົນເທົ່ານັ້ນທີ່ເປັນເຊື້ອສາຍຂອງອິດສະຣາເອນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງກ່າວຕໍ່ພວກເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນວ່າ: “ຈົ່ງສະແຫວງຫາເຮົາ ແລະມີຊີວິດຢູ່!
|
||
\v 5 ຢ່າສະແຫວງຫາທີ່ເບັດເອນ; ແລະ ຢ່າເຂົ້າໄປໃນເມືອງກິນການ; ຢ່າເດີນທາງໄປເມືອງເບເອເຊບາ. ເພາະເມືອງກິນການຈະຕົກເປັນຊະເລີຍ, ແລະ ເມືອງເບັດເອນຈະດັບສູນໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຈົ່ງສະແຫວງຫາພຣະຢາເວ ແລະມີຊີວິດຢູ່, ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນ ພຣະອົງຈະປົດປ່ອຍຄວາມໂກດຮ້າຍເຫມືອນໄຟເຜົາຜານໃນເຊື້ອສາຍຂອງໂຢເຊັບ. ໄຟນັ້ນຈະລຸກໄຫມ້ໃນເບັດເອນ ແລະບໍ່ມີໃຜຈະມອດໄຟນັ້ນໄດ້.
|
||
\v 7 ຜູ້ຄົນເຫລົ່ານັ້ນໄດ້ປ່ຽນຄວາມຍຸດຕິທຳໃຫ້ກາຍເປັນຄວາມຂົມຂື່ນ ແລະໂຍນຄວາມຊອບທຳຖິ້ມລົງພື້ນດິນ!”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງສ້າງດວງດາວລູກໄກ່ ແລະດາວໄຖ; ພຣະອົງຊົງປ່ຽນຄວາມມືດທຶບໃຫ້ເປັນຄວາມສະຫວ່າງຮູ່ງເຊົ້າ; ພຣະອົງຊົງໃຫ້ກາງເວັນໃຫ້ມືດເປັນກາງຄືນ ແລ້ວຊົງເອີ້ນນ້ຳທັງຫລາຍແຫ່ງອອກມາຈາກທະເລ; ພຣະອົງຊົງຖອກເທນ້ຳນັ້ນລົງເທິງແຜ່ນດິນໂລກ. ພຣະຢາເວຄືນາມຂອງພຣະອົງ!
|
||
\v 9 ພຣະອົງຊົງນຳຄວາມຈິບຫາຍມາເຫນືອຜູ້ແຂງແຮງໃນທັນທີ ດັ່ງນັ້ນຄວາມຈິບຫາຍຈຶ່ງມາເຫນືອປ້ອມປາການທັງຫລາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ພວກເຂົາໄດ້ກຽດຊັງທຸກຄົນທີ່ຕັກເຕືອນພວກເຂົາຢູ່ປະຕູເມືອງ, ແລະພວກເຂົາກຽດຊັງທຸກຄົນເວົ້າຄວາມຈິງ.
|
||
\v 11 ເພາະວ່າເຈົ້າໄດ້ຂົ່ມເຫັງຄົນທຸກຍາກ ແລະເອົາເຂົ້າບາເລຫລາຍສ່ວນໄປຈາກເຂົາ—ເຖິງວ່າພວກເຈົ້າໄດ້ສ້າງເຮືືອນດ້ວຍຫີນອ່ອນ, ເຈົ້າກໍຈະບໍ່ໄດ້ອາໃສຢູ່ໃນເຮືອນເຫລົ່ານັ້ນ. ພວກເຈົ້າມີສວນອະງຸ່ນ, ແຕ່ເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ດື່ມເຫລົ້າອະງຸ່ນຈາກສວນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ເພາະເຮົາຮູ້ຈັກວ່າການລະເມີດທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າມີເທົ່າໃດ ແລະຄວາມບາບທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າກໍຫລາຍເທົ່ານັ້ນ—ເຈົ້າຂົ່ມເຫັງຄົນຊອບທຳ, ຮັບເງິນສິນບົນທັງຫລາຍ, ແລະຂັບໄລ່ຄົນທຸກຈົນອອກໄປທີ່ປະຕູເມືອງ.
|
||
\v 13 ເພາະສະນັ້ນໃຜທີ່ເປັນຄົນສະຫລາດຈະມິດງຽບຢູ່ໃນເວລານັ້ນ, ເພາະວ່ານັ້ນເປັນເວລາແຫ່ງຄາວຊົ່ວຮ້າຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ຈົ່ງສະແຫວງຄວາມດີ ແລະບໍ່ແມ່ນຄວາມຊົ່ວ, ເພື່ອເຈົ້າຈະໄດ້ມີຊີວິດຢູ່. ດັ່ງນັ້ນພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຈອມໂຍທາ, ຈະສະຖິດຢູ່ກັບເຈົ້າຢ່າງແທ້ຈິງ, ດັ່ງທີ່ເຈົ້າໄດ້ກ່າວອ້າງເຖິງພຣະອົງ.
|
||
\v 15 ຈົ່ງກຽດຊັງຄວາມຊົ່ວ, ຈົ່ງຮັກຄວາມດີ, ຈົ່ງປາດຖະຫນາຄວາມຍຸດຕິທຳຢູ່ທີ່ປະຕູເມືອງ. ບາງເທື່ອພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຈອມໂຍທາ, ຈະຊົງເມດຕາເຊື້ອສາຍຂອງໂຢເຊັບທີ່ຍັງເຫລືອ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ດັ່ງນັ້ນ, ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຈອມໂຍທາອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຊົງກ່າວວ່າ, “ການໂສກເສົ້າຮ້ອງໄຫ້ຈະມີຢູ່ໃນລານເມືອງທັງຫມົດ ແລະພວກເຂົາຈະກ່າວຕາມຖະຫນົນທຸກເສັ້ນໃນເມືອງວ່າ 'ວິບັດ! ວິບັດ!' ພວກເຂົາຈະເອີ້ນພວກຊາວນາໃຫ້ໄວ້ທຸກ ແລະ ຄະນະນັກຮ້ອງເພງໄວ້ທຸກຮ້ອງໃຫ້ໂສກເສົ້າ.
|
||
\v 17 ໃນສວນອະງຸ່ນທັງຫມົດຈະມີການຮ້ອງໄຫ້ໂສກເສົ້າ, ເພາະວ່າເຮົາຈະຜ່ານໄປທ່າມກາງເຈົ້າ” ພຣະຢາເວຊົງກ່າວໄວ້ດັ່ງນີ້ແຫລະ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ວິບັດແກ່ຜູ້ປາດຖະຫນາວັນແຫ່ງພຣະຢາເວ! ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈຶ່ງປາດຖະຫນາວັນແຫ່ງພຣະຢາເວ? ວັນນັ້ນຈະເປັນມື້ແຫ່ງຄວາມມືດ ແລະບໍ່ແມ່ນຄວາມສະຫວ່າງ,
|
||
\v 19 ເຫມືອນດັ່ງຄົນຫນຶ່ງທີ່ແລ່ນປົບຈາກສິງ ແຕ່ພົບຫມີ, ຫລືເຫມືອນເຂົາເຂົ້າໄປໃນເຮືອນ ແລະເອົາມືຂົ່ມຝາເຮືອນ ແລ້ວຖືກງູກັດເຂົາ.
|
||
\v 20 ມື້ແຫ່ງພຣະຢາເວຈະເປັນຄວາມມືດ ບໍ່ແມ່ນຄວາມສະຫວ່າງແມ່ນຫລືບໍ? ເປັນຄວາມມືດຄື້ມ ແລະ ບໍ່ແຈ່ມໃນບໍ່ແມ່ນຫລື?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 "ເຮົາກຽດຊັງ, ເຮົາຫມິ່ນປະຫມາດເທດສະການທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ, ເຮົາບໍ່ຍິນດີກັບການປະຊຸມຕາມພິທີທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 22 ເຖີງແມ່ນພວກເຈົ້ານຳເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ແລະຜົນລະປູກມາຖວາຍໃຫ້ແກ່ເຮົາ, ເຮົາຈະບໍ່ຍອມຮັບເອົາຂອງຖວາຍເຫລົ່ານັ້ນ, ແລະເຮົາຈະບໍ່ຫລຽວເບິ່ງການຖວາຍເຄື່ອງຖວາຍບູຊາດ້ວຍສັດຕ່າງໆ ທີ່ອ້ວນພີຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ຈົ່ງເອົາສຽງບົດເພັງທັງຫລາຍຂອງເຈົ້າອອກປຈາກເຮົາ; ເຮົາຈະບໍ່ຟັງສຽງຈາກພິນໃຫຍ່ຂອງເຈົ້າ.
|
||
\v 24 ແຕ່ຈົ່ງໃຫ້ຄວາມຍຸດຕິທຳໄຫລໄປດັ່ງນໍ້າ, ແລະຄວາມຊອບທຳເຫມືອນດັ່ງແມ່ນ້ຳທີ່ໄຫລຢູ່ຕະລອດ ໂອ້ ເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນເອີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ເຈົ້າໄດ້ນຳເອົາບັນດາເຄື່ອງຖວາຍບູຊາທັງຫລາຍມາຖວາຍແກ່ເຮົາໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ເປັນເວລາສີ່ສິບປີ, ເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນເອີຍ?
|
||
\v 26 ເຈົ້າຈະຍົກຮູບເຄົາລົບພະສັດກຸດ ໃຫ້ເປັນດັ່ງກະສັດຂອງພວກເຈົ້າ, ແລະພະໄກວັນ, ພະແຫ່ງດວງດາວຂອງເຈົ້າ—ຮູບເຄົາລົບທັງຫລາຍທີ່ເຈົ້າໄດ້ສ້າງຂຶ້ນສຳລັບຕົນເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ເພາະສະນັ້ນ ເຮົາຈະຂັບໄລ່ພວກເຈົ້າອອກໄປໄກກວ່າເມືອງດາມາເຊ,” ພຣະຢາເວ, ຜູ້ຊົງພຣະນາມວ່າພຣະເຈົ້າຈອມໂຍທາຊົງກ່າວໄວ້ດັ່ງນີ້ແຫລະ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 6
|
||
\cl ບົດທີ 6
|
||
\p
|
||
\v 1 ວິບັດແກ່ບັນດາຜູ້ທີ່ຢູ່ຢ່າງສະບາຍໃນຊີໂອນ, ແລະແກ່ບັນດາຜູ້ປອດໄພໃນດິນແດນພູເຂົາຊາມາເຣຍ, ບັນດາຄົນທີ່ມີຊື່ສຽງໂດດເດັ່ນຂອງປະຊາຊາດ, ທີ່ເຊື້ອສາຍຂອງອິດສະຣາເອນໄດ້ມາຂໍຄວາມຊ່ອຍເຫລືອ!
|
||
\v 2 ພວກຜູ້ນຳຂອງເຈົ້າເວົ້າວ່າ, "ຈົ່ງໄປເມືອງການເນ ແລະເບິ່ງເອົາເທີ້ນ; ຈາກບ່ອນນັ້ນກໍໄປເມືອງຮຳມາດ, ຊຶ່ງເປັນເມືອງໃຫຍ່; ແລ້ວລົງໄປໃນເມືອງກັດຂອງຄົນຟີລິດສະຕິນ. ພວກເຂົາດີກວ່າຣາຊະອານາຈັກທັງສອງຂອງພວກເຈົ້າບໍ? ອານາເຂດແດນຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນກວ້າງກວ່າອານາເຂດແດນຂອງເມືອງພວກເຈົ້າບໍ?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ວິບັດແກ່ພວກເຂົາຜູ້ເອົາມື້ແຫ່ງຄວາມພິນາດອອກໄປ ແຕ່ເຮັດໃຫ້ບັນລັງແຫ່ງຄວາມຮຸນແຮງເຂົ້າມາໃກ້.
|
||
\v 4 ພວກເຂົານອນເທິງຕຽງທີ່ຕົກແຕ່ງດ້ວຍງາຊ້າງທັງຫລາຍ ແລະນອນຢຽດກາຍຢູ່ເທີງບ່ອນນອນຂອງພວກເຂົາ. ພວກເຂົາກິນພວກລູກແກະຈາກຝູງ ແລະລູກງົວຈາກຄອກງົວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ພວກເຂົາມັກຮ້ອງເພງໂງ່ຈ້າປະສານກັບນສຽງພິນໃຫຍ່; ພວກເຂົາໃຊ້ເຄື່ອງດົນຕີແຕ່ງເພງເຫມືອນດາວິດເຄີຍເຮັດ.
|
||
\v 6 ພວກເຂົາດື່ມເຫລົ້າອະງຸ່ນຈາກຖ້ວຍ ແລະ ທານ້ຳມັນຫອມຢ່າງດີໃສ່ຕົນເອງ, ແຕ່ພວກເຂົ້າບໍ່ໄດ້ໂສກເສົ້າເສຍໃຈຕໍ່ຄວາມຈິບຫາຍຂອງໂຢເຊັບເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ດັ່ງນັ້ນ ບັດນີ້ພວກເຂົາຈະເປັນຕົກໄປເປັນຊະເລີຍ ພ້ອມກັບພວກຊະເລີຍກຸ່ມທຳອິດ, ແລະສ່ວນການກິນລ້ຽງທັງຫລາຍຂອງບັນດາຄົນທີ່ນັ່ງອ້ອມຮອບ ຈະບໍ່ມີອີກຕໍ່ໄປ.
|
||
\v 8 "ເຮົາ, ຄືພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຊົງສາບານໄວ້ດ້ວຍຕົວເຮົາເອງ—ນີ້ເປັນການປະກາດຂອງພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນ ເຈົ້າພຣະເຈົ້າຈອມໂຍທາ, ເຮົາກຽດຊັງຄວາມຈອງຫອງຂອງຢາໂຄບ; ກຽດຊັງປ້ອມປາການທັງຫລາຍຂອງພວກເຂົາ. ເພາະສະນັ້ນ, ເຮົາຈະມອບເມືອງນັ້ນພ້ອມກັບທຸກສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນແກ່ສັດຕູ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຕໍ່ມາຖ້າມີສິບຄົນເຫລືອຢູ່ໃນເຮືອນຫລັງຫນຶ່ງ, ພວກເຂົາກໍຈະຕາຍທັງຫມົດ.
|
||
\v 10 ເມື່ອພີ່ນ້ອງຂອງຄົນຫນຶ່ງມາເອົາສົບຂອງພວກເຂົາ—ຊຶ່ງເປັນຜູ້ທີ່ຈະຈູດສົບພວກເຂົາ ຫລັງຈາກທີ່ໄດ້ຫາມສົບເຫລົ່ານັ້ນອອກໄປຈາກເຮືອນນັ້ນແລ້ວ—ຖ້າເຂົາໄດ້ເວົ້າກັບຄົນໃນເຮືອນວ່າ, “ມີໃຜຢູ່ກັບເຈົ້າອີກບໍ?” ຖ້າຄົນນັ້ນຕອບວ່າ, “ບໍ່ມີ” ແລ້ວເຂົາກໍຈະບອກວ່າ, “ຈົ່ງມິດງຽບ, ເພາະເຮົາຕ້ອງບໍ່ເອີ່ຍພຣະນາມຂອງພຣະຢາເວ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເພາະເບິ່ງແມ, ພຣະຢາເວຈະອອກຄຳສັ່ງ ແລະເຮືອນຫລັງໃຫຍ່ຈະຖືກທຸບແຕກເປັນກ້ອນນ້ອຍໆ, ແລະເຮືອນຫລັງນ້ອຍຈະແຕກເປັນທ່ອນໆ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ພວກມ້າແລ່ນເທິງຫນ້າຜາໄດ້ບໍ? ມີໃຜຈະເອົາງົວໄປໄຖທີ່ນັ້ນບໍ? ແຕ່ພວກເຈົ້າໄດ້ປ່ຽນຄວາມຍຸດຕິທຳໃຫ້ກາຍເປັນຍາພິດ ແລະ ປ່ຽນຜົນຂອງຄວາມຊອບທຳໃຫ້ກາຍເປັນຄວາມຂົມຂື່ນ.
|
||
\v 13 ພວກເຈົ້າຜູ້ຍິນດີເຫນືອເມືອງໂລເດບາ, ຜູ້ທີ່ກ່າວວ່າວ່າ, “ເຮົາຍຶດເມືອງການາຢິມ ໄດ້ດ້ວຍກຳລັງຂອງພວກເຮົາເອງບໍ່ແມ່ນຫລື?”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 "ແຕ່ເບິ່ງເທີ້ນ, ເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນເອີຍ, ເຮົາຈະຍົກຊົນຊາດຫນຶ່ງຂື້ນຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າ—ນີ້ເປັນການປະກາດຂອງພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຈອມໂຍທາ. ພວກເຂົາຈະໂຈມຕີພວກເຈົ້າຈາກເລໂບຮາມັດ ໄປຈົນຮອດແມ່ນ້ຳຮຳມາດ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 7
|
||
\cl ບົດທີ 7
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ຊົງສະແດງໃຫ້ຂ້ານ້ອຍດັ່ງນີ້. ເບິ່ງເທີ້ນ, ພຣະອົງໄດ້ຊົງສ້າງຝູງຕັກແຕນເມື່ອຕອນທີ່ພືດກຳລັງປົ່ງໃຫມ່ຂື້ນມາ, ເປັນພືດລຸ້ນຫລັງຈາກການເກັບກ່ຽວສ່ວນຂອງກະສັດແລ້ວ.
|
||
\v 2 ເມື່ອຝູງຕັກແຕນໄດ້ກິນພືດຈາກແຜ່ນດິນຈົນຫມົດສີ້ນ, ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, “ພຣະຢາເວ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຂໍຊົງໂຜດອະໄພແດ່ທ້ອນ ຢາໂຄບຈະຢູ່ລອດໄດ້ຢ່າງໃດ? ເພາະວ່າພວກເຂົາເປັນພຽງແຕ່ຜູ້ເລັກນ້ອຍ.”
|
||
\v 3 ພຣະຢາເວ ຊົງຍອມຜ່ອນໂທດໃນເລື່ອງນີ້. ພຣະອົງຊົງກ່າວວ່າ, “ຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນຕາມນັ້ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສະແດງໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຢ່າງນີ້: ເບິ່ງເທີ້ນ, ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຊົງເອີ້ນໄຟມາໃຫ້ມາລົງໂທດ. ໄຟໄດ້ໃຫ້ນ້ຳມະຫາສານທີ່ຢູ່ເລິກພາຍໃຕ້ແຜ່ນດິນຫືດແຫ້ງໄປ, ແລະ ໄດ້ເຜົາໄຫມ້ແຜ່ນດິນ, ນຳອີກ.
|
||
\v 5 ແຕ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເວົ້າວ່າ, “ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຂໍຊົງໂຜດຢຸດຕິລົງເທີ້ນ; ຢາໂຄບຈະຢູ່ລອດໄດ້ຢ່າງໃດ? ເພາະວ່າພວກເຂົາເປັນພຽງແຕ່ຜູ້ເລັກນ້ອຍ.”
|
||
\v 6 ພຣະຢາເວກໍຊົງຍອມຜ່ອນໂທດໃນເລື່ອງນີ້, ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຊົງກ່າວວ່າ, "ຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນຕາມນັ້ນ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ພຣະອົງໄດ້ຊົງສະແດງໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຢ່າງນີ້: ເບິ່ງເທີ້ນ, ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໄດ້ຊົງຢືນຢູ່ຂ້າງກຳແພງ ພ້ອມກັບຖືເຊືອກເນັ່ງເສັ້ນຫນຶ່ງໃນພຣະຫັດຂອງພຣະອົງ.
|
||
\v 8 ພຣະຢາເວຊົງກ່າວແກ່ຂ້ານ້ອຍວ່າ, “ອາໂມດເອີຍ, ເຈົ້າເຫັນຫຍັງແດ່?” ຂ້ານ້ອຍຕອບວ່າ, “ເຫັນເຊື່ອກເນັ່ງເສັ້ນຫນຶ່ງ.” ແລ້ວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຊົງກ່າວວ່າ, “ເບິ່ງເທີ້ນ, ເຮົາຈະໃຊ້ເຊືອກເນັ່ງວັດແທກທ່າມກາງປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ. ເຮົາຈະບໍ່ອົດກັ້ນກັບພວກເຂົາອີກຕໍ່ໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ສະຖານທີ່ສູງທັງຫລາຍຂອງອີຊາກຈະຖືກທຳລາຍລົງ, ສະຖານທີ່ນະມັດສະການທັງຫລາຍຂອງອິດສະຣາເອນຈະເພພັງລົງ, ແລະເຮົາຈະຍົກດາບຂື້ນຕໍ່ສູ້ເຊື້ອສາຍຂອງກະສັດເຢໂຣໂບອາມ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ແລ້ວອາມາຊີຢາຜູ້ເປັນປະໂລຫິດຂອງເບັດເອນ, ໄດ້ສົ່ງຂໍ້ຄວາມເຖິງເຢໂຣໂບອາມ, ກະສັດແຫ່ງອິດສະຣາເອນ ຊາບວ່າ: “ອາໂມດໄດ້ຄິດແຜນກະບົດຕໍ່ພຣະອົງໃນທ່າມກາງເຊື້ອສາຍຂອງອິດສະຣາເອນ. ແຜ່ນດິນທົນຮັບຖ້ອຍຄຳຂອງເຮົາບໍ່ໄດ້.
|
||
\v 11 ເພາະອາໂມດໄດ້ເວົ້າວ່າ, 'ເຢໂຣໂບອາມຈະຕ້ອງຕາຍຢູ່ດ້ວຍຄົມດາບ, ແລະອິດສະຣາເອນຈະຕົກເປັນຊະເລີຍໄກຈາກແຜ່ນດິນຂອງຕົນຢ່າງແນ່ນອນ.”"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ອາມາຊີຢາໄດ້ເວົ້າກັບອາໂມດວ່າ, “ທ່ານຜູ້ທຳນວາຍເອີຍ, ຈົ່ງໄປສາ, ຈົ່ງແລ່ນກັບໄປຫາແຜ່ນດິນຢູດາ, ແລະໄປຫາກິນອາຫານ ແລະປະກາດພຣະທຳຢູ່ທີ່ນັ້ນສາ.
|
||
\v 13 ແຕ່ຢ່າມາປະກາດພຣະທຳຢູ່ທີ່ເມືອງເບັດເອນນີ້ອີກຕໍ່ໄປ, ເພາະນີ້ເປັນສະຖານທີ່ນະມັດສະການຂອງກະສັດ ແລະເປັນພຣະຣາຊະວັງຂອງກະສັດ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ແລ້ວອາໂມດຈຶ່ງຕອບອາມາຊີຢາວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍບໍ່ແມ່ນຜູ້ປະກາດພຣະທຳ ຫລືລູກຊາຍຂອງຜູ້ປະກາດພຣະທຳ. ຂ້ານ້ອຍເປັນພຽງຄົນລ້ຽງສັດຄົນຫນຶ່ງ, ແລະ ຂ້ານ້ອຍເບິ່ງແຍງສວນຫມາກເດື່ອເທດ.
|
||
\v 15 ແຕ່ພຣະຢາເວໄດ້ນຳຂ້ານ້ອຍອອກມາຈາກການລ້ຽງຝູງສັດ ແລະຊົງກ່າວແກ່ຂ້ານ້ອຍວ່າ, 'ຈົ່ງໄປ, ຈົ່ງປະກາດພຣະທຳແກ່ອິດສະຣາເອນໄພ່ພົນຂອງເຮົາ.'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ບັດນີ້ ຈົ່ງຟັງພຣະຄຳຂອງພຣະຢາເວ. ທ່ານກ່າວວ່າ, 'ຢ່າປະກາດພຣະທຳຕໍ່ສູ້ພວກອິດສະຣາເອນ, ແລະຢ່າກ່າວໂທດໃສ່ເຊື້ອສາຍອີຊາກ.'
|
||
\v 17 ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ພຣະຢາເວຈຶ່ງຊົງກ່າວດັ່ງນີ້ວ່າ, 'ເມຍຂອງທ່ານຈະເປັນໂສເພນີໃນເມືອງນີ້; ລູກຊາຍແລະລູກຍິງທັງຫລາຍຂອງເຈົ້າຈະຖືກຂ້າດ້ວຍຄົມດາບ; ແຜ່ນດິນຂອງເຈົ້າຈະຖືກວັດແທກ ແລະແບ່ງປັນໃຫ້ຄົນອື່ນ; ເຈົ້າຈະຕາຍຢູ່ໃນດິນແດນຂອງຄົນນອກສາດສະຫນາ, ແລະອິດສະຣາເອນຈະຕົກເປັນຊະເລີຍຢູ່ດິນແດນຫ່າງໄກຈາກແຜ່ນດິນຂອງຕົນຢ່າງແນ່ນອນ.'”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 8
|
||
\cl ບົດທີ 8
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສະແດງໃຫ້ແກ່ຂ້ານ້ອຍດັ່ງນີ້: ເບິ່ງເທີ້ນ, ມີກະຕ່າຫມາກໄມ້ລະດູຮ້ອນຫນ່ວຍຫນຶ່ງ.
|
||
\v 2 ພຣະອົງໄດ້ຊົງກ່າວວ່າ, “ອາໂມດເອີຍ, ເຈົ້າໄດ້ເຫັນຫຍັງແດ່?” ຂ້ານ້ອຍຕອບວ່າ, “ກະຕ່າຫມາກໄມ້ລະດູຮ້ອນຫນ່ວຍຫນຶ່ງ.” ແລ້ວພຣະຢາເວຊົງກ່າວຂ້ານ້ອຍວ່າ, “ມື້ສຸດທ້າຍຂອງປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນຂອງເຮົາມາຮອດແລ້ວ; ເຮົາຈະບໍ່ຮັກສາພວກເຂົາໄວ້ອີກຕໍ່ໄປ.
|
||
\v 3 ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວມີດັ່ງນີ້—ໃນມື້ນັ້ນ ບົດເພງທັງຫລາຍໃນພຣະວິຫານຈະກາຍເປັນສຽງຮ້ອງໄຫ້ຄວນຄາງ, ໃນມື້ນັ້ນ ຈະມີຊາກສົບຢູ່ທຸກບ່ອນ ພວກເຂົາຈະປົງສົບຢ່າງງຽບໆ ໃນທຸກແຫ່ງ!”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຈົ່ງຟັງຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້, ເຈົ້າຜູ້ຂົ່ມເຫັງຄົນຂັດສົນ ແລະ ຂັບໄລ່ຄົນທຸກຍາກອອກຈາກແຜ່ນດິນນີ້.
|
||
\v 5 ພວກເຂົາເວົ້າວ່າ, “ເມື່ອໃດຫນໍມື້ຂຶ້ນຫນຶ່ງຄ່ຳຈະຫມົດໄປ, ເພື່ອພວກເຮົາຈະໄດ້ຂາຍເຂົ້າອີກເທື່ອ? ເມື່ອໃດຫນໍວັນສະບາໂຕຈະກາຍໄປ ເພື່ອເຮົາຈະໄດ້ຂາຍເຂົ້າບາເລ? ພວກເຮົາຈະເຮັດຖ້ວຍຕວງໃຫ້ນ້ອຍລົງແລະຂື້ນລາຄາ, ພວກເຮົາຈະໂກງຕາຊັ່ງ.
|
||
\v 6 ເພື່ອພວກເຮົາຈະຂາຍແກບເຂົ້າບາເລ, ຊື້ຄົນທຸກຍາກດ້ວຍເງິນ ແລະຊື້ຄົນຂັດສົນດ້ວຍເກີບຄູ່ຫນຶ່ງ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງກ່າວສາບານດ້ວຍກຽດສັກສີຂອງຢາໂຄບວ່າ, “ເຮົາຈະບໍ່ລືມການກະທຳອັນຊົ່ວຊ້າຂອງພວກເຂົາຢ່າງແນ່ນອນ.”
|
||
\v 8 ແຜ່ນດິນຈະບໍ່ສະທ້ານຫວັ່ນໄຫວເພາະສິ່ງເຫລົ່ານີ້ຫລື, ແລະທຸກຄົນທີ່ຢູ່ເທິງແຜນດິນນັ້ນຈະບໍ່ໂສກເສົ້າຫລື? ແຜ່ນດິນທັງຫມົດກໍຈະຍົກຂຶ້ນເຫມືອນແມ່ນ້ຳໄນ, ແລະຈະຖືກຊັດໄປຊັດມາ ແລະຈົມລົງອີກຄັ້ງ, ເຫມືອນແມ່ນ້ຳຂອງເອຢິບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 "ວັນນັ້ນຈະມາເຖິງ—ນີ້ເປັນການປະກາດຂອງພຣະຢາເວ ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ—ຄືວັນທີ່ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ຕາເວັນຕົກໃນຕອນທ່ຽງ, ແລະເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ແຜ່ນໂລກມືດໄປໃນເວລາກາງເວັນ.
|
||
\v 10 ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເທດສະການທັງຫລາຍຂອງເຈົ້າກາຍເປັນໄຫວ້ອາໄລ ແລະບົດເພງທັງຫລາຍກາຍເປັນສຽງໂສກເສົ້າຮ້ອງໄຫ້ຄວນຄາງ. ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າທັງຫລາຍນຸ່ງເຄື່ອງຜ້າປ່ານຫຍາບ ແລະແຖຫົວທຸກຫົວ. ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເປັນເຫມືອນການໄຫວ້ອາໄລໃຫ້ແກ່ລູກຊາຍໂທນທີ່ຕາຍໄປນັ້ນ ແລະຂົມຂືນໄປຈົນເຖິງວາລະສຸດທ້າຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເບິ່ງເທີ້ນ, ວັນເຫລົ່ານັ້ນກຳລັງມາເຖິງ—ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ—ເມື່ອເຮົາຈະສົ່ງການອຶດຢາກມາໃນແຜ່ນດິນ, ຊຶ່ງບໍ່ແມ່ນການອຶດຢາກອາຫານ, ຫລືກະຫາຍນ້ຳ, ແຕ່ເປັນການອຶດຢາກທີ່ຈະໄດ້ຟັງພຣະຄຳຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
\v 12 ພວກເຂົາຈະຍ່າງໂຊເຊໄປມາຈາກທະເລຫນຶ່ງໄປຫາອີກທະເລຫນຶ່ງ; ພວກເຂົາຈະແລ່ນຈາກທິດເຫນືອໄປທິດຕາເວັນອອກ ເພື່ອສະແຫວງຫາພຣະຄຳຂອງພຣະຢາເວ, ແຕ່ພວກເຂົາຈະບໍ່ພົບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ໃນວັນນັ້ນ ບັນດາສາວປອດທີ່ສວຍງາມ ແລະບັນດາຊາຍຫນຸ່ມທັງຫລາຍຈະອອ່ນເພຍຍ້ອນການຫິວນ້ຳ.
|
||
\v 14 ບັນດາຄົນທີ່ສາບານຕົນດ້ວຍຄວາມບາບແຫ່ງຊະມາເຣຍ, ພວກເຂົາຈະລົ້ມລົງ ແລະ ບໍ່ສາມາດລຸກຂຶ້ນໄດ້ອີກ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 9
|
||
\cl ບົດທີ 9
|
||
\p
|
||
\v 1 ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຫັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຊົງຢືນຢູ່ຂ້າງແທ່ນບູຊາ, ແລະ ພຣະອົງຊົງກ່າວວ່າ, “ຈົ່ງທຸບຫົວເສົາທັງຫລາຍ ເພື່ອຮາກຖານທັງຫລາຍຈະສັ່ນສະເທືອນ. ຈົ່ງທຸບມັນໃຫ້ເປັນປ່ຽງໆ, ແລະໃຫ້ຕົກໃສ່ຫົວຂອງພວກເຂົາທັງຫລາຍ, ສ່ວນເຮົາຈະມອບຄົນສຸດທ້າຍຂອງພວກເຂົາດ້ວຍຄົມດາບ. ບໍ່ມີໃຜຈັກຄົນຂອງພວກເຂົາທີ່ຫລົບຫນີໄປໄດ້.
|
||
\v 2 ເຖິງວ່າພວກເຂົາຈະຂຸດລົງໄປສູ່ແດນຄົນຕາຍ, ມືຂອງເຮົາກໍດຶງພວກເຂົາຂື້ນມາຈາກທີ່ນັ້ນ. ຖ້າພວກເຂົາປີນຂຶ້ນເຖິງຟ້າສະຫວັນ, ເຮົາກໍຈະດຶງພວກເຂົາລົງມາຈາກບ່ອນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຖ້າວ່າພວກເຂົາຈະລີ້ຢູ່ເທິງຍອດພູກາເມນ, ເຮົາກໍຈະຊອກຫາ ແລະຈັບເອົາພວກເຂົາມາຈາກທີ່ນັ້ນ. ຖ້າວ່າພວກເຂົາລີ້ຢູ່ໃຕ້ພື້ນນ້ຳທະເລ ເພື່ອໃຫ້ພົ້ນຈາກສາຍຕາຂອງເຮົາ, ເຮົາກໍຈະສົ່ງງູຮ້າຍ ແລະມັນກໍຈະກັດພວກເຂົາ.
|
||
\v 4 ຖ້າພວກເຂົາຕົກໄປເປັນຊະເລີຍ, ຖືກຂັບໄລ່ໂດຍສັດຕູຂອງພວກເຂົາ, ເຮົາກໍຈະສັ່ງໃຫ້ສັດຕູຂ້າພວກເຂົາຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພວກເຂົາ. ເຮົາຈະເຝົ້າເບິ່ງພວກເຂົາດ້ວຍສາຍຕາຮ້າຍ ແລະ ບໍ່ແມ່ນດ້ວຍສາຍຕາດີ.”
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ພຣະຢາເວອົງພຣະະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈອມໂຍທາ ຊົງໄດ້ແຕະຕ້ອງແຜ່ນດິນ ແລະ ມັນກໍສະລາຍໄປ; ທຸກຄົນທີ່ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນກໍໂສກເສົ້າເສຍໃຈ; ແຜ່ນດິນທັງຫມົດຈະຖືກຍົກຂຶ້ນເຫມືອນແມ່ນ້ຳ ແລະຈະຖືກຈົມລົງອີກຄັ້ງເຫມືອນແມ່ນ້ຳແຫ່ງເອຢິບ.
|
||
\v 6 ເພາະພຣະອົງຜູ້ຊົງສ້າງຂັ້ນໄດຂອງພຣະອົງເທິງຟ້າສະຫວັນ, ແລະ ໄດ້ຊົງຕັ້ງຟ້າຂອງພຣະອົງກວມແຜ່ນດິນໂລກໄວ້. ພຣະອົງຊົງເອີ້ນເອົານ້ຳຫລາຍແຫ່ງທະເລມາ, ແລະຖອກນ້ຳນັ້ນລົງເທິງແຜ່ນດິນໂລກ, ພຣະນາມຂອງພຣະອົງຄືພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 “ໂອ ຄົນອິດສະຣາເອນເອີຍ, ສຳລັບເຮົາແລ້ວ ພວກເຈົ້າເປັນເຫມືອນຄົນເອທີໂອເປຍບໍແມ່ນຫລື?—ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງປະກາດດັ່ງນີ້ແຫລະ. ເຮົາໄດ້ນຳອິດສະຣາເອນອອກຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບ, ແລະພາພວກຟີລິດສະຕີນມາຈາກເມືອງກະເຣເຕ, ແລະພາຄົນອາຣາມຽນມາຈາກເມືອງກີຣະບໍ່ແມ່ນຫລື?
|
||
\v 8 ເບິ່ງແມ, ພຣະຢາເວອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກຳລັງທອດພຣະເນດເຫນືອອານາຈັກທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມບາບ, ແລະ ເຮົາຈະທຳລາຍເມືອງນັ້ນຈາກແຜ່ນດິນໂລກ, ເວັ້ນແຕ່ເຊື້ອສາຍຂອງຢາໂຄບເຮົາຈະບໍ່ທຳລາຍໃຫ້ຫມົດໃນເທື່ອດຽວ—ນີ້ເປັນການປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ເບິ່ງແມ, ເຮົາຈະອອກຄຳສັ່ງ ແລະເຮົາຈະສັ່ນສະເທືອນເຊື້ອສາຍຂອງອິດສະຣາເອນໃນທ່າມກາງປະຊາຊາດທັງຫມົດ ເຫມືອນການຮ່ອນເຂົ້າຢູ່ໃນກະດົ້ງ, ເພື່ອຈະບໍ່ໃຫ້ເມັດທີ່ນ້ອຍໆຫລຸດຕົກລົງພື້ນດິນ.
|
||
\v 10 ບັນດາຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດບາບທັງຫລາຍຂອງປະຊາຊົນຂອງເຮົາຈະຖືກຂ້າດ້ວຍຄົມດາບ, 'ຄວາມຈິບຫາຍຈະມາບໍ່ເຖິງເຮົາ ຫລືຈະບໍ່ພົບພວກເຮົາ'.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ໃນວັນນັ້ນ ເຮົາຈະຍົກເຕັນຂອງດາວິດທີ່ລົ້ມລົງຂຶ້ນໃຫມ່, ແລະປົວແປງບ່ອນທີ່ເພພັງທັງຫລາຍ. ເຮົາຈະແປງຊາກຫັກເພພັງນັ້ນຂື້ນ, ແລະ ສ້າງຂື້ນໃຫມ່ໃຫ້ກັບສະພາບຄືໃນສະໄຫມກ່ອນ.
|
||
\v 12 ເພື່ອພວກເຂົາຈະໄດ້ຄອບຄອງຄົນທີ່ຍັງເຫລືອຢູ່ຂອງເອໂດມ, ແລະປະຊາຊົນທັງປວງທີ່ຖືກເອີ້ນໂດຍນາມຂອງເຮົາ—ພຣະອົງຊົງເຮັດຢ່າງນີ້—ນີ້ເປັນຄຳປະກາດຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ພຣະຢາເວຊົງປະກາດໄວ້ດັ່ງນີ້ວ່າ—ເບິ່ງແມ, ວັນເຫລົ່ານັ້ນຈະມາເຖິງ—ເມື່ອຄົນໄຖຈະທັນຄົນເກັບກ່ຽວ ແລະຄົນທີ່ບີບນ້ຳອະງຸ່ນຈະທັນຄົນຫວ່ານພືດ. ພູເຂົາທັງຫລາຍຈະມີນ້ຳອະງຸ່ນຫວານຍ້ອຍລົງມາ, ເຮົາຈະນຳປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນອອກມາຈາກການເປັນຊະເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເຮົາຈະນຳອິດສະຣາເອນໄພ່ພົນຂອງເຮົາຄືນຈາກການເປັນຊະເລີຍ. ພວກເຂົາຈະສ້າງເມືອງທີ່ເພພັງນັ້ນຄືນໃຫມ່ ແລະ ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ, ພວກເຂົາຈະປູກສວນອະງຸ່ນ ແລະ ດື່ມເຫລົ້າອະງຸ່ນຈາກສວນເຫລົ່ານັ້ນ, ແລະພວກເຂົາຈະເຮັດສວນຫມາກໄມ້ ແລະ ກິນຜົນລະປູກຈາກສວນນັ້ນ.
|
||
\v 15 ເຮົາຈະຫວ່ານພວກເຂົາເທິງແຜ່ນດິນຂອງເຂົາ, ແລະພວກເຂົາຈະບໍ່ມີທາງຖືກຖອນຮາກເຫງົ້າ ຈາກແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາໄດ້ມອບໄວ້ໃຫ້ພວກເຂົາອີກຕໍ່ໄປ,” ພຣະຢາເວຂອງພວກເຈົ້າຊົງກ່າວໄວ້ດັ່ງນີ້ແຫລະ.
|