See in Reader
1692 lines
326 KiB
Plaintext
1692 lines
326 KiB
Plaintext
\id LEV
|
||
\ide UTF-8
|
||
\h ກົດລະບຽບເລວີ
|
||
\toc1 ກົດລະບຽບເລວີ
|
||
\toc2 ກົດລະບຽບເລວີ
|
||
\toc3 lev
|
||
\mt ກົດລະບຽບເລວີ
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 1
|
||
\cl ບົດທີ 1
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວຊົງຮຽກເອີ້ນໂມເຊ ແລະກ່າວກັບທ່ານຈາກເຕັນນັດພົບວ່າ,
|
||
\v 2 " ຈົ່ງບອກຄົນອິດສະຣາເອນ ແລະ ເວົ້າກັບເຂົາວ່າ, 'ເມື່ອຄົນໃດໃນພວກທ່ານນຳເຄື່ອງບູຊາມາຖວາຍພຣະຢາເວນັ້ນ, ໃຫ້ເອົາສັດລ້ຽງ, ອັນເປັນເຄື່ອງບູຊາຂອງທ່ານມາຈາກຝູງງົວຫລືຝູງແບ້ແກະ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຖ້າເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາທີ່ມາຈາກຝູງງົວ, ເຂົາຕ້ອງຖວາຍເປັນໂຕຜູ້ທີ່ບໍ່ມີຕຳຫນິ. ເຂົາຕ້ອງມາຖວາຍບ່ອນທາງເຂົ້າປະຕູເຕັນນັດພົບ, ເພື່ອເປັນທີ່ຍອມຮັບຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
\v 4 ໃຫ້ເຂົາວາງມືເທິງຫົວເຄື່ອງເຜົາບູຊານັ້ນ, ແລ້ວຈະເປັນທີ່ຍອມຮັບແທນໂຕເຂົາເພື່ອລົບລ້າງມົນທິນສຳລັບໂຕເຂົາເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເເລ້ວເຂົາຕ້ອງຂ້າງົວນັ້ນຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ. ແລ້ວບັນດາບຸດຂອງອາໂຣນ, ທີ່ເປັນປະໂຣຫິດ, ກໍ່ນຳເລືອດນັ້ນມາຊິດໃສ່ແທ່ນບູຊາແລະຮອບຂ້າງຂອງເເທ່ນບູຊາຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ.
|
||
\v 6 ເເລະໃຫ້ເຂົາລອກຫນັງເຄື່ອງບູຊານັ້ນອອກ ແລະຕັດເປັນຕ່ອນໆ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ແລ້ວບັນດາບຸດຂອງອາໂຣນຊຶ່ງເປັນປະໂຣຫິດຈະຈູດໄຟເທິງແທ່ນບູຊາ ເເລະ ຈັດວາງຟືນເທິງໄຟ.
|
||
\v 8 ບັນດາລູກຂອງອາໂຣນ, ຊຶ່ງເປັນປະໂຣຫິດ, ຈະວາງສ່ວນເຫລົ່ານັ້ນ ຊຶ່ງມີສ່ວນຫົວ ເເລະໄຂມັນ, ຕາມລຳດັບໄວ້ເທິງຟືນທີ່ຕິດໄຟຊຶ່ງຢູ່ເທິງເເທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 9 ສ່ວນເຄື່ອງໃນ ເເລະຂາຂອງມັນ ເຂົາຈະລ້າງດ້ວຍນຳ້. ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈຶ່ງເຜົາທຸກຢ່າງເທິງເເທ່ນບູຊາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ. ຊຶ່ງເປັນກິ່ນຫອມສຳລັບເຮົາ; ເເລະ ເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟສຳລັບເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ຖ້າເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາສຳລັບເຜົາບູຊານັ້ນມາຈາກຝູງເເກະ ຫລື ເເບ້, ເປັນແກະໂຕຫນຶ່ງຫລື ເເບ້ໂຕຫນຶ່ງ, ເຂົາຈະຕ້ອງຖວາຍໂຕຜູ້ທີ່ປາສະຈາກການຕຳຫນິ.
|
||
\v 11 ເຂົາຕ້ອງຂ້າສັດທັງຫມົດດ້ານເຫນືອຂອງເເທ່ນບູຊາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ. ເເລ້ວບັນດາບຸດຂອງອາໂຣນ, ຊຶ່ງເປັນປະໂຣຫິດ, ຈະຖອກເລືອດນັ້ນໃສ່ແທ່ນບູຊາທຸກດ້ານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ເເລ້ວເຂົາຕ້ອງຕັດສັດນັ້ນອອກເປັນສ່ວນໆ ໃຫ້ມີຫົວເເລະໄຂຂອງມັນ, ເເລະປະໂຣຫິດຈະວາງສ່ວນນັ້ນຕາມລຳດັບໄວ້ເທິງຟືນເທິງໄຟ, ທີ່ເເທ່ນບູຊາເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ,
|
||
\v 13 ໃຫ້ເຂົາລ້າງເຄື່ອງໃນກັບຂາດ້ວຍນຳ້. ເເລະ ປະໂຣຫິດຈະຖວາຍຫມົດທັງໂຕ, ເເລະ ເຜົາເທິງແທ່ນບູຊາ. ມັນເປັນເຄື່ອງເຜົາຖວາຍ, ແລະ ຈະເປັນກິ່ນຫອມສຳລັບພຣະຢາເວ; ຈະເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟຖວາຍເເດ່ພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ຖ້າເຄື່ອງບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວຂອງເຂົານັ້ນເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາທີ່ມາຈາກນົກ, ເຂົາຈະຕ້ອງນຳນົກເຂົາ ຫລື ນົກພິລາບຫນຸ່ມມາເປັນເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາ.
|
||
\v 15 ປະໂຣຫິດຈະຕ້ອງນຳສັດນັ້ນມາທີ່ເເທ່ນບູຊາ, ເເລ້ວບິດຫົວນົກ ເເລະເຜົາເທິງເເທ່ນບູຊາ ເເລ້ວເລືອດນົກຈະໄຫລອອກມາທາງຂ້າງເເທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ເຂົາຈະຕ້ອງເອົາກະເພາະ ເເລະ ສິ່ງທີ່ຢູ່ຂ້າງໃນກະເພາະ, ໄປຖິ້ມທາງຂ້າງເເທ່ນບູຊາທາງທິດຕາເວັນອອກ, ທີ່ມີຂີ້ເຖົ່າ.
|
||
\v 17 ເຂົາຈະຕ້ອງຈີກປີກນົກ, ໃຫ້ເເຍກອອກຈາກກັນເປັນສອງສ່ວນ. ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຜົາມັນເທິງຟືນທີ່ວາງຢູ່ໄຟທີ່ເເທ່ນບູຊາ, ເເລະ ນັ້ນຈະເປັນເຄື່ອງເຜົາຖວາຍ, ແລະ ສົ່ງກິ່ນຫອມສຳລັບພຣະຢາເວ; ເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟຖວາຍເເດ່ພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 2
|
||
\cl ບົດທີ 2
|
||
\p
|
||
\v 1 ເມື່ອຄົນໃດນຳເຄື່ອງບູຊາເປັນພືດຜົນມາຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ, ເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາຕ້ອງເປັນເເປ້ງຢ່າງດີ, ເເລະເຂົາຈະຖອກນຳ້ມັນລົງເທິງເເປ້ງເເລະວາງເຄື່ອງຫອມເທິງເເປ້ງ.
|
||
\v 2 ເຂົາຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊານັ້ນໄປໃຫ້ບັນດາບຸດຂອງອາໂຣນຊຶ່ງເປັນປະໂຣຫິດ, ເເລະປະໂຣຫິດຈະເອົາເເປ້ງຢ່າງດີທີ່ມີນຳ້ມັນ, ເເລະວາງເຄື່ອງຫອມເທິງເເປ້ງນັ້ນອອກມາກຳມືຫນຶ່ງ. ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຜົາເຄື່ອງບູຊາເທິງເເທ່ນບູຊາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງໃຊ້ເເທນເຄື່ອງບູຊາ ນີ້ເປັນກິ່ນຫອມສຳລັບພຣະຢາເວ; ນີ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາຖວາຍພຣະຢາເວດ້ວຍໄຟ.
|
||
\v 3 ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຫລືອນັ້ນຈະເປັນຂອງອາໂຣນເເລະລູກຂອງທ່ານນີ້ເປັນສ່ວນທີ່ສັກສິດຫລາຍ ເເດ່ພຣະຢາເວຈາກບັນດາເຄື່ອງບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວດ້ວຍໄຟ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ເມື່ອທ່ານຖວາຍເຄື່ອງບູຊາທີ່ປາສະຈາກເຊື້ອເເປ້ງທີ່ອົບໃນເຕົາອົບ, ຂະຫນົມປັງນັ້ນຈະຕ້ອງເປັນຂະຫນົມປັງທີ່ອ່ອນນຸ້ມທີ່ເຮັດມາຈາກເນື້ອລະອຽດປະສົມນຳ້ມັນ, ຫລື ຂະຫນົມປັງກອບທີ່ປາສະຈາກເຊື້ອເເປ້ງ, ຊຶ່ງທາດ້ວຍນຳ້ມັນ.
|
||
\v 5 ຖ້າເຄື່ອງບູຊາເປັນການອົບດ້ວຍຫມໍ້ເຫລັກເເບນ, ຈະຕ້ອງເປັນເເປ້ງຢ່າງດີທີ່ປາສະຈາກເຊື້ອເເປ້ງທີ່ທາດ້ວຍນຳ້ມັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ທ່ານຈະຕ້ອງເເບ່ງອອກເປັນສ່ວນໆເເລ້ວຖອກນຳ້ມັນໃສ່ເທິງນັ້ນ. ນີ້ຄືເຂົ້າຈີ່ຖວາຍບູຊາ
|
||
\v 7 ຖ້າເຄື່ອງຖວາຍບູຊານັ້ນຖືກປຸງແຕ່ງໃນຫມໍ້, ຈະຕ້ອງເຮັດຈາກຍອດເເປ້ງ ເເລະ ນຳ້ມັນຢ່າງດີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ທ່ານຕ້ອງນຳເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນມາຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ, ເເລ້ວຈະຖືກມອບໃຫ້ເເກ່ປະໂຣຫິດ, ຜູ້ທີ່ຈະນຳໄປຍັງເເທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 9 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະຈັບບາງສ່ວນອອກມາຈາກເຄື່ອງບູຊາ ເເລະປະໂລຫິດຈະເຜົາເທິງເເທ່ນບູຊາ, ນັ້ນຈະເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາດ້ວຍໄຟ, ເເລະ ນັ້ນຈະເປັນກິ່ນຫອມສຳລັບພຣະຢາເວ.
|
||
\v 10 ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຫລືອ ຈະຕົກເປັນຂອງອາໂຣນ ເເລະ ບັນດາລູກຫລານຂອງທ່ານ. ນີ້ເປັນສ່ວນສັກສິດຫລາຍເເດ່ພຣະຢາເວຈາກບັນດາເຄື່ອງບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວດ້ວຍໄຟ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເຄື່ອງບູຊາທີ່ທ່ານນຳມາຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວຕ້ອງບໍ່ໄສ່ເຊື້ອເເປ້ງ, ເພາະທ່ານຈະຕ້ອງເຜົາໂດຍປາສະຈາກເຊື້ອເເປ້ງຫລືນຳ້ເຜິ້ງ, ເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 12 ທ່ານຈະຖວາຍຂອງເຫລົ່ານັ້ນທີ່ພຣະຢາເວ ໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລະຫວ່າງຜົນລະປູກທຳອິດ, ເເຕ່ຂອງເຫລົ່ານັ້ນຈະໃຊ້ເພື່ອໃຫ້ເກີດກິ່ນຫອມເທິງເເທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 13 ທ່ານຈະຕ້ອງປຸງເຄື່ອງບູຊາເເຕ່ລະຢ່າງດ້ວຍເກືອ. ທ່ານຕ້ອງບໍ່ໃຫ້ເກືອເເຫ່ງພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າຂອງທ່ານຂາດໄປຈາກເຄື່ອງບູຊາຂອງທ່ານ. ທ່ານຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຂອງທ່ານພ້ອມດ້ວຍເກືອ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ຖ້າທ່ານຖວາຍພືດຜົນເປັນເຄື່ອງບູຊາເເຫ່ງຜົນທຳອິດເເດ່ພຣະຢາເວ, ໃຫ້ຖວາຍເມັດໃຫມ່ໆ ທີ່ປີ້ງໃສ່ໄຟເເລ້ວບົດລະອຽດໃຫ້ເປັນອາຫານ.
|
||
\v 15 ເເລ້ວທ່ານຕ້ອງໃສ່ນຳ້ມັນເເລະໃສ່ເຄື່ອງຫອມລົງໄປ. ນັ້ນເເມ່ນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເປັນພືດຜົນ.
|
||
\v 16 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຜົາເມັດທີ່ບົດເເລ້ວທັ້ງນຳ້ມັນ ເເລະ ເຄື່ອງຫອມເພື່ອເປັນສ່ວນທີ່ເເທ່ນບູຊາ. ນີ້ຄືເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟ ເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 3
|
||
\cl ບົດທີ 3
|
||
\p
|
||
\v 1 ຖ້າຄົນໃດທີ່ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຊຶ່ງເປັນສັດບູຊາທີ່ເປັນສັດຈາກຝູງງົວ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນໂຕຜູ້ຫລືໂຕເມຍ ເຂົາຕ້ອງຖວາຍສັດທີ່ປາສະຈາກຕຳຫນິຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
\v 2 ໃຫ້ເຂົາວາງມືຂອງເຂົາເທິງຫົວສັດຂອງເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາ ເເລະຂ້າມັນເສຍທີ່ປະຕູເຕັນນັດພົບ. ແລ້ວບັນດາບຸດຂອງອາໂຣນທີ່ເປັນປະໂຣຫິດຈະຊິດເລືອດຂອງສັດທີ່ດ້ານຂ້າງຮອບເເທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ສ່ວນຜູ້ທີ່ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາສັນຕິບູຊາດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວ. ໄຂມັນທີ່ຫຸ້ມຫລືຕິດກັບເຄື່ອງໃນ,
|
||
\v 4 ແລະ ຫມາກໄຂ່ຫລັງທັງສອງຂ້າງ ແລ ະໄຂມັນທີ່ຫຸ້ມຊຶ່ງຢູ່ທີ່ບັ້ນແອວ ແລະ ຕັບທັງກ້ອນ - ເຂົາຈະຕ້ອງຕັດທັງຫມົດນີ້ອອກພ້ອມຫມາກໄຂ່ຫລັງ.
|
||
\v 5 ແລ້ວບັນດາບຸດຂອງອາໂຣນຈະເຜົາທັງຫມົດນີ້ເທິງເເທ່ນບູຊາພ້ອມກັບເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ຊຶ່ງວາງໄວ້ ເທິງຟືນທີ່ວາງໄວ້ເທິງໄຟ. ນີ້ຈະເປັນກິ່ນຫອມສຳລັບພຣະຢາເວ; ນີ້ຈະເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ຖວາຍເເດ່ພຣະອົງດ້ວຍໄຟ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຖ້າເຄື່ອງບູຊາແຫ່ງສັນຕິບູຊາແດ່ພຣະຢາເວຂອງຄົນນັ້ນເອົາມາຈາກຝູງເເບ້ ແກະ ເປັນໂຕຜູ້ຫລືໂຕແມ່ກໍ່ຕາມ, ເຂົາຈະຖວາຍເຄື່ອງບູຊາທີ່ປາສະຈາກການຕຳຫນິ.
|
||
\v 7 ຖ້າຖວາຍລູກແກະເປັນເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາ, ເຂົາຈະຕ້ອງຖວາຍຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
\v 8 ໃຫ້ເຂົາວາງມືເຂົາເທິງຫົວເເທ່ນບູຊາ ເເລ້ວຂ້າສັດນັ້ນເຊິ່ງຫນ້າເຕັນນັດພົບ. ແລ້ວບັນດາບຸດຂອງອາໂຣນຈະຊິດເລືອດຂອງສັດທີ່ດ້ານຂ້າງຮອບແທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ສ່ວນຜູ້ທີ່ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາແຫ່ງສັນຕິບູຊາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟແດ່ພຣະຢາເວ. ໄຂມັນ, ແລະ ຫາງທີ່ມີໄຂທັງຫມົດໃຫ້ຕັດຊິດຈົນເຖິງກະດູກສັນຫລັງ, ເເລະ ໄຂມັນທີ່ຫຸ້ມເຄື່ອງໃນ ແລະ ໄຂມັນທັງຫມົດທີ່ໃກ້ກັບເຄື່ອງໃນ,
|
||
\v 10 ແລະ ຫມາກໄຂ່ຫລັງທັງສອງຂ້າງ ແລະ ໄຂມັນທີ່ຕິດຢູ່ຊຶ່ງຢູ່ເຊິ່ງບັນແອວ, ແລະ ຕັບທັງສອງກ້ອນ ເຂົາຈະຕ້ອງເອົາທັງຫມົດນີ້ອອກພ້ອມກັບຫມາກໄຂ່ຫລັງ.
|
||
\v 11 ແລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຜົາທັງຫມົດນີ້ເທິງແທ່ນບູຊາໃຫ້ເປັນອາຫານເຜົາດ້ວຍໄຟ ຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຖ້າເຄື່ອງບູຊາຂອງຄົນນັ້ນເປັນແບ້, ເເລ້ວເຂົາຈະຖວາຍສັດນັ້ນຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
\v 13 ເຂົາຕ້ອງວາງມືຂອງເຂົາເທິງຫົວແບ້ນັ້ນ ແລະຂ້າມັນເຊິ່ງຫນ້າເຕັນນັດພົບ. ແລ້ວບັນດາລູກຂອງອາໂຣນຈະຊິດເລືອດຂອງມັນອ້ອມຮອບທຸກດ້ານຂອງແທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 14 ຄົນນັ້ນຈະຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວ. ເຂົາຈະຕ້ອງເອົາໄຂຂອງມັນທີ່ຫຸ້ມເຄື່ອງໃນ, ແລະ ໄຂມັນທັງຫມົດທີ່ໄກ້ກັບເຄື່ອງໃນອອກໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ເຂົາຈະຕ້ອງເອົາຫມາກໄຂ່ຫລັງທັງສອງຂ້າງ ເເລະ ໄຂມັນຕິດຢູ່ກັບຫມາກໄຂ່ຫລັງນັ້ນ, ຊຶ່ງຢູ່ບັ້ນເເອວ, ເເລະ ຕັບທັງສອງກ້ອນອອກມາພ້ອມກັບຫມາກໄຂ່ຫລັງ.
|
||
\v 16 ປະໂຣຫິດຈະເຜົາທັງຫມົດເທິງເເທ່ນບູຊາໃຫ້ເປັນອາຫານ, ເຜົາໄຟຊຶ່ງຈະເປັນກິ່ນຫອມ. ໄຂມັນທັງຫມົດນັ້ນເປັນຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
\v 17 ນີ້ເປັນກົດເກນຖາວອນຕະຫລອດຊົ່ວອາຍຸຂອງປະຊາຊົນຂອງເຈົ້າໃນທຸກເເຫ່ງທີ່ພວກເຂົາສ້າງບ່ອນພັກອາໄສ, ວ່າພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ກິນໄຂຂອງມັນຫລືເລືອດ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 4
|
||
\cl ບົດທີ 4
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວຕັດສັ່ງເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງບອກປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ, "ເມື່ອໃດຄົນເຮັດບາບໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ, ເປັນການເຮັດສິ່ງໃດກໍ່ຕາມທີ່ພຣະຢາເວຊົງບັນຊາບໍ່ໃຫ້ເຮັດ, ເເລະ ເຂົາເຮັດສິ່ງໃດກໍ່ຕາມຕ້ອງຫ້າມ, ໃຫ້ເຮັດຕາມດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້.
|
||
\v 3 ຖ້າປະໂຣຫິດໃຫຍ່ໄດ້ເຮັດບາບ ເເລະ ນຳຄວາມຜິດບາບມາສູ່ປະຊາຊົນ, ໃຫ້ຖວາຍງົວຫນຸ່ມທີ່ປາສະຈາກຕຳຫນິເເດ່ພຣະຢາເວໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເພື່ອລົບລ້າງສຳລັບຄວາມບາບທີ່ເຂົາເຮັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ເຂົາຕ້ອງນຳງົວມາທາງຫນ້າເຕັນນັດພົບຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ, ເເລະ ວາງມືຂອງເຂົາເທິງຫົວງົວນັ້ນ ເເລະ ຂ້າງົວນັ້ນຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
\v 5 ປະໂຣຫິດທີ່ໄດ້ຮັບການເຈີມຈະນຳເລືອດງົວບາງສ່ວນເຂົ້າໃນເຕັນນັດພົບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ປະໂຣຫິດຈະເອົານິ້ວມືຈຸ່ມເລືອດນັ້ນ ແລະເພິ່ນກໍຊິດເລືອດໃສ່ທາງຫນ້າຜ້າກັ້ງເຈັດເທື່ອຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ, ໃນສະຖານທີ່ສັກສິດທີ່ສຸດ.
|
||
\v 7 ແລ້ວປະໂຣຫິດຈະເອົາເລືອດບາງສ່ວນໄປທາໃສ່ຈອມຂອງແທ່ນທີ່ໃຊ້ເຜົາເຄື່ອງຫອມຊຶ່ງຢູ່ໃນເຕັນນັດພົບຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ, ແລະ ເຂົາຈະຖອກເລືອດທີ່ເຫລືອຂອງງົວລົງຖ້ານຂອງແທ່ນເຜົາບູຊາ, ຊຶ່ງຢູ່ທາງເຂົ້າຂອງເຕັນນັດພົບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເຂົາຈະຕັດເອົາໄຂມັນທັງຫມົດຂອງງົວຜູ້ທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບອອກມາ; ຄືໄຂມັນທີ່ຫຸ້ມເຄື່ອງໃນ; ໄຂມັນທັງຫມົດທີ່ຕິດກັບເຄື່ອງໃນ,
|
||
\v 9 ຫມາກໄຂ່ຫລັງທັງສອງຂ້າງກັບໄຂມັນຢູ່ໃຕ, ໃກ້ບັ້ນແອວ, ແລະ ຕັບທັງສອງກ້ອນພ້ອມກັບຫມາກໄຂ່ຫລັງ ເຂົາຈະຕັດທັງຫມົດນີ້ອອກຈາກກັນ.
|
||
\v 10 ເຂົາຈະຕັດອອກຈາກກັນເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ເຂົາຕັດອອກຈາກງົວໂຕຜູ້ທີ່ເປັນເຄື່ອງຖວາຍສັນຕິບູຊາ. ແລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຜົາຊິ້ນສ່ວນເຫລົ່ານີ້ເທິງແທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ສ່ວນຫນັງຂອງໂຕງົວຜູ້ ແລະ ຊີ້ນທີ່ເຫລືອ, ພ້ອມກັບຫົວ ແລະ ຂາ, ເຄື່ອງໃນ ເເລະ ຂີ້ຂອງມັນ,
|
||
\v 12 ສ່ວນທີ່ເຫລືອທັງຫມົດນີ້ - ເຂົາຈະນຳເອົາໄປນອກຄ້າຍພັກໄປຍັງສະຖານທີ່ພວກເຂົາໄດ້ລ້າງຊຳລະເພື່ອເຮົາ, ທີ່ຊຶ່ງພວກເຂົາຖອກຂີ້ເທົ່າຖິ້ມ; ພວກເຂົາຈະເຜົາຊິ້ນສ່ວນເຫລົ່ານັ້ນເທິງກອງຟືນທີ່ນັ້ນ. ພວກເຂົາຕ້ອງເຜົາຊິ້ນສ່ວນເຫລົ່ານັ້ນບ່ອນທີ່ພວກເຂົາຖອກຂີ້ເທົ່າຖິ້ມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຖ້າຊຸມນຸມຊົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດເຮັດບາບໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ, ແລະ ທັງຊຸມນຸມຊົນບໍ່ຮູ້ໂຕວ່າພວກເຂົາໄດ້ເຮັດບາບ ແລະ ໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງບັນຊາຫ້າມບໍ່ໃຫ້ເຮັດ, ແລະ ຖ້າພວກເຂົາມີຄວາມຜິດ,
|
||
\v 14 ເເລ້ວເມື່ອຄວາມບາບທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດກາຍເປັນທີ່ຮູ້ກັນທົ່ວ, ເມື່ອນັ້ນທັງຊຸມນຸມຊົນຈະຕ້ອງຖວາຍງົວຫນຸ່ມໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ແລະ ໃຫ້ເຂົາເອົາງົວນັ້ນມາຕໍ່ຫນ້າເຕັນນັດພົບ.
|
||
\v 15 ແລ້ວບັນດາຜູ້ອາວຸໂສຂອງຊຸມນຸມຊົນຈະວາງມືຂອງພວກເຂົາເທິງຫົວງົວຜູ້ນັ້ນຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ, ແລະ ງົວຜູ້ນັ້ນຈະຖືກຂ້າຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ແລ້ວປະໂຣຫິດຜູ້ໄດ້ຮັບການຊົງເຈີມຈະນຳເລືອດບາງສ່ວນຂອງງົວໂຕຜູ້ເຂົ້າໄປຍັງເຕັນນັດພົບ,
|
||
\v 17 ແລະປະໂຣຫິດຈະເອົານິ້ວຂອງເຂົາຈຸ່ມເລືອດ ແລະຊິດເລືອດນັ້ນໃສ່ຫນ້າຜ້າມ່ານເຈັດຄັ້ງຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ເຂົາຈະເອົາເລືອດບາງສ່ວນໄປທາເຂົາທັງຫລາຍຂອງແທ່ນບູຊາ ຊຶ່ງຢູ່ໃນເຕັນນັດພົບຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ, ແລະ ເຂົາຈະຖອກເລືອດທັງຫມົດທີ່ຖ້ານຂອງແທ່ນເຜົາບູຊາ, ຊຶ່ງຢູ່ຫນ້າເຕັນນັດພົບ.
|
||
\v 19 ເຂົາຈະຕັດເອົາໄຂມັນທັງຫມົດອອກ ເເລະ ເອົາໄປເຜົາເທິງເເທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ນີ້ຄືແມ່ນສິ່ງທີ່ເຂົາຈະຕ້ອງເຮັດກັບງົວໂຕນີ້. ເຊັ່ນດຽວກັນທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດກັບງົວໂຕຜູ້ຂອງເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ດັ່ງນັ້ນເຂົາຈະຕ້ອງເຮັດແບບດຽວກັນກັບງົວຜູ້ໂຕນີ້ ແລະປະໂຣຫິດຈະລົບລ້າງບາບໃຫ້ປະຊາຊົນ ແລະພວກເຂົາຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ.
|
||
\v 21 ເຂົາຈະເອົາງົວໂຕນີ້ອອກນອກຄ້າຍພັກ ແລະເຜົາງົວຜູ້ເຊັ່ນດຽວກັນກັບງົວຜູ້ໂຕທຳອິດ. ນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບສຳລັບຊຸມນຸມຊົນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ຫາກຜູ້ນຳຄົນໃດທີ່ເຮັດບາບໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ, ເຮັດສິ່ງໃດສິ່ງຫນຶ່ງໃນຂໍ້ຫ້າມທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຂົາຊົງບັນຊາຫ້າມບໍ່ໃຫ້ເຮັດ, ແລະເຂົາມີຄວາມຜິດ.
|
||
\v 23 ແລ້ວໄດ້ແຈ້ງໃຫ້ເຂົາຮູ້ເຖິງຄວາມບາບຂອງເຂົາທີ່ໄດ້ເຮັດໄປ, ເຂົາຕ້ອງນຳແບ້ໂຕຜູ້ທີ່ປາສະຈາກການຕຳຫນິມາເປັນເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ເຂົາຈະວາງມືເທິງຫົວແບ້ ແລະຂ້າແບ້ໃນສະຖານທີ່ທີ່ພວກເຂົາຂ້າເຄື່ອງເຜົາບູຊາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ. ນີ້ເເມ່ນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ.
|
||
\v 25 ປະໂຣຫິດຈະເອົານິ້ວຈຸ່ມເລືອດຂອງເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ເເລະ ທາເຈີມໃສ່ເທິງຍອດເເທ່ນບູຊາ, ສ່ວນເລືອດທີ່ເຫລືອເຂົາຈະຖອກເລືອດຂອງເເບ້ທີ່ຖ້ານຂອງເເທ່ນເຜົາເຄື່ອງບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ເຂົາຈະເຜົາໄຂມັນທັງຫມົດຢູ່ແທ່ນບູຊາ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບໄຂມັນຂອງເຄື່ອງບູຊາແຫ່ງສັນຕິບູຊາ. ແລະປະໂຣຫິດຈະເຮັດການໄຖ່ໂທດບາບແທນໃນເລື່ອງຄວາມບາບຂອງເຂົາ, ເເລະຜູ້ນັ້ນຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ຖ້າປະຊາຊົນທົ່ວໄປຄົນໃດເຮັດບາບໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ, ແລະເຮັດທຸກສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຊົງບັນຊາບໍ່ໃຫ້ເຮັດ, ແລະເມື່ອເຂົາຄິດເຖິງຄວາມຜິດຂອງເຂົາ,
|
||
\v 28 ແລ້ວມີການແຈ້ງໃຫ້ເຂົາຮູ້ສຳລັບຄວາມບາບທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດ, ເຂົາກໍຕ້ອງເອົາເເບ້ໂຕແມ່ໂຕຫນຶ່ງທີ່ປາສະຈາກຕຳຫນິ, ເປັນເຄື່ອງບູຊາສຳລັບຄວາມບາບທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ເຂົາຈະວາງມືຂອງເຂົາເທິງຫົວຂອງເຄື່ອງບູຊາເພື່ອລົບລ້າງບາບ ໃນສະຖານທີ່ສຳລັບການເຜົາເຄື່ອງບູຊາ.
|
||
\v 30 ປະໂຣຫິດຈະເອົານິ້ວຂອງເຂົາຈຸ່ມເລືອດ ແລະ ທາຍອດເເທ່ນບູຊາຢູ່ແຈຂອງເເທ່ນ. ເຂົາຈະຖອກເລືອດທີ່ເຫລືອທັງຫມົດຢູ່ແຈຂອງແທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ເຂົາຈະຕ້ອງຕັດເອົາໄຂມັນທັງຫມົດອອກ, ເຊັ່ນດຽວກັນໄຂມັນທີ່ຖືກຕັດອອກຈາກເຄື່ອງສັນຕິບູຊາ. ປະໂຣຫິດຈະເຜົາໄຂມັນໃຫ້ເກີດເປັນກິ່ນຫອມສຳລັບພຣະຢາເວ. ປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງບາບສຳລັບຄົນນັ້ນ, ເຂົາຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ຫາກຄົນນັ້ນນຳລູກເເກະມາຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບຂອງເຂົາ, ເຂົາຕ້ອງນຳລູກເເກະໂຕແມ່ ທີ່ປາສະຈາກຕຳຫນິມາ.
|
||
\v 33 ເຂົາຈະວາງມືຂອງເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ເເລະ ຂ້າລູກເເກະນັ້ນເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບຢູ່ສະຖານທີ່ພວກເຂົາຂ້າເຄື່ອງເຜົາບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ແລ້ວປະໂຣຫິດຈະເອົານິ້ວຂອງເຂົາຈຸ່ມເລືອດຂອງເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ແລະທາຍອດເເທ່ນຢູ່ແຈຂອງເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ແລະ ເຂົາຈະຖອກເລືອດລູກແກະທັງຫມົດລົງຖ້ານຂອງເຄື່ອງເຜົາບູຊາ.
|
||
\v 35 ເຂົາຈະຕັດເອົາໄຂມັນອອກ, ເຊັ່ນກັນກັບໄຂມັນລູກແກະຂອງເຄື່ອງບູຊາຂອງເຄື່ອງບູຊາເເຫ່ງສັນຕິບູຊາທີ່ຖືກຕັດອອກ, ແລະ ປະໂຣຫິດຈະເຜົາໄຂມັນນັ້ນເທິງເຄື່ອງບູຊາຂອງພຣະຢາເວດ້ວຍໄຟ, ປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງບາບຂອງຄົນນັ້ນສຳຫລັບຄວາມບາບທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດ, ແລະຄົນນັ້ນຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 5
|
||
\cl ບົດທີ 5
|
||
\p
|
||
\v 1 ຖ້າຄົນໃດເຮັດບາບ ເພາະເຂົາໄດ້ເຫັນບາງສິ່ງບາງຢ່າງຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຂົາໄດ້ຮັບການຂໍຮ້ອງໃຫ້ໄປເປັນພະຍານ, ໃນສິ່ງທີ່ເຂົາເຄີຍໄດ້ເຫັນຫລືເຄີຍໄດ້ຍິນກ່ຽວກັບເລື່ອງນັ້ນຕ່ເຂົາບໍ່ໄດ້ເປັນພະຍານ, ເຂົາຈະຕ້ອງຮັບຜິດຊອບ.
|
||
\v 2 ຫລືຖ້າຄົນໃດແຕະຕ້ອງສິ່ງໃດທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງກຳນົດໃຫ້ເປັນມົນທິນ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນຊາກສັດປ່າທີ່ເປັນມົນທິນ ຫລື ຊາກສັດລ້ຽງທີ່ໄດ້ຕາຍໄປ, ຫລື ສັດເລືອຄານ, ແມ້ວ່າຄົນນັ້ນຈະບໍ່ເຈດຕະນາທີ່ຈະແຕະຕ້ອງ, ເຂົາກໍເປັນມົນທິນ ແລະ ມີຄວາມຜິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຫລືຖ້າເຂົາເເຕະຕ້ອງຄວາມເປັນມົນທິນຂອງບາງຄົນ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນມົນທິນໃດກໍຕາມ, ແລະ ຖ້າເຂົາບໍ່ຮູ້ໂຕ, ເຂົາກໍຈະມີຄວາມຜິດເມື່ອເຂົາຮູ້ເລື່ອງເຫລົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 4 ຫລືຖ້າຄົນໃດອອກປາກສາບານວ່າຈະເຮັດຊົ່ວ, ຫລື ເຮັດດີ, ບໍ່ວ່າຄົນນັ້ນຈະອອກປາກເປັນຄຳອະທິຖານ, ເເມ້ວ່າໄດ້ເຮັດຜິດໄປໂດຍບໍ່ຮູ້ຕົວ, ເມື່ອເຂົາຮຽນຮູ້, ເຂົາກໍຈະມີຄວາມຜິດໃນເລື່ອງເຫລົ່ານີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເມື່ອບາງຄົນໄດ້ເຮັດຜິດໃດທີ່ກ່າວມາ, ເຂົາຕ້ອງສາລະພາບບາບທຸກຢ່າງທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດໄປ.
|
||
\v 6 ແລ້ວເຂົາຕ້ອງນຳເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບມາຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວສຳລັບຄວາມບາບທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດ, ໃຫ້ເປັນສັດໂຕແມ່ຈາກຝູງ, ຈະເປັນລູກເເກະ ຫລືເເບ້ຫນຶ່ງໂຕ, ເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ແລະປະໂຣຫິດ ຈະເຮັດການໄຖ່ບາບສຳລັບເຂົາໃນເລື່ອງຄວາມບາບຂອງເຂົານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຖ້າເຂົາບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຊື້ລູກແກະຫນຶ່ງໂຕ, ແລ້ວສາມາດນຳນົກເຂົາສອງໂຕ ຫລື ນົກພິລາບຫນຸ່ມສອງໂຕມາຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ, ໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ແລະ ອີກໂຕຫນຶ່ງສຳລັບເຄື່ອງເຜົາບູຊາ.
|
||
\v 8 ເຂົາຕ້ອງນຳມາໃຫ້ປະໂຣຫິດ, ຜູ້ທີ່ຈະຖວາຍໂຕຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບກ່ອນ - ປະໂຣຫິດຈະບິດຫົວນົກ ເເຕ່ບໍ່ໃຫ້ຂາດອອກຈາກໂຕ.
|
||
\v 9 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະຊິດເລືອດບາງສ່ວນໃສ່ເທິງເຄື່ອງບູຊາ, ເເລະເຂົາຈະຖອກເລືອດທີ່ເຫລືອລົງເເທ່ນບູຊາ. ນີ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ແລ້ວເຂົາຕ້ອງຖວາຍນົກໂຕທີ່ສອງເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ດັ່ງທີ່ກ່າວໄວ້ໃນຄຳສັ່ງນັ້ນ, ແລະປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງບາບທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດບາບໄປ, ແລະ ຄົນນັ້ນຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເເຕ່ຖ້າເຂົາບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຊື້ນົກເຂົາສອງໂຕຫລືນົກພິລາບຫນຸ່ມສອງໂຕໄດ້, ເຂົາຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາເປັນເເປ້ງຢ່າງດີມາຫນຶ່ງກິໂລກຣາມ ມາຖວາຍເປັນການລົບລ້າງບາບຂອງເຂົາ, ເຂົາຕ້ອງບໍ່ໃສ່ນຳ້ມັນຫອມໃດໆລົງໄປ, ເພາະນີ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ເຂົາຕ້ອງນຳເຄື່ອງບູຊານັ້ນມາໃຫ້ປະໂຣຫິດ, ເເລະປະໂຣຫິດຈະເອົາອອກມາຫນຶ່ງກຳມືໃຫ້ເປັນສ່ວນທີ່ເເທ່ນບູຊາ, ເເລະເອົາມາເຜົາທີ່ເເທ່ນບູຊາ, ໂດຍໂຮຍໃສ່ເຄື່ອງບູຊາຖວາຍດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວ. ນີ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ,
|
||
\v 13 ປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງບາບໃດໆ ທີ່ຄົນນັ້ນໄດ້ເຮັດ, ເເລະ ຄົນນັ້ນຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ. ເເປ້ງທີ່ເຫລືອຈາກການຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຈະຕົກເປັນຂອງປະໂຣຫິດ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບເຄື່ອງຖວາຍບູຊາພືດຜົນ.'"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເເລ້ວພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 15 "ຖ້າຄົນໃດຝ່າຝືນພຣະບັນຊາ ເເລະ ເຮັດບາບຕໍ່ສິ່ງທີ່ເປັນຂອງພຣະຢາເວ, ເເຕ່ບໍ່ໄດ້ເຈດຕະນາເຮັດ, ແລ້ວເຂົາຕ້ອງນຳເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດບາບມາຖວາຍພຣະຢາເວ. ເຄື່ອງບູຊານີ້ຈະຕ້ອງເປັນເເກະໂຕຜູ້ທີ່ປາສະຈາກຕຳຫນິທີ່ເອົາມາຈາກຝູງ; ຕ້ອງຕີລາຄາເເກະນັ້ນເປັນເງິນເຊເຄ - ເປັນເຊເຄຂອງສະຖານນະມັດສະການເພື່ອໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ.
|
||
\v 16 ເຂົາຕ້ອງເຮັດໃຫ້ພຣະຢາເວຊົງພໍພຣະໄທສຳລັບສິ່ງທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດຜິດໄປໃນເລື່ອງທີ່ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດສັກສິດ, ເຂົາຕ້ອງເພີ່ມອີກຫນຶ່ງໃນຫ້າເຂົ້າໄປ ເເລະ ມອບໃຫ້ປະໂຣຫິດ. ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງບາບສຳລັບເຂົາ, ເເລ້ວຄົນນັ້ນຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຖ້າຄົນໃດເຮັດບາບ ເເລະເຮັດສິ່ງໃດທີ່ພຣະຢາເວຊົງບັນຊາໄວ້ບໍ່ໃຫ້ເຮັດ, ແມ້ວ່າເຂົາບໍ່ຮູ້ໂຕເຂົາກໍ່ຈະມີຄວາມຜິດ ແລະ ຕ້ອງແບກຮັບຄວາມຜິດຂອງຕົນເອງ.
|
||
\v 18 ເຂົາຕ້ອງນຳແກະໂຕຜູ້ທີ່ປາສະຈາກຕຳຫນິອອກຈາກຝູງມາໂຕຫນຶ່ງ, ຊຶ່ງມີມູນຄ່າເທົ່າກັບເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດມາໃຫ້ເເກ່ປະໂຣຫິດ. ແລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງບາບຂອງເຂົາກ່ຽວກັບຄວາມບາບທີ່ເຂົາ, ໄດ້ເຮັດໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕ ເເລະ ເຂົາຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ.
|
||
\v 19 ນີ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ, ເພາະເຂົາມີຄວາມຜິດຕໍ່ພຣະຢາເວຢ່າງເເນ່ນອນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 6
|
||
\cl ບົດທີ 6
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຖ້າຄົນໃດເຮັດບາບ ເເລະ ຝ່າຝືນພຣະບັນຊາຕໍ່ພຣະຢາເວ, ໂດຍບໍ່ຍອມຄືນສິ່ງຂອງທີ່ຝາກໃຫ້ເຂົາດູເເລ, ຫລື ຖ້າເຂົາໂກງ ຫລື ຂະໂມຍເພື່ອນບ້ານຫລື ຖ້າເຂົາບີບບັງຄັບເພື່ອນບ້ານຂອງເຂົາ,
|
||
\v 3 ຫລື ເຂົາໄດ້ພົບບາງສິ່ງທີ່ເພື່ອນບ້ານເຮັດເສຍໄປນັ້ນ ແລ້ວວ່າຕົນບໍ່ເຫັນ, ຫລື ເລື່ອງທີ່ປະຊາຊົນເຮັດບາບທຳນອງນີ້.
|
||
\v 4 ເເລ້ວຕໍ່ມາຖ້າເຂົາໄດ້ເຮັດບາບ ເເລະ ມີຄວາມຜິດ, ເຂົາຈະຕ້ອງຄືນອັນໃດກໍ່ຕາມທີ່ເຂົາໄດ້ລັກມາ ຫລືບີບບັງຄັບເອົາມາ ຫລື ຢຶດເອົາສິ່ງທີ່ຝາກໄວ້ກັບເຂົາ ຫລືເຄື່ອງທີ່ຫາຍໄປທີ່ເຂົາໄດ້ພົບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຫລື ຖ້າເຂົາມີການຕົວະໃນເລື່ອງໃດເລື່ອງຫນຶ່ງ, ໃນວັນທີ່ພົບວ່າເຂົາມີຄວາມຜິດເຂົາຕ້ອງຄືນໃຫ້ທັງຫມົດ ແລະ ເພີ່ມຫນຶ່ງໃນຫ້າເເກ່ຄົນທີ່ເປັນເຈົ້າຂອງ.
|
||
\v 6 ເເລ້ວເຂົາຕ້ອງນຳເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດມາຖວາຍພຣະຢາເວ: ໂດຍນຳແກະຜູ້ທີ່ປາສະຈາກຕຳຫນິເອົາມາຈາກຝູງ ຊຶ່ງມີຄ່າເປັນທີ່ຍອມຮັບມາມອບໃຫ້ເເກ່ປະໂຣຫິດ, ໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ.
|
||
\v 7 ປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງບາບສຳລັບເຂົາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ ເເລະ ເຂົາຈະໄດ້ຮັບການອະໄພໃນສິ່ງໃດກໍ່ຕາມທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດຜິດໄປ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ແລ້ວພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 9 "ຈົ່ງສັ່ງອາໂຣນ ແລະ ບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາວ່າ, "ນີ້ຄືພຣະບັນຍັດເລື່ອງເຄື່ອງເຜົາບູຊາ: ເຄື່ອງເຜົາບູຊາຈະຕ້ອງເຜົາເທິງແທ່ນບູຊາຕະຫລອດຄືນຈົນຮອດເຊົ້າ, ເເລະ ຈະຕ້ອງໃຫ້ໄຟຂອງເເທ່ນບູຊາລຸກຢູ່ສະເຫມີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ປະໂຣຫິດຈະສວມຊຸດຜ້າປ່ານຂອງເຂົາ, ເເລະເຂົາຈະສວມຊຸດຊັ້ນໃນຂອງເຂົາເປັນຜ້າປ່ານດ້ວຍ, ເຂົາຈະຕ້ອງຕັກເອົາຂີ້ເຖົ່າທີ່ເຫລືອຈາກການເຜົາບູຊາເທິງເເທ່ນບູຊາ, ແລະເຂົາຈະເອົາຂີ້ເຖົ່າໃສ່ທາງຂ້າງແທ່ນບູຊາ,
|
||
\v 11 ປະໂຣຫິດຈະຕ້ອງຖອດເສື້ອຊຸດຂອງເຂົາອອກເເລະປ່ຽນໃສ່ອີກຊຸດຫນຶ່ງ ເພື່ອເອົາຂີ້ເຖົ່າໄປທາງນອກຄ້າຍໄປຍັງສະຖານທີ່ສະອາດເເລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຢ່າໃຫ້ໄຟດັບ ແລະ ປະໂຣຫິດຈະເຜົາຟືນເທິງແທ່ນບູຊາໃນທຸກເຊົ້າ, ແລະ ເຂົາຕ້ອງຈັດວາງເຄື່ອງບູຊາຕາມທີ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້, ແລະ ເຂົາຕ້ອງເຜົາໄຂມັນຂອງສັນຕິບູຊາເທິງແທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 13 ໄຟຈະຕ້ອງລຸກໄຫມ້ໃນແທ່ນບູຊາຢູ່ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ແລະ ໄຟຕ້ອງບໍ່ດັບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ນີ້ເປັນບັນຍັດສຳລັບເຄື່ອງບູຊາ. ບັນດາລູກຊາຍຂອງອາໂຣນຈະຖວາຍເຄື່ອງບູຊາແດ່ພຣະຢາເວຕໍ່ຫນ້າແທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 15 ປະໂຣຫິດຈະເອົາເເປ້ງຢ່າງດີພ້ອມກັບນຳ້ມັນ ແລະ ເຄື່ອງຫອມທີ່ເປັນເຄື່ອງພືດຜົນບູຊາ ແລະ ປະໂຣຫິດຈະເຜົາເທິງແທ່ນບູຊາເພື່ອໃຫ້ເກີດກິ່ນຫອມປຽບເປັນຕົວແທນການຖວາຍບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ເເລ້ວອາໂຣນເເລະບັນດາບຸດຂອງເຂົາຈະກິນອາຫານຫຍັງກໍ່ຕາມທີ່ເຫລືອຈາກເຄື່ອງບູຊາ, ຈະຕ້ອງກິນໂດຍປາສະຈາກເຊື້ອເເປ້ງພາຍໃນສະຖານທີ່ບໍຣິສຸດສັກສິດ; ພວກເຂົາຈະກິນອາຫານຢູ່ລານໃນເຕັນນັດພົບ.
|
||
\v 17 ເເລະຈະຕ້ອງປິ້ງໂດຍບໍ່ໃສ່ເຊື້ອເເປ້ງ, ເຮົາໄດ້ໃຫ້ສ່ວນນີ້ເປັນສ່ວນຂອງເຄື່ອງບູຊາຂອງເຮົາທີ່ຖວາຍດ້ວຍໄຟ. ເປັນສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດສັກສິດທີ່ສຸດ, ເປັນເຄື່ອງບູຊາລ້າງບາບ ເເລະເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ.
|
||
\v 18 ໃຫ້ເປັນກົດເກນຕະຫລອດທຸກຊົ່ວອາຍຸຂອງປະຊາຊົນຂອງເຈົ້າ, ຊາຍໃດທີ່ເປັນເຊື້ອສາຍຂອງອາໂຣນຈະກິນໄດ້ ເພາະເປັນສ່ວນເເບ່ງຂອງເຂົາຊຶ່ງເເບ່ງມາຈາກເຄື່ອງບູຊາຂອງພຣະຢາເວທີ່ຖວາຍດ້ວຍໄຟ. ໃຜກໍຕາມທີ່ເເຕະຕ້ອງຂອງຖວາຍເຫລົ່ານັ້ນກໍຈະກາຍເປັນຄົນບໍຣິສຸດ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ເເລ້ວພຣະຢາເວໄດ້ຕັດເເກ່ໂມເຊອີກວ່າ,
|
||
\v 20 "ນີ້ຄືເຄື່ອງບູຊາສຳລັບອາໂຣນ ເເລະບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາ, ທີ່ຈະຕ້ອງຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວເມື່ອລູກຊາຍເເຕ່ລະຄົນໄດ້ຮັບການເຈີມ: ໃຫ້ເອົາເເປ້ງເຂົ້າຢ່າງດີສອງກິໂລກຣາມເຊັ່ນດຽວກັນກັບເຄື່ອງພືດຜົນບູຊາທີ່ຖວາຍປະຈຳ, ຕອນເຊົ້າຖວາຍເຄິ່ງຫນຶ່ງ ຕອນເເລງຖວາຍອີກເຄິ່ງຫນຶ່ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ໃຫ້ປົນແປ້ງກັບນຳ້ມັນ ເເລ້ວທອດໃນຫມໍ້ເມື່ອສຸກແລ້ວ. ຈຶ່ງເອົາເຂົ້າມາເປັນຕ່ອນເຈົ້າຈະຖວາຍເຄື່ອງພືດຜົນບູຊາເພື່ອເກີດກິ່ນຫອມສຳຫລັບພຣະຢາເວ.
|
||
\v 22 ລູກຂອງມະຫາປະໂຣຫິດຈະເປັນມະຫາປະໂຣຫິດຄົນໃຫມ່ຈາກທ່າມກາງບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາຈະຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊານີ້ໃຫ້ເປັນຄຳສັ່ງໄວ້ຕະຫລອດໄປ. ເຄື່ອງບູຊາທັງຫມົດນັ້ນຈະຕ້ອງເຜົາຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 23 ເຄື່ອງບູຊາປະໂຣຫິດທັງຫມົດຈະຕ້ອງເຜົາຈົນຫມົດຈະຕ້ອງບໍ່ເອົາມາກິນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ພຣະຢາເວໄດ້ຕັດສັ່ງແກ່ໂມເຊວ່າ, "
|
||
\v 25 ຈົ່ງບອກອາໂຣນວ່າ ຈົ່ງບອກອາໂຣນເເລະບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາວ່າ "ນີ້ເປັນກົດບັນຍັດເລື່ອງເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ: ເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບຈະຕ້ອງຖືກຂ້າໃນບໍລິເວນທີ່ໃຊ້ຂ້າເຄື່ອງເຜົາບູຊາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ. ນີ້ເປັນສິ່ງບໍຣິສຸດທີ່ສຸດ.
|
||
\v 26 ປະໂຣຫິດຜູ້ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ຈະກິນເຄື່ອງບູຊາເຫລົ່ານັ້ນໄດ້. ເເລະຈະຕ້ອງກິນອາຫານໃນສະຖານທີ່ບໍຣິສຸດສັກສິດບ່ອນເດີນຂອງເຕັນນັດພົບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ແມ່ນຫຍັງກໍ່ຕາມທີ່ຖືກຕ້ອງເນື້ອຂອງເຄື່ອງບູຊານັ້ນກໍ່ຈະກາຍເປັນສິ່ງບໍຣິສຸດ, ຖ້າເຄື່ອງນຸ່ງຜືນໃດຖືກເລືອດສັດເຈົ້າຈະຕ້ອງຊັກລ້າງ, ບ່ອນສ່ວນທີ່ມີເລືອດນັ້ນ, ໃນສະຖານທີ່ບໍຣິສຸດ.
|
||
\v 28 ເເຕ່ຫມໍ້ດິນຕົ້ມທີ່ໃຊ້ຕົ້ມເຄື່ອງບູຊານັ້ນຈະຕ້ອງທຸບ. ຖ້າຕົ້ມໃນຫມໍ້ທອງເຫລືອງ, ຈະຕ້ອງຂັດເເລະລ້າງໃຫ້ສະອາດດ້ວຍນຳ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ຊາຍທຸກຄົນໃນຖ່າມກາງພວກປະໂຣຫິດສາມາດກິນເຄື່ອງບູຊາບາງສ່ວນໄດ້ເພາະເປັນສິ່ງທີ່ບໍຣິສຸດທີ່ສຸດ.
|
||
\v 30 ເເຕ່ເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບທີ່ນຳເຂົ້າມາໃນເຕັນນັດພົບເພື່ອເຮັດການລ້າງບາບໃນສະຖານທີ່ສັກສິດເເລ້ວ ຫ້າມກິນຊີ້ນສັດນັ້ນ. ເເຕ່ໃຫ້ເຜົາໄຟເສຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 7
|
||
\cl ບົດທີ 7
|
||
\p
|
||
\v 1 ນີ້ເປັນກົດເກນຂອງເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດນີ້ແມ່ນເປັນສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດທີ່ສຸດ.
|
||
\v 2 ພວກເຂົາຕ້ອງຂ້າເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດບາບໃນສະຖານທີ່ຕຽມໄວ້ສຳລັບຂ້າເຄື່ອງບູຊາ, ແລະພວກເຂົາຕ້ອງຊິດເລືອດຂອງເຄື່ອງບູຊາອ້ອມຮອບເຄື່ອງເຜົາບູຊາທຸກດ້ານ.
|
||
\v 3 ໄຂມັນໃນເຄື່ອງບູຊານັ້ນຈະຕ້ອງຖວາຍທັງຫມົດ: ມີໄຂມັນທີ່ຫາງ, ໄຂມັນທີ່ຫຸ້ມເຄື່ອງໃນ,
|
||
\v 4 ຫມາກໄຂ່ຫລັງທັງສອງຂ້າງ, ແລະ ໄຂມັນທີ່ຫຸ້ມຕັບ, ພ້ອມກັບຫມາກໄຂ່ຫລັງທັງຫມົດນີ້ຕ້ອງເອົາອອກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ປະໂຣຫິດຕ້ອງເຜົາຊິ້ນສ່ວນເຫລົ່ານັ້ນເທິງແທ່ນບູຊາທີ່ຖວາຍດ້ວຍໄຟແດ່ພຣະຢາເວ. ນີ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ.
|
||
\v 6 ຜູ້ຊາຍທຸກຄົນໃນຖ່າມກາງປະໂຣຫິດສາມາດກິນສ່ວນຂອງເຄື່ອງບູຊານີ້ໄດ້. ເຄື່ອງບູຊາຕ້ອງກິນໃນສະຖານທີ່ບໍລິສຸດເນື່ອງຈາກເປັນສິ່ງບໍລິສຸດທີ່ສຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບກໍ່ເຊັ່ນດຽວກັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ. ທັງສອງຢ່າງນີ້ໃຊ້ກົດເກນແບບດຽວກັນ. ເຄື່ອງບູຊາເຫລົ່ານັ້ນຕົກເປັນຂອງປະໂຣຫິດຜູ້ເຮັດການລ້າງບາບດ້ວຍເຄື່ອງບູຊາ.
|
||
\v 8 ປະໂຣຫິດທີ່ຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາຂອງໃຜກໍ່ຕາມສາມາດເກັບຫນັງຂອງໃຜກໍ່ຕາມທີ່ແທ່ນບູຊານັ້ນໄວ້ສຳລັບຕົນເອງໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ເຄື່ອງບູຊາທຸກຢ່າງທີ່ອົບໃນເຕົາອົບ, ເເລະເຄື່ອງບູຊາເເບບດຽວກັນທີ່ເຮັດໃຫ້ສຸກໃນຫມໍ້ກະທະຫລືໃນເຫລັກປີ້ງຈະຕົກເປັນຂອງປະໂຣຫິດຜູ້ທີ່ໄດ້ຖວາຍເຄື່ອງບູຊານັ້ນ.
|
||
\v 10 ເຄື່ອງບູຊານັ້ນເເບບເເຫ້ງ ຫລື ເເບບປະສົມກັບກັບນຳ້ມັນ, ຈະຕົກເປັນເຊື້ອສາຍຂອງອາໂຣນທັງຫມົດໂດຍເທົ່າທຽມກັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ນີ້ເປັນກົດເກນຂອງເຄື່ອງບູຊາແຫ່ງສັນຕິບູຊາທີ່ປະຊາຊົນຈະນຳມາຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 12 ຜູ້ໃດຖວາຍເຄື່ອງບູຊາເປັນການຂອບພະຄຸນ, ເຂົາຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາທີ່ເປັນເຂົ້າຈີ່ທີ່ເຮັດຂຶ້ນໂດຍບໍ່ໃສ່ເຊື້ອແປ້ງແຕ່ປະສົມນຳ້ມັນ ຫລືເຄັກທີ່ເຮັດໂດຍບໍ່ໃສ່ເຊື້ອແປ້ງ, ແຕ່ແຜ່ເປັນແຜ່ນທາດ້ວຍນຳ້ມັນ ແລະ ເຄັກທີ່ເຮັດຈາກແປ້ງຢ່າງດີປະສົມນຳ້ມັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ແລະເມື່ອເປັນໄປຕາມຈຸດປະສົງແຫ່ງການຖວາຍຂອບພະຄຸນ, ເຂົາຖວາຍເຂົ້າຈີ່ທີ່ເຮັດຂຶ້ນໂດຍໃສ່ເຊື້ອແປ້ງ ຮ່ວມກັບເຄື່ອງບູຊາເເຫ່ງສັນຕິບູຊາ.
|
||
\v 14 ເຂົາຕ້ອງຖວາຍຢ່າງລະກ້ອນຂອງເຄື່ອງບູຊາເຫລົ່ານີ້ໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາແດ່ພຣະຢາເວ. ເຄື່ອງບູຊາຕົກເປັນຂອງປະໂຣຫິດຜູ້ທີ່ເອົາເລືອດສັດໄປຊິດໃສ່ເເທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຜູ້ທີ່ຖວາຍສັນຕິບູຊາເພື່ອເປັນການຖວາຍຂອບພະຄຸນຕ້ອງກິນເນື້ອຂອງເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຂົາຖວາຍໃນວັນທີ່ເຂົາຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ. ເຂົາຕ້ອງບໍ່ເຫລືອໄວ້ຈົນຮອດຕອນເຊົ້າ
|
||
\v 16 ແຕ່ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຂົາເຮັດຖວາຍມີຈຸດປະສົງເພື່ອການປະຕິຍານຕົນ ຫລືມີຈຸດປະສົງໂດຍການຖວາຍໂດຍສະຫມັກໃຈ, ຊີ້ນນັ້ນຕ້ອງກິນໃນວັນທີ່ເຂົາຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາ, ແຕ່ສິ່ງໃດທີ່ເຫລືອນັ້ນໃຫ້ກິນໃນມື້ຖັດມາໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຢ່າງໃດກໍ່ດີ, ເເຕ່ຖ້າຊີ້ນຂອງເຄື່ອງບູຊາເຫລືອຮອດມື້ທີສາມໃຫ້ເຜົາເສຍ.
|
||
\v 18 ຖ້າຊີ້ນຂອງເຄື່ອງບູຊາໃດທີ່ມາຈາກສັນຕິບູຊາຖືກກິນໃນວັນທີ່ສາມ, ຈະບໍ່ເປັນທີ່ຍອມຮັບ, ເເລະ ເຊື່ອມເສຍຊື່ສຽງຂອງຜູ້ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ. ເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າລັງກຽດ, ເເລະຜູ້ທີ່ກິນຊີ້ນນັ້ນຈະເເບກຮັບຄວາມຜິດບາບ ເເຫ່ງການເຮັດບາບຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ຫ້າມກິນຊີ້ນໃດໆທີ່ໄປປະສົມກັບສິ່ງທີ່ບໍ່ສະອາດ. ຕ້ອງເຜົາເສຍ. ສ່ວນຊີ້ນສ່ວນອື່ນນັ້ນ, ໃຜກໍ່ຕາມທີ່ສະອາດກໍ່ສາມາດກິນໄດ້.
|
||
\v 20 ເເຕ່ຄົນໃດບໍ່ສະອາດທີ່ກິນຊີ້ນຈາກເຄື່ອງບູຊາເເຫ່ງສັນຕິບູຊາທີ່ເປັນຂອງພຣະຢາເວ ຄົນນັ້ນຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກປະຊາຊົນຂອງເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຖ້າຜູ້ໃດເເຕະຕ້ອງສິ່ງທີ່ບໍ່ສະອາດໃດຂອງມະນຸດ ຫລືສັດປ່າທີ່ບໍ່ສະອາດ, ຫລືຈາກບາງຢ່າງທີ່ບໍ່ສະອາດເເລະຫນ້າລັງກຽດ, ເເລະຖ້າເຂົາມາກິນຊີ້ນເຄື່ອງບູຊາເເຫ່ງສັນຕິບູຊາທີ່ເປັນຂອງພຣະຢາເວ, ຄົນນັ້ນຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກປະຊາຊົນຂອງເຂົາເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ແລ້ວພຣະຢາເວສັ່ງແກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 23 " ຈົ່ງບອກແກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ,' ເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ກິນໄຂມັນຂອງງົວ ຫລື ແກະຫລືແບ້.
|
||
\v 24 ໄຂມັນຂອງສັດທີ່ຕາຍນອກຈາກການຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາ ຫລືໄຂມັນຂອງສັດທີ່ ຖືກສັດປ່າກັດກິນ, ອາດຈະເອົາໄປໃຊ້ເພື່ອຈຸດປະສົງອື່ນໄດ້, ແຕ່ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ພວກເຈົ້າກິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ໃຜກໍ່ຕາມທີ່ກິນໄຂມັນຂອງສັດທີ່ຜູ້ຄົນສາມາດເອົາມາຖວາຍດ້ວຍໄຟແດ່ພຣະຢາເວ, ບຸກຄົນນັ້ນຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກປະຊາຊົນຂອງເຂົາ.
|
||
\v 26 ພວກເຂົາຕ້ອງບໍ່ກິນເລືອດໃດໆທັງຫມົດ ບໍ່ວ່າຢູ່ໃນເຮືອນຂອງພວກເຈົ້າ, ບໍ່ວ່າເລືອດນັ້ນຈະມາຈາກນົກຫລືສັດ.
|
||
\v 27 ໃຜກໍ່ຕາມທີ່ກິນເລືອດໃດໆກໍ່ຕາມ ຄົນນັ້ນຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກປະຊາຊົນຂອງເຂົາ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ດັ່ງນັ້ນພຣະຢາເວກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 29 ຈົ່ງບອກແກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ, "ຜູ້ທີ່ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາເເຫ່ງສັນຕິບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວ ຕ້ອງນຳເຄື່ອງບູຊາຂອງເຂົາມາຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ ຕ້ອງນຳສ່ວນຂອງເຄື່ອງບູຊາມາຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 30 ເຄື່ອງຖວາຍດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວ. ເຂົາຕ້ອງນຳມາຖວາຍດ້ວຍມືຂອງຕົນເອງ. ເຂົາຕ້ອງນຳໄຂມັນມາພ້ອມກັບຊີ້ນຫນ້າເອິກ ເເລ້ວເອົາຊີ້ນຫນ້າເອິກນັ້ນໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາຖວາຍຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ປະໂຣຫິດຕ້ອງເຜົາໄຂມັນນັ້ນເທິງແທ່ນບູຊາ, ແຕ່ຊີ້ນຫນ້າເອິກນັ້ນຈະຕົກເປັນຂອງອາໂຣນ ເເລະ ເຊື້ອສາຍຂອງເຂົາ.
|
||
\v 32 ເຈົ້າຕ້ອງມອບຂາຂວາດ້ານຫລັງສັດໃຫ້ເເກ່ປະໂຣຫິດໃຫ້ເປັນສ່ວນທີ່ຖວາຍທີ່ແທ່ນບູຊາແຫ່ງສັນຕິບູຊາຂອງເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33 ປະໂຣຫິດເປັນ, ເຊື້ອສາຍຂອງອາໂຣນຊຶ່ງເປັນຜູ້ທີ່ຖວາຍເລືອດຂອງສັນຕິບູຊາ ແລະໄຂມັນເຂົາຈະໄດ້ຮັບຂາຂວາເປັນສ່ວນແບ່ງຂອງເຂົາຈາກເຄື່ອງບູຊາ.
|
||
\v 34 ເພາະເຮົາໄດ້ເອົາຊີ້ນຫນ້າເອິກຂອງເຄື່ອງບູຊາຖວາຍ ແລະ ຕົ້ນຂາຊຶ່ງເປັນຂອງຖວາຍຈາກປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ, ແລະ ທັງຫມົດນັ້ນມອບໃຫ້ແດ່ອາໂຣນຜູ້ທີ່ເປັນປະໂຣຫິດຂອງບັນດາບຸດຂອງເຂົາຕາມສ່ວນແບ່ງຕາມປົກກະຕິຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 35 ນີ້ແມ່ນສ່ວນແບ່ງສຳລັບອາໂຣນ ເເລະເຊື້ອສາຍຂອງເຂົາຈາກເຄື່ອງບູຊາຕ່າງໆ ທີ່ຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວດ້ວຍໄຟ, ໃນວັນທີ່ໂມເຊຖວາຍພວກເຂົາໃຫ້ປະຕິບັດຮັບໃຊ້ພຣະຢາເວດ້ານວຽກງານເເຫ່ງການເປັນປະໂຣຫິດ.
|
||
\v 36 ນີ້ເປັນສ່ວນແບ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ບັນຊາໃຫ້ເອົາຈາກປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ, ເເລະ ຍົກໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ ໃນວັນທີ່ເຂົາເຈີມຕັ້ງປະໂຣຫິດ. ນີ້ຈະເປັນສ່ວນເເບ່ງຂອງເຂົາຊົ່ວລຸ້ນອາຍຸ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 37 ນີ້ເປັນກົດເກນຂອງເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ເຄື່ອງພືດຜົນບູຊາ ເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ ເຄື່ອງບູຊາຊຳລະລ້າງບາບ, ເຄື່ອງຖວາຍບູຊາ, ພິທີບູຊາໃຫ້ບໍລິສຸດ, ເເລະເຄື່ອງບູຊາແຫ່ງສັນຕິບູຊາ,
|
||
\v 38 ຊຶ່ງພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາແກ່ໂມເຊເທິງພູຊີນາຍ ໃນວັນທີ່ໂມເຊໄດ້ສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ ແດ່ພຣະຢາເວໃນຖິ່ນທຸລະກັນດານຊີນາຍ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 8
|
||
\cl ບົດທີ 8
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງນຳອາໂຣນ ແລະ ບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາມາພ້ອມກັບເຂົາ, ນຳເສື້ອຄຸມ ແລະ ນຳ້ມັນເຈີມສຳລັບເຄື່ອງບູຊາລຶບລ້າງບາບ, ແກະໂຕຜູ້ສອງໂຕ, ແລະຂະຫນົມປັງບໍ່ມີເຊື້ອແປ້ງຫນຶ່ງກະຕ່າ.
|
||
\v 3 ໃຫ້ຊຸມນຸມຊົນມາປະຊຸມກັນຢູ່ທາງຫນ້າທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ດັ່ງນັ້ນໂມເຊກໍ່ເຮັດຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາເຂົາ ແລະຊຸມນຸມຊົນກໍ່ມາພ້ອມກັນຫນ້າທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ.
|
||
\v 5 ແລ້ວໂມເຊບອກຊຸມນຸມຊົນວ່າ, "ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໃຫ້ເຮັດ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ໂມເຊໄດ້ນຳເອົາອາໂຣນແລະລູກຊາຍຂອງອາໂຣນມາແລະໄດ້ລ້າງຊຳລະເຂົາດ້ວຍນຳ້.
|
||
\v 7 ໂມເຊໄດ້ເອົາຊຸດໃສ່ໃຫ້ອາໂຣນ, ແລະມັດຜ້າຮອບແອວເຂົາໃສ່ເສື້ອໃຫ້ເຂົາ ແລ້ວໃສ່ເອໂຟດໃຫ້ເຂົາ ແລະໂມເຊໄດ້ຮັດເອໂຟດດ້ວຍຜ້າມັດແອວທຸກຢ່າງຮອບໂຕເຂົາດີແລະມັດເອໂຟດໃຫ້ຕິດກັບອາໂຣນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ໂມເຊໄດ້ສວມເຄື່ອງປ້ອງກັນຫນ້າເອິກໃຫ້ເເກ່ອາໂຣນ, ແລະ ໄດ້ໃສ່ອຸຣິມ ເເລະ ທຸມມິມໃສ່ໃນນັ້ນດ້ວຍ.
|
||
\v 9 ໂມເຊໄດ້ມັດຜ້າໃສ່ຫົວອາໂຣນ, ດ້ານຫນ້າຂອງຜ້າມາລາ, ໂມເຊໄດ້ມັດແຜ່ນທອງຄຳເປັນມົງກຸດ, ທີ່ບໍລິສຸດຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ໂມເຊໄດ້ເອົານຳ້ມັນເຈີມ, ໄປເຈີມຫໍເຕັນສັກສິດພ້ອມກັບທຸກສິ່ງຢູ່ໃນນັ້ນ ເເລະເເຍກສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນໄວ້ຕ່າງຫາກເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 11 ເຂົາໄດ້ເອົານຳ້ມັນຊິດໃສ່ເເທ່ນບູຊາເຈັດຄັ້ງ. ແລະເຈີມເເທ່ນບູຊາແລະ ເຄື່ອງໃຊ້ປະຈຳເຄື່ອງບູຊາທັງຫມົດ, ເເລະອ່າງລ້າງຊຳລະຖ້ານຮອງ, ເພື່ອເເຍກສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນໄວ້ຕ່າງຫາກເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ໂມເຊໄດ້ຖອກນຳ້ມັນເຈີມໃສ່ຫົວຂອງອາໂຣນເເນ່ ເເລະໄດ້ເຈີມເຂົາໄວ້ເພື່ອເເຍກຕ່າງຫາກ.
|
||
\v 13 ໂມເຊໄດ້ນຳລູກຂອງອາໂຣນມາເເລ້ວໃສ່ຊຸດໃຫ້ເຂົາ. ໂມເຊໄດ້ເອົາຜ້າມັດເເອວພວກເຂົາ ເເລະເອົາຜ້າປ່ານມັດຫົວພວກເຂົາ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ໂມເຊໄດ້ນຳງົວມາເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ແລະອາໂຣນ ແລະບັນດາລູກຂອງເຂົາໄດ້ວາງມືຂອງເຂົາເທິງຫົວງົວທີ່ພວກເຂົານຳມາເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ.
|
||
\v 15 ໂມເຊໄດ້ຂ້າງົວນັ້ນ ແລະເອົາມືຂອງເຂົາຈຸ່ມເລືອດເເລ້ວໄປເຈີມໃສ່ຕີນເເທ່ນບູຊາ, ຊຳລະເເທ່ນບູຊາໃຫ້ບໍຣິສຸດ ແລະຖອກເລືອດໃສ່ແທ່ນບູຊາ, ແລະແຍກໄວ້ຕ່າງຫາກສຳລັບພຣະເຈົ້າເພື່ອເຮັດການລົບມົນທິນຂອງແທ່ນບູຊານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ໂມເຊໄດ້ເອົາໄຂມັນທັງຫມົດທີ່ຫຸ້ມເຄື່ອງໃນ, ທີ່ຫຸ້ມຕັບ ເເລະ ຫມາກໄຂ່ຫລັງທັງສອງຂ້າງ ເລະໄຂມັນຂອງຫມາກໄຂ່ຫລັງ, ເເລະໂມເຊໄດ້ເຜົາທັງຫມົດນັ້ນເທິງເເທ່ນບູຊາ
|
||
\v 17 ເເລະງົວໂຕນັ້ນຫນັງຂອງມັນຊີ້ນຂອງມັນ ເເລະຂີ້ຂອງມັນ ເຂົາໄດ້ເອົາໄປເຜົານອກຄ້າຍ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ໂມເຊໄດ້ຖວາຍເເກະຜູ້ເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ເເລະອາໂຣນ ເເລະບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາໄດ້ວາງມືຂອງເຂົາເທິງຫົວເເກະຜູ້ໂຕນັ້ນ.
|
||
\v 19 ໂມເຊໄດ້ຂ້າເເກະ ເເລະເອົາເລືອດຂອງເເກະນັ້ນຊິດຮອບເເທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ເຂົາໄດ້ຕັດແກະອອກເປັນຕ່ອນ ເເລະໄດ້ເຜົາສ່ວນຫົວເລະຊິ້ນສ່ວນຕ່າງໆເເລະໄຂມັນ
|
||
\v 21 ເຂົາໄດ້ລ້າງເຄື່ອງໃນ ເເລະ ສ່ວນຂາດ້ວຍນຳ້, ເເລະເຂົາໄດ້ເຜົາແກະຜູ້ທັງຫມົດນັ້ນເທິງເທ່ນບູຊາ. ນີ້ເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ເເລະເກີດເປັນກີ່ນຫອມ. ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວດ້ວຍໄຟຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໂມເຊໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ເເລ້ວໂມເຊໄດ້ຖວາຍເເກະຜູ້ໂຕຫນຶ່ງເປັນເເກະຜູ້ທີ່ເປັນເຄື່ອງສະຖາປະນາ, ເເລະອາໂຣນ ເເລະລູກຊາຍຂອງເຂົາໄດ້ວາງມືຂອງເຂົາເທິງຫົວເເກະຜູ້ນັ້ນ.
|
||
\v 23 ອາໂຣນໄດ້ຂ້າເເກະ, ເເລະໂມເຊໄດ້ເອົາເລືອດໄປເຈີມປາຍຫູດ້ານຂວາຂອງອາໂຣນ, ເເລະຫົວໂປ້ມືດ້ານຂວາຂອງເຂົາ
|
||
\v 24 ໂມເຊໄດ້ນຳລູກຊາຍຂອງອາໂຣນ, ເເລະເຂົາໄດ້ເອົາເລືອດເເຕະປາຍຫູຂ້າງຂວາຂອງເຂົາ, ທີ່ນິ້ວມືຂວາຂອງພວກເຂົາ ເເລະທີ່ຫົວໂປ້ມືຂອງເຂົາ. ເເລ້ວໂມເຊກໍຊິດເລືອດນັ້ນຮອບທຸກດ້ານຂອງເເທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ໂມເຊໄດ້ເອົາໄຂມັນ, ເເລະຫາງທີ່ມີໄຂມັນ, ເເລະໄຂມັນທີ່ຕິດກັບເຄື່ອງໃນ, ທີ່ຫຸ້ມຕັບ, ຫມາກໄຂ່ຫລັງສອງຂ້າງເເລະໄຂມັນຂອງມັນ, ເເລະຂາຂວາທາງຫລັງ.
|
||
\v 26 ໂມເຊໄດ້ເອົາເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອເເປ້ງກ້ອນຫນຶ່ງຈາກກະຕ່າທີ່ວາງຕໍ່ພະພັກພຣະຢາເວ, ເຂົາເອົາເຂົ້າຫນົມບໍ່ມີເຊື້ອເເປ້ງມາຫນຶ່ງກ້ອນ, ເເລະ ເຂົ້າຫນົມປັງປະສົມນຳ້ມັນຫນຶ່ງກ້ອນ ແລະ ເຜົາເຂົ້າຫນົມເເຜ່ນຫນຶ່ງເເຜ່ນ ເເລະ ວາງທັງຫມົດນັ້ນເທິງໄຂມັນ ເເລະ ວາງໃສ່ຂາຂວາເບື້ອງທາງຫລັງ.
|
||
\v 27 ໂມເຊໄດ້ເອົາທັງຫມົດນີ້ວາງໃສ່ໃນມືຂອງອາໂຣນ ເເລະ ໃນມືຂອງບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາ ເເລະ ໄດ້ຍື່ນຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວເປັນເຄື່ອງບູຊາຍື່ນຖວາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ໂມເຊໄດ້ເອົາທັງຫມົດນັ້ນອອກຈາກມືຂອງພວກເຂົາ ເເລະເຜົາທັງຫມົດນັ້ນເທິງແທ່ນບູຊາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ. ທັງຫມົດນີ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເເຫ່ງການຖວາຍສະຖາປະນາເເລະເກີດເປັນກິ່ນຫອມ. ທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 29 ໂມເຊໄດ້ເອົາຊີ້ນຫນ້າເອິກເເລະບົດຊີ້ນໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ. ນີ້ເເມ່ນສ່ວນເເບ່ງຂອງໂມເຊຈາກເເກະໂຕຜູ້ທີ່ໃຊ້ໃນການເເຕ່ງຕັ້ງປະໂຣຫິດ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ໂມເຊໄດ້ເອົານຳ້ມັນເຈີມ ເເລະ ເລືອດທີ່ຢູ່ເທິງເເທ່ນບູຊາ; ມາຊິດໃສ່ອາໂຣນ, ເເລະພວກລູກຊາຍຂອງລາວ, ເເລະ ຊິດໃສ່ເທິງເສື້ອຜ້າຂອງບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາ ເເລະຊິດໃສ່ໂຕຂອງເຂົາດ້ວຍ ດ້ວຍວິທີນີໂມເຊໄດ້ເເຍກເອົາອາໂຣນ ເເລະ ເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາ. ເເລະບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາ ເເລະ ເສື້ອຜ້າຂອງພວກເຂົາໄວ້ຕ່າງຫາກ, ສະເພາະພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ດັ່ງນັ້ນໂມເຊໄດ້ກ່າວເເກ່ອາໂຣນ ເເລະລູກຊາຍຂອງເຂົາວ່າ, "ຈົ່ງຕົ້ມຊີ້ນບ່ອນທາງເຂົ້າຂອງເຕັນນັດພົບ, ເເລະ ໃຫ້ກິນຊີ້ນ ເເລະ ເຂົ້າຈີ່ຈາກກະຕ່າຂອງເຄື່ອງບູຊາເພື່ອການສະຖາປະນາທີ່ນັ້ນ, ຕາມທີ່ໄດ້ສັ່ງໄວ້ວ່າ, "ອາໂຣນ ເເລະ ບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາຈະກິນ."
|
||
\v 32 ຊີ້ນ ເເລະ ເຂົ້າຈີ່ທີ່ເຫລືອໃຫ້ພວກທ່ານເຜົາເສຍ.
|
||
\v 33 ພວກທ່ານຕ້ອງບໍ່ອອກໄປຈາກທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບເປັນເວລາເຈັດມື້ຈົນກວ່າວັນເເຫ່ງສະຖາປະນາຈະຄົບກຳນົດ. ເພາະພຣະຢາເວຈະຊົງສະຖາປະນາພວກທ່ານເປັນເວລາເຈັດວັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ສິ່ງທີ່ໄດ້ກຳນົດໃນວັນນີ້ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໃຫ້ເຮັດເພື່ອເປັນການລົບລ້າງບາບໃຫ້ແກ່ພວກທ່ານ.
|
||
\v 35 ພວກທ່ານຈະຕ້ອງຢູ່ຫນ້າທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ, ທັງກາງເວັນເເລະກາງຄືນເປັນເວລາເຈັດວັນເເລະເພື່ອເປັນການຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະຢາເວ, ເພື່ອພວກທ່ານຈະບໍ່ຕາຍ ເພາະນີ້ເປັນຄໍາທີ່ເຮົາໄດ້ສັ່ງໄວ້."
|
||
\v 36 ດັ່ງນັ້ນອາໂຣນ ແລະ ບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາໄດ້ເຮັດຕາມທຸກຢ່າງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາຜ່ານທາງໂມເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 9
|
||
\cl ບົດທີ 9
|
||
\p
|
||
\v 1 ໃນວັນທີ່ແປດໂມເຊໄດ້ເອີ້ນອາໂຣນ ແລະ ລູກຊາຍຂອງເຂົາ ແລະ ບັນດາພວກຜູ້ໃຫຍ່ຂອງອິດສະຣາເອນ.
|
||
\v 2 ໂມເຊໄດ້ບອກແກ່ອາໂຣນວ່າ "ຈົ່ງເອົາລູກງົວໂຕຫນຶ່ງມາຈາກຝູງສຳລັບເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ເເລະ ແກະຜູ້ໂຕຫນຶ່ງທີ່ປາສະຈາກການຕຳຫນິ, ແລະ ຖວາຍທັງສອງຢ່າງຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ເຈົ້າຕ້ອງບອກແກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ, "ຈົ່ງເອົາແກະຜູ້ໂຕຫນຶ່ງສຳລັບເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ເເລະ ລູກງົວໂຕຫນຶ່ງ ເເລະ ລູກແກະໂຕຫນຶ່ງ ທັງຄູ່ຕ້ອງມີອາຍຸຫນຶ່ງປີ ແລະ ປາສະຈາການຕຳຫນິ, ສຳລັບເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ.
|
||
\v 4 ໃຫ້ເອົາງົວໂຕຫນຶ່ງ ເເລະ ເເກະຜູ້ໂຕຫນຶ່ງສຳລັບເປັນເຄື່ອງສັນຕິບູຊາມາຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ, ແລະ ເອົາເຄື່ອງພືດຜົນບູຊາທີ່ປະສົມນຳ້ມັນມາດ້ວຍເພາະໃນວັນນີ້ພຣະຢາເວຊົງປາດຖະຫນາແກ່ພວກທ່ານ."
|
||
\v 5 ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາໄດ້ເອົາທຸກຢ່າງທີ່ໂມເຊໄດ້ສັ່ງໄວ້ໄປທີ່ເຕັນນັດພົບ ແລະ ຊຸມນຸມອິດສະຣາເອນທັງຫມົດກໍເຂົ້າມາໃກ້ ແລະ ຢືນຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ໂມເຊໄດ້ກ່າວວ່າ, "ນີ້ເເມ່ນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໃຫ້ພວກທ່ານເຮັດເພື່ອພຣະສິຣິຂອງພຣະອົງຈະປະກົດແດ່ທ່ານທັງຫລາຍ."
|
||
\v 7 ເເລ້ວໂມເຊໄດ້ບອກເເກ່ອາໂຣນວ່າ, "ຈົ່ງເຂົ້າໄປໄກ້ເເທ່ນບູຊາຖວາຍເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ແລະເຄື່ອງເຜົາບູຊາຂອງທ່ານ ເເລະ ເຮັດການລົບມົນທິນສຳລັບໂຕຂອງທ່ານ ແລະ ສຳລັບປະຊາຊົນ, ເພື່ອຖວາຍເຄື່ອງບູຊາສຳລັບປະຊາຊົນເພື່ອລົບລ້າງມົນທິນບາບສຳລັບໂຕຂອງພວກເຂົາຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ດັ່ງນັ້ນອາໂຣນຈຶ່ງເຂົ້າໄປໃກ້ແທ່ນບູຊາ ແລະໄດ້ຂ້າລູກງົວເປັນເຄື່ອງບູຊາ, ລົບລ້າງບາບເພື່ອຕົນເອງ.
|
||
\v 9 ບັນດາລູກຂອງອາໂຣນກໍນຳເລືອດມາໃຫ້ເຂົາ, ເຂົາກໍເອົານິ້ວຈຸ່ມເລືອດ ແລະ ໄປເຈີມຂ້າງແທ່ນບູຊາ; ແລ້ວເຂົາກໍ່ຖອກເລືອດນັ້ນໃສ່ຂ້າງແທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ເຂົາໄດ້ເຜົາໄຂມັນ, ຫມາກໄຂ່ຫລັງ, ເເລະຜັງຜືດທີ່ຫຸມຕັບເທິງເເທ່ນບູຊາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໂມເຊໄວ້.
|
||
\v 11 ເຂົາໄດ້ເຜົາຊີ້ນ ເເລະຫນັງພາຍນອກຄ້າຍພັກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ອາໂຣນໄດ້ຂ້າສັດຂອງເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ແລະບັນດາລູກຂອງອາໂຣນໄດ້ເອົາເລືອດມາໃຫ້ເຂົາ ຊຶ່ງເຂົາໄດ້ເອົາເລືອດໄປຊິດໃສ່ເເທ່ນບູຊາທຸກດ້ານ.
|
||
\v 13 ແລ້ວບັນດາລູກຂອງອາໂຣນກໍສົ່ງເຄື່ອງບູຊາເເຕ່ລະອັນພ້ອມກັບຫົວໃຫ້ແກ່ອາໂຣນແລະອາໂຣນກໍເຜົາທັງຫມົດນັ້ນເທິງແທ່ນບູຊາ
|
||
\v 14 ອາໂຣນໄດ້ລ້າງເຄື່ອງໃນ ເເລະ ຂາສັດ ເເລະໄດ້ເຜົາທັງຫມົດນັ້ນເທິງເຄື່ອງເຜົາບູຊາທີ່ຢູ່ເທິງເເທ່ນບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ອາໂຣນໄດ້ນຳແບ້ໂຕຫນຶ່ງມາຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາຂອງປະຊາຊົນ ເເລະ ເອົາແບ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາສຳລັບໄຖ່ຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຂົາ, ແລະ ຂ້າເສຍອາໂຣນໄດ້ຖວາຍເເກະນັ້ນສຳລັບຄວາມຜິດບາບ, ດັ່ງທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດກັບແບ້ໂຕທຳອິດ.
|
||
\v 16 ອາໂຣນໄດ້ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ ເເລະໄດ້ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້.
|
||
\v 17 ອາໂຣນໄດ້ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ; ເຂົາໄດ້ນຳມາກຳມືຫນຶ່ງ ເເລະ ເຜົາເສຍເທິງເເທ່ນບູຊາໃນຕອນເຊົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ອາໂຣນໄດ້ຂ້າງົວໂຕຜູ້, ເເລະ ເເກະໂຕຜູ້ນັ້ນໃຫ້ເປັນເຄື່ອງສັນຕິບູຊາສຳລັບປະຊາຊົນ. ບັນດາລູກຂອງອາໂຣນໄດ້ນຳເລືອດມາໃຫ້ເຂົາ ຊຶ່ງເຂົາໄດ້ເອົາເລືອດມາຊິດໃສ່ແທ່ນບູຊາທຸກດ້ານ.
|
||
\v 19 ແຕ່ພວກເຂົາໄດ້ຕັດໄຂມັນເເກະຜູ້ ເເລະແບ້ໂຕຜູ້, ຫາງທີ່ມີໄຂມັນ, ໄຂມັນທີ່ຫຸ້ມເຄື່ອງໃນ, ຫມາກໄຂ່ຫລັງ ແລະ ຜັງພືດທີ່ຫຸ້ມຕັບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ພວກເຂົາໄດ້ເອົາຊິ້ນສ່ວນຕ່າງໆທີ່ຖືກຫັ່ນອອກໄປວາງໄວ້ເທິງຊີ້ນອອກ, ເເລ້ວອາໂຣນກໍ່ເຜົາໄຂມັນນັ້ນເທິງແທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 21 ອາໂຣນໄດ້ຍົກຊີ້ນອອກແລະຕົ້ນຂາຂວາຂຶ້ນເພື່ອໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໂບກຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວ, ດັ່ງທີ່ໂມເຊໄດ້ກຳຫນົດສັ່ງໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ແລ້ວອາໂຣນກໍ່ຍົກມື້ຂຶ້ນຕໍ່ຫນ້າປະຊາຊົນເເລະອວຍພອນພວກເຂົາ; ເເລ້ວອາໂຣນກໍລົງມາຈາກການຖວາຍເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ເເລະສັນຕິບູຊາ.
|
||
\v 23 ໂມເຊກັບອາໂຣນໄດ້ເຂົ້າໄປເຕັນນັດພົບ, ເເລ້ວເມື່ອເຂົາທັງສອງໄດ້ອອກມາອີກຄັ້ງ ເເລະ ໄດ້ອວຍພອນປະຊາຊົນ ເເລະ ພຣະສິຣິພຣະຢາເວໄດ້ປະກົດເເກ່ປະຊາຊົນທັງປວງ.
|
||
\v 24 ແລ້ວມີໄຟພຸ່ງອອກມາຈາກພຣະຢາເວ ແລະ ເຜົາເຄື່ອງບູຊາ ແລະ ໄຂຂອງມັນທີ່ຢູ່ເທິງແທ່ນບູຊາ ເມື່ອປະຊາຊົນທັງປວງໄດ້ເຫັນເຫດການນີ້ ພວກເຂົາກໍເປັ່ງສຽງຂຶ້ນ ແລະ ກົ້ມຫນ້າລົງກັບພື້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 10
|
||
\cl ບົດທີ 10
|
||
\p
|
||
\v 1 ນາດາບແລະອາບີຮູ, ລູກຊາຍຂອງອາໂຣນ, ຕ່າງໄດ້ເອົາຫມໍ້ຂາງຂອງຕົນມາ, ແລະເອົາຖ່ານໄຟລົງໄປ, ແລ້ວໃສ່ເຄື່ອງຫອມ. ແລ້ວພວກເຂົາໄດ້ຖວາຍໄຟທີ່ຕ້ອງຫ້າມຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ. ຊຶ່ງພຣະອົງບໍ່ໄດ້ຊົງບັນຊາໃຫ້ພວກເຂົາຖວາຍ.
|
||
\v 2 ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງມີໄຟອອກມາເຜົາຜານພວກເຂົາຕໍ່ພະພັກພຣະຢາເວ, ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຕາຍລົງຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ແລ້ວໂມເຊໄດ້ບອກເເກ່ອາໂຣນວ່າ, "ນີ້ເເມ່ນສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເຖິງເມື່ອພຣະອົງໄດ້ສັ່ງວ່າ, "ເຮົາຈະສຳເເດງຄວາມບໍຣິສຸດຂອງເຮົາເເກ່ບັນດາຜູ້ທີ່ເຂົ້າມາໃກ້ເຮົາ. ເຮົາຈະໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງຕໍ່ຫນ້າຄົນທັງປວງ." ອາໂຣນກໍ່ເສີຍ ເເລະມິດງຽບ.
|
||
\v 4 ໂມເຊໄດ້ເອີ້ນມີຊາເອນ ເເລະເອນຊາຟັນ, ຜູ້ເປັນບຸດຊາຍຂອງອຸດຊີເອນ ລຸງຂອງອາໂຣນມາ, ເເລະ ບອກພວກເຂົາວ່າ, "ຈົ່ງມາເເບກພີ່ນ້ອງຂອງພວກທ່ານອອກໄປຈາກຄ້າຍ ຕາມທີ່ໂມເຊໄດ້ສັ່ງ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ດັ່ງນັ້ນພວກປະໂຣຫິດຈຶ່ງເຂົ້າມາໃກ້, ເເລະໄດ້ເເບກສອງຄົນນັ້ນອອກໄປຈາກຄ້າຍພັກທັງທີ່ຍັງໃສ່ຊຸດປະໂຣຫິດຢູ່, ຕາມທີ່ໂມເຊໄດ້ສັ່ງໄວ້.
|
||
\v 6 ເເລ້ວໂມເຊໄດ້ກ່າວເເກ່ອາໂຣນແລະເອເລອາຊາ ເເລະອິທູມາ, ຜູ້ເປັນລູກຂອງອາໂຣນວ່າ, "ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ເສັ້ນຜົມຂອງພວກທ່ານຫ້ອຍລົງ, ເເລະຢ່າຈີກຜ້າຂອງພວກທ່ານ ເພື່ອພວກທ່ານຈະບໍ່ຕາຍ, ເເລະເພື່ອພຣະຢາເວຈະບໍ່ໂກດຮ້າຍກັບຊຸມນຸມຊົນທັງປວງ, ເເຕ່ໃຫ້ບັນດາຍາດຂອງພວກທ່ານ ເເລະ ເຊື້້ອຊາດອິດສະຣາເອນທັງຫມົດໄວ້ທຸກໃຫ້ເເກ່ພວກທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງເຜົາຜານໄດ້.
|
||
\v 7 ພວກທ່ານຕ້ອງບໍ່ອອກຈາກທາງເຂົາຂອງເຕັນນັດພົບ ບໍ່ສະນັ້ນພວກທ່ານຈະຕ້ອງຕາຍ ເພາະນຳ້ມັນເເຫ່ງການເຈີມຂອງພຣະຢາເວຊົງຢູ່ກັບພວກທ່ານ." ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາຈຶ່ງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງໂມເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວແກ່ອາໂຣນວ່າ, "
|
||
\v 9 ຢ່າກິນເຫລົ້າອະງຸ່ນຫລືເຄື່ອງດື່ມມືນເມົາ ທັງໂຕເຈົ້າ ຫລືບັນດາລູກຊາຍຂອງເຈົ້າທີ່ຍັງເຫລືອຢູ່ກັບເຈົ້າເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປທີ່ເຕັນນັດພົບ, ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະບໍ່ຕາຍ. ນີ້ເປັນກົດເກນຕະຫລອດຊົ່ວອາຍຸຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 10 ເພື່ອເເຍກເບິ່ງລະຫວ່າງຄວາມບໍຣິສຸດ ແລະ ຄວາມທຳມະດາ, ລະຫວ່າງມົນທິນ ແລະ ບໍ່ມີມົນທິນ,
|
||
\v 11 ເພື່ອທີ່ພວກເຂົາຈະໄດ້ສອນປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນເຖິງກົດເກນທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາຜ່ານທາງໂມເຊ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ໂມເຊກ່າວແກ່ອາໂຣນ ແລະ ເອເລອາຊາ ແລະ ອິທາມາ, ຊຶ່ງເປັນລູກຂອງອາໂຣນວ່າ, "ຈົ່ງເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຫລືອຈາກການຖວາຍດ້ວຍໄຟແດ່ພຣະຢາເວ, ແລ້ວກິນໂດຍປາສະຈາກເຊື້ອແປ້ງຂ້າງແທ່ນບູຊາ, ເພາະນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ບໍຣິສຸດທີ່ສຸດ.
|
||
\v 13 ທ່ານຕ້ອງກິນອາຫານໃນສະຖານທີ່ບໍຣິສຸດ, ເພາະນີ້ເປັນສ່ວນແບ່ງສຳລັບທ່ານ ແລະບັນດາລູກຊາຍຂອງທ່ານຈາກເຄື່ອງຖວາຍບູຊາດ້ວຍໄຟແດ່ພຣະຢາເວ, ເພາະຂ້ານ້ອຍໄດ້ຮັບການບັນຊາມາບອກເເກ່ທ່ານເຊັ່ນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ຊີ້ນຫນ້າເອິກທີ່ຍໍຖວາຍ ເເລະ ຊີ້ນຕົ້ນຂາທີ່ຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວນັ້ນ, ທ່ານຕ້ອງກິນໃນສະຖານທີ່ສະອາດຊຶ່ງເປັນທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງຍອມຮັບ. ທັງໂຕທ່ານ ເເລະ ລູກຊາຍຍິງຂອງທ່ານຄວນກິນສ່ວນເຫລົ່ານັ້ນ, ເພາະໄດ້ມອບໃຫ້ເປັນສ່ວນແບ່ງຂອງທ່ານ ເເລະ ບັນດາລູກຊາຍຂອງທ່ານທີ່ມາຈາກເຄື່ອງຖວາຍບູຊາແຫ່ງສັນຕິບູຊາຂອງປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ.
|
||
\v 15 ໃຫ້ພວກເຂົາເອົາຊີ້ນຕົ້ນຂາທີ່ໄດ້ນຳມາຖວາຍ ເເລະ ຊີ້ນເອິກທີ່ໄດ້ຖວາຍມາພ້ອມກັບໄຂມັນທີ່ຕ້ອງຖວາຍດ້ວຍໄຟ, ເພື່ອເອົາມາຍໍຖວາຍຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວທັງຫມົດ. ນີ້ຈະເປັນຂອງທ່ານ ເເລະ ບັນດາລູກຊາຍຂອງທ່ານໃຫ້ເປັນສ່ວນເເບ່ງຕະຫລອດໄປ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ແລ້ວໂມເຊໄດ້ຖາມເຖິງແບ້ໂຕທີ່ໃຊ້ຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ແລະພົບວ່າແບ້ນັ້ນໄດ້ຖືກເຜົາເເລ້ວ. ດັ່ງນັ້ນໂມເຊຈຶ່ງຮ້າຍເອເລອາຊາ ແລະ ອິທາມາ, ຊຶ່ງເປັນລູກທີ່ເຫລືອຢູ່ຂອງອາໂຣນ; ໂມເຊຈຶ່ງຖາມວ່າ,
|
||
\v 17 "ເປັນຫຍັງພວກທ່ານບໍ່ກິນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບນັ້ນໃນສະຖານທີ່ບໍຣິສຸດເພາະນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ບໍຣິສຸດທີ່ສຸດ, ເເລະ ພຣະຢາເວຊົງມອບໃຫ້ພວກທ່ານ, ເພື່ອຍົກຄວາມຄວາມຜິດບາບຂອງມະນຸດໄປເສຍ ເເລະ ເພື່ອລົບລ້າງບາບເຂົາຕໍ່ພຣະພັກພຣະອົງ?
|
||
\v 18 ເບິ່ງເເມ້, ເລືອດຂອງແບ້ນັ້ນກໍ່ບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນສະຖານທີ່ບໍຣິສຸດເພາະສະນັ້ນທ່ານຄວນກິນອາຫານໃນບໍລິເວນທີ່ບໍຣິສຸດຕາມທີ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ສັ່ງໄວ້."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ແລ້ວອາໂຣນໄດ້ຕອບໂມເຊວ່າ, "ເບິ່ງເແມ້, ມື້ນີ້ພວກເຂົາໄດ້ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາເພື່ອລົບລ້າງບາບຂອງພວກເຂົາເເລະເຜົາເຄື່ອງບູຊາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ, ແລະສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນພວກເຈົ້າໃນມື້ນີ້ ຖ້າພວກເຈົ້າໄດ້ກິນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບໃນວັນນີ້, ເເລ້ວນັ້ນຈະເປັນທີ່ພໍພຣະໄທໃນສາຍພຣະເນດພຣະຢາເວໄດ້ບໍ?"
|
||
\v 20 ເມື່ອໂມເຊໄດ້ຍິນດັ່ງນັ້ນ, ເຂົາກໍ່ພໍໃຈ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 11
|
||
\cl ບົດທີ 11
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສັ່ງເເລະກ່າວເເກ່ອາໂຣນວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງກ່າວກັບຄົນອິດສະຣາເອນວ່າ,' ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດຕ່າງໆ ທີ່ພວກເຈົ້າສາມາດ ກິນໄດ້ໃນທ່າມກາງບັນດາສັດທັງປວງທີ່ຢູ່ເທິງເເຜ່ນດິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າສາມາດກິນສັດໃດໆທີ່ແຍກກີບ ແລະທີ່ຄ້ຽວເອື້ອງທຸກໆຊະນິດໄດ້ດ້ວຍ.
|
||
\v 4 ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ສັດບາງຊະນິດທີ່ຄ້ຽວເອື້ອງໄດ້ຫລືແຍກກີບພຽງຢ່າງດຽວພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ກິນພວກມັນ ເຊັ່ນອູດ, ເພາະມັນຄ້ຽວເອື້ອງໄດ້ແຕ່ບໍ່ແຍກກີບ. ດັ່ງນັ້ນອູດຈຶ່ງເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເຊັ່ນດຽວກັນກັບໂຕຕຸ່ນ, ເພາະມັນຄ້ຽວເອຶ້ອງເເຕ່ບໍ່ເເຍກກີບ, ຈຶ່ງເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 6 ກະຕ່າຍ, ເພາະມັນຄ້ຽວເອື້ອງເເຕ່ບໍ່ເເຍກກີບ, ຈຶ່ງເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 7 ຫມູ, ແມ້ວ່າມັນເເຍກກີບເເຕ່ບໍ່ຄຽວເອື້ອງ ຈຶ່ງເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 8 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ກິນເນື້ອໃດໆຂອງພວກມັນ ຫລືແຕະຕ້ອງຊາກຂອງພວກມັນ. ພວກມັນເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ບັນດາສັດຕ່າງໆ ທີ່ຢູ່ໃນນຳ້ ພວກເຈົ້າກິນໄດ້ທັງຫມົດເຊັ່ນຈຳພວກທີ່ມີຄີ ເເລະ ມີເກັດ ບໍວ່າຈະຢູ່ໃນມະຫາສະຫມຸດ ຫລື ໃນເແມ່ນຳ້ກໍຕາມ.
|
||
\v 10 ເເຕ່ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທັງຫມົດທີ່ບໍ່ມີຄີ ເເລະ ບໍ່ມີເກັດໃນມະຫາສະຫມຸດ ຫລື ໃນເເມ່ນຳ້, ລວມເຖິງທຸກໆສິ່ງທີ່ເຄື່ອນໄຫວໃນນຳ້, ເເລະ ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທັງຫມົດຢູ່ໃນນຳ້ - ພວກມັນຕ້ອງເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າກຽດສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ໃນເມື່ອພວກມັນຕ້ອງເປັນທີ່ຫນ້າລັງກຽດ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ກິນເນື້ອຂອງມັນ; ເເລະຊາກຂອງມັນເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າລັງກຽດດ້ວຍ.
|
||
\v 12 ເເມ່ນຫຍັງກໍຕາມທີ່ບໍ່ມີຄີຫລືບໍ່ມີເກັດໃນນ້ຳເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າລັງກຽດສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ບັນດານົກຕ່າງໆ ທີ່ຫນ້າກຽດສຳລັບພວກເຈົ້າທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ກິນມີດັ່ງນີ້ຄື: ນົກອິນຊີ, ນົກເເຮ້ງ,
|
||
\v 14 ນົກຢ່ຽວຫາງຍາວ, ນົກຢ່ຽວດຳທຸກຊະນິດ,
|
||
\v 15 ນົກກາທຸກຊະນິດ,
|
||
\v 16 ນົກເຄົ້າໃຫຍ່, ນົກເຄົ້ານ້ອຍ, ນົກນາງນວນ, ເເລະ ນົກແຫລວທຸກຊະນິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພວກເຈົ້າຕ້ອງລັງກຽດນົກເຄົ້ານ້ອຍ, ນົກເຄົ້າເເມວໃຫຍ່, ນົກອ້າຍການຳ້,
|
||
\v 18 ເເລະນົກອໍຫລໍ, ກະທຸງ, ນົກຢ່ຽວກິນປາ
|
||
\v 19 ນົກກະສາດຳ, ນົກກະສາທຸກຊະນິດ, ນົກຫົວຂວັນ, ເເລະ ເຈຍດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ແມງທີ່ມີປີກຊຶ່ງຄານສີ່ຂາທັງຫມົດເປັນທີ່ຫນ້າລັງກຽດສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 21 ພວກເຈົ້າຈະກິນແມງໃດໆ ທີ່ບິນໄດ້ຊຶ່ງຄານສີ່ຂາຖ້າພວກມັນມີຂາພັບໃຊ້ໂດດໄປນຳດິນໄດ້.
|
||
\v 22 ພວກເຈົ້າສາມາດກິນຕັກແຕນ, ຈິງຫລີດ, ຈັກຈັ່ນ, ຫລືຕັກກະແຕນທຸກຊະນິດ.
|
||
\v 23 ແຕ່ແມງໄມ້ບິນໄດ້ ຊຶ່ງຄານສີ່ຂາອື່ນໆ ເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າກຽດສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ພວກເຈົ້າຈະກາຍເປັນມົນທິນໄປຈົນເຖິງຕອນແລງເພາະສັດເຫລົ່ານີ້ ຖ້າເຈົ້າໄປແຕະຕ້ອງຊາກຫນຶ່ງຂອງມັນ.
|
||
\v 25 ໃຜກໍຕາມທີ່ຈັບຊາກຂອງມັນຈະຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາ ແລະ ຍັງເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນແລງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ສັດທີ່ມີກັບທຸກໂຕແຕ່ບໍ່ໄດ້ແຍກຈາກກັນຕະຫລອດທັງກີບ ຫລື ບໍ່ຄ້ຽວເອື້ອງທຸກໂຕເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ. ທຸກຄົນທີ່ແຕະຕ້ອງພວກມັນຈະເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 27 ສັດຫຍັງກໍຕາມທີ່ຍ່າງດ້ວຍອົ້ງຕີນໃນບັນດາເຫລົ່າສັດຍ່າງສີ່ຂາ, ພວກມັນເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ, ໃຜກໍຕາມທີ່ເເຕະຕ້ອງຊາກນັ້ນຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນແລງ.
|
||
\v 28 ໃຜແຕະຊາກສັດນັ້ນຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາ ແລະ ເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນແລງ. ສັດເຫລົ່ານີ້ເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ໃນບັນດາເຫລົ່າສັດຕ່າງໆ ທີ່ເລືອຄານສັດເຫລົ່ານີ້ຈະເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ: ເຊັ່ນ ເຫງັນ, ຫນູ, ຫນູຊິງ, ໂຕເຮ້ຍທຸກຊະນິດ.
|
||
\v 30 ກັບແກ້, ກະປອມ, ເເຫຍ້, ຈິງຫລີດ, ແລະ ຈິໂກະ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ໃນບັນດາສັດທັງຫມົດທີ່ເລືອຄານ, ເຫລົ່ານີ້ເປັນສັດທີ່ເປັນມົນທິນສຳລັບພວກເຈົ້າ. ໃຜກໍຕາມທີ່ແຕະຕ້ອງພວກມັນ ເມື່ອມັນຕາຍຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນເຖິງຕອນເເລງ.
|
||
\v 32 ຖ້າສັດເຫລົ່ານັ້ນຕາຍ ເເລະ ຕົກຖືກສິ່ງໃດກໍ່ຕາມ, ສິ່ງນັ້ນຈະເປັນມົນທິນບໍ່ວ່າຈະຖືກໄມ້, ຜ້າ, ຫນັງສັດ, ຫລື ຜ້າກະສອບບໍ່ວ່າຈະເປັນຫຍັງ ເເລະ ບໍ່ວ່າຈະໃຊ້ເພື່ອສິ່ງໃດກໍຕາມ ສິ່ງນັ້ນຕ້ອງນຳໄປຈຸ່ມນຳ້; ເເລ້ວຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນເຖິງຕອນເເລງ. ເເລ້ວຈຶ່ງຈະສະອາດ.
|
||
\v 33 ຫມໍ້ດິນທຸກໃບທີ່ສັດເປັນມົນທິນຕົກເຂົ້າໄປໃນຫມໍ້ ຫລື ຕົກໃນເທິງຫມໍ້, ເເມ່ນຫຍັງກໍ່ຕາມທີ່ຢູ່ໃນຫມໍ້ກໍ່ຈະກາຍເປັນມົນທິນ, ເເລະ ພວກເຈົ້າຕ້ອງທຳລາຍຫມໍ້ໃບນັ້ນຖິ້ມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ອາຫານທຸກຢ່າງທີ່ສະອາດ ເເລະ ອະນຸຍາດໃຫ້ກິນໄດ້, ເເຕ່ມີນຳ້ທີ່ເປັນມົນທິນຢົດໃສ່, ອາຫານນັ້ນກໍເປັນມົນທິນ, ທຸກສິ່ງທີ່ດື່ມນຳ້ໃນຫມໍ້ນັ້ນຈະກາຍເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 35 ທຸກສິ່ງທີ່ຖືກສ່ວນໃດກໍ່ຕາມຂອງຊາກສັດທີ່ເປັນມົນທິນຕົກໃສ່ຈະເປັນມົນທິນ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນເຕົາອົບ ຫລືຫມໍ້ເຮັດອາຫານ ຈະຕ້ອງທຸບໃຫ້ເປັນຊິ້ນສ່ວນ. ຫມໍ້ນັ້ນເປັນມົນທິນ ເເລະ ຕ້ອງເປັນມົນທິນສຳຫລັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 36 ນຳ້ພຸ ຫລື ອ່າງນຳ້ດື່ມຍັງເປັນສິ່ງທີ່ສະອາດຖ້າສັດເເບບນັ້ນຕົກລົງໄປ. ເເຕ່ຖ້າໃຜຖືກຊາກສັດທີ່ເປັນມົນທິນໃນນຳ້, ເຂົາຈະກາຍເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 37 ຖ້າສ່ວນໃດໆຂອງຊາກສັດທີ່ເປັນມົນທິນຕົກລົງເມັດສຳຫລັບເມັດພືດປູກຊະນິດໃດກໍ່ຕາມເມັດເຫລົ່ານັ້ນກໍ່ຍັງສະອາດຢູ່.
|
||
\v 38 ເເຕ່ຖ້ານຳ້ທີ່ຕົກໃສ່ເມັດພືດ ເເລະ ຖ້າມີສ່ວນໃດໆຂອງຊາກສັດທີ່ເປັນມົນທິນຕົກໃສ່ນຳ້ ນຳ້ນັ້ນກໍຈະເປັນມົນທິນຕໍ່ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 39 ຖ້າສັດໂຕໃດທີ່ເຈົ້າສາມາດກິນ ໄດ້ຕາຍລົງໄປ, ເເລ້ວຜູ້ທີ່ຖືກຕ້ອງຊາກສັດກໍ່ຈະກາຍເປັນມົນທິນໄປຈົນເຖິງຕອນແລງ.
|
||
\v 40 ໃຜກໍຕາມທີ່ກິນຊາກສັດສ່ວນໃດກໍ່ຕາມຂອງສັດນັ້ນຈະຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາ ເເລະ ຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ. ໃຜກໍ່ຕາມທີ່ຈັບຊາກສັດນັ້ນຈະຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາ ເເລະ ຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 41 ສັດທຸກຊະນິດທີ່ຄານເທິງດິນດ້ວຍທ້ອງເປັນສິ່ງຫນ້າລັງກຽດ; ຢ່າກິນສັດເຫລົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 42 ເເມ່ນຫຍັງກໍ່ຕາມທີ່ເລືອຄານດ້ວຍທ້ອງ ເເລະ ເເມ່ນຫຍັງກໍ່ຕາມທີ່ເເລ່ນສີ່ຂາ ຫລື ເເມ່ນຫຍັງກໍ່ຕາມທີ່ມີຂາຫລາຍຂາ ສັດທີ່ເລືອຄານເທິງດິນທັງຫມົດ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ກິນສັດເຫລົ່ານີ້, ເພາະມັນເປັນສິ່ງຫນ້າກຽດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 43 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດໃຫ້ໂຕເຈົ້າເປັນມົນທິນດ້ວຍສິ່ງທີ່ມີຊີວິດໃດໆ ທີ່ຄານດ້ວຍທ້ອງ; ພວກເຈົ້າຕ້ອງເປັນເປັນມົນທິນເພາະພວກມັນ, ເພາະພວກເຈົ້າຈະຖືກເຮັດໃຫ້ບໍ່ ບໍຣິສຸດ ເພາະພວກມັນ.
|
||
\v 44 ເພາະເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາໂຕເຈົ້າໃຫ້ ບໍຣິສຸດ, ເພາະສະນັ້ນ, ຈົ່ງບໍຣິສຸດ ເພາະເຮົາບໍຣິສຸດ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນມົນທິນດ້ວຍສັດຊະນິດໃດກໍຕາມທີ່ເຄື່ອນໄຫວໄປມາເທິງຫນ້າດິນ.
|
||
\v 45 ຜູ້ທີ່ນຳພວກເຈົ້າອອກມາຈາກດິນເເດນຂອງເອຢິບ, ເພື່ອເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ເຫດສະນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍຣິສຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 46 ນີ້ຄືກົດເກນເເຫ່ງສັດຕ່າງໆ, ນົກຕ່າງໆ, ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທຸກຊະນິດທີ່ເຄື່ອນໄປໃນນຳ້ ເເລະສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທຸກຢ່າງທີ່ເລືອຄານໄປມາເທິງດິນ.
|
||
\v 47 ເພື່ອຈະແບ່ງແຍກສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທີ່ສາມາດກິນໄດ້ ເເລະສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທີ່ກິນບໍ່ໄດ້."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 12
|
||
\cl ບົດທີ 12
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງບອກແກ່ຄົນອິດສະຣາເອນວ່າ, "ຖ້າຜູ້ຍິງຄົນໃດມີລູກ ເເລະ ອອກລູກຊາຍ ນາງກໍຈະເປັນມົນທິນເປັນເວລາເຈັດວັນ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບເມື່ອນາງເປັນມົນທິນໃນຊ່ວງມີປະຈຳເດືອນຂອງນາງ.
|
||
\v 3 ໃນວັນທີແປດ ເດັກນ້ອຍນັ້ນຈະຕ້ອງເຮັດພິທີຕັດຫນັງປາຍອະໄວຍະວະເພດຂອງເດັກນ້ອຍຊາຍນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ແລ້ວເຮັດການຊຳລະມານດາໃຫ້ບໍຣິສຸດຈາກການຕົກເລືອດຂອງນາງຕໍ່ໄປອີກສາມສິບສາມວັນ. ຫ້າມນາງຈັບຕ້ອງສິ່ງບໍຣິສຸດໃດໆ ຫລືເຂົ້າມາສະຖານທີ່ສັກສິດຈົນກວ່າຈະຄົບກຳນົດວັນແຫ່ງການຊຳລະໃຫ້ບໍຣິສຸດຂອງນາງ.
|
||
\v 5 ແຕ່ຖ້າເກີດລູກຜູ້ຍິງ ນາງຈະເປັນມົນທິນເປັນເວລາສອງອາທິດ, ເຊັ່ນດຽວກັບກັນການເປັນປະຈຳເດືອນຂອງນາງ. ເເລ້ວກໍຈະຊຳລະມານດາໃຫ້ບໍຣິສຸດຕໍ່ໄປອີກຫົກສິບຫົກວັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ເມື່ອຄົບກຳນົດວັນເເຫ່ງການຊຳລະໂຕໃຫ້ບໍຣິສຸດຂອງນາງເເລ້ວ ບໍ່ວ່າສຳຫລັບລູກຊາຍຫລືລູກຜູ້ຍິງ, ນາງຈະຕ້ອງນຳລູກເເກະອາຍຸຫນຶ່ງປີມາເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ເເລະນົກພິລາບຫລຶນົກເຂົາມາເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ໃຫ້ນຳມາມອບໃຫ້ເເກ່ປະໂຣຫິດທີ່ທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ ເເລະເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນສຳຫລັບນາງ, ເເລະນາງໄດ້ຮັບການຊຳລະຈາກການຕົກເລືອດຂອງນາງ. ນີ້ເເມ່ນກົດເກນສຳຫລັບຜູ້ຍິງຄົນໃດທີ່ເກີດລູກຊາຍ ຫລືຍິງກໍ່ຕາມ.
|
||
\v 8 ຖ້ານາງບໍ່ສາມາດຫາລູກເເກະມາໄດ້ ນາງຕ້ອງນຳນົກເຂົາສອງໂຕຫລືນົກພິລາບ, ໃຫ້ໂຕຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ເເລະອີກໂຕຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ປະໂລຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງບາບໃຫ້ເເກ່ນາງ; ເເລ້ວນາງກໍຈະສະອາດ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 13
|
||
\cl ບົດທີ 13
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊ ເເລະອາໂຣນ ວ່າ,
|
||
\v 2 "ເມື່ອຄົນໃດມີອາການບວມ ຫລື ຜື່ນ ຫລືຮອຍດ່າງຕາມຜິວຂອງເຂົາ ເເລະຕິດເຊື້ອ ເເລະມີໂຣກຜິວຫນັງໃນຮ່າງກາຍຂອງເຂົາ, ກໍ່ພາເຂົາມາຫາອາໂຣນຜູ້ເປັນມະຫາປະໂຣຫິດ, ຫລືບຸກຄົນຫນຶ່ງຄົນໃດຂອງລູກຂອງເຂົາທີ່ເປັນປະໂຣຫິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະກວດໂຣກທີ່ຜິວຫນັງຂອງຮ່າງກາຍເຂົາ. ຖ້າຂົນທີ່ເປັນໂຣກກາຍເປັນສີຂາວ, ເເລະຖ້າໂຣກນັ້ນເປັນເລິກກວ່າຜິວຫນັງ ສະເເດງວ່ານັ້ນເປັນໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອ, ຫລັງຈາກປະໂຣຫິດກວດເຂົາເເລ້ວ ຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 4 ຖ້າຮອຍດ່າງທີ່ຜິວຂອງເຂົາເປັນສີຂາວ, ເເລະປະກົດວ່າເປັນບໍ່ເລິກໄປກວ່າຜິວຫນັງ, ເເລະຖ້າຂົນບ່ອນບໍລິເວນທີ່ເປັນໂຣກບໍ່ກາຍເປັນສີຂາວ, ປະໂຣຫິດຕ້ອງກັກຄົນທີ່ເປັນໂຣກໄວເຈັດວັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ໃນວັນທີເຈັດ, ປະໂຣຫິດຕ້ອງກວດເບິ່ງເຂົາເພື່ອເບິ່ງວ່າໃນຄວາມເຫັນຂອງປະໂຣຫິດນັ້ນຖ້າເຫັນວ່າໂຣກນັ້ນບໍ່ດີລົງ, ເເລະຖ້າບໍ່ລາມໄປຕາມຜິວຫນັງ. ຖ້າບໍ່ມີ, ກໍ່ໃຫ້ປະໂຣຫິດກັກເຂົາໄວ້ເຈັດວັນອີກ.
|
||
\v 6 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະກວດອີກເທື່ອຫນຶ່ງໃນວັນທີເຈັດ ເພື່ອເບິ່ງວ່າໂຣກນັ້ນດີຂຶ້ນ ເເລະບໍ່ລາມເພີ່ມອີກຕາມຜິວຫນັງ. ຖ້າບໍ່ມີກໍ່ໃຫ້ປະໂຣຫິດປະກາດວ່າເຂົາສະອາດ ເປັນພຽງຜື່ນຄັນ. ເຂົາຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາເເລ້ວເຂົາກໍ່ສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເເຕ່ຖ້າຜື່ນນັ້ນລາມໄປຕາມຜິວຫນັງຈາກທີ່ເຂົາໄດ້ໄປ ສະເເດງໂຕຕໍ່ປະໂລຫິດເພື່ອຊຳຣະຕົນ, ເຂົາຕ້ອງມາສະເເດງໂຕຕໍ່ປະໂຣຫິດອີກຄັ້ງ.
|
||
\v 8 ປະໂຣຫິດຈະກວດເຂົາເພື່ອເບິ່ງວ່າຜື່ນໄດ້ລາມໄປຕາມຜິວຫນັງເພີ່ມ ຫລືຖ້າໄດ້ລາມໄປ. ປະໂຣຫິດປະກາດວ່າເຂົາເປັນມົນທິນ ນັ້ນເປັນໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ເມື່ອມີໂຣກຜິວຫນັງທີ່ຕິດເຊື້ອມີຢູ່ໃນບາງຄົນ, ຕ້ອງພາເຂົາໄປຫາປະໂຣຫິດ.
|
||
\v 10 ປະໂຣຫິດຈະກວດເຂົາເພື່ອເບິ່ງວ່າມີຜິວຫນັງບວມສີຂາວ ຫລືບໍ່, ຖ້າຂົນໄດ້ກາຍເປັນສີຂາວ ຫລືຖ້າມີເເຜສົດທີ່ບວມ.
|
||
\v 11 ຖ້າມີ, ສະເເດງວ່ານັ້ນເເມ່ນໂຣກຜິວຫນັງຊຳ້ເຮື້ອ ເເລະປະໂຣຫິດຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາເປັນມົນທິນ. ປະໂຣຫິດຈະກັກໂຕເຂົາໄວ້ ເພາະວ່າເຂົາເປັນມົນທິນເເລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຖ້າໂຣກນັ້ນກະຈາຍໄປທົ່ວຜິວຫນັງ ເເລະ ຄວບຄຸມຜິວຫນັງທັງໂຕຂອງຄົນນັ້ນຈາກຫົວລົງຮອດຕີນ, ຕາມທີ່ໄດ້ປະກົດເເກ່ປະໂຣຫິດ,
|
||
\v 13 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຕ້ອງກວດເຂົາເພື່ອເບິ່ງວ່າໂຣກນັ້ນໄດ້ຄວບຄຸມໄປທົ່ວທັງຮ່າງກາຍຂອງເຂົາຫລືບໍ່. ຖ້າເປັນ, ປະໂຣຫິດຕ້ອງປະກາດວ່າຄົນທີ່ເປັນໂຣກນັ້ນສະອາດ. ຖ້າໂຕຂອງເຂົາຂາວທັງຫມົດ ເຂົາກໍ່ສະອາດ
|
||
\v 14 ເເຕ່ຖ້າມີເເຜສົດປະກົດນຳໂຕເຂົາ ເຂົາຈະເປັນມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ປະໂຣຫິດຕ້ອງເບິ່ງເເຜສົດນັ້ນ ເເລະປະກາດວ່າ ເຂົາເປັນມົນທິນເພາະເເຜສົດນັ້ນເປັນມົນທິນ. ມັນເປັນໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອ.
|
||
\v 16 ເເຕ່ຖ້າເເຜສົດນັ້ນເປັນເເຜຂາວອີກຄັ້ງ, ຄົນນັ້ນຕ້ອງເປັນປະໂຣຫິດ.
|
||
\v 17 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະກວດເຂົາເພື່ອເບິ່ງວ່າເນື້ອຫນັງຂອງເຂົາໄດ້ກາຍເປັນສີຂາວຫລືບໍ່. ຖ້າເປັນ ປະໂຣຫິດຈະປະກາດວ່າຄົນນັ້ນສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ເມື່ອຄົນໃດເປັນຝີຕາມຜິວຫນັງ ເເລະໄດ້ຫາຍເເລ້ວ,
|
||
\v 19 ເເລະຢູ່ບໍລິເວນຜີບວມເປັນສີຂາວຫລືຈຸດດ່າງ, ສີຂາວອົມເເດງ, ເຂົາຈະຕ້ອງໄປສະເເດງໂຕເເກ່ປະໂຣຫິດ.
|
||
\v 20 ປະໂຣຫິດຈະກວດເບິ່ງເພື່ອເບິ່ງວ່າເປັນເລິກກວ່າຜິວຫນັງຫລືບໍ່. ເເລະຖ້າບ່ອນນັ້ນກາຍເປັນສີຂາວຖ້າເປັນດັ່ງນັ້ນ, ປະໂຣຫິດກໍຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາເປັນມົນທິນ, ນັ້ນເປັນໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອ, ຖ້າໂຣກນັ້ນເກີດຂຶ້ນບ່ອນຈຸດທີ່ເປັນຝີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ເເຕ່ປະໂຣຫິດກວາດເເລ້ວເຫັນວ່າບໍ່ມີຂົນສີຂາວບ່ອນນັ້ນ, ເເລະບໍ່ໄດ້ເປັນກ້ອງຜິວຫນັງຈາງໄປແລ້ວ, ປະໂຣຫິດຈະຕ້ອງກັກໂຕເຂົາໄວ້ເຈັດວັນ.
|
||
\v 22 ຖ້າໂຣກນັ້ນລາມໄປຕາມຜິວຫນັງຕາມວົງກວ້າງ, ປະໂຣຫິດຈະຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາເປັນມົນທິນ. ນັ້ນເປັນໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອ,
|
||
\v 23 ເເຕ່ຖ້າຮອຍດ່າງນັ້ນຄົງຢູ່ເທົ່າເດີມ, ແລະບໍ່ລາມອອກໄປ ກໍ່ເປັນເເຄ່ຮອຍເເຜເປັນຈາກຝີ, ແລະປະໂຣຫິດຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ເມື່ອຜິວຫນັງມີຮອຍໄຫມ້ ແລະ ມີບາດແຜສົດທີ່ຊື່ກັບບໍລິເວນນັ້ນກາຍເປັນສີຂາວຊຳ້, ຫລື ເປັນສີດ່າງສີຂາວ.
|
||
\v 25 ປະໂຣຫິດຈະຕ້ອງກວດເພື່ອເບິ່ງວ່າຂົນໃນຈຸດນັ້ນປ່ຽນເປັນສີຂາວຫລືບໍ່, ຖ້າປະກົດວ່າຮອຍນັ້ນຢູ່ເລິກກວ່າຊັ້ນຜິວຫນັງຖ້າມີ, ນັ້ນກໍເປັນໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອ ແຜນັ້ນໄດ້ໂພງຂຶ້ນມາຕາກຮອຍໃຫມ້, ແລະ ປະໂຣຫິດຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາເປັນມົນທິນ. ນັ້ນຄືໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ແຕ່ຖ້າຫາກປະໂຣຫິດກວດ ແລະ ພົບວ່າບໍ່ມີຂົນສີຂາວຢູ່ຈຸດນັ້ນ, ແລະບໍ່ໄດ້ເປັນພາຍໄຕ້ຜິວຫນັງ, ແຕ່ໄດ້ຈາງໄປເເລ້ວນັ້ນ, ເເລ້ວປະໂຣຫິດຕ້ອງກັກໂຕເຂົາໄວ້ເຈັດວັນ.
|
||
\v 27 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຕ້ອງກວດເຂົາໃນວັນທີເຈັດ. ຖ້າລຸກລາມເປັນວົງກວ້າງເທິງຜິວຫນັງ, ກໍໃຫ້ປະໂຣຫິດປະກາດວ່າເຂົາເປັນມົນທິນ. ນັ້ນເປັນໂຣກຕິດເຊື້ອ.
|
||
\v 28 ຖ້າຈຸດດ່າງນັ້ນຍັງຄົງທໍ່ເກົ່າ, ເເລະ ບໍ່ລຸກລາມໄປຕາມຜິວເເຕ່ໄດ້ຈາງລົງ, ເເລະ ຜິວຫນັງໂພງສະເພາະບ່ອນໄຟໄຫມ້, ປະໂຣຫິດຈະຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາສະອາດເພາະວ່າມັນເປັນພຽງແຕ່ຮອຍແຜເປັນຈາກໄຟໄຫມ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ຖ້າຊາຍ ຫລື ຍິງທີ່ມີໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອເທິງຫົວ ຫລື ຄາງ,
|
||
\v 30 ແລ້ວປະໂຣຫິດຈະຕ້ອງກວດໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອຂອງຄົນນັ້ນ, ເພື່ອເບິ່ງວ່າໂຣກນັ້ນລົງເລິກໄປກວ່າຜິວຫນັງ ຫລືບໍ່, ເເລະຖ້າມີສີເຫລືອງ, ມີຂົນບາງບ່ອນຈຸດນັ້ນ. ຖ້າມີປະໂຣຫິດຕ້ອງປະກາດວ່າເປັນມົນທິນ. ເຂົາເປັນຜື່ນຄັນ, ເປັນໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອເທິງຫົວ ຫລື ຄາງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ຖ້າປະໂຣຫິດເປັນໂຣກຜື່ນຄັນ ເເລະ ເຫັນວ່າບໍ່ເລິກກວ່າຜິວຫນັງ, ເເລະ ບໍ່ມີຂົນສີດຳຢູ່ບໍລິເວນນັ້ນ, ແລ້ວໃຫ້ປະໂຣຫິດກັກໂຕຄົນທີ່ເປັນໂຣກຜື່ນຄັນໄວ້ເຈັດວັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ພໍເຖິງວັນທີເຈັດກໍໃຫ້ປະໂຣຫິດກວດໂຣກເພື່ອ ເບິ່ງວ່ານັ້ນລຸກລາມໄປຫລືບໍ່, ຖ້າບໍ່ມີຂົນສີເຫລືອງ, ແລະ ຖ້າໂຣກນັ້ນປະກົດແຕ່ພຽງຜິວຫນັງ,
|
||
\v 33 ແລ້ວກໍໃຫ້ຄົນນັ້ນແຖຂົນເສຍ, ແຕ່ຫ້າມແຖບໍລິເວນທີ່ເປັນໂຣກ, ແລະ ປະໂຣຫິດຕ້ອງກັກຄົນທີ່ເປັນໂຣກຜື່ນຄັນໄວ້ອີກເຈັດວັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ພໍເຖິງວັນທີເຈັດ ປະໂຣຫິດກໍຈະກວດໂຣກ ເພື່ອເບິ່ງວ່າໂຣກນັ້ນຢຸດຄຸກຄາມໄປຕາມຜິວຫນັງຫລືບໍ່, ຖ້າປະກົດວ່າບໍ່ເລິກໄປກວ່າຜິວຫນັງ, ປະໂຣຫິດຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາສະອາດ. ໃຫ້ຄົນນັ້ນຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາ, ເເລ້ວເຂົາຈະສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 35 ເເຕ່ຖ້າໂຣກຜື່ນຄັນນັ້ນໄດ້ລາມໄປຕາມວົງກວ້າງ ຫລື ຈາກທີ່ປະໂຣຫິດໄດ້ກ່າວວ່າເຂົາສະອາດເເລ້ວ,
|
||
\v 36 ກໍ່ຕ້ອງໃຫ້ປະໂຣຫິດກວດເຂົາອີກ. ເເຕ່ຖ້າໂຣກນັ້ນລາມໄປຮອດຜິວຫນັງເເລ້ວ, ປະໂຣຫິດບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງເບິ່ງຫາຂົນສີເຫລືອງ, ຄົນນັ້ນກໍເປັນມົນທິນເເລ້ວ.
|
||
\v 37 ເເຕ່ຖ້າໃນສາຍຕາຂອງປະໂຣຫິດ ໂຣກຜື່ນຄັນນັ້ນບໍ່ລາມ, ເເລະ ມີຂົນສີດຳງອກຢູ່ບໍລິເວນນັ້ນ, ຜື່ນຄັນນັ້ນໄດ້ຫາຍໄປເເລ້ວ, ເຂົາກໍສະອາດ ເເລະ ປະໂຣຫິດຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 38 ເເຕ່ຖ້າຊາຍ ຫລື ຍິງທີ່ມີຮອຍຂາວທີ່ຜິວຫນັງ,
|
||
\v 39 ຕ້ອງໃຫ້ປະໂຣຫິດກວດຄົນນັ້ນເພື່ອເບິ່ງວ່າຮອຍນັ້ນເປັນສີຂາວຂຸ່ນ ຫລືບໍ່, ຊຶ່ງເປັນກ້ຽນທີ່ໂພງຂຶ້ນໃນຜິວຫນັງ. ເຂົາສະອາດ,
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 40 ຖ້າຜົມຂອງຊາຍໃດຫລົນຈາກຫົວຂອງເຂົາ, ເຂົາເປັນຄົນຫົວລ້ານເເຕ່ເຂົາສະອາດ.
|
||
\v 41 ເເຕ່ຖ້າຜົມຂອງເຂົາຫລົ່ນອອກດ້ານຫນ້າຫົວຂອງເຂົາ, ເເລະຖ້າຫນ້າຜາກຂອງເຂົາລ້ານ ເຂົາສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 42 ເເຕ່ຖ້າບ່ອນຫົວລ້ານ ຫລືຫນ້າຜາກລ້ານຂອງເຂົາ, ນັ້ນເປັນໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອທີ່ໄດ້ໂພງຂຶ້ນ.
|
||
\v 43 ແລ້ວຕ້ອງໃຫ້ປະໂຣຫິດກວດເບິ່ງເຂົາເພື່ອເບິ່ງວ່າຮອຍບວມທີ່ບໍລິເວນເປັນໂຣກເທິງຫົວລ້ານ ຫລືຫນ້າຜາກລ້ານທີ່ມີສີເເດງ, ຫລື ບໍ່ເຫມືອນກັບລັກສະນະຂອງໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອເທິງຜິວຫນັງ.
|
||
\v 44 ຖ້າເປັນ, ແລ້ວເຂົາກໍມີໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອ, ເເລະ ເຂົາເປັນມົນທິນ. ປະໂຣຫິດຕ້ອງປະກາດວ່າເຂົາເປັນມົນທິນຢ່າງເເນ່ນອນ ເພາະໂຣກເທິງຫົວຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 45 ຄົນທີ່ເປັນໂຣກທີ່ຕິດເຊື້ອ ຕ້ອງໃສ່ເສື້ອຜ້າຂາດ, ໃຫ້ປ່ອຍຜົມ, ແລະ ໃຫ້ເຂົາປິດຫນ້າຂອງເຂົາຈົນເຖິງດັງຂອງເຂົາ, ເເລ້ວຮ້ອງວ່າ "ມົນທິນ, ມົນທິນ."
|
||
\v 46 ຕະຫລອດເວລາທີ່ເຂົາເປັນໂຣກຕິດເຊື້ອ, ເຂົາຈະເປັນມົນທິນເພາະເຂົາເປັນມົນທິນດ້ວຍໂຣກທີ່ສາມາດຕິດຕໍ່ໄດ້, ເຂົາຈະຕ້ອງຢູ່ຄົນດຽວ. ເຂົາຕ້ອງຢູ່ພາຍນອກຄ້າຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 47 ເມື່ອເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍເກີດມີເຊື້ອລາຂຶ້ນເປັນດວງໆ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍ ຈາກຂົນສັດຫລືຜ້າປ່ານ.
|
||
\v 48 ຫລືຕິດຢູ່ຕາມຜ້າປ່ານຕ່ອນໃດຕ່ອນຫນຶ່ງ ຫລືຜ້າຂົນສັດ, ຫລືຫນັງສັດ, ຫລືສິ່ງໃດທີ່ເຮັດດ້ວຍຫນັງສັດ.
|
||
\v 49 ຖ້າມີເຊື້ອລາທີ່ເປິະເປື້ອນເປັນສີຂຽວຫລືສີເເດງໃນເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍ, ໃນຫນັງ, ຫລືດ້າຍທີ່ທໍ ຫລືຖັກ, ຫລືສິ່ງໃດໆ, ທີ່ເຮັດດ້ວຍຫນັງເເລ້ວເປັນເຊື້ອລາທີ່ລາມໄປໄດ້; ຕ້ອງນຳສິ່ງນັ້ນໄປສະເເດງຕໍ່ປະໂຣຫິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 50 ປະໂຣຫິດຕ້ອງກວດເຊື້ອລາໃນສິ່ງນັ້ນ; ປະໂຣຫິດຕ້ອງກັກສິ່ງໃດໆ ທີ່ເປັນເຊື້ອລາໄວ້ເຈັດວັນ.
|
||
\v 51 ພໍເຖິງວັນທີເຈັດ ໃຫ້ປະໂຣຫິດກວດເບິ່ງເຊື້ອລານັ້ນອີກຄັ້ງ. ຖ້າເຊື້ອລານັ້ນລາມໄປເຖິງເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍ ຫລື ສິ່ງໃດໆ ຫລື ທໍ ຫລື ຖັກຈາກຂົນສັດ ຫລືຜ້າປ່ານ ຫລືຫນັງ ຫລືສິ່ງໃດກໍຕາມ, ທີ່ເຮັດດ້ວຍຫນັງ ສະເເດງວ່າເປັນເຊື້ອລາອັນຕະລາຍ, ເເຕ່ສິ່ງນັ້ນເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 52 ເຂົາຕ້ອງເຜົາເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍນັ້ນ ທີ່ທໍ ຫລື ຖັກຈາກຂົນສັດ ຫລືຜ້າປ່ານ, ຫລືຫນັງ ຫລື ສິ່ງໃດໆ ກໍຕາມທີ່ກວດພົບເຊື້ອລານັ້ນ, ເພາະອາດນຳໄປສູ່ການເປັນໂຣກໄດ້. ສິ່ງນັ້ນຕ້ອງຖືກເຜົາໃຫ້ຫມົດໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 53 ຖ້າປະໂຣຫິດກວດເບິ່ງສິ່ງຂອງນັ້ນ ເເລະເຫັນວ່າເຊື້ອລານັ້ນບໍ່ໄດ້ລາມໄປໃນເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍ, ຫລື ສິ່ງທີ່ທໍ ຫລືຖັກຈາກຂົນສັດ ຫລືຜ້າປ່ານ, ຫລື ໃນສິ່ງໃດທີ່ເຮັດດ້ວຍຫນັງ.
|
||
\v 54 ປະໂຣຫິດຈະສັ່ງໃຫ້ພວກເຂົາຊັກສິ່ງທີ່ມີເຊື້ອລາ, ເເລະ ປະໂຣຫິດຕ້ອງກັກສິ່ງນັ້ນໄວ້ອີກເຈັດວັນ.
|
||
\v 55 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະກວດເບິ່ງສິ່ງທີ່ເຄີຍເປັນເຊື້ອລາທີ່ຖືກຊັກເເລ້ວ, ຖ້າເຊື້ອລານັ້ນບໍ່ປ່ຽນສີ, ແມ້ວ່າເຊື້ອລານັ້ນບໍ່ລາມອອກໄປກໍເປັນມົນທິນ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຜົາສິ່ງນັ້ນທັງຫມົດບໍ່ວ່າເກີດເຊື້ອລາຂຶ້ນບ່ອນຈຸດໃດກໍຕາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 56 ຖ້າປະໂຣຫິດກວດເບິ່ງສິ່ງນັ້ນ, ເເລະ ຖ້າເຊື້ອລານັ້ນຈາງລົງຫລັງຈາກຊັກເເລ້ວ, ກໍ່ໃຫ້ຈີກບໍຣິເວນທີ່ເກີດຮອຍນັ້ນອອກເສຍຈາກເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍຫລືຫນັງ, ຫລື ຈາກດ້ວຍທໍຫລືດ້າຍຖັກ.
|
||
\v 57 ຖ້າຍັງປະກົດຂຶ້ນອີກຈາກເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍ, ບໍ່ວ່າມີດ້າຍທໍ ຫລື ດ້າຍຖັກ ຫລືໃນສິ່ງໃດໆ, ທີ່ເຮັດດ້ວຍຫນັງ, ສະເເດງວ່າເຊື້ອນັ້ນລາມອອກໄປ. ເຈົ້າຕ້ອງເຜົາສິ່ງໃດໆທີ່ມີເຊື້ອລານັ້ນ.
|
||
\v 58 ເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍຫລືສິ່ງໃດໆ ທີ່ທໍ ຫລື ຖັກດ້ວຍຂົນສັດຫລືຜ້າປ່ານ ຫລືດ້ວຍຫນັງ, ຖ້າເຈົ້າຊັກສິ່ງນັ້ນເເລ້ວເຊື້ອລານັ້ນຫມົດໄປ, ສິ່ງນັ້ນກໍຕ້ອງຖືກຊັກອີກເປັນຄັ້ງທີສອງ, ເເລ້ວສິ່ງນັ້ນຈະສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 59 ນີ້ເປັນກົດເກນວ່າດ້ວຍເຊື້ອລາໃນເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍທີ່ເຮັດດ້ວຍຂົນສັດ ຫລືຜ້າປ່ານ, ຫລືສິ່ງໃດໆທີ່ທໍ ຫລືຖັກຈາກຂົນສັດ ຫລືຜ້າປ່ານ ຫລືຫນັງ ຫລືສິ່ງໃດໆ ທີ່ເຮັດດ້ວຍຫນັງ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະບໍ່ປະກາດວ່າສິ່ງໃດທີ່ເຮັດດ້ວຍຫນັງ, ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະໄດ້ປະກາດວ່າສິ່ງໃດສະອາດ ຫລື ສິ່ງໃດເປັນມົນທິນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 14
|
||
\cl ບົດທີ 14
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ນີ້ເປັນກົດເກນໃນວັນຊຳລະໂຕຂອງຄົນທີ່ເຄີຍເປັນໂຣກ. ຕ້ອງນຳເຂົາເຂົ້າມາຫາປະໂຣຫິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະອອກໄປນອກຄ້າຍເພື່ອກວດເບິ່ງຄົນນັ້ນ ຖ້າໂຣກຜິວຫນັງຕິດເຊື້ອນັ້ນຫາຍດີ.
|
||
\v 4 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະສັ່ງໃຫ້ຄົນຊຳລະໂຕໃຫ້ນຳນົກທີ່ສະອາດ, ເເລະ ມີຊີວິດຢູ່ມາສອງໂຕ, ໄມ້ສົນສີດາ, ດ້າຍສີເເດງ, ເເລະ ໃບຫູສົບມັດຫນຶ່ງ.
|
||
\v 5 ປະໂຣຫິດຈະສັ່ງໃຫ້ເຂົາຂ້ານົກໂຕຫນຶ່ງໃສ່ນຳ້ທີ່ສະອາດຢູ່ໃນຫມໍ້ດິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ເເລ້ວປະໂຣຫິດເອົານົກທີ່ມີຊີວິດອີກໂຕ, ເເລະໄມ້ສົນສີດາ, ເເລະດ້າຍເເດງ, ເເລະຕົ້ນໃບຫູສົບ, ເເລ້ວເຂົາຈະຈຸ່ມທັງຫມົດນີ້, ລວມເຖິງນົກທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນເລືອດຂອງນົກໂຕມີຊີວິດຢູ່, ໃນເລືອດຂອງນົກໂຕທີ່ຖືກຂ້າຢູ່ນຳ້ທີ່ສະອາດ.
|
||
\v 7 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະຊິດນຳ້ນີ້ໃສ່ຄົນທີ່ຊຳລະໂຕຈາກໂຣກເຈັດຄັ້ງ, ແລະ ເເລ້ວປະໂຣຫິດປະກາດວ່າເຂົາດີສະອາດຈາກໂຣກພະຍາດ. ແລ້ວປະໂຣຫິດຈະປ່ອຍນົກໂຕທີ່ມີຊີວິດໄປໃນທ້ອງທົ່ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ຄົນທີ່ໄດ້ຮັບການຊຳລະຈະຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາ, ໂກນຜົມເເລະຂົນທັງຫມົດຂອງເຂົາ, ເເລະອາບນຳ້, ເເລ້ວເຂົາຈະສະອາດ. ຫລັງຈາກນັ້ນເຂົາຕ້ອງບໍ່ເຂົ້າມາໃນຄ້າຍ, ເເຕ່ເຂົາຈະຢູ່ພາຍນອກເຕັນທີ່ພັກຂອງເຂົາເຈັດວັນ.
|
||
\v 9 ພໍເຖິງວັນທີເຈັດເຂົາຕ້ອງເເຖຜົມທັງຫມົດທີ່ຢູ່ຫົວຂອງເຂົາ, ເເລະເຂົາຕ້ອງເເຖຫນວດເເລະຄິ້ວດ້ວຍ. ເຂົາຕ້ອງໂກນຂົນທັງຫມົດຂອງເຂົາ, ເເລະເຂົາຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາເເລະອາບນຳ້ເເລ້ວເຂົາຈະສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ໃນວັນທີ່ແປດເຂົາຕ້ອງເອົາລູກແກະໂຕຜູ້ທີ່ປາສະຈາກຕຳຫນິມາສອງໂຕ, ເເລະ ລູກແກະໂຕເມຍອາຍຸຫນຶ່ງປີທີ່ປາສະຈາກຕຳຫນິ. ແລະ ແປ້ງຢ່າງດີປົນນຳ້ມັນຫມາກກອກເທດສອງກິໂລກຣາມ, ເເລະ ນຳ້ມັນຫມາກກອກເທດເຄິ່ງລິດ.
|
||
\v 11 ປະໂຣຫິດຜູ້ທີ່ເຮັດພິທີຊຳລະຈະນຳຜູ້ທີ່ເຮັດການຊຳລະໂຕມາຢືນຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ. ພ້ອມກັບສິ່ງຂອງເຫລົ່ານັ້ນທີ່ທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ປະໂຣຫິດຈະເອົາລູກເເກະໂຕຜູ້ໂຕຫນຶ່ງຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ, ພ້ອມກັບນຳ້ມັນຫນຶ່ງໃນສາມລິດ, ເຂົາຈະຍໍສິ່ງຂອງເຫລົ່ານັ້ນເພື່ອເປັນເຄື່ອງຍົກຍໍບູຊາຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 13 ປະໂຣຫິດຕ້ອງຂ້າລູກເເກະໂຕຜູ້ໃນສະຖານທີ່ໃຊ້ຂ້າເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ເເລະເຄື່ອງບູຊາໃນບໍລິເວນສັກສິດ, ເເລະເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບຕົກເປັນຂອງປະໂຣຫິດ. ເຊັ່ນດຽວກັບເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ ເພາະເປັນສິ່ງທີ່ບໍຣິສຸດທີ່ສຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ປະໂຣຫິດຈະນຳເລືອດບາງສ່ວນຂອງເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ, ເເລະ ໄປເຈີມປາຍຫົວດ້ານຂວາຂອງຄົນທີ່ຮັບການຊຳລະໂຕ, ເເລະເຈີມຫົວໂປ້ມືຂວາ, ເເລ້ວ ນິ້ວໂປ້ຕີນເບື້ອງຂວາ.
|
||
\v 15 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະເອົານຳ້ມັນຈາກຫນຶ່ງໃນສາມລິດນັ້ນຖອກລົງຝາມືຊ້າຍຂອງຕົນເເນ່,
|
||
\v 16 ເເລະ ເອົານິ້ວມືຂວາເຂົາຈຸ່ມລົງນຳ້ມັນທີ່ຢູ່ໃນມືຊ້າຍຂອງເຂົາ, ເເລະ ຊິດນຳ້ມັນດ້ວຍນິ້ວຂອງເຂົາເຈັດຄັ້ງຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ປະໂຣຫິດຈະເອົານຳ້ມັນທີ່ເຫລືອໃນມືຂອງເຂົາໄປແຕະປາຍຫູດ້ານຂວາຂອງຄົນທີ່ຮັບການຊຳລະໂຕ, ເເລະຫົວໂປມືຂວາ, ເເລະຫົວໂປ້ຕີນເບື້ອງຂວາ, ເຂົາຕ້ອງເຈີມນຳ້ມັນທີ່ທັບຢູ່ເລືອດຂອງເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ.
|
||
\v 18 ເເລ້ວນຳ້ມັນໃນມືຂອງປະໂຣຫິດ, ເຂົາກໍ່ຈະເຈີມຢູ່ຫົວຂອງຄົນທີ່ຮັບການຊຳລະໂຕ, ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະຖວາຍເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ເເລະ ເຮັດການລົບມົນທິນ ສຳລັບຄົນທີ່ຮັບການຊຳລະໂຕເນື່ອງມາຈາກມົນທິນຂອງເຂົາ, ເເລະ ຫລັງຈາກນັ້ນເຂົາຈະຂ້າເຄື່ອງເຜົາບູຊາ,
|
||
\v 20 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ເເລະ ເຄື່ອງບູຊາເທິງເເທ່ນບູຊາ, ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນສຳລັບຄົນນັ້ນ, ເເລ້ວເຂົາຈະສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຖ້າຄົນນັ້ນຂັດສົນ ເເລະບໍ່ສາມາດຫາເຄື່ອງບູຊາເຫລົ່ານີ້ມາໄດ້, ກໍໃຫ້ເຂົາເອົາລູກເເກະໂຕຜູ້ມາໂຕຫນຶ່ງ ເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດທີ່ຈະໃຊ້ຍົກຍໍຖວາຍ, ເພື່ອການລົບລ້າງມົນທິນເພື່ອໂຕເຂົາເອງ, ເເລະ ເອົາເເປ້ງຢ່າາງດີມາປະສົມກັບນຳ້ມັນຫນຶ່ງກິໂລກຣາມເທົ່ານັ້ນເພື່ອຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາ, ເເລະ ນຳ້ມັນຫນຶ່ງໃນສາມລິດ.
|
||
\v 22 ພ້ອມກັບນົກເຂົາສອງໂຕ ຫລືນົກພິລາບສອງໂຕ, ທີ່ເຂົາສາມາດຫາມາໄດ້ນົກໂຕຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ເເລະ ອີກໂຕຈະເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ.
|
||
\v 23 ໃນວັນທີເເປດ ໃຫ້ເຂົານຳມາມອບໃຫ້, ປະໂຣຫິດສຳລັບການຊຳລະໂຕທີ່ທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ, ຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ປະໂຣຫິດຈະເອົາລູກເເກະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາມາ, ເເລະ ເຂົາຈະເອົານຳ້ມັນຫມາກກອກຫນຶ່ງໃນສາມລິດມາດ້ວຍ, ເເລະ ເຂົາຈະຊູສິ່ງຂອງເຫລົ່ານັ້ນຂຶ້ນສູງດັ່ງວ່າເຂົາຖວາຍສິ່ງຂອງເຫລົ່ານັ້ນເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 25 ເເລ້ວເຂົາຈະຂ້າລູກເເກະເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ, ເເລະ ເຂົາຈະເອົາເລືອດບາງສ່ວນຂອງເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດໄປເເຕະປາຍຫູສຳລັບຄົນທີ່ຮັບການຊຳລະໂຕ, ເເລະ ເຈີມຫົວໂປ້ມືເບື້ອງຂວາ, ເເລະ ຫົວໂປ້ຕີນຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະຖອກນຳ້ມັນໃສ່ບາງສ່ວນໃສ່ມືຊ້າຍຂອງຕົນ.
|
||
\v 27 ເເລະ ເຂົາຈະໃຊ້ນິ້ວມືຂວາຂອງເຂົາຊິດນຳ້ມັນທີ່ຢູ່ໃນມືຊ້າຍຂອງເຂົາເຈັດຄັ້ງຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະເອົານຳ້ມັນບາງສ່ວນໃນມືຂອງເຂົາ ໄປແຕະທີ່ຫູຂວາຂອງຄົນທີ່ຮັບການຊຳລະໂຕ, ເເລະ ເຈີມຢູ່ຫົວໂປ້ມືຂວາ, ເເລະຫົວໂປ້ຕີນຂວາຂອງເຂົາ, ຈຸດດຽວກັນກັບທີ່ເຂົາໄດ້ເຈີມດ້ວຍເລືອດຂອງເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ.
|
||
\v 29 ປະໂຣຫິດຈະເອົານຳ້ມັນທີ່ເຫລືອໃນມືຂອງເຂົາເຈີມຢູ່ຫົວຂອງຄົນຊຳລະໂຕ ເພື່ອການລົບລ້າງມົນທິນຂອງເຂົາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ເຂົາຕ້ອງຖວາຍນົກເຂົາ ຫລືນົກພິລາບຫນຶ່ງໂຕ, ເທົ່າທີ່ຄົນຈະສາມາດຫາມາໄດ້ -
|
||
\v 31 ຫນຶ່ງໂຕໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ. ເເລະ ອີກໂຕຫນຶ່ງໃຫ້ເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ. ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນສຳລັບຄົນທີ່ຮັບການຊຳລະໂຕຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
\v 32 ນີ້ຄືກົດເກນຂອງຄົນເປັນໂຣກຜິວຫນັງທີ່ຕິດເຊື້ອ, ຜູ້ທີ່ບໍ່ສາມາດຫາເຄື່ອງບູຊາສຳລັບການຊຳລະໂຕຂອງເຂົາໄດ້ຕາມປົກກະຕິ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊ ເເລະ ເເກ່ອາໂຣນວ່າ,
|
||
\v 34 "ເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນເເຜ່ນດິນຄານາອານ ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ມອບໃຫ້ເປັນກຳມະສິດເເກ່ພວກເຈົ້າເເລ້ວ, ເເລະ ຖ້າເຮົາໄດ້ໃຫ້ເຊື້ອລາທີ່ລຸກລາມໃນບ້ານຫລັງຫນຶ່ງໃນເເຜ່ນດິນທີ່ພວກເຈົ້າຖືກຳມະສິດນັ້ນ,
|
||
\v 35 ແລ້ວໃຫ້ເຈົ້າຂອງບ້ານ ຕ້ອງມາບອກປະໂຣຫິດ. ເຂົາຕ້ອງເເຈ້ງວ່າ, 'ມີບາງສິ່ງທີ່ເບິ່ງຄືເຊື້ອລາຢູ່ໃນບ້ານຂອງຂ້ານ້ອຍ.'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 36 ເເລ້ວປະໂຣຫິດຈະສັ່ງໃຫ້ພວກເຂົາເຮັດໃຫ້ບ້ານວ່າງເປົ່າກ່ອນປະໂຣຫິດຈະໄປເບິ່ງຮ່ອງຮອຍເຊື້ອລາ, ເພື່ອຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ສິ່ງໃດໃນບ້ານເຮັດໃຫ້ເປັນມົນທິນ, ຫລັງຈາກນັ້ນປະໂຣຫິດຕ້ອງຍ່າງເຂົ້າໄປເບິ່ງບ້ານ.
|
||
\v 37 ເຂົາຕ້ອງກວດເບິ່ງວ່າເຊື້ອນັ້ນຢູ່ຝາເຮືອນຫລືບໍ່ ເເລະເບິ່ງວ່າປະກົດມີຮອຍສີຂຽວຫລືສີເເດງເລິກໄປໃນຝາເຮືອນຫລືບໍ່.
|
||
\v 38 ຖ້າບ້ານນັ້ນມີເຊື້ອລາ, ປະໂຣຫິດຈະອອກຈາກບ້ານ ເເລະປິດປະຕູບ້ານໄວ້ເຈັດວັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 39 ພໍເຖິງວັນທີເຈັດ, ປະໂຣຫິດກໍຈະກັບມາອີກຄັ້ງ, ເເລະກວດເບິ່ງວ່າເຊື້ອລາໄດ້ລຸກລາມໄປຕາມຜາບ້ານຫລືບໍ່.
|
||
\v 40 ຖ້າລຸກລາມປະໂຣຫິດກໍຈະສັ່ງໃຫ້ເຂົາຮື້ກ້ອນຫີນທີ່ພົບວ່າມີເຊື້ອນັ້ນອອກ, ເເລະເອົາໄປຖິ້ມໃນທີ່ ທີ່ເປັນມົນທິນຢູ່ນອກເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 41 ເເລະສັ່ງໃຫ້ຂູດຝາທາງໃນເຮືອນທັງຫມົດອອກ, ເເລະ ພວກເຂົາຕ້ອງເອົາຜົງທີ່ຂູດອອກທີ່ເຈືອປົນດ້ວຍເຊື້ອນັ້ນອອກໄປຖິ້ມນອກເມືອງໃນສະຖານທີ່ ທີ່ເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 42 ພວກເຂົາຕ້ອງເອົາຫີນອື່ນໃສ່ເຂົ້າໄປແທນທີ່ກ້ອນຫີນທີ່ຖືກນຳອອກໄປ, ເເລະ ພວກເຂົາຕ້ອງເອົາຂີ້ຕົມໃຫມ່ມາສາບເຮືອນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 43 ຖ້າເຊື້ອລານັ້ນກັບມາເກີດຂຶ້ນອີກເເລະລຸກລາມໄປໃນບ້ານທີ່ເອົາກ້ອນຫີນອອກໄປຖິ້ມເເລ້ວ.
|
||
\v 44 ປະໂຣຫິດເຂົ້າມາກວດບ້ານເພື່ອວ່າເຊື້ອລາໄດ້ລຸກລາມບ້ານຫລືບໍ່, ຖ້າລຸກລາມ, ນັ້ນເປັນເຊື້ອລາທີ່ເປັນອັນຕະລາຍ, ບ້ານນັ້ນກໍເປັນມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 45 ເຮືອນນັ້ນຈະຕ້ອງຖືກຮື້ລົງ. ກ້ອນຫີນ, ໄມ້, ເເລະ ທັງຫມົດທີ່ສາບໃນເຮືອນທັງຫມົດຈະຕ້ອງຖືກນຳເອົາອອກໄປນອກເມືອງ, ໄປຍັງສະຖານທີ່ ທີ່ເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 46 ຍິ່ງກວ່ານັ້ນ, ໃຜກໍ່ຕາມທີ່ເຂົ້າໄປເຮືອນນັ້ນໃນຂະນະທີ່ເຮືອນຍັງປິດຢູ່, ກໍ່ເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 47 ທຸກຄົນທີ່ນອນຫລັບໃນເຮືອນຫລັງນັ້ນຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາ ເເລະ ທຸກຄົນທີ່ກິນໃນເຮືອນຫລັງນັ້ນຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 48 ຖ້າປະໂຣຫິດເຂົ້າໄປໃນເຮືອນດັ່ງກ່າວ ຫລືກວດເບິ່ງວ່າມີເຊື້ອລາລຸກລາມໃນເຮືອນ ຫລື ບໍ່, ຫລັງຈາກທີ່ເຮືອນຫລັງນັ້ນໄດ້ສາບໃຫມ່ເເລ້ວ, ຖ້າເຊື້ອລາໄດ້ຫາຍໄປ, ປະໂຣຫິດກໍຈະປະກາດວ່າເຮືອນຫລັງນັ້ນສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 49 ປະໂຣຫິດຈະຕ້ອງເອົານົກມາສອງໂຕເພື່ອເຮັດການຊຳລະເຮືອນ, ເເລະ ໄມ້ສົນສີດາ, ດ້າຍສີເເດງ, ເເລະຕົ້ນຫູສົບ.
|
||
\v 50 ເຂົາຈະຂ້ານົກໂຕຫນຶ່ງເທິງນ້ຳທີ່ສະອາດໃນໂຖດິນ.
|
||
\v 51 ເຂົາຈະເອົາໄມ້ສົນສີດາ, ຕົ້ນຫູສົບ, ເຂົາຈະຂ້ານົກໂຕຫນຶ່ງເທິງນຳ້ທີ່ສະອາດ, ເພິ່ນຈະຊິດເລືອດນົກນັ້ນໃສ່ເຮືອນເຈັດເທື່ອ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 52 ປະໂຣຫິດຈະຊຳລະເຮືອນຫລັງນັ້ນດ້ວຍເລືອດຂອງນົກ, ແລະ ດ້ວຍນຳ້ສະອາດ, ດ້ວຍນົກທີ່ມີຊີວິດໄມ້ສົນສີດາ, ຕົ້ນຫູສົບ, ເເລະ ດ້າຍສີເເດງ.
|
||
\v 53 ເເຕ່ເຂົາຈະປ່ອຍນົກທີ່ມີຊີວິດອອກຈາກເມືອງໄປສູ່ທ້ອງທົ່ງ, ດ້ວຍວີທີນີ້ປະໂຣຫິດຕ້ອງການລົບລ້າງມົນທິນ, ສຳລັບເຮືອນນັ້ນ, ເເລະ ເຮືອນນັ້ນກໍ່ສະອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 54 ນີ້ເປັນກົດຂອງໂຣກຜິວຫນັງທີ່ຕິດເຊື້ອທຸກຊະນິດ, ເເລະ ທຸກສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດໂຣກເເບບນັ້ນ, ເເລະ ສຳລັບໂຣກຜື່ນຄັນ.
|
||
\v 55 ເເລະ ສຳລັບເຊື້ອລາໃນເສື້ອຜ້າ ເເລະ ໃນເຮືອນ.
|
||
\v 56 ສຳລັບຮອຍບວມ, ສຳລັບຜື່ນຄັນ, ເເລະສຳລັບຮອຍດ່າງ.
|
||
\v 57 ເພື່ອກຳນົດໃນກໍລະນີເຫລົ່ານີ້ວ່າ ເມື່ອໃດເປັນມົນທິນ ຫລືເມື່ອໃດສະອາດ, ນີ້ຄືກົດສຳລັບໂຣກຜິວຫນັງທີ່ຕິດເຊື້ອ, ເເລະ ເຊື້ອລາ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 15
|
||
\cl ບົດທີ 15
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊ ເເລະອາໂຣນວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົງເວົ້າເເກ່ຄົນອິດສະຣາເອນ, ເເລະບອກພວກເຂົາວ່າ, "ເມື່ອຊາຍໃດມີຂອງແຫລວທີ່ຕິດເຊື້ອໄຫລອອກຈາກຮ່າງກາຍຂອງເຂົາ, ເຂົາກໍເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 3 ມົນທິນຂອງເຂົາເກີດຂຶ້ນເພາະຂອງເເຫລວໄຫລອອກຈາກຮ່າງກາຍຂອງເຂົາ ຫລື ໄດ້ຢຸດເເລ້ວກໍຕາມ, ສິ່ງນີ້ເປັນມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຕຽງນອນທຸກຕຽງທີ່ເຂົາຈະນອນເປັນມົນທິນ, ເເລະທຸກສິ່ງທີ່ເຂົານັ່ງກໍ່ຈະເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 5 ຄົນໃດທີ່ແຕະຕ້ອງຕຽງຂອງເຂົາຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນແລະອາບນຳ້ ແລະຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນແລງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຄົນໃດທີ່ໄປນັ່ງເທິງສິ່ງໃດທີ່ຊາຍຜູ້ມີຂອງເເຫລວຕິດເຊື້ອໄຫລອອກກ່ອນໄດ້ນັ່ງກ່ອນນັ້ນ, ຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນແລະອາບນຳ້ເເລະເຂົາຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 7 ຄົນໃດທີ່ຈັບຕ້ອງຄົນທີ່ມີຂອງເເຫລວໄຫລອອກ, ຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນ, ເເລະອາບນຳ້ ເເລະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ຖ້າຄົນໃດທີ່ມີຂອງເເຫລວເເບບນັ້ນໄຫລອອກໄປຖົ່ມນຳ້ລາຍໃສ່ບາງຄົນທີ່ສະອາດ, ຄົນທີ່ຖືກຖົ່ມນຳ້ລາຍຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນ, ເເລະອາບນຳ້ ເເລະຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 9 ສິ່ງໃດທີ່ຜູ້ທີ່ມີຂອງເເຫລວໄຫລອອກເອົາໄປນັ່ງທັບກໍ່ຈະເປັນມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ຄົນໃດທີ່ແຕະຕ້ອງສິ່ງໃດໆ, ທີ່ຮອງຮັບຄົນທີ່ເປັນມົນທິນນັ້ນ ຄົນນັ້ນຈະຕ້ອງເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ. ແລະຄົນທີ່ຈັບຕ້ອງສິ່ງນັ້ນຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນເເລະອາບນຳ້ເເລະເຂົາຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 11 ຄົນໃດທີ່ຖືກສິ່ງທີ່ຈັບຕ້ອງສິ່ງທີ່ໄຫລອອກຖືກໂຕໂດຍທີ່ເຂົາບໍ່ໄດ້ລ້າງມືຂອງເຂົາກ່ອນ, ຜູ້ຖືກເເຕະຕ້ອງນັ້ນຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນເເລະອາບນຳ້, ເເລະເຂົາຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 12 ພາຊະນະດິນທຸກອັນທີ່ຜູ້ມີຂອງເເຫລວໄຫລອອກເຊັ່ນນັ້ນເເຕະຕ້ອງ ໃຫ້ທຸບເສຍ, ເເລະພາຊະນະໄມ້ທຸກອັນຕ້ອງລ້າງໃນນຳ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ເມື່ອຄົນທີ່ມີສິ່ງທີ່ໄຫລອອກມາໄດ້ຊຳລະສິ່ງທີ່ໄຫລອອກມາຂອງເຂົາເເລ້ວ, ເຂົາຕ້ອງນັບການຊຳລະຂອງເຂົາໃຫ້ຄົບເຈັດວັນ, ເເລະເຂົາຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນ, ເເລະອາບນຳ້ໃນທີ່ທີ່ມີນຳ້ໄຫລ ເເລ້ວເຂົາຈຶ່ງຈະສະອາດກ
|
||
\v 14 ໃນວັນທີ່ເເປດ, ໃຫ້ເຂົາເອົານົກສອງໂຕ ເເລະມາຂ້າຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວທີ່ທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ. ແລະມອບນົກເຫລົ່ານັ້ນໃຫ້ເເກ່ປະໂຣຫິດ.
|
||
\v 15 ໃຫ້ປະໂຣຫິດຖວາຍນົກເຫລົ່ານັ້ນ. ໂຕຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ. ແລະອີກໂຕຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ. ແລະໃຫ້ປະໂຣຫິດເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນໃນເລື່ອງທີ່ໄຫລອອກໃຫ້ເເກ່ເຂົາ ຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຊາຍຄົນໃດໄດ້ຫລັ່ງນຳ້ກາມ ໃຫ້ເອົານຳ້ອາບທັງໂຕ, ເເລະເຂົາຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 17 ເຄື່ອງເເຕ່ງກາຍທຸກຊະນິດຫລືຫນັງທຸກຊະນິດທີ່ນຳ້ກາມໄຫລໃສ່ຕ້ອງຊັກລ້າງດ້ວຍນຳ້ ເເລະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 18 ຖ້າຍິງເເລະຊາຍຫລັບນອນນຳກັນ ເເລະຫລັ່ງນຳ້ກາມໃສ່ຍິງພວກເຂົາຕ້ອງອາບນຳ້ ເເລະພວກເຂົາຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ເມື່ອຍິງໃດມີປະຈຳເດືອນ, ມົນທິນຂອງນາງຕໍ່ເນື່ອງໄປເຈັດວັນ, ເເລະຜູ້ໃດແຕະຕ້ອງນາງຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 20 ທຸກສິ່ງທີ່ເປັນຂອງນາງໄປນອນທັບຂະນະທີ່ມີປະຈຳເດືອນກໍ່ເປັນມົນທິນ; ທຸກສິ່ງທີ່ໄປນັ່ງທັບກໍ່ເປັນມົນທິນດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຄົນໃດທີ່ໄປແຕະຕ້ອງບ່ອນນອນຂອງນາງຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຕົນເເລະອາບນຳ້, ເເລະຄົນນັ້ນຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 22 ຄົນໃດທີ່ເເຕະຕ້ອງສິ່ງໃດໆ, ທີ່ນາງນັ່ງຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນເເລະອາບນຳ້ ເເລະຄົນນັ້ນຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
\v 23 ບໍ່ວ່າຈະເປັນບ່ອນນອນຫລືສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ນາງເຕັງ ຖ້າຊາຍຄົນໃດໄປເເຕະຕ້ອງສິ່ງນັ້ນຄົນນັ້ນກໍ່ເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ຖ້າຊາຍຄົນໃດນອນຫລັບກັບນາງ, ເເລະມົນທິນຂອງນາງໄຫລຕິດທີ່ຊາຍນັ້ນ, ຊາຍນັ້ນກໍ່ເປັນມົນທິນໄປເຈັດວັນ, ບ່ອນນອນທຸກເເຫ່ງທີ່ຊາຍຄົນນັ້ນໄປນອນກໍ່ຈະເປັນມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ຖ້າຍິງຄົນໃດມີເລືອດໄຫລອອກມາຫລາຍມື້, ທັ້ງທີ່ບໍ່ເເມ່ນຊ່ວງທີ່ເປັນປະຈຳເດືອນຂອງນາງ, ຫລືມີເລືອດໄຫລອອກນອກເຫນືອຊ່ວງປະຈຳເດືອນຂອງນາງ, ໃນວັນທີ່ມີມົນທິນຂອງນາງໄຫລອອກ ນາງກໍ່ເປັນຄືກັບຊ່ວງທີ່ນາງເປັນປະຈຳເດືອນຂອງນາງ, ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ນາງເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 26 ທຸກບ່ອນທີ່ນາງໄດ້ນອນໃນຂະນະທີ່ນາງມີເລືອດໄຫລອອກ, ກໍ່ຈະເປັນເຫມືອນບ່ອນນອນຂອງນາງທີ່ມີປະຈຳເດືອນຂອງນາງ ເເລະທຸກສິ່ງທີ່ນາງນັ່ງທັບຈະເປັນຢ່າງດຽວກັບມົນທິນຂອງປະຈຳເດືອນຂອງນາງ.
|
||
\v 27 ຄົນໃດເເຕະຕ້ອງສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນກໍຈະເປັນມົນທິນ, ຊາຍນັ້ນຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນເເລະອາບນຳ້ ເເລະເຂົາຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນຮອດຕອນເເລງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ເເຕ່ຖ້າຊຳລະດ້ວຍເລືອດທີ່ໄຫລອອກຂອງລາວເເລ້ວ, ໃຫ້ລາວນັບເອງໃຫ້ຄົບເຈັດວັນ, ຕໍ່ຈາກນັ້ນນາງຈຶ່ງສະອາດ,
|
||
\v 29 ໃນວັນທີເເປດໃຫ້ນາງນຳເອົານົກສອງໂຕຫລືນົກພິລາບສອງໂຕ, ເເລະເອົາໄປໃຫ້ປະໂຣຫິດທີ່ທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ,
|
||
\v 30 ປະໂຣຫິດຈະຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ເເລະອີກໂຕຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ເເລະປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນຂອງນາງໃນເລື່ອງທີ່ເປັນມົນທິນອັນເນື່ອງມາຈາກມີເລືອດໄຫລອອກ, ຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ນີ້ເເມ່ນວິທີທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງໃຊ້ເເຍກຄົນອິດສະຣາເອນຈາກການເປັນມົນທິນຂອງເຂົາທັງຫລາຍ, ເພື່ອພວກເຂົາຈະບໍ່ຕາຍຍ້ອນມົນທິນຂອງພວກເຂົາ, ໂດຍການເຮັດໃຫ້ສະຖານທີ່ສັກສິດຂອງເຂົາເປັນມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ເຫລົ່ານີ້ເປັນລະບຽບກ່ຽວກັບຜູ້ໃດທີ່ມີຂອງເເຫລວໄຫລອອກ, ເເລະກ່ຽວກັບຊາຍໃດທີ່ລັ່ງນຳ້ກາມອອກຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ໂຕຂອງເຂົາເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 33 ເເລະກ່ຽວກັບຍິງທີ່ມີປະຈຳເດືອນ, ກ່ຽວກັບຜູ້ຊາຍທີ່ມີຂອງເເຫລວໄຫລອອກບໍ່ວ່າຊາຍຫລືຍິງ, ເເລະຊາຍທີ່ຫລັບນອນກັບຍິງທີ່ເປັນມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 16
|
||
\cl ບົດທີ 16
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊ - ຫລັງຈາກການເສຍຊີວິດຂອງລູກສອງຄົນຂອງອາໂຣນ, ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ເຂົ້າມາໃກ້ພຣະຢາເວ ເເລ້ວເຖິງເເກ່ຄວາມຕາຍ.
|
||
\v 2 ພຣະຢາເວກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ, "ຈົ່ງເວົ້າກັບອາໂຣນນ້ອງຊາຍຂອງເຈົ້າ, ເເລະບອກເຂົາວ່າ, ຈົ່ງຢ່າເຂົ້າໄປໃນບ່ອນທີ່ສັກສິດທີ່ສຸດຕາມໃຈມັກຄືເຂົ້າໄປໃນມ່ານຜ້າຫນ້າຝາຫີບເເຫ່ງການລົບລ້າງມົນທິນບາບຊຶ່ງຕິດຢູ່ເທິງຫີບພຣະບັນຍັດ. ຖ້າເຂົາເຂົ້າໄປເຂົາຈະຕາຍ, ເພາະວ່າທີ່ນັ້ນເເມ່ນບ່ອນທີ່ເຮົາປະກົດໃນເມກ, ເຫນືອຝາອັດຫີບເເຫ່ງການລົບລ້າງມົນທິນບາບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ດັ່ງນັ້ນນີ້ເເມ່ນສິ່ງທີ່ອາໂຣນໄດ້ເຮັດເມື່ອເຂົ້າມາໃນສະຖານທີ່ບໍຣິສຸດ, ເຂົາຕ້ອງເຂົ້າມາພ້ອມກັບງົວຫນຸ່ມຫນຶ່ງໂຕທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ເເລະເເກະຫນຶ່ງໂຕທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ.
|
||
\v 4 ເຂົາຕ້ອງໃສ່ຊຸດຜ້າປ່ານບໍຣິສຸດ, ເເລະເຂົາຕ້ອງໃສ່ຜ້າປ່ານໃນນັ້ນ, ເເລະເຂົາຕ້ອງມັດເເອວດ້ວຍຜ້າປ່ານເເລະໃສ່ຜ້າດ້ວຍຜ້າປ່ານນີ້ເເມ່ນຊຸດທີ່ບໍຣິສຸດ, ເຂົາຕ້ອງອາບນຳ້ເເລ້ວໃສ່ຊຸດນີ້.
|
||
\v 5 ເຂົາຕ້ອງເອົາເເກະຜູ້ສອງໂຕຈາກຊຸມນຸມຊົນອິດສະຣາເອນໄປເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ. ເເລະເເກະໂຕຜູ້ຫນຶ່ງໂຕເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ເເລ້ວອາໂຣນຕ້ອງຖວາຍງົວເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບຂອງໂຕເອງ, ເພື່ອເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນຂອງໂຕເອງ, ເເລະຄອບຄົວຂອງເຂົາ.
|
||
\v 7 ເເລ້ວເຂົາຕ້ອງເອົາເເບ້ສອງໂຕນັ້ນໄປຖວາຍຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວບ່ອນທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເເລ້ວອາໂຣນຕ້ອງຈັບສະຫລາກເເບ້ສອງໂຕນັ້ນ, ສະຫລາກຫນຶ່ງຕົກເປັນຂອງພຣະຢາເວ. ເເລະສະຫລາກຫນຶ່ງເພື່ອເປັນຂອງເເບ້ຮັບບາບ.
|
||
\v 9 ເເລ້ວອາໂຣນຕ້ອງຖວາຍເເບ້ໂຕທີ່ສະຫລາກຕົກເປັນຂອງພຣະຢາເວ. ເເລະຖວາຍເເບ້ນັ້ນໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ.
|
||
\v 10 ເເຕ່ແບ້ໂຕທີ່ສະຫລາກຕົກເປັນແບ້ຮັບບາບຈະຕ້ອງນຳມາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວເເບບທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່, ເພື່ອເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນບາບໂດຍການປ່ອຍແບ້ທີ່ເປັນແບ້ຮັບບາບນັ້ນເຂົ້າສູ່ຖິ່ນທຸລະກັນດານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເເລ້ວອາໂຣນຕ້ອງຖວາຍງົວເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບຂອງໂຕເອງ, ເຂົາຕ້ອງເຮັດການລົບມົນທິນບາບຂອງໂຕເອງ, ເເລະຂອງຄອບຄົວຂອງເຂົາ, ດັ່ງນັ້ນເຂົາຕ້ອງຂ້າງົວໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບຂອງໂຕເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ອາໂຣນຕ້ອງນຳຫມໍ້ຂາງທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຖ່ານໄຟທີ່ເອົາອອກມາຈາກເເທ່ນບູຊາຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ. ພ້ອມກັບກຳຍານທີ່ບົດລະອຽດຢ່າງດີຫນຶ່ງກຳມື, ເເລະ ນຳສິ່ງເຫລົ່ານີ້ເຂົ້າໄປສະຖານທີ່ສັກສິດທີ່ສຸດ.
|
||
\v 13 ພາຍໃນນັ້ນເພິ່ນຈະກຳກຳຍານໂຮຍໃສ່ໄຟຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ ເພື່ອໃຫ້ຄວັນຈາກເຄື່ອງຫອມປົກຄຸມເຫນືອຝາຫີບເເຫ່ງການລົບລ້າງມົນທິນບາບທີ່ປິດຢູ່ເທິງຫີບພັນທະສັນຍາ. ເຂົາຕ້ອງເຮັດເເນວນີ້ເພື່ອເຂົາຈະບໍ່ຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເເລ້ວເຂົາຕ້ອງເອົາເລືອດງົວໄປຊິດໃສ່ຝາເເຫ່ງການລົບລ້າງມົນທິນບາບ. ດ້ວຍນິ້ວຂອງເຂົາເຈັດຄັ້ງຕໍ່ຫນ້າຫີບເເຫ່ງການລົບລ້າງມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ເເລ້ວເຂົາຕ້ອງຂ້າແບ້ໂຕທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບສຳລັບປະຊາຊົນ, ເເລ້ວເອົາເລືອດຂອງແບ້ນັ້ນເຂົ້າໄປໃນສະຖານທີ່ສັກສິດ. ທີ່ນັ້ນເຂົາຕ້ອງເຮັດກັບເລືອດແບ້ເຊັ່ນດຽວກັນກັບທີ່ເຂົາເຄີຍເຮັດກັບເລືອດງົວຄືເຂົາຕ້ອງເອົາເລືອດນັ້ນເທິງຝາຫີບເເຫ່ງການລົບລ້າງມົນທິນບາບ.
|
||
\v 16 ເຂົາຕ້ອງເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນຂອງສະຖານທີ່ບໍລິສຸດອັນເນື່ອງມາຈາກການເຮັດໃຫ້ເປັນມົນທິນຂອງປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ, ເເລະເພາະການກະບົດຂອງພວກເຂົາ, ເເລະ ຄວາມບາບທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາ, ເຂົາຕ້ອງເຮັດເຊັ່ນນີ້ສຳລັບເຕັນນັດພົບ, ດ້ວຍຊຶ່ງເປັນທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ສະຖິດຢູ່ທ່າມກາງການກະທຳທີ່ເປັນມົນທິນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຫ້າມຄົນໃດຢູ່ໃນເຕັນນັດພົບເມື່ອອາໂຣນເຂົ້າໄປຫາການລົບລ້າງມົນທິນທີ່ສັກສິດທີ່ສຸດ, ຈົນກວ່າເຂົາຈະອອກມາ ເເລະ ໄດ້ເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນຂອງໂຕເຂົາ ເເລະຂອງຄອບຄົວຂອງເຂົາ, ເເລະ ຂອງຊຸມນຸມຊົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດຈົນຫມົດສິ້ນເເລ້ວ.
|
||
\v 18 ເຂົາຕ້ອງອອກໄປຍັງເເທ່ນບູຊາທີ່ຢູ່ຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ, ເເລະການລົບລ້າງມົນທິນຂອງເເທ່ນນັ້ນ, ເເລະ ເຂົາຕ້ອງເອົາເລືອດງົວ, ເເລະ ເລືອດແບ້ບາງສ່ວນ ໄປເຈີມເເຈຂອງເເທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 19 ເເລ້ວໃຊ້ນິ້ວມືຊິດເລືອດບາງສ່ວນເຈັດເທື່ອໃສ່ເທິງເເທ່ນບູຊາ, ເເລະ ເເຍກໄວ້ສະເພາະພຣະຢາເວ, ໃຫ້ພົ້ນຈາກການກະທຳທີ່ເປັນມົນທິນຂອງປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ເມື່ອເຂົາໄດ້ເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນຂອງສະຖານທີ່ບໍລິສຸດ, ເຕັນນັດພົບ, ເເລະເເທ່ນບູຊາສຳເລັດເເລ້ວ, ເຂົາຕ້ອງຖວາຍແບ້ໂຕທີ່ຍັງມີຊີວິດ.
|
||
\v 21 ອາໂຣນຕ້ອງວາງມືເທິງຫົວຂອງແບ້ທີ່ຍັງມີຊີວິດ ແລະສະພາບຄວາມຊົ່ວຮ້າຍທັງຫມົດຂອງປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ, ການກະບົດທັງສິ້ນຂອງພວກເຂົາ, ເເລະ ຄວາມບາບທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາໄວ້ເທິງແບ້ນັ້ນ, ເເລ້ວເຂົາຕ້ອງວາງຄວາມບາບຊົ່ວນັ້ນໄວ້ເທິງຫົວຂອງແບ້ໂຕນັ້ນ, ເເລ້ວມອບແບ້ນັ້ນໄວ້ກັບແບ້ທີ່ຄົນພ້ອມຈະເອົາແບ້ນັ້ນໄປປ່ອຍໃນຖິ່ນທຸລະກັນດານ.
|
||
\v 22 ແບ້ນັ້ນຈະເເບກຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງປະຊາຊົນທັງຫມົດໄປຍັງທີ່ລັບລີ້ ເເລະເຂົາຕ້ອງປ່ອຍເເບ້ໃຫ້ມັນເຂົ້າໄປຖິ່ນທຸລະກັນດານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ເເລ້ວອາໂຣນຕ້ອງກັບໄປຍັງເຕັນນັດພົບ, ເເລະຖອດຊຸດຜ້າປ່ານທີ່ເຂົາໄດ້ໃສ່ກ່ອນເຂົ້າໄປໃນສະຖານທີ່ບໍລິສຸດອອກ, ເເລະເຂົາຕ້ອງເກັບຊຸດໄວ້ທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 24 ເຂົາຕ້ອງອາບນຳ້ໃນສະຖານທີ່ບໍລິສຸດ, ເເລະໃສ່ຊຸດປົກກະຕິຂອງເຂົາ, ເເລ້ວເຂົາຕ້ອງອອກໄປຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຂອງຕົນເອງ, ເເລະເຄຶ່ອງບູຊາຂອງປະຊາຊົນ, ເເລະນີ້ເປັນການລົບລ້າງມົນທິນບາບຂອງຕົນເເລະຂອງປະຊາຊົນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ເຂົາຕ້ອງເຜົາໄຂມັນຂອງເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບເທິງເເທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 26 ຊາຍທີ່ນຳແບ້ຮັບບາບໄປປ່ອຍຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນແລະອາບນຳ້ ຫລັງຈາກນັ້ນແລ້ວເຂົາຈຶ່ງກັບເຂົ້າມາໃນຄ້າຍໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ໂຕງົວທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບເເລະແບ້ທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ, ທີ່ໄດ້ນຳເລືອດຂອງມັນໄປເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນໃນສະຖານທີ່ບໍລິສຸດ, ຈະຕ້ອງຖືກນຳອອກໄປພາຍນອກຄ້າຍເເລະຕ້ອງເຜົາຫນັງ, ຊີ້ນ, ເເລະຂີ້ຂອງມັນທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 28 ຊາຍທີ່ເຜົາສ່ວນເຫລົ່ານັ້ນຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນເອງເເລະອາບນຳ້, ຫລັງຈາກນັ້ນເຂົາຈຶ່ງກັບເຂົ້າມາໃນຄ້າຍໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ນີ້ເປັນກົດເກນຖາວອນສຳລັບພວກເຈົ້າວ່າໃນເດືອນທີເຈັດ, ໃນວັນທີສິບຂອງເດືອນນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງຖ່ອມໂຕລົງ, ເເລະ ບໍ່ເຮັດວຽກງານໃດໆ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນຊາວເມືອງເອງ ຫລືຄົນຕ່າງຊາດທີ່ອາໄສຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 30 ນີ້ເປັນເພາະວ່າໃນວັນເເຫ່ງການລົບລ້າງມົນທິນບາບຈະເປັນວັນທີ່ຕັ້ງຂຶ້ນເພື່ອພວກເຈົ້າ, ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະສະອາດຕໍ່ພຣະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
\v 31 ນີ້ເປັນວັນສະບາໂຕເເຫ່ງການຢຸດພັກທີ່ແທ້ຈິງຂອງພວກເຈົ້າ, ເເລະ ພວກເຈົ້າເອງຕ້ອງຖ່ອມໂຕລົງ ເເລະບໍ່ເຮັດວຽກໃດໆ, ນີ້ຈະເປັນກົດເກນຖາວອນໃນທ່າມກາງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ມະຫາປະໂຣຫິດຜູ້ທີ່ຈະຮັບການເຈີມ ເເລະຮັບການເເຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເປັນມະຫາປະໂຣຫິດເເທນບິດາຂອງຕົນ, ເຂົາຕ້ອງເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນນີ້, ເເລະໃສ່ຊຸດຜ້າປ່ານ, ຊຶ່ງເປັນຊຸດທີ່ບໍລິສຸດ
|
||
\v 33 ເຂົາຕ້ອງເຮັດການລົບມົນທິນຂອງສະຖານທີ່ບໍລິສຸດ, ເຂົາຕ້ອງລົບມົນທິນຂອງເຕັນນັດພົບ. ເເລະຂອງເເທ່ນບູຊາ, ເຂົາຕ້ອງເຮັດການລົບມົນທິນຂອງປະໂຣຫິດ, ເເລະປະຊາຊົນທັງຫມົດຂອງຊຸມນຸມຊົນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ນີ້ເປັນກົດເກນຖາວອນສຳລັບພວກເຈົ້າ, ເພື່ອເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນບາບຂອງປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນອັນເນື່ອງມາຈາກຄວາມບາບທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາປີລະຄັ້ງຂອງທຸກປີ." ໂມເຊກໍເຮັດຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 17
|
||
\cl ບົດທີ 17
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງບອກເເກ່ອາໂຣນ ເເລະ ລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງເຂົາ, ເເລະ ບອກປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດ, ບອກພວກເຂົາເຖິງສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງບັນຊາໄວ້ວ່າ,
|
||
\v 3 ຊາຍຄົນໃດຈາກອິດສະຣາເອນຂ້າງົວ, ລູກເເກະ ຫລືແບ້ພາຍໃນຄ້າຍ ຫລືຜູ້ທີ່ຂ້າພາຍນອກຄ້າຍ, ເພື່ອຈະຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາ.
|
||
\v 4 ຖ້າເຂົາບໍ່ໄດ້ນຳເຄື່ອງບູຊານັ້ນມາທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບເພື່ອຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວຕໍ່ຫນ້າສະຖານທີ່ບໍລິສຸດນັ້ນ, ຊາຍຄົນນັ້ນກໍມີຄວາມຜິດໃນການເຮັດໃຫ້ເລືອດໄຫລ, ເຂົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ເລືອດໄຫລ ເເລະຊາຍຄົນນັ້ນຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກທ່າມກາງຜູ້ຄົນຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຈຸດປະສົງຂອງພຣະບັນຊານີ້ກໍ່ເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ຈະນຳເຄື່ອງບູຊາຂອງພວກເຂົາມາຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ ທີ່ທາງເຂົ້າເຕັນນັດພົບ, ນຳມາມອບໃຫ້ປະໂຣຫິດເພື່ອເພື່ອຖວາຍເປັນເຄື່ອງສັນຕິບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວ. ເເທນທີ່ການຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຕາມເດີ່ນພາຍນອກ.
|
||
\v 6 ປະໂຣຫິດຈະຊິດເລືອດນັ້ນໃສ່ເເທ່ນບູຊາຂອງພຣະຢາເວຢູ່ທີ່ທາງເຂົ້າຂອງເຕັນນັດພົບ; ປະໂຣຫິດຈະເຜົາໄຂມັນເພື່ອໃຫ້ເກີດເປັນກິ່ນຫອມເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ປະຊາຊົນຕ້ອງບໍ່ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາຂອງພວກເຂົາ, ໃຫ້ເເກ່ຮູບປັ້ນເເບ້ອີກຕໍ່ໄປ, ເພາະວ່ານີ້ເປັນການກະທຳທີ່ຫນ້າລັງກຽດ. ນີ້ຈະເປັນກົດເກນຖາວອນສຳລັບພວກເຂົາໄປຕະຫລອດຊົ່ວອາຍຸຂອງພວກເຂົາ.'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເຈົ້າຕ້ອງບອກເເກ່ພວກເຂົາວ່າ, 'ຊາຍອິດສະຣາເອນຄົນໃດ, ຫລືຄົນຕ່າງຊາດຄົນໃດຜູ້ອາໄສຢູ່ທ່າມກາງພວກເຂົາ, ຜູ້ຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາຫລືເຄື່ອງບູຊາ.
|
||
\v 9 ເເລະບໍ່ໄດ້ນຳເຄື່ອງບູຊາມາທີ່ທາງເຂົ້າຂອງເຕັນນັດພົບເພື່ອຖວາຍເຄື່ອງບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວ. ຊາຍຄົນນັ້ນຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກຊົນຊາດຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ຖ້າຄົນໃດໃນພົງພັນອິດສະຣາເອນ, ຫລືຄົນຕ່າງຊາດຜູ້ອາໄສຢູ່ທ່າມກາງພວກເຂົາຫ້າມກິນເລືອດໃດໆ, ເຮົາຈະຕັ້ງຫນ້າຂອງເຮົາຕໍ່ສູ້ກັບຄົນນັ້ນທີ່ກິນເລືອດ, ເເລະເຮົາຈະຕັດເຂົາອອກຈາກທ່າມກາງຊົນຊາດຂອງເຂົາ.
|
||
\v 11 ເພາະວ່າຊີວິດສັດໂຕຫນຶ່ງກໍ່ຄືເລືອດຂອງມັນ, ເຮົາໄດ້ໃຫ້ເລືອດຂອງມັນເເກ່ພວກເຈົ້າເພື່ອໃຊ້ເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນເທິງເເທ່ນບູຊາສຳຫລັບຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າ, ເພາະວ່າເລືອດນັ້ນເອງທີ່ເຮັດການລົບລ້າງມົນທິນໄດ້ເພາະເລືອດນັ້ນເອງທີ່ລົບລ້າງມົນທິນໃຫ້ເເກ່ຊີວິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ເຫດນັ້ນເຮົາບອກປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ, ຫ້າມຄົນໃດໃນທ່າມກາງພວກເຈົ້າກິນເລືອດ, ແມ້ແຕ່ຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າກໍ່ຫ້າມກິນເລືອດ.
|
||
\v 13 ຫາກມີຄົນອິດສະຣາເອນຄົນໃດ ຫລືຄົນຕ່າງຊາດຄົນໃດອາໄສຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ຜູ້ອອກໄປລ່າສັດເເລະຂ້າສັດຫລືນົກທີ່ສາມາດກິນໄດ້, ຄົນນັ້ນຕ້ອງຖອກເລືອດຂອງສັດຖິ້ມເເລະເອົາດິນຖົມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເພາະຊີວິດສັດເເຕ່ລະໂຕຄືເລືອດຂອງມັນ, ດ້ວຍເຫດນີ້ເຮົາໄດ້ບອກເເກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ, "ເຈົ້າຈົ່ງຢ່າກິນເລືອດໃດໆ, ເພາະສັດທີ່ມີຊີວິດທຸກໂຕຄືເລືອດຂອງມັນໃຜກໍ່ຕາມທີ່ກິນເລືອດຕ້ອງຖືກຕັດອອກ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ທຸກຄົນທີ່ກິນສັດທີ່ຕາຍເເລ້ວຫລືຖືກສັດປ່າກັດຕາຍ, ບໍ່ວ່າຄົນນັ້ນຈະເປັນຊາວເມືອງເເຕ່ກຳເນີດຫລືເປັນຄົນຕ່າງຊາດທີ່ອາໄສຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ເຂົາຕ້ອງຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາເເລະອາບນຳ້ເເລະເຂົາຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນເຖິງຕອນເເລງ, ເເລ້ວເຂົາຈະສະອາດ.
|
||
\v 16 ເເຕ່ຖ້າເຂົາຊັກເສື້ອຜ້າຂອງເຂົາຫລືອາບນຳ້ ເຂົາກໍຕ້ອງແບກຮັບຄວາມຜິດຂອງເຂົາ."'
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 18
|
||
\cl ບົດທີ 18
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງກ່າວເເກ່ຄົນອິດສະຣາເອນ ເເລະ ບອກພວກເຂົາວ່າ, 'ເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າທັງຫລາຍ.
|
||
\v 3 ເຈົ້າທັງຫລາຍຕ້ອງບໍ່ເຮັດຕາມສິ່ງຕ່າງໆ ທີ່ປະຊາຊົນເຮັດຄືໃນເອຢິບ ຊຶ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເຄີຍຢູ່ອາໃສມາກ່ອນ. ເຈົ້າທັງຫລາຍຕ້ອງບໍ່ເຮັດສິ່ງຕ່າງໆ ທີ່ປະຊາຊົນເຮັດຄືໃນການາອານ, ຊຶ່ງເເຜ່ນດິນທີ່ເຮົາກຳລັງພາເຈົ້າທັງຫລາຍໄປ. ຈົ່ງຢ່າເຮັດຕາມປະເພນີຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ເຈົ້າທັງຫລາຍຕ້ອງເຮັດຕາມກົດຫມາຍຂອງເຮົາ, ແລະເຈົ້າທັງຫລາຍຕ້ອງຮັກສາຄຳບັນຊາຂອງເຮົາ, ເພື່ອເຈົ້າຈະໄດ້ດຳເນີນຕາມນັ້ນ, ເພາະເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າທັງຫລາຍ.
|
||
\v 5 ເຫດສະນັ້ນເຈົ້າທັງຫລາຍຕ້ອງຮັກສາກົດເກນຂອງເຮົາ. ແລະກົດຫມາຍຂອງເຮົາ ຖ້າໃຜເຮັດຕາມນັ້ນ, ເຂົາຈະມີຊີວິດຢູ່ກົດເກນເຫລົ່ານັ້ນເຮົາຄືພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຈົ່ງຢ່າໃຫ້ຄົນໃດຫລັບນອນກັບໃຜກໍ່ຕາມທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັນຄືພີ່ນ້ອງ. ເຮົາຄືພຣະຢາເວ.
|
||
\v 7 ຈົ່ງຢ່າລົບລູ່ກຽດບິດາຂອງເຈົ້າໂດຍການຫລັບນອນກັບມານດາຂອງເຈົ້າ. ນາງເປັນເເມ່ຂອງເຈົ້າ! ເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຕ້ອງລົບລູ່ກຽດນາງ.
|
||
\v 8 ຢ່າຫລັບນອນກັບບັນດາເມຍຂອງບິດາເຈົ້າ, ເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຫລົບລູ່ກຽດຂອງບິດາເຈົ້າເເບບນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບເອື້ອຍຫລືນ້ອງສາວຄົນໃດຂອງເຈົ້າ, ບໍ່ວ່ານາງເປັນລູກສາວຂອງບິດາເຈົ້າຫລືເປັນລູກສາວຂອງເເມ່ເຈົ້າ, ບໍ່ວ່ານາງຖືກລ້ຽງມາໃນບ້ານຂອງເຈົ້າຫລືທີ່ຫ່າງໄກຈາກເຈົ້າ. ເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຫລັບນອນກັບເອື້ອຍຫລືນ້ອງສາວຂອງເຈົ້າ.
|
||
\v 10 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບລູກສາວຂອງລູກຊາຍເຈົ້າ ຫລືລູກສາວຂອງລູກຜູ້ຍິງຂອງເຈົ້າ. ນັ້ນຈະເປັນຄວາມອັບອາຍຂອງເຈົ້າເອງ.
|
||
\v 11 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບລູກສາວຂອງເມຍຂອງບິດາເຈົ້າ. ຜູ້ຊຶ່ງເກີດມາຈາກບິດາເຈົ້າ, ລາວເປັນນ້ອງສາວຂອງເຈົ້າ, ເເລະ ເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຫລັບນອນກັບນາງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບປ້າຫລືອາຂອງເຈົ້າ. ນາງເປັນພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດກັບພໍ່ເຈົ້າ.
|
||
\v 13 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບປ້າຫລືນ້າຍິງຂອງເຈົ້າ ນາງເປັນພີ່ນ້ອງໄກ້ຊິດກັບເເມ່ຂອງເຈົ້າ.
|
||
\v 14 ຈົ່ງຢ່າລົບລູ່ກຽດລຸງຫລືອາຂອງເຈົ້າໂດຍການຫລັບນອນກັບເມຍຂອງເຂົາ. ຈົງຢ່າເຂົ້າໃກ້ນາງເພາະຫວັງເຊັ່ນນັ້ນ, ນາງເປັນປ້າສະໄພ້ຫລືອາສະໄພ້ຂອງເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບລູກໄພ້ຂອງເຈົ້າ. ນາງເປັນເມຍຂອງລູກຊາຍເຈົ້າ, ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບນາງ.
|
||
\v 16 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບເມຍຂອງອ້າຍຫລືນ້ອງຊາຍຂອງເຈົ້າ. ຈົ່ງຢ່າລົບລູ່ກຽດເຂົາດ້ວຍວິທີນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບຜູ້ຍິງເເລະລູກສາວຂອງນາງ, ຫລືລູກສາວຂອງລູກຊາຍນາງ. ຫລືລູກສາວລູກຜູ້ຍິງຂອງນາງ, ພວກເຂົາຕ່າງເປັນຍາດໃກ້ຊິດກັບນາງ, ເເລະ ການຫລັບນອນກັບເຂົາເປັນສິ່ງທີ່ຊົ່ວຮ້າຍ.
|
||
\v 18 ເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເເຕ່ງງານກັບເອື້ອຍຫລືນ້ອງສາວຂອງເມຍເຈົ້າເພື່ອໃຫ້ເປັນເມຍຄົນທີສອງ, ເເລະ ຫລັບນອນກັບນາງໃນຂະນະທີ່ເມຍຄົນທຳອິດຂອງເຈົ້າຍັງມີຊີວິດຢູ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບຜູ້ຍິງໃນຊ່ວງນາງມີປະຈຳເດືອນ, ນາງເປັນມົນທິນໃນຊ່ວງເວລານັ້ນ.
|
||
\v 20 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບເມຍຂອງເພື່ອນບ້ານເຈົ້າ, ເເລະເຮັດໂຕເຈົ້າເອງໃຫ້ເປັນມົນທິນກັບນາງເເບບນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຍົກລູກທັງຫລາຍຂອງເຈົ້າເພື່ອໃຫ້ພວກເຂົາລຸຍໄຟ, ເພື່ອເຈົ້າຈະຖວາຍພວກເຂົາໃຫ້ເເກ່ພະໂມເລັກ, ເພາະມັນນຳຄວາມເຊື່ອມເສຍມາໃຫ້ນາມຊື່ຂອງພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ. ເຮົາຄືພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບຜູ້ຊາຍອື່ນໆ ເຫມືອນກັບນອນກັບຜູ້ຍິງ. ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ຊົ່ວຮ້າຍ.
|
||
\v 23 ຈົ່ງຢ່າຫລັບນອນກັບສັດໃດໆ ເເລະ ເຮັດໂຕເຈົ້າເອງໃຫ້ເປັນມົນທິນເພາະມັນ. ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຜູ້ຍິງຄິດນອນກັບສັດໃດໆ. ເພາະການເຮັດບ້າເຊັ່ນນີ້ ພາໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນມົນທິນຕາມກົດບັນຍັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ຈົ່ງຢ່າເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເອງເປັນມົນທິນດ້ວຍວິທີການເຫລົ່ານີ້ເລີຍ, ເພາະຊົນຊາດທັງຫລາຍຄືຊົນຊາດຕ່າງໆ, ທີ່ເຮົາໄດ້ຂັບໄລ່ອອກໄປຕໍ່ຫນ້າເຈົ້າທັງຫລາຍຕ່າງກໍ່ເປັນມົນທິນດ້ວຍວິທີການເຫລົ່ານີ້ທັງຫມົດ.
|
||
\v 25 ເເຜ່ນດິນຕ້ອງກາຍເປັນມົນທິນດັ່ງນັ້ນເຮົາຈຶ່ງໄດ້ລົງໂທດຄວາມບາບຂອງພວກເຂົາ, ເເລະເເຜ່ນດິນ ໂດຍເຮັດໃຫ້ເປັນສ້ຽນຫນາມຕໍ່ຄົນທີ່ຢູ່ອາໄສ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ເຫດສະນັ້ນເຈົ້າທັງຫລາຍຕ້ອງຮັກສາຄຳບັນຊາເເລະກົດເກນຂອງເຮົາ, ເເລະຕ້ອງບໍ່ເຮັດຫຍັງທີ່ເປັນສິ່ງຫນ້າລັງກຽດເຫລົ່ານີ້, ບໍ່ວ່າເຈົ້າທັງຫລາຍຊຶ່ງເປັນຊາວເມືອງອິດສະຣາເອນມາຕັ້ງເເຕ່ເກີດຫລືຄົນຕ່າງຊາດທີ່ອາໄສຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 27 ເພາະນີ້ຄືສິ່ງຊົ່ວຮ້າຍທີ່ຜູ້ຄົນໃນເເຜ່ນດິນຄືບັນດາຄົນທີ່ເຄີຍຢູ່ອາໄສໃນທີ່ນີ້ກ່ອນພວກເຈົ້າໄດເຮັດກັນ, ເເລະບັດນີ້ເເຜ່ນດິນນັ້ນກໍ່ເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 28 ເຫດສະນັ້ນຈົ່ງລະວັງເພື່ອເເຜ່ນດິນນັ້ນຈະບໍ່ເປັນມົນທິນ, ເຫມືອນດັ່ງທີ່ມັນເຄີຍເປັນມົນທິນຈາກຜູ້ຄົນທີ່ເຄີຍຢູ່ອາໄສມາກ່ອນພວກເຈົ້າອອກມາເເລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ໃຜກໍຕາມທີ່ເຮັດສິ່ງທີ່ຫນ້າລັງກຽດເຫລົ່ານັ້ນ, ຄົນນັ້ນທີ່ເຮັດເເບບນັ້ນຈະຖືກຕັດອອກຈາກທ່າມກາງຊົນຊາດຂອງເຂົາ.
|
||
\v 30 ເຫດສະນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາຄຳບັນຊາຂອງເຮົາໂດຍບໍ່ເຮັດຕາມປະເພນີທີ່ຫນ້າລັງກຽດເຫລົ່ານີ້ຊຶ່ງເຄີຍຖືປະຕິບັດກັນໃນເເຜ່ນດິນນີ້ ກ່ອນພວກເຈົ້າ, ດັ່ງນັ້ນເຈົ້າທັງຫລາຍຈົ່ງຢ່າເຮັດໃຫ້ໂຕຂອງເຈົ້າເອງເປັນມົນທິນເພາະສິ່ງເຫລົ່ານີ້. ເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 19
|
||
\cl ບົດທີ 19
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 " ຈົ່ງກ່າວແກ່ທີ່ຊຸມນຸມຂອງປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນທັງຫມົດ, ແລະບອກພວກເຂົາວ່າ, 'ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍລິສຸດ. ເພາະເຮົາຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າເປັນຜູ້ບໍລິສຸດ.
|
||
\v 3 ທຸກຄົນຈົ່ງເຄົາລົບແມ່ຂອງຕົນແລະພໍ່ຂອງຕົນ, ແລະພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາໂຕຂອງເຮົາ, ເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 4 ຈົ່ງຢ່າຫັນໄປຫາຮູບເຄົາລົບອັນໄຮ້ຄ່າ, ຫລືປັ້ນຮູບເຄົາລົບເພື່ອຕົນເອງ. ເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເມື່ອພວກເຈົ້າຖວາຍເຄື່ອງສັນຕິບູຊາແດ່ພຣະຢາເວ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດໃຫ້ຕົວເຈົ້າເປັນທີ່ຍອມຮັບ.
|
||
\v 6 ເຄື່ອງບູຊານັ້ນຕ້ອງກິນໃນມື້ດຽວກັບທີ່ເຈົ້າຖວາຍ, ຫລືມືຕໍ່ໄປ. ຖ້າມີຫຍັງເຫລືອຈົນເຖິງມື້ທີ່ສາມຈະຕ້ອງເຜົາ,
|
||
\v 7 ຖ້າໄດ້ກິນຫມົດແລ້ວໃນມື້ທີສາມນັ້ນ, ມັນເປັນມົນທິນ. ຕ້ອງບໍ່ເປັນທີ່ຍອມຮັບ.
|
||
\v 8 ແຕ່ທຸກຄົນທີ່ກິນກໍຕ້ອງແບກຮັບຄວາມຜິດຂອງຕົນເອງ, ເພາະເຂົາລົບລູ່ສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດແດ່ພຣະຢາເວ. ຄົນນັ້ນຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກຊົນຊາດຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ເມື່ອພວກເຈົ້າເກັບກ່ຽວຈາກແຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເກັບກ່ຽວຕາມມຸມຂອງທຸ່ງນາຂອງພວກເຈົ້າຈົນກ້ຽງ. ແລະຈະບໍ່ເກັບກ່ຽວຜົນຜະລິດໄປຈົນຫມົດ.
|
||
\v 10 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເກັບພວງອາງຸ່ນທຸກເມັດຈາກສວນອະງຸ່ນຂອງພວກເຈົ້າ. ຫລືເກັບພວງອະງຸ່ນທີ່ເຮ່ຍເທິງພື້ນໃນສວນອະງຸ່ນຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຫລືອໄວ້ສຳລັບຄົນຕ່າງຊາດ. ເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຢ່າລັກ. ຢ່າຕົວະ. ຢ່າຫລອກລວງກັນແລະກັນ.
|
||
\v 12 ຢ່າສາບານໂດຍອ້າງນາມຂອງເຮົາແລະເຮັດໃຫ້ພຣະນາມຂອງພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າຖືກຢຽດຍາມ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຢ່າກົດຂີ່ເພືອນບ້ານຂອງພວກເຈົ້າຫລືປຸ້ນເຂົາ. ຕ້ອງບໍ່ຄ້າງຄ່າແຮງຂອງຄົນລູກຈ້າງຂ້າມຄືນຈົນເຖິງຕອນເຊົ້າ.
|
||
\v 14 ຢ່າດ່າຄົນຫູຫນວກຫລືວາງສິ່ງສະດຸດຂວາງຄົນຕາບອດ. ແຕ່ຈົ່ງເກງກົວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າແທນ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຢ່າເຮັດໃຫ້ການຕັດສິນບໍ່ທ່ຽງທຳ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ສະແດງຄວາມລຳອຽງຕໍ່ບາງຄົນເພາະເຫັນວ່າເຂົາຍາກຈົນ, ແລະພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ສະແດງຄວາມລຳອຽງແກ່ບາງຄົນເພາະເຫັນວ່າເຂົາເປັນຄົນສຳຄັນ. ແຕ່ຈົ່ງຕັດສິນເພື່ອນບ້ານຂອງພວກເຈົ້າຢ່າງຍຸດຕິທຳ.
|
||
\v 16 ຢ່າທຽວຍ່າງໄປທົ່ວເພື່ອນິນທາເລື່ອງບໍ່ທ່ຽງທຳໃຫ້ກະຈາຍໄປໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນຂອງພວກເຈົ້າ. ແຕ່ຈົ່ງຫາທາງທີ່ຈະປົກປ້ອງຊີວິດຂອງເພື່ອນບ້ານຂອງພວກເຈົ້າ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຕັກເຕືອນເພື່ອນບ້ານດ້ວຍຄວາມຈິງໃຈ. ເພື່ອຈະບໍ່ໄດ້ມີສ່ວນໃນຄວາມບາບເພາະເຂົາ.
|
||
\v 18 ຢ່າແກ້ແຄ້ນ ຫລື ຄິດປອງຮ້າຍຄົນໃນຊົນຊາດດຽວກັນ, ແຕ່ຈົ່ງຮັກເພື່ອນບ້ານຂອງພວກເຈົ້າເຫມືອນຮັກຕົນເອງ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາຄຳບັນຊາຂອງເຮົາ. ຢ່າປະສົມພັນບັນດາສັດຂອງພວກເຈົ້າກັບສັດອື່ນທີ່ຕ່າງຊະນິດກັນ, ຢ່າຫວ່ານເມັດສອງຊະນິດທີ່ແຕກຕ່າງກັນປະສົມກັນເມື່ອວ່ານໃນທົ່ງນາຂອງພວກເຈົ້າ. ຢ່າໃສຊຸດທີ່ເຮັດມາຈາກຜ້າສອງຊະນິດປະສົມກັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ຜູ້ໃດທີ່ຫລັບນອນກັບທາດຍິງຊຶ່ງໄດ້ຫມັ້ນຫມາຍໄວ້ແລ້ວສຳລັບຜົວ, ແຕ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບການໄຖ່ຖອນ ຫລື ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບອິດສະລະຂອງນາງ, ພວກເຂົາຕ້ອງຖືກເຮັດໃຫ້ຕາຍເພາະວ່ານາງຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບອິດສະລະ.
|
||
\v 21 ຊາຍນັ້ນຕ້ອງນຳເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດຂອງຕົນມາຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວບ່ອນທາງເຂົ້າເຕັ້ນນັດພົບ. ໂດຍນຳແກະຕົວຜູ້ມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ.
|
||
\v 22 ແລ້ວປະໂຣຫິດຈະເຮັດການລົບມັນທິນໃຫ້ແກ່ເຂົາດ້ວຍແກະໂຕຜູ້ໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ. ສຳລັບຄວາມບາບທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດລົງໄປ, ແລ້ວຄວາມບາບທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດລົງໄປກໍຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າມາໃນແຜ່ນດິນ ແລະໄດ້ປູກຕົ້ນໄມ້ຫລາຍຊະນິດໄວ້ເພື່ອເປັນອາຫານ, ແລ້ວພວກເຈົ້າຕ້ອງຖືວ່າຜົນທີ່ອອກມານັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ຫ້າມກິນ, ຫມາກໄມ້ນັ້ນເປັນທີ່ຕ້ອງຫ້າມສຳລັບພວກເຈົ້າເປັນເວລາສາມປີ, ຫ້າມກິນຜົນນັ້ນ.
|
||
\v 24 ແຕ່ໃນປີທີ່ສີ່, ຜົນລະປູກທັງຫມົດຈະບໍລິສຸດ, ເປັນເຄື່ອງບູຊາເພື່ອຖວາຍສັນລະເສີນແດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 25 ໃນປີທີ່ຫ້າ, ເຈົ້າທັງຫລາຍຈຶ່ງຈະກິນຜົນລະປູກນັ້ນໄດ້, ການທີ່ຄອຍຖ້າແບບນັ້ນກໍ່ເພື່ອໃຫ້ຕົ້ນໄມ້ທັງຫລາຍໄດ້ອອກຜົນເພີ່ມຫລາຍຂຶ້ນ, ເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ຢ່າກິນຊີ້ນທີ່ຍັງມີເລືອດຢູ່ຂ້າງໃນນັ້ນ, ຢ່າປຶກສາວິນຍານຕ່າງໆ ກ່ຽວກັບເລື່ອງອານາຄົດ, ຢ່າຫາທາງຄວບຄຸມຄົນອື່ນໂດຍໃຊ້ອຳນາດເຫນືອທຳມະຊາດ.
|
||
\v 27 ຢ່າເຮັດຕາມນິໃສຂອງຄົນຕ່າງຊາດເຊັ່ນການໂກນດ້ານຂ້າງຫົວຫລືຕັດປາຍຫນວດຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 28 ຢ່າເຊືອດຮ່າງກາຍຂອງພວກເຈົ້າເພື່ອໄວ້ທຸກແກ່ຄົນຕາຍ, ຫລືສັກເທິງຮ່າງກາຍຂອງພວກເຈົ້າ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ຢ່າເຮັດໃຫ້ລູກສາວຂອງພວກເຈົ້າຂາຍຫນ້າໂດຍການເຮັດໃຫ້ນາງເປັນໂສເພນີ, ບໍ່ສະນັ້ນຊົນຊາດກໍ່ຈະລົ້ມລົງຕໍ່ການຂາຍຕົວແລະແຜ່ນດິນຈະເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ.
|
||
\v 30 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາບັນດາວັນສະບາໂຕຂອງເຮົາແລະໃຫ້ກຽດແກ່ສະຖານນະມັດສະການແຫ່ງພັບພາຂອງເຮົາ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ຢ່າຫັນໄປຫາບັນດາຄົນທີ່ຕິດຕໍ່ເວົ້າກັບຄົນຕາຍຫລືວິນຍານຕ່າງໆ. ຢ່າທ່ຽວເສາະຫາພວກເຂົາ, ບໍ່ສະນັ້ນພວກເຂົາຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນມົນທິນ. ເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຄຳນັບຕໍ່ຜູ້ທີ່ມີຜົມງອກແລ້ວແລະໃຫ້ກຽດຕໍ່ຫນ້າຜູ້ອາວຸໂສ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງຍຳເກງພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33 ຖ້າມີບັນດາຄົນຊາດທີ່ອາໃສຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າໃນແຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດຜິດຕໍ່ພວກເຂົາ.
|
||
\v 34 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖືວ່າຄົນຕ່າງຊາດທີ່ອາໃສຢູ່ກັບພວກເຈົ້າກໍ່ເປັນເຫມືອນຊາວອິດສະຣາເອນໂດຍກຳເນີດທີ່ຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ແລະ ພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັກເຂົາເຫມືອນຕົວເອງ, ເພາະພວກເຈົ້າກໍ່ເຄີຍເປັນຄົນຕ່າງຊາດໃນແຜ່ນດິນອີຢິບ, ເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 35 ຢ່າໂກງເຄື່ອງວັດທີ່ໃຊ້ວັດຄວາມຍາວຊັ່ງນຳ້ຫນັກ, ຫລືຕວງປະລິມານ.
|
||
\v 36 ພວກເຈົ້າຕ້ອງໃຊ້ເຄື່ອງຊັ່ງທີ່ທ່ຽງກົງ, ແລະຖ້ວຍຕວງທີ່ທ່ຽງກົງ, ເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ຜູ້ໄດ້ນຳພວກເຈົ້າອອກມາຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບ.
|
||
\v 37 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຊື່ອຟັງເຮັດຕາມກົດບັນຍັດທັງຫມົດຂອງເຮົາ, ແລະ ກົດຫມາຍທັງຫມົດຂອງເຮົາ ແລະ ເຮັດຕາມນັ້ນ. ເຮົາຄືຢາເວ.'"
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 20
|
||
\cl ບົດທີ 20
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງກ່າວເເກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນວ່າ, 'ຄົນໃດໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນ ຫລືຄົນຕ່າງຊາດຄົນໃດທີ່ອາໄສຢູ່ໃນອິດສະຣາເອນທີ່ໄດ້ຍົກລູກທັງຫລາຍຂອງຕົນໃຫ້ເເກ່ພະໂມເລັກ, ຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງເເນ່ນອນ. ປະຊາຊົນໃນແຜ່ນດິນນັ້ນຕ້ອງເອົາຫີນດຶກໃສ່ເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ເຮົາຈະຕັ້ງຫນ້າເຮົາສູ້ກັບຄົນນັ້ນດ້ວຍແລະຈະຕັດເຂົາອອກຈາກທ່າມກາງຊົນຊາດຂອງເຂົາ ເພາະເຂົາໄດ້ຍົກລູກທັງຫລາຍຂອງເຂົາໃຫ້ແກ່ພະໂມເລັກ, ເຮັດໃຫ້ສະຖານບໍລິສຸດຂອງເຮົາເປັນມົນທິນແລະເຮັດໃຫ້ນາມບໍລິສຸດຂອງເຮົາຖືກຢຽດຢາມ.
|
||
\v 4 ຖ້າປະຊາຊົນແຫ່ງແຜ່ນດິນນັ້ນປິດຫູປິດຕາຂອງພວກເຂົາຕໍ່ຊາຍຄົນນັ້ນເມື່ອເຂົາໄດ້ຍົກລູກທັງຫລາຍຂອງເຂົາໃຫ້ແກ່ພະໂມເລັກ, ຖ້າພວກເຂົາບໍ່ລົງໂທດຊາຍຄົນນັ້ນເຖິງຕາຍ.
|
||
\v 5 ເຮົາກໍຈະຕັ້ງຫນ້າສູ້ຄົນນັ້ນແລະເຊື້ອສາຍຂອງເຂົາ, ແລະເຮົາຈະຕັດເຂົາແລະຄົນອື່ນໆ. ຜູ້ໄດ້ຮ່ວມການບໍ່ຊື່ສັດກັບເຂົາໃນການຫລິ້ນຊູ້ກັບພະໂມເລັກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຄົນໃດທີ່ເຫັນໄປຫາບັນດາຄົນທີ່ຕິດຕໍ່ເວົ້າກັບຄົນຕາຍ, ຫລືໄປຫາບັນດາຜູ້ທີ່ຕິດຕໍ່ເວົ້າກັບວິນຍານຕ່າງໆ, ກໍ່ເອົາຕົວເຂົ້າຮ່ວມເຮັດການບໍ່ຊື່ສັດກັບພວກເຂົາ, ເຮົາຈະຕັ້ງຫນ້າສູ້ຄົນນັ້ນ. ເຮົາຈະຕັດເຂົາອອກຈາກຖ່າມກາງຊົນຊາດຂອງເຂົາ.
|
||
\v 7 ເຫດສະນັ້ນຈົ່ງຊຳລະຕົວຂອງເຈົ້າແລະຈົ່ງບໍລິສຸດ, ເພາະເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາຄຳບັນຊາຂອງເຮົາແລະເຮັດຕາມນັ້ນ, ເຮົາຄືຢາເວຜູ້ໄດ້ແຍກພວກເຈົ້າໄວ້ໃຫ້ບໍລິສຸດ.
|
||
\v 9 ທຸກຄົນທີ່ແຊ່ງດ່າພໍ່ຂອງເຂົາຫລືແມ່ຂອງເຂົາຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງແນ່ນອນ, ເຂົາໄດ້ແຊ່ງດ່າພໍ່ຂອງເຂົາຫລືແມ່ຂອງເຂົາ, ດັ່ງນັ້ນເຂົາມີຄວາມຜິດແລະສົມຄວນຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ຊາຍຄົນໃດທີ່ລ່ວງປະເວນີກັບເມຍຂອງຊາຍອີກຄົນຫນຶ່ງ, ຄືຄົນໃດທີ່ລ່ວງປະເວນີກັບເມຍຂອງເພື່ອນບ້ານຂອງຕົນ, ຜູ້ລ່ວງປະເວນີທັງຊາຍ ແລະ ຍິງຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍທັງຄູ່ຢ່າງແນ່ນອນ.
|
||
\v 11 ຊາຍຄົນໃດທີ່ນອນຮ່ວມກັບເມຍຂອງພໍ່ຂອງຕົນ ເພື່ອຫລັບນອນກັບນາງໄດ້ເຮັດໃຫ້ພໍ່ຂອງຕົນຂາຍຫນ້າ, ທັງລູກຊາຍ ແລະເມຍຂອງພໍ່ຂອງເຂົາຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງແນ່ນອນ, ພວກເຂົາມີຄວາມຜິດ ແລະ ສົມຄວນຕາຍ.
|
||
\v 12 ຖ້າຊາຍຄົນຫນຶ່ງຫລັບນອນກັບລູກສະໃພ້ຂອງເຂົາ, ພວກເຂົາທັງສອງຄົນຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງແນ່ນອນ. ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດການປະພຶດຜິດນອກສິນທຳ, ພວກເຂົາມີຄວາມຜິດແລະ ສົມຄວນຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຖ້າຊາຍຄົນຫນຶ່ງຫລັບນອນກັບຊາຍອີກຄົນຫນຶ່ງ, ເຫມືອນດັ່ງຫລັບນອນກັບຜູ້ຍິງພວກເຂົາທັງຄູ່ໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ຫນ້າອາຍ, ພວກເຂົາຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງແນ່ນອນ. ພວກເຂົາມີຄວາມຜິດແລະສົມຄວນຕາຍ.
|
||
\v 14 ຖ້າຊາຍຄົນຫນຶ່ງແຕ່ງງານກັບຜູ້ຍິງຄົນຫນຶ່ງແລະກໍ່ແຕ່ງານກັບແມ່ຂອງນາງດ້ວຍ, ນີ້ເປັນຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ. ພວກເຂົາຕ້ອງຖືກເຜົາ, ທັງຊາຍແລະຍິງທັງສອງຄົນ, ເພື່ອຈະບໍ່ມີຄວາມຊົ່ວຮ້າຍໃນຖ່າມກາງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຖ້າຊາຍຄົນຫນຶ່ງສົມສູ່ກັບສັດ, ເຂົາຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງແນ່ນອນ, ແລະພວກເຈົ້າຕ້ອງຂ້າສັດຕົວນັ້ນ.
|
||
\v 16 ຖ້າຜູ້ຍິງຄົນຫນຶ່ງເຂົ້າຫາສັດໃດເພື່ອສົມສູ່ກັບມັນ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງຂ້າຜູ້ຍິງແລະສັດນັ້ນ, ພວກເຂົາຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງແນ່ນອນ. ພວກເຂົາມີຄວາມຜິດແລະສົມຄວນຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຖ້າຊາຍຄົນຫນຶ່ງຫລັບນອນກັບເອື້ອຍຫລືນ້ອງສາວຂອງເຂົາ ບໍ່ວ່າເປັນລູກສາວຂອງພໍ່ຂອງເຂົາຫລືລູກສາວຂອງແມ່ຂອງເຂົາ, ຖ້າເຂົາຫລັບນອນກັບນາງແລະນາງຫລັບນອນກັບເຂົາ, ນັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າອາຍ, ພວກເຂົາຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກຖ່າມກາງຊົນຊາດຂອງເຂົາ ເພາະເຂົາໄດ້ຫລັບນອນກັບເອື້ອຍຫລືນ້ອງສາວຂອງຕົນເອງ, ເຂົາຕ້ອງແບກຮັບຄວາມຜິດຂອງເຂົາ.
|
||
\v 18 ຖ້າຊາຍຄົນຫນຶ່ງຫລັບນອນກັບຜູ້ຍິງໃນຊ່ວງທີ່ນາງມີປະຈຳເດືອນແລະໄດ້ຮ່ວມຫລັບນອນກັບນາງດ ເຂົາໄດ້ເປີດຂອງລັບຂອງນາງເຮັດໃຫ້ເລືອດນາງໄຫລ, ທັງຊາຍແລະຍິງນັ້ນຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກຖ່າມກາງຊົນຊາດຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຫລັບນອນກັບເອື້ອຍຫລືນ້ອງສາວຂອງແມ່ເຈົ້າ, ຫລືເອື້ອຍຫລືນ້ອງສາວຂອງພໍ່ເຈົ້າ, ເພາະວ່າເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດຂອງເຈົ້າຂາຍຫນ້າ, ເຈົ້າຕ້ອງແບກຮັບຄວາມຜິດຂອງຕົນ.
|
||
\v 20 ຖ້າຊາຍຄົນຫນຶ່ງຫລັບນອນກັບປ້າຂອງເຂົາ, ເຂົາໄດ້ລົບຫລູ່ກຽດລຸງຂອງເຂົາ, ເມື່ອພວກເຂົາຕາຍໄປດເຮົາຈະລົງໂທດພວກເຂົາທັງຄູ່ ແລະເມື່ອພວກເຂົາຕາຍໄປ. ເຮົາຈະເອົາມໍລະດົກໃດໆ, ທີ່ລູກທັງຫລາຍຂອງເຂົາອາດໄດ້ຮັບຈາກພໍ່ແມ່ຂອງເຂົາໄປ.
|
||
\v 21 ຖ້າຊາຍຄົນຫນຶ່ງແຕ່ງງານກັບເມຍຂອງອ້າຍຫລືນ້ອງຊາຍຂອງຕົນໃນຂະນະທີ່ອ້າຍຫລືນ້ອງຊາຍຍັງມີຊີວິດຢູ່, ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ຂາຍຫນ້າ, ເຂົາໄດ້ລົບລູ່ກຽດອ້າຍຫລືນ້ອງຊາຍຂອງເຂົາອາດຈະໄດ້ຮັບເປັນມໍລະດົກຈາກພໍ່ຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ເຫດສະນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາກົດບັນຍັດທັງສິ້ນຂອງເຮົາ ແລະ ກົດຫມາຍທັງສິ້ນຂອງເຮົາ; ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຊື່ອຟັງເຮັດຕາມນັ້ນເພື່ອແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາຈະພາພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປຢູ່ນັ້ນຈະບໍ່ຄາຍພວກເຈົ້າອອກມາ.
|
||
\v 23 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດຕາມທຳນຽມປະເພນີຂອງຊົນຊາດຕ່າງໆ, ທີ່ເຮົາຈະຂັບໄລ່ອອກໄປຕໍ່ຫນ້າພວກເຈົ້າ, ເພາະພວກເຂົາໄດ້ເຮັດສິ່ງທັງຫມົດນີ້. ແລະ ເຮົາລັງກຽດພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ເຮົາໄດ້ບອກພວກເຈົ້າແລ້ວວ່າ, "ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບແຜ່ນດິນຂອງພວກເຂົາເປັນມໍລະດົກເຮົາຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າຖືກຳມະສິດເຫນືອແຜ່ນດິນນັ້ນ, ເປັນແຜ່ນດິນທີ່ມີນຳ້ນົມແລະນຳ້ເຜິ້ງໄຫລ. ເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ຜູ້ໄດ້ແຍກພວກເຈົ້າອອກຈາກຊົນຊາດອື່ນ.
|
||
\v 25 ເຫດສະນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງແຍກເບິ່ງໃຫ້ອອກລະຫວ່າງບັນດາສັດທີ່ສະອາດແລະສັດທີ່ເປັນມົນທິນ, ລະຫວ່າງບັນດາທີ່ເປັນມົນທິນກັບນົກທີ່ສະອາດພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດຕົວໃຫ້ເປັນມົນທິນດ້ວຍບັນດາສັດຫລືນົກທີ່ເປັນມົນທິນ, ຫລືດ້ວຍສັດໃດໆ, ທີ່ເລືອຄານໄປເທິງດິນ, ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ແຍກອອກຈາກພວກເຈົ້າໃຫ້ເປັນສິ່ງທີ່ເປັນມົນທິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍລິສຸດ, ເພາະເຮົາຢາເວບໍລິສຸດ, ແລະ ເຮົາໄດ້ແຍກພວກເຈົ້າອອກຈາກຊົນຊາດອື່ນໆ, ເພື່ອໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນຂອງເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ຊາຍຫລືຍິງໃດທີ່ຕິດຕໍ່ເວົ້າກັບຄົນຕາຍຫລືຄົນທີ່ຕິດຕໍ່ເວົ້າກັບວິນຍານຕ່າງໆຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງແນ່ນອນ. ປະຊາຊົນຈະຕ້ອງດຶກພວກເຂົາດ້ວຍກ້ອນຫີນພວກເຂົາມີຄວາມຜິດແລະສົມຄວນຕາຍ.'"
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 21
|
||
\cl ບົດທີ 21
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ, "ຈົ່ງກ່າວແກ່ບັນດາປະໂລຫິດລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງອາໂຣນ, ແລະ ບອກແກ່ພວກເຂົາວ່າ, 'ຢ່າເຮັດໂຕເອງໃຫ້ເປັນມັນທິນດ້ວຍເລື່ອງບັນດາຜູ້ເສຍຊີວິດທ່າມກາງຊົນຊາດຂອງເຂົາ.
|
||
\v 2 ນອກຈາກບັນດາພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດຂອງເຂົາ, ແມ່ຂອງເຂົາ, ພໍ່ຂອງເຂົາ, ລູກຊາຍຂອງເຂົາ, ລູກສາວຂອງເຂົາ.
|
||
\v 3 ຫລືອ້າຍນ້ອງຊາຍຂອງເຂົາ, ຜູ້ເປັນພົມມະຈາລີຊຶ່ງຍັງພຶ່ງພາເຂົາ, ເພາະນາງຍັງບໍ່ມີຜົວ, ເຂົາອາດຍອມເປັນມົນທິນເພາະນາງໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ແຕ່ເຂົາຕ້ອງບໍ່ເຮັດໃຫ້ຕົວເອງເປັນມົນທິນດ້ວຍເລື່ອງພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໆ ແລະເຮັດໃຫ້ຕົນເອງເປັນມົນທິນ.
|
||
\v 5 ປະໂລຫິດຕ້ອງບໍ່ແຖຫົວຫລືແຖປາຍຫນວດຂອງເຂົາ ແລະ ບໍ່ເຊືອດຮ່າງກາຍຂອງພວກເຂົາເອງ.
|
||
\v 6 ພວກເຂົາຕ້ອງບໍລິສຸດຕໍ່ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາແລະບໍ່ເຮັດໃຫ້ພຣະນາມຂອງພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາຖືກຢຽດຢາມ. ເພາະພວກປະໂຣຫິດຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາແຫ່ງອາຫານຂອງພຣະຢາເວ. ເປັນອາຫານຂອງພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ. ເຫດນັ້ນພວກປະໂຣຫິດຕ້ອງບໍລິສຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ພວກເຂົາຕ້ອງບໍ່ແຕ່ງງານກັບຜູ້ຍິງໃດທີ່ເປັນໂສເພນີ ແລະ ຄົນທີ່ເປັນມົນທິນ, ແລະ ພວກເຂົາຕ້ອງບໍ່ແຕ່ງງານກັບຜູ້ຍິງຄົນໃດທີ່ຢ່າຮ້າງຈາກຜົວຂອງນາງ.
|
||
\v 8 ເພາະພວກເຂົາຖືກແບກໄວ້ສຳຫລັບພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ. ເຈົ້າຈະຕ້ອງແຍກເຂົາໄວ້ຕ່າງຫາກເພາະເຂົາເປັນຜູ້ຖວາຍອາຫານແດ່ພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ, ເຂົາຕ້ອງບໍລິສຸດສຳລັບເຈົ້າ. ເພາະເຮົາຢາເວຜູ້ເຮັດໃຫ້ເຈົ້າບໍລິສຸດ, ເຮົາບໍລິສຸດ.
|
||
\v 9 ລູກຍິງຂອງປະໂຣຫິດຄົນໃດທີ່ເຮັດຕົວເອງໃຫ້ເປັນມົນທິນໂດຍການເປັນໂສເພນີເຮັດໃຫ້ພໍ່ຂອງນາງຂາຍຫນ້າ. ນາງຕ້ອງຖືກເຜົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ຜູ້ທີ່ເປັນມະຫາປະໂຣຫິດໃນຖ່າມກາງພີ່ນ້ອງຂອງເຂົາ, ຜູ້ທີ່ຖືກເຈີມຫົວດ້ວຍນຳ້ມັນແຫ່ງການຊົງເຈີມ, ແລະຜູ້ທີ່ໄດ້ຊຳລະຕົວໃຫ້ບໍລິສຸດເພື່ອສວມເຄື່ອງແຕ່ງກາຍພິເສດຂອງມະຫາປະໂຣຫິດ, ຕ້ອງບໍ່ປ່ອຍຜົມ ຫລື ຈີກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນ.
|
||
\v 11 ເຂົາຕ້ອງບໍ່ໄປທີ່ໃດກໍ່ຕາມທີ່ມີສົບຢູ່ ແລະ ເຮັດຕົວເອງໃຫ້ເປັນມົນທິນ, ແມ້ວ່າເພື່ອພໍ່ຫລືແມ່ຂອງເຂົາກໍ່ຕາມ.
|
||
\v 12 ມະຫາປະໂຣຫິດຕ້ອງບໍ່ອອກຈາກບໍລິເວນສະຖານນະມັດສະການແຫ່ງພັບພາ ຫລືເຮັດໃຫ້ສະຖານນະມັດສະການຂອງພຣະເຈົ້າຂອງເຂົາຖືກຢຽດຢາມເພາະເຂົາໄດ້ຮັບການຊຳລະໃຫ້ບໍລິສຸດແລ້ວໃນຖານະມະຫາປະໂຣຫິດໂດຍນຳ້ມັນແຫ່ງການຊົງເຈີມຂອງພຣະເຈົ້າຂອງເຂົາ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ມະຫາປະໂຣຫິດຕ້ອງແຕ່ງງານກັບຍິງພົມມະຈາລີເພື່ອໃຫ້ເປັນເມຍຂອງເຂົາ.
|
||
\v 14 ເຂົາຕ້ອງບໍ່ແຕ່ງງານກັບຍິງຫມ້າຍ, ຍິງທີ່ຢ່າຮ້າງ, ຫລືຍິງທີ່ເປັນໂສເພນີ, ເຂົາຈະບໍ່ແຕ່ງງານກັບຍິງປະເພດນີ້. ເຂົາຈະແຈ່ງງານກັບຍິງພົມມະຈາລີຈາກຊົນຊາດຂອງຕົນເອງເທົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 15 ເພື່ອເຂົາຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາເປັນມົນທິນຖ່າມກາງຊົນຊາດຂອງເຂົາ. ເພາະເຮົາຄືຢາເວຜູ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາບໍລິສຸດ.'"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ພຣະຢາເວກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 17 "ຈົ່ງກ່າວກັບອາໂຣນແລະບອກເຂົາວ່າ, 'ຄົນໃດໃນເຊື້ອສາຍຂອງພວກເຈົ້າໃນຕະຫລອດຊົ່ວອາຍຸທີ່ມີຮ່າງກາຍພິການ, ເຂົາຕ້ອງບໍ່ເຂົ້າມາຖວາຍອາຫານແດ່ພຣະເຈົ້າຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ຊາຍໃດທີ່ມີຮ່າງກາຍພິການຕ້ອງບໍ່ເຂົ້າໄປໃກ້ພຣະຢາເວເຊັ່ນຄົນຕາບອດຫລືຄົນທີ່ບໍ່ສາມາດຍ່າງໄດ້, ຄົນທີ່ຮູບຮ່າງບໍ່ສົມປະກອບຫລືບິດບ້ຽວ.
|
||
\v 19 ຄົນທີ່ພິການທີ່ມືຫລືຕີນ.
|
||
\v 20 ຄົນຫລັງຄ່ອມຫລືຄົນຜອມຫລືເຕ້ຍຜິດປົກກະຕິ, ຫລືຄົນທີ່ຕາຂອງເຂົາພິການ, ຫລືມີໂລກ, ຂີ້ກາກ, ຫິດ, ຫລື ຄົນທີ່ລູກອັນທະທີ່ຕອນ.
|
||
\v 21 ຫ້າມຄົນໃດໃນທ່າມກາງເຊື້ອສາຍຂອງອາໂຣນຜູ້ເປັນປະໂຣຫິດທີ່ມີຮ່າງກາຍພິການເຂົ້າມາໃກ້ເພື່ອຖວາຍເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟແດ່ພຣະຢາເວ. ເພາະຄົນແບບນັ້ນມີຮ່າງກາຍພິການ, ເຂົາຕ້ອງບໍ່ເຂົ້າມາໃກ້ເພື່ອຖວາຍອາຫານແຫ່ງພຣະເຈົ້າຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ແຕ່ເຂົາສາມາດກິນອາຫານຂອງພຣະເຈົ້າຂອງເຂົາໄດ້, ບໍ່ວ່າຈະເປັນບາງສ່ວນຈາກຂອງທີ່ບໍລິສຸດທີ່ສຸດຫລືບາງສ່ວນຈາກຂອງທີ່ບໍລິສຸດ.
|
||
\v 23 ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ເຂົາຕ້ອງບໍ່ເຂົ້າໄປພາຍໃນຜ້າກັ້ງຫລືເຂົ້າມາໃກ້ແທ່ນບູຊາ, ເພາະເຂົາມີຮ່າງກາຍພິການ, ເພື່ອເຂົາຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ສະຖານບໍລິສຸດຂອງເຮົາເປັນມັນທິນ. ເພາະເຮົາຄືຢາເວ. ຜູ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາບໍລິສຸດ.'"
|
||
\v 24 ດັ່ງນັ້ນໂມເຊຈຶ່ງໄດ້ກ່າວຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ໃຫ້ແກ່ອາໂຣນ, ແກ່ລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງເຂົາ, ແລະແກ່ຊົນຊາດອິດສະລາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 22
|
||
\cl ບົດທີ 22
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງກ່າວແກ່ອາໂຣນແລະແກ່ລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງເຂົາ, ຈົ່ງບອກພວກເຂົາໃຫ້ຢູ່ຫ່າງຈາກສິ່ງບໍລິສຸດຂອງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ, ຊຶ່ງພວກເຂົາໄດ້ແຍກໄວ້ເພື່ອເຮົາພວກເຂົາຕ້ອງບໍ່ເຮັດໃຫ້ນາມຂອງເຮົາຖືກຢຽດຢາມ, ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
\v 3 ຈົ່ງບອກພວກເຂົາວ່າ, 'ຖ້າເຊື້ອສາຍຂອງພວກເຈົ້າຄົນໃດໃນຕະຫລອດຊົ່ວອາຍຸຂອງພວກເຈົ້າເຂົ້າໃກ້ສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດທີ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນໄດ້ແຍກໄວ້ແດ່ພຣະຢາເວ, ໃນຂະນະທີ່ເຂົາເປັນມົນທິນ ຄົນນັ້ນຈະຕ້ອງຖືກຕັດອອກຈາກຫນ້າເຮົາ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຫລືມີສິ່ງທີ່ຕິດເຊື້ອໄຫລອອກຈາກຮ່າງກາຍຂອງເຂົາຮັບປະທານເຄື່ອງບູຊາໃດໆ, ທີ່ຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວຈົນກວ່າເຂົາຈະບໍລິສຸດ, ຄົນໃດກໍ່ຕາມທີ່ແຕະຕ້ອງສິ່ງທີ່ເປັນມົນທິນໃດໆ, ໂດຍການແຕະຕ້ອງສົບ, ຫລືໂດຍແຕະຕ້ອງຊາຍໃດທີ່ຫລັ່ງນຳ້ກາມ.
|
||
\v 5 ຫລືຄົນໃດແຕະຕ້ອງສັດເລືອຄານທີ່ເຮັດໃຫ້ເຂົາເປັນມົນທິນ, ຫລືແຕະຕ້ອງຄົນໃດທີ່ເຮັດໃຫ້ເຂົາເປັນມົນທິນ, ບໍ່ວ່າເປັນມົນທິນແບບໃດກໍ່ຕາມ.
|
||
\v 6 ແລ້ວປະໂຣຫິດຜູ້ທີ່ແຕະຕ້ອງມົນທິນໃດໆ, ຈະເປັນມົນທິນໄປຈົນເຖິງເວລາຕອນແລງ. ເຂົາຕ້ອງບໍ່ກິນສິ່ງບໍລິສຸດໃດໆນອກຈາກເຂົາໄດ້ອາບນຳ້ແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເມື່ອດວງຕາເວັນຕົກແລ້ວ, ເຂົາຈຶ່ງຈະສະອາດ, ຫລັງຈາກດວງຕາເວັນຕົກເຂົາຈຶ່ງສາມາດກິນຂອງທີ່ບໍລິສຸດນັ້ນໄດ້ເພາະວ່າເປັນອາຫານຂອງເຂົາ.
|
||
\v 8 ເຂົາຕ້ອງບໍ່ກິນຫຍັງທີ່ພົບວ່າຕາຍໄປແລ້ວຫລືຖືກສັດປ່າຂ້າ, ຊຶ່ງຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເອງເປັນມົນທິນ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
\v 9 ປະໂຣຫິດທັງຫລາຍຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງສອນຂອງເຮົາ, ບໍ່ສະນັ້ນພວກເຂົາຈະມີຄວາມຜິດບາບແລະອາດຕາຍເພາະລົບລູ່ເຮົາ. ເຮົາຄືຢາເວຜູ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາບໍລິສຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ຫ້າມຄົນພາຍນອກຄອບຄົວຂອງປະໂຮຫິດ ລວມເຖິງແຂກທັງຫລາຍຂອງປະໂຣຫິດ ຫລືລູກຈ້າງຂອງເຂົາກິນສິ່ງໃດທີ່ເປັນຂອງບໍລິສຸດ.
|
||
\v 11 ແຕ່ຖ້າປະໂຣຫິດໄດ້ຊື້ທາດຄົນໃດດ້ວຍເງິນຂອງເຂົາເອງ, ທາດນັ້ນກໍ່ຮັບກິນຂອງທີ່ໄດ້ແຍກໄວ້ແດ່ພຣະຢາເວໄດ້, ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຂອງປະໂຣຫິດແລະທາດທັງຫລາຍກິນຂອງເຫລົ່ານັ້ນຮ່ວມກັບເຂົາໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຖ້າລູກຍິງຂອງປະໂຣຫິດໄດ້ແຕ່ງງານກັບຄົນທີ່ບໍ່ເປັນປະໂຣຫິດ, ນາງບໍ່ສາມາດກິນຂອງຖວາຍໃດໆທີ່ບໍລິສຸດໄດ້.
|
||
\v 13 ແຕ່ຖ້າລູກຍິງຂອງປຸໂຮຫິດເປັນຍິງຫມ້າຍ, ຫລືຢ່າຮ້າງ, ແລະຖ້ານາງບໍ່ມີລູກແລະຖ້ານາງໄດ້ກັບມາອາໃສຢູ່ບ້ານພໍ່ຂອງນາງເຫມືອນເມື່ອຕອນເປັນສາວ, ນາງສາມາດກິນອາຫານຂອງບິດາຂອງນາງໄດ້. ແຕ່ຫ້າມຄົນທີ່ບໍ່ຢູ່ໃນຄອບຄົວຂອງປະໂຣຫິດກິນອາຫານປະໂຣຫິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເຂົາຕ້ອງຊົດໃຊ້ຄືນໃຫ້ແກ່ປະໂຣຫິດ, ເຂົາຕ້ອງເພີ່ມໃຫ້ອີກຫນຶ່ງໃນຫ້າແລະມອບຄືນແກ່ປະໂຣຫິດ.
|
||
\v 15 ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນຕ້ອງບໍ່ລົບລູ່ກຽດສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດທີ່ໄດ້ຍົກຂຶ້ນແລະຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 16 ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຕ້ອງແບກຮັບຄວາມບາບທີ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາມີຄວາມຜິດແຫ່ງການກິນອາຫານທີ່ບໍລິສຸດ. ເພາະເຮົາຄືຢາເວຜູ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາບໍລິສຸດ.'"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພຣະຢາເວກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 18 "ຈົ່ງກ່າວແກ່ອາໂຣນແລະລູກຊາຍທັງຫລາຍຂອງເຂົາ, ແລະແກ່ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນທັງປວງຈົ່ງບອກພວກເຂົາວ່າ, 'ຄົນອິດສະຣາເອນຫລືຄົນຕ່າງຊາດຄົນໃດທີ່ອາໃສຢູ່ໃນອິດສະຣາເອນ, ເມື່ອພວກເຂົາຖວາຍເຄື່ອງບູຊາບໍ່ວ່າເປັນເຄື່ອງບູຊາເພື່ອປະຕິຍານຫລືບໍ່ວ່າເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໃຈສະຫມັກ, ຫລືບໍ່ວ່າເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາແດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 19 ຖ້າຈະໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ພໍໃຈ, ພວກເຂົາຕ້ອງຖວາຍສັດຕົວຜູ້ທີ່ປາສະຈາກຕຳນິ, ທີ່ເອົາມາຈາກຝູງງົວຝູງແກະຫລືຝູງແບ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ແຕ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຖວາຍສິ່ງໃດໆ, ທີ່ມີຕຳນິ. ເຮົາຈະບໍ່ພໍໃຈສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າຖວາຍ.
|
||
\v 21 ຄົນໃດຖວາຍເຄື່ອງສັນຕິບູຊາທີ່ເອົາມາຈາກຝູງໂຄຫລືຝູງແບ້ແກະແດ່ພຣະຢາເວເພື່ອແກ້ຄຳປະຕິຍານຫລືເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໃຈສະຫມັກເຄື່ອງບູຊານັ້ນຈະຕ້ອງບໍ່ມີຕຳຫນິຈຶ່ງຈະເປັນທີ່ພໍໃຈ, ສັດນັ້ນຕ້ອງບໍ່ພິການ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຖວາຍສັດໃດໆ, ທີ່ຕາບອດ, ພິການຫລືເປັນແຜທີ່ມີສິ່ງທີ່ໄຫລອອກ, ເປັນຂີ້ກາກ, ຫລືເປັນຫິດ ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຖວາຍສິ່ງເຫລົ່ານີ້ແດ່ພຣະຢາເວໃຫ້ເປັນເຄື່ອງເຜົາບູຊາດ້ວຍໄຟເທິງແທ່ນບູຊາ.
|
||
\v 23 ເຈົ້າສາມາດຖວາຍເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍສະຫມັກໃຈດ້ວຍງົວຫລືລູກແກະທີ່ພິການຫລືໂຕນ້ອຍໄດ້. ແຕ່ເຄື່ອງບູຊາແບບນັ້ນຈະບໍ່ເປັນທີ່ພໍໃຈຖ້າຖວາຍເພື່ອແກ້ຄຳປະຕິຍານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ຢ່າຖວາຍສັດໃດໆ ແດ່ພຣະຢາເວທີ່ມີລູກອັນທະຊຳ້, ຖືກທຸບ ຈີກຂາດ, ຫລືມີຮອຍຕັດ, ຢ່າເຮັດແບບນີ້ໃນແຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 25 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຖວາຍອາຫານຂອງພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າຈາກມືຂອງຄົນຕ່າງຊາດ, ສັດຕ່າງໆ, ເຫລົ່ານັ້ນມີຕຳຫນິແລະພິການ, ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມພໍໃຈ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ພຣະຢາເວກ່າວແກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 27 "ເມື່ອງົວຫລືແກະຫລືແບ້ອອກລູກມາ, ມັນຕ້ອງຢູ່ກັບແມ່ຂອງມັນເຈັດວັນດ ແລ້ວຕັ້ງແຕ່ວັນທີ່ແປດເປັນຕົ້ນໄປ, ມັນສາມາດເປັນເຄື່ອງບູຊາສຳຫລັບຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວດ້ວຍໄຟຊຶ່ງເປັນທີ່ພໍໃຈໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ຢ່າຂ້າແມ່ງົວຫລືແມ່ແກະພ້ອມກັບລູກຂອງມັນໃນມື້ດຽວກັນ.
|
||
\v 29 ເມື່ອພວກເຈົ້າຖວາຍເຄື່ອງບູຊາແຫ່ງການຂອບພຣະຄຸນແດ່ພຣະຢາເວ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ເປັນທີ່ພໍໃຈ.
|
||
\v 30 ເຄື່ອງບູຊານັ້ນຕ້ອງຖືກກິນໃນມື້ດຽວກັນທີ່ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຫລືອອາຫານໄວ້ຈົນເຖິງເຊົ້າ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ດັ່ງນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາກົດບັນຍັດຂອງເຮົາ ແລະເຮັດຕາມນັ້ນ. ເຮົາຄືຢາເວ.
|
||
\v 32 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ລົບລູ່ກຽດພຣະນາມອັນບໍລິສຸດຂອງເຮົາ. ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນຕ້ອງຍອມຮັບວ່າເຮົາບໍລິສຸດ. ເຮົາຄືຢາເວຜູ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າບໍລິສຸດ,
|
||
\v 33 ຜູ້ທີ່ໄດ້ນຳພວກເຈົ້າອອກມາຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບເພື່ອເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ: ເຮົາຄືຢາເວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 23
|
||
\cl ບົດທີ 23
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງກ່າວເເກ່ອິດສະຣາເອນ, ເເລະ ບອກເຂົາວ່າ, 'ຕໍ່ໄປນີ້ຄືເທດສະການລ້ຽງຕ່າງໆທີ່ຖືກກຳຫນົດໄວ້ເເດ່ພຣະຢາເວທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງປະກາດໃຫ້ເປັນການປະຊຸມບໍລິສຸດ; ເປັນເທດສະການລ້ຽງປະຈຳຂອງເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າເຮັດວຽກໃນທຸກມື້, ເເຕ່ວັນທີເຈັດເປັນວັນສະບາໂຕເເຫ່ງການຫຍຸດພັກຢ່າງສົມບູນດເປັນການປະຊຸມບໍລິສຸດ, ພວກເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງເຮັດວຽກເພາະເປັນວັນສະບາໂຕເເດ່ພຣະຢາເວໃນທຸກເເຫ່ງທີ່ເຈົ້າອາໄສຢູ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຕໍ່ໄປນີ້ເປັນເທດສະການລ້ຽງທີ່ກຳນົດໄວ້ຂອງພຣະຢາເວ. ເປັນການປະຊຸມທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງປະກາດໃຫ້ຮູ້ເມື່ອເຖິງເວລາເທີ່ກຳນົດໄວ້.
|
||
\v 5 ໃນຕອນເເລງຂອງວັນທີສິບສີ່, ເດືອນທີຫນຶ່ງ, ເປັນປັດສະກາຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
\v 6 ໃນວັນທີສິບຫ້າຂອງເດືອນດຽວກັນເປັນເທດສະການກິນຂະຫນົມປັງບໍ່ມີເຊື້ອເເປ້ງເປັນເວລາເຈັດວັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ໃນມື້ທຳອິດພວກເຈົ້າຕ້ອງຈັດໃຫ້ມີການຊຸມນຸມພ້ອມກັນພວກເຈົ້າຈະບໍ່ເຮັດວຽກປະຈຳຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 8 ພວກເຈົ້າຈະຖວາຍເຄື່ອງບູຊາອາຫານເເດ່ພຣະຢາເວເປັນເວລາເຈັດວັນ, ໃນວັນທີເຈັດເປັນການປະຊຸມທີ່ຈັດໄວ້ເເດ່ພຣະຢາເວ. ເເລະໃນວັນນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດວຽກປະຈຳ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ພຣະຢາເວໄດ້ຕັດກັບໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 10 "ຈົ່ງກ່າວກັບຄົນອິດສະຣາເອນ ເເລະ ບອກພວກເຂົາວ່າ, 'ເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າມາໃນເເຜ່ນດິນຊຶ່ງເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເເກ່ພວກເຈົ້າ, ເເລະເມື່ອພວກເຈົ້າເກັບກ່ຽວຈາກເເຜ່ນດິນນັ້ນ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາຜົນທຳອິດຫນຶ່ງມັດໄປໃຫ້ປະໂຣຫິດ.
|
||
\v 11 ເເລະປະໂຣຫິດຈະເອົາມັດເຂົ້ານັ້ນຂຶ້ນຕໍ່ພະພັກພຣະຢາເວເມື່ອພວກເຈົ້າຈະເປັນທີ່ພໍພະໄທ. ໃນມື້ຕໍ່ໄປຈາກວັນສະບາໂຕເປັນວັນທີ່ປະໂຣຫິດຈະຍົກເຄື່ອງບູຊາຂຶ້ນເເລະຖວາຍໃຫ້ເເກ່ເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ໃນມື້ທີ່ພວກເຈົ້າມັດເຂົ້າຊູຟອ່ນເຂົ້ານັ້ນຂຶ້ນ, ເເລະຖວາຍເເກ່ເຮົາ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍລູກເເກະໂຕຫນຶ່ງອາຍຸຫນຶ່ງປີທີ່ປາສະຈາກການຕຳຫນິໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 13 ເຄື່ອງຖວາຍບູຊາຕ້ອງເປັນເເປ້ງຢ່າງດີນຳ້ມັນຫມາກກອກເທດສອງກິໂລກຣາມ ເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວ. ເພື່ອໃຫ້ເກີດກິນຫອມພ້ອມກັບເຫລົ້າອງຸ່ນຫນຶ່ງລີດເຊັ່ນດຽວກັນເປັນເຄື່ອງບູຊາດື່ມຖວາຍ.
|
||
\v 14 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ກິນຂະຫນົມປັງ, ເຂົ້າຂົ້ວຫລືເຂົ້າດິບຈົນກວ່າຈະເຖິງວັນດຽວກັນທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຖວາຍເຄື່ອງບູຊານີ້ເເດ່ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ, ນີ້ເປັນກົດເກນຖາວອນຂອງເຈົ້າໃນທຸກເເຫ່ງທີ່ເຈົ້າອາໄສຢູ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ເລີ່ມຕົ້ນຈາກວັນຖັດຈາກວັນສະບາໂຕຊຶ່ງເປັນວັນທີ່ພວກເຈົ້ານຳຟອນເຂົ້າເເຫ່ງເຄື່ອງບູຊາມາໂບກຖວາຍ, ຈົ່ງນັບໃຫ້ຄົບເຈັດອາທິດ.
|
||
\v 16 ພວກເຈົ້າຕ້ອງນັບໄປເຖິງຫ້າສິບວັນ, ຊຶ່ງຈະເປັນວັນຖັດຈາກສະບາໂຕທີ່ເຈັດ, ເເລ້ວພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍເມັດໃຫມ່ເເດ່ພຣະຢາເວເປັນເຄື່ອງຖວາຍບູຊາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພວກເຈົ້າຕ້ອງນຳຂະຫນົມປັງສອງກ້ອນເຮັດຈາກເເປ້ງສອງກິໂລກຣາມຈາກທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງພວກເຈົ້າຂະຫນົມປັງຕ້ອງເຮັດຈາກເເປ້ງຢ່າງດີຕີໃສ່ເຊື້ອເເປ້ງເເລະອົບ, ນັ້ນຈະເປັນເຄື່ອງບູຊາຍໍຖວາຍເເຫ່ງຜົນທຳອິດເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 18 ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍພ້ອມກັບຂະຫນົມປັງນັ້ນຄື ລູກເເກະເຈັດໂຕທີ່ມີອາຍຸຫນຶ່ງປີ ເເລະປາສະຈາກຕຳຫນິ, ງົວຫນຸ່ມຫນຶ່ງໂຕ, ເເກະຜູ້ສອງໂຕມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວພ້ອມກັບເຄື່ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ, ເເລະເປັນເຄື່ອງບູຊາຂອງພວກເຂົາ, ເປັນເຄື່ອງຖວາຍດ້ວຍໄຟເເລະເກີດເປັນກິນຫອມເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍແບ້ໂຕຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາລົບລ້າງບາບ ແລະລູກແກະໂຕຜູ້ອາຍຸຫນຶ່ງປີສອງໂຕເພື່ອຖວາຍເປັນເຄື່ອງບູຊາ.
|
||
\v 20 ປະໂຣຫິດຕ້ອງຍໍເຄື່ອງບູຊາຖວາຍພ້ອມກັບຂະຫນົມປັງຊຶ່ງເປັນຜົນທຳອິດຕໍ່ພະພັກພຣະຢາເວ. ເເລະຖວາຍເຄື່ອງບູຊາເຫລົ່ານັ້ນພ້ອມກັບລູກເເກະສອງໂຕເເດ່ພຣະອົງເຄື່ອງບູຊາເຫລົ່ານັ້ນຈະເປັນຂອງຖວາຍບໍລິສຸດເເດ່ພຣະຢາເວສຳຫລັບປະໂຣຫິດ.
|
||
\v 21 ໃນວັນດຽວກັນພວກເຈົ້າຕ້ອງປະກາດໃຫ້ມີປະຊຸມບໍລິສຸດ, ເເລະພວກເຈົ້າບໍ່ເຮັດງານປະຈຳ, ນີ້ເປັນກົດເກນຖາວອນຕະຫລອດໄປຂອງເຈົ້າໃນທຸກເເຫ່ງທີ່ພວກເຈົ້າອາໄສຢູ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ເມື່ອພວກເຈົ້າເກັບກ່ຽວພືດຜົນຈາກເເຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຕ້ອງເກັບກ່ຽວຕາມມຸມຂອງທົ່ງນາຈົນຫມົດ, ເເລະ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເກັບເມັດທີ່ຕົກ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖິ້ມໄວ້ສຳຫລັບຄົນຍາກຈົນ ເເລະ ສຳລັບຄົນຕ່າງດ້າວ, ເຮົາຄືຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ."'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ພຣະຢາເວກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 24 "ຈົ່ງກ່າວເເກ່ຄົນອິດສະຣາເອນວ່າ, 'ໃນວັນທີຫນຶ່ງຂອງເດືອນທີເຈັດຈະເປັນມື້ພັກຢ່າງຈິງຈັງສຳຫລັບພວກເຈົ້າ, ເປັນສັນຍານດ້ວຍການເປົ່າເເກ ເເລະເປັນການປະຊຸມບໍລິສຸດ.
|
||
\v 25 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດວຽກປະຈຳຂອງພວກເຈົ້າ ເເລະ ຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວ."'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 27 "ໃນວັນທີສິບຂອງເດືອນທີເຈັດນີ້ເປັນວັນລົບລ້າງມົນທິນ, ເປັນການປະຊຸມບໍລິສຸດ, ເເລະ ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖ່ອມໂຕລົງ, ເເລະ ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດວຽກໃນວັນນັ້ນເພາະເປັນວັນລົບມົນທິນທີ່ຈະລົບມົນທິນຂອງໂຕພວກເຈົ້າເອງ, ສະເພາະພຣະພັກພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 29 ໃນວັນນັ້ນ ຖ້າຜູ້ໃດບໍ່ຖ່ອມໂຕເອງລົງຈະຕ້ອງຖືກຕັດອອຈາກຊົນຊາດຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ຖ້າຜູ້ໃດເຮັດວຽກງານໃດ ໃນວັນນັ້ນ, ເຮົາພຣະຢາເວຈະທຳລາຍຜູ້ນັ້ນໄປເສຍຈາກທ່າມກາງປະຊາຊົນຂອງເຂົາ.
|
||
\v 31 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດວຽກງານໃດໆ ໃນວັນນັ້ນ, ນີ້ຈະເປັນກົດເກນຖາວອນຕະຫລອດຊົ່ວເຊື້ອສາຍຂອງເຈົ້າໃນທຸກເເຫ່ງທີ່ພວກເຈົ້າອາໄສຢູ່.
|
||
\v 32 ວັນນີ້ຕ້ອງເປັນວັນສະບາໂຕເເຫ່ງການຫຍຸດພັກຢ່າງຈິງຈັງສຳລັບພວກເຈົ້າ, ເເລະ ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖ່ອມໂຕລົງເລີມຕັ້ງເເຕ່ເວລາຕອນເເລງທີເກົ້າຂອງເດືອນນັ້ນ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖືຮັກສາວັນສະບາໂຕຂອງພວກເຈົ້າຈາກເວລາຕອນເເລງເຖິງຕອນຄຳ່ມືດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33 ພຣະຢາເວໄດ້ຕັດເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 34 "ຈົ່ງກ່າວເເກ່ຄົນອິດສະຣາເອນວ່າ, 'ໃນວັນທີສິບຫ້າຂອງເດືອນທີເຈັດຈະເປັນວັນເທດສະການຖ້າຢູ່ໄຟຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວຈະຖືຢູ່ເຈັດວັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 35 ໃນມື້ທຳອິດມີການປະຊຸມບໍລິສຸດພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍເຮັດວຽກປະຈຳ.
|
||
\v 36 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວເປັນເວລາເຈັດວັນ, ໃນວັນທີເເປດຈະຕ້ອງມີການປະຊຸມບໍລິສຸດ ເເລະພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວ. ນີ້ເປັນການປະຊຸມຕາມພິທີ, ເເລະ ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດວຽກງານໃດໆ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 37 ຕໍ່ໄປນີ້ເປັນເທດສະການລ້ຽງຕາມກຳນົດເເດ່ພຣະຢາເວ, ຊຶ່ງພວກເຈົ້າຕ້ອງປະກາດເປັນປະຊຸມບໍລິສຸດເພື່ອຖວາຍເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟເເດ່ພຣະຢາເວ, ຄືເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ເເລະເຄື່ອງຖວາຍບູຊາເຄື່ອງສັດບູຊາ. ໃຫ້ຖວາຍເເຕ່ລະຢ່າງຕາມທີ່ກຳນົດໄວ້ໃນເເຕ່ລະວັນ.
|
||
\v 38 ເທດສະການລ້ຽງເຫລົ່ານີ້ຈະເພີ່ມເຕີມເຂົ້າໄປນອກເຫນືອຈາກວັນສະບາໂຕຂອງພຣະຢາເວ ເເລະ ຖວາຍຂອງພວກເຈົ້າ, ການປະຕິຍານຕົນທັງຫມົດຂອງພວກເຈົ້າ ເເລະ ເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໃຈສະຫມັກຂອງພວກເຂົາທີ່ພວກເຈົ້າຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 39 ໃນເລື່ອງກ່ຽວກັບເທດສະການຖ້າຢູ່ໄຟ, ໃນວັນທີສິບຫ້າຂອງເດືອນທີເຈັດ, ເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ຮວບຮວມພືດທີ່ໄດ້ມາຈາກເເຜ່ນດິນນັ້ນເເລ້ວພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັກສາເທດສະການລ້ຽງນີ້ເເດ່ພຣະຢາເວ, ສຳລັບເຈັດວັນ. ໃນມື້ທຳອິດຈະເປັນມື້ພັກ, ເເລະ ໃນວັນທີ່ເເປດກໍຈະເປັນມື້ພັກດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 40 ໃນມື້ທຳອິດພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາຜົນທີ່ດີທີ່ສຸດຈາກຕົ້ນມາ, ໃບຕານກ້ານພ້າວກັບຫງ່າໄມ້ທີ່ມີໃບດົກ, ເເລະພວກເຈົາຈະຊື່ນຊົມຍິນດີຕໍ່ພະພັກພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າເປັນເວລາເຈັດວັນ.
|
||
\v 41 ພວກເຈົ້າຕ້ອງສະຫລອງເທດສະການລ້ຽງນີ້ເປັນເວລາເຈັດວັນໃນເເຕ່ລະປີ, ນີ້ຈະເປັນກົດເກນຖາວອນຕະຫລອດຊົວຊົນຊາດເເລະພົງພັນຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງສະຫລອງເທດສະການລ້ຽງນີ້ໃນເດືອນທີເຈັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 42 ພວກເຈົ້າຕ້ອງອາໄສຢູ່ກອງໄຟນ້ອຍໆເປັນເວລາເຈັດວັນ, ຊາວອິດສະຣາເອນໂດຍກຳເນີດທຸກຄົນຕ້ອງຢູ່ໃນໄຟນ້ອຍໆ, ເປັນເວລາເຈັດວັນ.
|
||
\v 43 ເພື່ອເຊື້ອສາຍຂອງພວກເຈົ້າລຸ້ນຕໍ່ລຸ້ນຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າ, ເຮົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄົນອິດສະຣາເອນອາໄສຢູ່ໃນໄຟພັກເເບບນັ້ນຢ່າງໃດເມື່ອເຮົາໄດ້ນຳພວກເຂົາອອກຈາກເເຜ່ນດິນເອຢິບ, ເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ."'
|
||
\v 44 ດັ່ງນັ້ນເເລະໂມເຊຈຶ່ງໄດ້ປະກາດໃຫ້ຄົນອິດສະຣາເອນຮູ້ເຖິງເທດສະການລ້ຽງທີ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້ເພື່ອພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 24
|
||
\cl ບົດທີ 24
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງສັ່ງໃຫ້ຄົນອິດສະຣາເອນນຳນ້ຳມັນບໍລິສຸດທີ່ໄດ້ຄັ້ນຈາກຜົນຂອງຫມາກກອກເທດມາໃຫ້ເເກ່ເຈົ້າເພື່ອໃຊ້ຕື່ມຕະກຽງ, ເພື່ອໃຫ້ມີເເສງສະຫວ່າງລຸກຢູ່ສະເຫມີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ພາຍນອກຫນ້າຫີບເເຫ່ງພັນທະສັນຍາທີ່ຢູ່ໃນເຕັນນັດພົບ, ອາໂຣນຕ້ອງຄອຍດູເເລໃຫ້ຕະກຽງນີ້ມີໄຟລຸກຢູ່ສະເຫມີຕໍ່ພະພັກພຣະຢາເວ, ຕັ້ງເເຕ່ຕອນເເລງຈົນຮອດເຊົ້າ, ນີ້ເປັນກົດເກນຖາວອນຕະຫລອດຊົ່ວຊົນຊາດພົງພັນຂອງເຈົ້າ.
|
||
\v 4 ມະຫາປະໂຣຫິດຕ້ອງຄອຍຮັກສາຕະກຽງ, ທີ່ຢູ່ເທິງຄັນຕະກຽງທອງຄຳບໍລິສຸດທີ່ມີໄຟລຸກຢູ່ສະເຫມີຕໍ່ພະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເຈົ້າຕ້ອງເອົາເເປ້ງຢ່າງດີທີ່ອົບເເລ້ວມາສິບສອງກ້ອນ, ເເຕ່ລະກ້ອນຕ້ອງເຮັດຈາກເເປ້ງ.
|
||
\v 6 ເເລ້ວເຈົ້າຕ້ອງວາງລຽງເປັນສອງເເຖວ, ເເຖວລະຫົກກ້ອນເທິງໂຕະທອງຄຳບໍລິສຸດທີ່ຕໍ່ພະພັກພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເຈົ້າຕ້ອງໂຮຍເຄື່ອງຫອມບໍລິສຸດລະຫວ່າງເເຕ່ລະເເຖວຂອງຂະຫນົມປັງເຫລົ່ານັ້ນເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເປັນສ່ວນທີ່ເເທ່ນ, ເຄື່ອງຫອມນີ້ຈະຖືກເຜົາເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 8 ທຸກມື້ສະບາໂຕ ມະຫາປະໂຣຫິດຕ້ອງວາງຂະຫນົມປັງຫນ້າພະພັກພຣະຢາເວສະເຫມີໃນນາມຂອງຄົນອິດສະຣາເອນ, ເປັນເຄື່ອງຫມາຍເເຫ່ງພັນທະສັນຍານິລັນ.
|
||
\v 9 ເຄື່ອງຖວາຍນີ້ຈະຕົກເປັນຂອງອາໂຣນ, ເເລະບັນດາລູກຊາຍຂອງເຂົາ, ເເລະພວກເຂົາຈະກິນເຄື່ອງບູຊານັ້ນໃນສະຖານທີ່ບໍລິສຸດ, ເພາະນີ້ເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຈາກການຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວທີ່ຖວາຍດ້ວຍໄຟ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ບັດນີ້ ເກີດມີເລື່ອງວ່າລູກຊາຍຂອງຜູ້ຍິງອິດສະຣາເອນຄົນຫນຶ່ງ, ຊຶ່ງບິດາຂອງເຂົາເປັນຄົນເອຢິບ, ໄດ້ໄປໃນຖ່າມກາງຄົນອິດສະຣາເອນ, ລູກຊາຍຄົນນີ້ເປັນລູກຂອງຜູ້ຍິງອິດສະຣາເອນໄດ້ຜິດກັບຊາຍອິດສະຣາເອນຄົນຫນຶ່ງໃນຄ້າຍ.
|
||
\v 11 ລູກຊາຍຂອງຍິງຄົນອິດສະຣາເອນນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ຫມິ່ນປະຫມາດພຣະນາມຂອງພຣະຢາເວ. ເເລະໄດ້ເເຊ່ງດ່າພຣະເຈົ້າ, ດັ່ງນັ້ນປະຊາຊົນຈຶ່ງໄດ້ພາເຂົາມາຫາໂມເຊ ເເມ່ຂອງເຂົາຊື່ ເຊໂລມິດ, ລູກຜູ້ຍິງຂອງດິບຣີທີ່ມາຈາກເຜົ່າດານ.
|
||
\v 12 ພວກເຂົາໄດ້ຝັງຄົນນັ້ນໄວ້ຈົນກວ່າພຣະຢາເວຈະຊົງເເຈ້ງປະສົງຂອງພຣະອົງເອງຕໍ່ພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ເເລ້ວພຣະຢາເວໄດ້ຕັດສັ່ງເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 14 "ຈົ່ງເອົາຊາຍຄົນນັ້ນທີ່ໄດ້ເເຊ່ງດ່າພຣະເຈົ້າອອກໄປພາຍນອກຄ້າຍ, ທຸກຄົນທີ່ໄດ້ຍິນຄຳດ່າຂອງເຂົາຕ້ອງວາງມືເທິງຫົວຜູ້ນັ້ນ, ຫລັງຈາກນັ້ນທີ່ຊຸມນຸມທັງຫມົດຈະຕ້ອງເອົາຫີນດຶກໃສ່ເຂົາໃຫ້ຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ເຈົ້າຕ້ອງອະທິບາຍໃຫ້ເເກ່ຄົນອິດສະຣາເອນວ່າ, "ຜູ້ໃດເເຊ່ງດ່າພຣະເຈົ້າຂອງເຂົາຕ້ອງເເບກຮັບຄວາມຜິດຂອງຕົນ.
|
||
\v 16 ໃຜທີ່ຫມິ່ນປະຫມາດພຣະຢາເວຕ້ອງໄດ້ຮັບໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງເເນ່ນອນ. ທີ່ຊຸມນຸມທັງຫມົດຕ້ອງເອົາຫີນດຶກໃສ່ເຂົາໃຫ້ຕາຍ, ບໍ່ວ່າຄົນນັ້ນເປັນຄົນຕ່າງຊາດຫລືເປັນຄົນອິດສະຣາເອນໂດຍກຳເນີດ, ຖ້າຜູ້ໃດຫມິ່ນປະຫມາດພຣະນາມພຣະຢາເວ, ເຂົາຕ້ອງໄດ້ຮັບໂທດເຖິງຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຖ້າໃຜຕີອີກຄົນຈົນຕາຍ, ເຂົາຕ້ອງຮັບໂທດເຖິງຕາຍຢ່າງເເນ່ນອນ.
|
||
\v 18 ຖ້າໃຜຕີສັດຂອງຄົນອື່ນຈົນຕາຍ, ເຂົາຕ້ອງຈ່າຍຊົດເຊີຍ ຊີວິດຕໍ່ຊີວິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ຖ້າຜູ້ໃດຕີເພື່ອນບ້ານຂອງເຂົາ ເຂົາຕ້ອງຖືກເຮັດເຊັ່ນດຽວກັນກັບທີ່ເຂົາໄດ້ເຮັດຕໍ່ເພື່ອນບ້ານຂອງເຂົາ:
|
||
\v 20 ກະດູກຫັກຕໍ່ກະດູກຫັກຕາຕໍ່ຕາ, ແຂ້ວຕໍ່ແຂ້ວ, ເຂົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄົນອີກຜູ້ຫນຶ່ງເຈັບຢ່າງໃດ, ເຂົາຕ້ອງຖືກເຮັດເເບບດຽວກັນ.
|
||
\v 21 ຜູ້ໃດຂ້າສັດອີກໂຕຫນຶ່ງຕ້ອງຈ່າຍຄ່າຊົດໃຊ້, ຜູ້ໃດຂ້າຄົນຕ້ອງຮັບໂທດເຖິງຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ເຈົ້າຕ້ອງມີກົດຫມາຍຢ່າງດຽວກັນທັ້ງກັບຄົນຕ່າງຊາດ ເເລະຄົນອິດສະຣາເອນໂດຍກຳນົດດ້ວຍ, ເພາະເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ."'
|
||
\v 23 ດັ່ງນັ້ນໂມເຊຈຶ່ງໄດ້ບອກເເກ່ຄົນອິດສະຣາເອນ ເເລະປະຊາຊົນໄດ້ພາຊາຍຄົນນັ້ນທີ່ໄດ້ເເຊ່ງດ່າພຣະຢາເວອອກໄປພາຍນອກຄ້າຍ. ພວກເຂົາຕ້ອງໄດ້ເອົາກ້ອນຫີນດຶກໃສ່ເຂົາໃຫ້ຕາຍ. ຄົນອິດສະຣາເອນໄດ້ເຮັດຕາມພຣະບັນຊາຂອງພຣະຢາເວທີ່ມີມາຍັງໂມເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 25
|
||
\cl ບົດທີ 25
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເເກ່ໂມເຊເທິງພູເຂົາຊີນາຍວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງກ່າວເເກ່ຄົນອິດສະຣາເອນເເລະບອກພວກເຂົາວ່າ, 'ເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າສູ່ເເຜ່ນດິນທີ່ ເຮົາປະທານໃຫ້ເເກ່ພວກເຈົ້າ, ເເຜ່ນດິນນັ້ນຕ້ອງຮັກສາວັນສະບາໂຕເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຫວ່ານໃນທົ່ງນາຂອງພວກເຈົ້າໃນຫົກປີ, ເເລະໃນຫົກປີນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງຕັດເເຕ່ງສວນອງຸ່ນຂອງພວກເຈົ້າເເລະຮວບຮວມຜົນຜະລິດ.
|
||
\v 4 ເເຕ່ໃນປີທີເຈັດ ຕ້ອງຖືເປັນປີສະບາໂຕເເຫ່ງການຢຸດພັກຂອງເເຜ່ນດິນຢ່າງຈິງຈັງ ເປັນສະບາໂຕເເດ່ພຣະຢາເວ ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຫວ່ານໃນທົ່ງນາຂອງພວກເຈົ້າຫລືຕັດເເຕ່ງສວນອະງຸ່ນຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດການເກັບກ່ຽວສິ່ງໃດທີ່ເຕີບໂຕຂຶ້ນເອງ ເເລະພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍເຮັດການເກັບກ່ຽວອະຫງຸ່ນໃດໆ, ທີ່ເຕີບໃຫຍ່ ນີ້ຈະເປັນປີເເຫ່ງການຫຍຸດພັກຂອງເເຜ່ນດິນຢ່າງຈິງຈັງ.
|
||
\v 6 ສິ່ງໃດທີ່ເຕີບໂຕເທິງເເຜ່ນດິນທີ່ບໍ່ໄດ້ເພາະປູກໃນຊ່ວງປີສະບາໂຕຈະເປັນອາຫານເເກ່ພວກເຈົ້າ ທັງພວກເຈົ້າ ເເລະທາດຊາຍຍິງຂອງພວກເຈົ້າ ລູກຈ້າງຂອງພວກເຈົ້າ, ເເລະຄົນຕ່າງດ້າວທີ່ອາໄສຢູ່ຖ່າມກາງພວກເຈົ້າຈະໄດ້ເກັບອາຫານ.
|
||
\v 7 ທັງຝູງສັດຂອງພວກເຈົ້າ, ເເລະສັດປ່າຈະໄດ້ກິນສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນເອງເທິງເເຜ່ນດິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ພວກເຈົ້າຕ້ອງນັບປີສະບາໂຕເຈັດປີເຈັດຄັ້ງ, ນັ້ນຄືນັບເຈັດຄູນເຈັດປີ, ນັ້ນຈະເປັນເຈັດປີສະບາໂຕ, ລວມທັງຫມົດສີ່ສິບເກົ້າປີ.
|
||
\v 9 ເເລ້ວພວກເຈົ້າຕ້ອງເປົ່າເຂົາສັດໃຫ້ດັງທົ່ວທຸກຫົນເເຫ່ງໃນວັນທີສິບສອງເດືອນທີເຈັດ, ໃນວັນເເຫ່ງການລົບລ້າງມົນທິນນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງເປົ່າເຂົາສັດໃຫ້ທົ່ວທັງເເຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຕັ້ງປີທີຫ້າສິບໄວ້ເເດ່ພຣະຢາເວ, ເເລະປະກາດອິດສະລະພາບທົ່ວທັງເເຜ່ນດິນເເກ່ທຸກຄົນທີ່ອາໄສຢູ່ໃນນັ້ນ. ນັ້ນຈະເປັນການສະເຫລີມສະຫລອງສຳຫລັບພວກເຈົ້າທີ່ດິນ, ເເລະບັນດາທາດຕ້ອງກັບຄືນສູ່ຄອບຄອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ປີທີຫ້າສິບເປັນປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງສຳຫລັບພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຫວ່ານຫລືເຮັດການເກັບກ່ຽວ, ຈົ່ງກິນທຸກສິ່ງທີ່ເຕີບໂຕຂຶ້ນເອງ, ເເລະເກັບຜົນອະຫງຸ່ນນັ້ນ.
|
||
\v 12 ເພາະວ່ານີ້ເປັນປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງທີ່ບໍລິສຸດສຳຫລັບພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງກິນພືດທີ່ເຕີບໂຕຂຶ້ນເອງຕາມທົ່ງນາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ພວກເຈົ້າຕ້ອງສົ່ງທຸກຄົນໃຫ້ກັບຄືນໄປຍັງທີ່ດິນຂອງພວກເຂົາເອງໃນປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງນີ້.
|
||
\v 14 ຖ້າພວກເຈົ້າຂາຍທີ່ດິນໃຫ້ເເກ່ເພື່ອນບ້ານຂອງເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ໂກງຫລືເຮັດຜິດຕໍ່ກັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຖ້າພວກເຈົ້າຊື້ທີ່ດິນຈາກເພື່ອນບ້ານຂອງເຈົ້າ, ໃຫ້ພິຈາລະນາຈຳນວນປີ. ເເລະພືດຜົນທີ່ສາມາດເກັບກ່ຽວໄດ້ ໄປຈົນເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງໃນຄັ້ງຕໍ່ໄປ, ເພື່ອນບ້ານຂອງພວກເຈົ້າທີ່ຂາຍທີ່ດິນກໍຕ້ອງພິຈາລະນາເຖິງເລື່ອງນັ້ນດ້ວຍເຊັ່ນກັນ.
|
||
\v 16 ຖ້າຈຳນວນປີທີ່ເຫລືອກ່ອນຈະເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງຄົບຮອບໃນຄັ້ງຕໍ່ໄປເຫລືອນ້ອຍ, ລາຄາທີ່ດິນກໍ່ນ້ອຍລົງ ເພາະຈຳນວນຄັ້ງທີ່ເຈົ້າຂອງໃຫມ່ຈະເຮັດໃຫ້ຜົນເກັບກ່ຽວຈາກຜົນຜະລິດຈາກເເຜ່ນດິນຈະຂຶ້ນຢູ່ກັບຈຳນວນປີທີ່ເຫລືອກ່ອນທີ່ຈະເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງຄັ້ງຕໍ່ໄປ.
|
||
\v 17 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ໂກງກັນຫລືເຮັດຜິດຕໍ່ກັນ, ເເຕ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍກຽດເເດ່ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ, ເພາະເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ເພາະສະນັ້ນພວກເຈົ້າຕ້ອງເຊື່ອຟັງ, ເຮັດຕາມກົດເກນຂອງເຮົາ, ຈົ່ງຮັກສາກົດຫມາຍຂອບເຮົາ, ເເລະເຮັດຕາມ ເເລ້ວພວກເຈົ້າຈະອາໄສຢູ່ໃນແຜ່ນດິນຢ່າງປອດໄພ.
|
||
\v 19 ແຜ່ນດິນຈະເກີດຜົນແລະພວກເຈົ້າຈະກິນອາຫານຈົນອີ່ມ, ເເລະອາໄສຢູ່ຢ່າງປອດໄພ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ພວດເຈົ້າອາດເວົ້າວ່າ, "ເເລ້ວພວກເຮົາຈະກິນອາຫານຫຍັງໃນປີທີເຈັດລະ? ເບິ່ງເເມ, ເຮົາບໍ່ສາມາດຫວ່ານຫລືລວມພືດຜົນຂອງເຮົາໄດ້."
|
||
\v 21 ເຮົາຈະບັນຊາພອນຂອງເຮົາມາເຫນືອພວກເຈົ້າໃນປີທີຫົກ ເເລະນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ເກັບກ່ຽວໄດ້ສຳລັບສາມປີ.
|
||
\v 22 ພວກເຈົ້າຈະຫວ່ານໃນປີທີເເປດ, ເເລະຍັງຈະໄດ້ກິນຜົນຜະລິດຫລາຍປີກ່ອນຫນ້ານັ້ນຈາກຍສາງຈົນກວ່າຈະເຖິງການເກັບກ່ຽວໃນປີທີເກົ້າ, ພວກເຈົ້າຍັງຈະສາມາດກິນອາຫານຈາກທີ່ເກັບສະສົມໄວ້ໃນຫລາຍປີກ່ອນຫນ້ານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ທີ່ດິນຕ້ອງບໍ່ຖືກຂາຍໃຫ້ເເກ່ເຈົ້າຂອງໃຫມ່ຢ່າງຖາວອນ, ເພາະເເຜ່ນດິນເປັນຂອງເຮົາດ ພວກເຈົ້າທັງປວງຕ່າງເປັນຄົນຕ່າງດ້າວ ເເລະອາໃສຢູ່ຊົ່ວຄາວໃນເເຜ່ນດິນຂອງເຮົາ.
|
||
\v 24 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ມີສິດເເຫ່ງການໄຖ່ຖອນສຳລັບທີ່ດິນທັງຫມົດທີ່ພວກເຈົ້າຖືຄອງຢູ່, ພວກເຈົ້າຕ້ອງຍອມໃຫ້ຄອບຄົວຈາກເຂົາໄດ້ຊື້ທີ່ດິນຄືນ.
|
||
\v 25 ຖ້າພີ່ນ້ອງຄົນອິດສະຣາເອນຂອງເຈົ້າທຸກຍາກລົງ, ເພາະເຫດນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ຂາຍທີ່ດິນບາງສ່ວນໃຫ້ເຂົາ, ຫລັງຈາກນັ້ນພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດຂອງເຂົາສາມາດຊື້ທີ່ດິນທີ່ເຂົາໄດ້ຂາຍໃຫ້ເເກ່ເຈົ້າຄືນກັບໄປໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ຖ້າຊາຍຄົນນັ້ນບໍ່ມີຍາດມາໄຖ່ຖອນທີ່ດິນຂອງເຂົາ, ເເຕ່ເຂົາລຳ້ລວຍຂຶ້ນ ເເລະມີຄວາມສາມາດໄຖ່ຖອນຄືນໄດ້.
|
||
\v 27 ກໍ່ໃຫ້ເຂົາຄຳນວນຍ້ອນໄປເຖິງປີທີ່ພວກເຂົາຖືກຂາຍໄປ, ເເລະຈ່າຍຄືນໃຫ້ຄົນທີ່ຊື້ໄປນັ້ນ ເເລ້ວເຂົາຈຶ່ງສາມາດກັບໄປທີ່ດິນຂອງເຂົາໄດ້.
|
||
\v 28 ເເຕ່ຖ້າເຂົາບໍ່ສາມາດໄຖ່ຖອນທີ່ດິນກັບມາໄດ້, ທີ່ດິນຂອງເຂົາທີ່ຂາຍໄປນັ້ນກໍຍັງເປັນຂອງຄົນທີ່ຊື້ໄປຈົນກວ່າຈະເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ, ເມື່ອເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ, ທີ່ດິນທີ່ຈະຖືກຄືນໄປໃຫ້ເເກ່ຄົນທີ່ຂາຍໄປ, ເເລະເຈົ້າຂອງເດີມກໍຈະກັບໄປຢູ່ທີ່ດິນຂອງຕົນເອງໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ຖ້າຊາຍຄົນໃດຂາຍເຮືອນທີ່ມີກຳເເພງ, ເຂົາກໍ່ສາມາດຊື້ຄືນໄດ້ພາຍໃນຫນຶ່ງປີຫລັງຈາກທີ່ໄດ້ຂາຍເຮືອນໄປເເລ້ວເຂົາມີສິດໄຖ່ຖອນໄດ້ຕະຫລອດຫນຶ່ງປີ.
|
||
\v 30 ຖ້າເຮືອນນັ້ນບໍ່ຖືກໄຖ່ຖອນພາຍໃນຫນຶ່ງປີ ເຮືອນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງທີ່ມີກຳເເພງນັ້ນກໍຈະເປັນຊັບສິນຂອງຊາຍຜູ້ນັ້ນໄດ້ຊື້ບ້ານນັ້ນໄປຕະຫລອດຊົ່ວຊົນຊາດຂອງເຂົາ, ເຮືອນຫລັງນັ້ນຈະບໍ່ຕ້ອງຄືນໃນປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ເເຕ່ບັນດາເຮືອນຕາມຫມູ່ບ້ານທີ່ບໍ່ມີກຳເເພງລ້ອມຮອບຈະຖືວ່າເປັນເຫມືອນທີ່ດິນທົ່ງນາ, ເປັນດິນທີ່ສາມາດໄຖ່ຖອນໄດ້, ເເລະທີ່ດິນນັ້ນຈະຖືກສົ່ງຄືນໃນປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ.
|
||
\v 32 ເເຕ່ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ບັນດາເຮືອນຂອງຄົນທີ່ເປັນຄົນເລວີທີ່ຢູ່ເມືອງຕ່າງໆ ຂອງພວກເຂົາສາມາດໄຖ່ຖອນໄດ້ທຸກເວລາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33 ຖ້າຄົນເລວີຄົນຫນຶ່ງໄດ້ໄຖ່ຖອນບ້ານທີ່ເຂົາໄດ້ຂາຍໄປ, ບ້ານໃນເມືອງທີ່ຖືກຂາຍໄປນັ້ນ, ຈະຕ້ອງສົ່ງຄືນໃນປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ, ເພາະບັນດາບ້ານໃນເມືອງຂອງຄົນເລວີນັ້ນເປັນຊັບສິນຂອງພວກເຂົາໃນຖ່າມກາງຄົນອິດສະຣາເອນ.
|
||
\v 34 ເເຕ່ທົ່ງນາທີ່ລ້ອມເມືອງຂອງພວກເຂົາຈະຂາຍບໍ່ໄດ້ເພາະທົ່ງນາເຫລົ່ານັ້ນເປັນຊັບສິນຖາວອນຂອງຄົນເລວີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 35 ຖ້າພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດຂອງພວກເຈົ້າທຸກຍາກລົງ ຈົນເຂົາບໍ່ສາມາດລ້ຽງດູຕົນເອງໄດ້ຕໍ່ໄປ, ພວກເຈົ້າກໍ່ຕ້ອງຊ່ວຍເຂົາເຫມືອນກັບພວກເຈົ້າໄດ້ຊ່ວຍຄົນຕ່າງດ້າວຫລືຄົນອື່ນໆ. ທີ່ໄດ້ອາໃສຄືເເຂກເມືອງໃນຖ່າມກາງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 36 ຢ່າຄິດດອກເບ້ຍຫລືພະຍາຍາມຫາກຳໄລໃດໆ ຈາກເຂົາ, ເເຕ່ຈົ່ງຖວາຍກຽດເເດ່ພຣະເຈົ້າເພື່ອພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຢູ່ຮ່ວມກັບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 37 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ໃຫ້ເຂົາກູ້ເງິນຫລືຄິດດອກເບ້ຍ, ຫລືຂາຍອາຫານໃຫ້ເຂົາໂດຍຄິດກຳໄລ.
|
||
\v 38 ເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ, ຜູ້ໃດນຳພວກເຈົ້າອອກຈາກເເຜ່ນດິນເອຢິບ, ເພື່ອເຮົາຈະໄດ້ເເຍກເເຜ່ນດິນຄານາອັນໃຫ້ເເກ່ພວກເຈົ້າ, ເເລະເພື່ອຈະໄດ້ເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 39 ຖ້າພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດຂອງພວກເຈົ້າທຸກຍາກລົງ ເເລະຂາຍຕົວເຂົາເອງສຳຫລັບພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ບັງຄັບໃຫ້ເຂົາເຮັດວຽກຄືທາດ.
|
||
\v 40 ຈົ່ງປະຕິບັດຕໍ່ເຂົາເຫນືອນລູກຈ້າງ, ເຂົາຕ້ອງເປັນຄືຄົນທີ່ເຄີຍອາໄສຢູ່ກັບເຈົ້າຊົ່ວຄາວ, ເຂົາຈະຮັບໃຊ້ພວກເຂົາຈົນເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ.
|
||
\v 41 ຫລັງຈາກນັ້ນເຂົາຈະຈາກເຈົ້າໄປ, ທັງໂຕເຂົາເເລະລູກທີ່ຢູ່ກັບເຂົາ, ເເລະເຂົາຈະກັບໄປຍັງຄອບຄົວຂອງເຂົາ, ເເລະໄປຍັງທີ່ດິນຂອງບິດາເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 42 ເພາະພວກເຂົາເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພວກເຮົາຜູ້ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ນຳເຂົາອອກມາຈາກເເຜ່ນດິນເອຢິບ, ພວກເຂົາຈະບໍ່ຖືກຂາຍໃຫ້ເປັນທາດ.
|
||
\v 43 ພວກເຈົ້າຕ້ອງປົກຄອງພວກເຂົາຢ່າງທາລຸນ, ເເຕ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖວາຍກຽດເເດ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 44 ສ່ວນເລື່ອງທາດຊາຍຍິງຂອງພວກເຈົ້າທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ມາຈາກຊົນຊາດຕ່າງໆ, ທີ່ອາໄສຢູ່ລ້ອມຮອບພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າສາມາດຊື້ທາດຈາກພວກເຂົາໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 45 ພວກເຈົ້າສາມາດຊື້ທາດຈາກຄົນຕ່າງດ້າວທີ່ອາໄສຢູ່ຖ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ຊຶ່ງມາຈາກຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາທີ່ຢູ່ກັບເຈົ້າ, ບັນດາເດັກນ້ອຍທີ່ເກີດໃນເເຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຂົາທັງຫລາຍເປັນຊັບສິນຂອງພວກເຈົ້າໄດ້.
|
||
\v 46 ພວກເຈົ້າສາມາດຍົກທາດເຫລົ່ານັ້ນເປັນມໍລະດົກເເກ່ລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າຕໍ່ໄປໄດ້ເຫມືອນດັ່ງເປັນຊັບສິນ, ພວກເຈົ້າສາມາດຊື້ທາດຂອງພວກເຈົ້າຈາກພວກເຂົາໄດ້ທຸກເມື່ອ, ເເຕ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ປົກຄອງເຫນືອພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຈົ້າຈາກຖ່າມກາງຄົນອິດສະຣາເອນດ້ວຍຄວາມຮຸນເເຮງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 47 ຖ້າຄົນຕ່າງດ້າວຫລືພວກທີ່ອາໄສກັບເຈົ້າລຳ້ລວຍຂຶ້ນ, ເເລະຖ້າພີ່ນ້ອງຄົນອິດສະຣາເອນຈັກຄົນຫນຶ່ງຂອງພວກເຈົ້າທຸກຍາກລົງ ເເລະຂາຍໂຕເອງໃຫ້ຄົນຕ່າງດ້າວຄົນນັ້ນຫລືບາງຄົນໃນຄອບຄົວຂອງຄົນຕ່າງດ້າວນັ້ນ.
|
||
\v 48 ຫລັງຈາກພວກພີ່ນ້ອງຄົນອິດສະຣາເອນຂອງພວກເຈົ້າຖືກຊື້ໄປ, ເຂົາສາມາດຖືກຊື້ຄືນໄດ້, ບາງຄົນໃນຄອບຄົວຂອງເຂົາສາມາດໄຖ່ຖອນເຂົາໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 49 ອາດເປັນລຸງຂອງຄົນນັ້ນ, ຫລືລູກອ້າຍລູກນ້ອງຂອງເຂົາທີ່ຈະໄຖ່ຖອນເຂົາດ ຫລືຄົນໃດທີ່ເປັນພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດຂອງເຂົາຈາກຄອບຄົວຂອງເຂົາ, ຫລືຖ້າເຂົາລຳ້ລວຍຂຶ້ນ, ເຂົາອາດໄຖ່ຖອນໂຕເອງໄດ້.
|
||
\v 50 ເຂົາຕ້ອງຕໍ່ລອງກັບຄົນທີ່ຊື້ເຂົາໄປ, ພວກເຂົາຕ້ອງນັບຈຳນວນປີທີ່ເຂົາຂາຍໂຕເອງໃຫ້ເເກ່ຜູ້ຊື້ໄປຈົນເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ. ຄ່າໄຖ່ຖອນຂອງເຂົາຕ້ອງຄິດຕາມອັດຕາທີ່ຈ່າຍໃຫ້ເເກ່ລູກຈ້າງ, ຕາມຈຳນວນປີທີ່ເຫລືອທີ່ເຂົາສາມາດເຮັດວຽກໃຫ້ເເກ່ຜູ້ທີ່ໄດ້ຊື້ເຂົາໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 51 ຖ້າຍັງມີເຫລືອຢູ່ຫລາຍປີກວ່າຈະເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ, ເຂົາຕ້ອງຈ່າຍຄ່າໄຖ່ຖອນໂຕເອງຄືນຕາມຈຳນວນປີທີ່ເຫລືອນັ້ນ.
|
||
\v 52 ຖ້າເຫລືອບໍ່ຮອດປີກ່ອນທີ່ຈະເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ, ກໍ່ໃຫ້ຜູ້ຂາຍຄິດໄລ່ຈຳນວນປີທີ່ເຫລືອ, ເເລະເຂົາຈະຕ້ອງຈ່າຍຄ່າໄຖ່ຖອນຕົນເອງຕາມຈຳນວນປີທີ່ເຫລືອນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 53 ເຂົາຕ້ອງໄດ້ຮັບການປະຕິບັດຄືລູກຈ້າງປີຕໍ່ໄປ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ປະຕິບັດຕໍ່ພວກເຂົາດ້ວຍຄວາມທາລຸນ.
|
||
\v 54 ຖ້າເຂົາບໍ່ໄດ້ໄຖ່ຖອນຕາມທີ່ບໍ່ໄດ້ກ່າວມາເເລ້ວ, ເຂົາກໍ່ຕ້ອງຮັບໃຊ້ຈົນເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ. ທັງໂຕເຂົາເເລະລູກ ຂອງເຂົາທີ່ຢູ່ກັບເຂົາ.
|
||
\v 55 ສຳຫລັບເຮົາເເລ້ວ, ຄົນອິດສະຣາເອນຕ່າງເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາຜູ້ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ນຳອອກຈາກເເຜ່ນດິນອີຢິບ. ເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 26
|
||
\cl ບົດທີ 26
|
||
\p
|
||
\v 1 ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ເຮັດຮູບເຄົາລົບ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຕັ້ງຮູບເເກະສະຫລັກຫລືເສົາຫີນສັກສິດ, ເເລະພວກເຈົ້າຕ້ອງບໍ່ຕັ້ງຮູບຫີນເເກະສະຫລັກໃດໆ, ໃນເເຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າເພື່ອທີ່ພວກເຈົ້າຈະຂາບໄຫວ້, ເພາະເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 2 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຖືວັນສະບາໂຕທັງຫລາຍຂອງເຮົາເເລະໃຫ້ກຽດສະຖານນະມັດສະການຂອງເຮົາເຮົາຄືພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຖ້າພວກເຈົ້າດຳເນີນຢູ່ໃນກົດຫມາຍຂອງເຮົາເເລະຮັກສາບັນຍັດຕ່າງໆ ຂອງເຮົາເເລະເຮັດຕາມນັ້ນ,
|
||
\v 4 ເຮົາກໍຈະປະທານຝົນຕາມລະດູການຂອງມັນ, ເເລະຕົ້ນໄມ້ຕ່າງໆ ໃນທ້ອງທົງຈະເກີດພືດຜົນຂອງມັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ການນວດເຂົ້າຂອງພວກເຈົ້າຈະຍາວໄປຈົນເຖິງເວລາເກັບກ່ຽວຜົນອະງຸ່ນ, ເເລະການເກັບກ່ຽວຜົນອະງຸ່ນດົນນານຈົນເຖິງລະດູຫວ່ານ, ພວກເຈົ້າຈະກິນອາຫານຂອງພວກເຈົ້າຈົນອີ່ມເເລະຢູ່ຢ່າງປອດໄພໃນບໍລິເວນທີ່ພວກເຈົ້າສ້າງທີ່ອາໃສຂອງພວກເຈົ້າໃນເເຜ່ນດິນນັ້ນ.
|
||
\v 6 ເຮົາຈະໃຫ້ເກີດຄວາມສະຫງົບສຸກໃຫ້ເເຜ່ນດິນ, ພວກເຈົ້າຈະນອນລົງໂດຍບໍ່ມີໃຜມາເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າຢ້ານໄດ້ເຮົາຈະເອົາບັນດາສັດຮ້າຍທັງຫລາຍອອກຈາກເເຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ພວກເຈົ້າຈະໄລ່ຕິດຕາມສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າເເລະພວກເຈົ້າຈະລົ້ມລົງດ້ວຍດາບຕໍ່ຫນ້າພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 8 ພວກເຈົ້າຫ້າຄົນຈະໄລ່ໄດ້ຫນຶ່ງຮ້ອຍຄົນ, ເເລະພວກເຈົ້າຮ້ອຍຄົນຈະໄລ່ໄດ້ຫນຶ່ງຫມື່ນຄົນ; ສັດຕູທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າຈະລົ້ມລົງດ້ວຍດາບຕໍ່ຫນ້າຕໍ່ຕາພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ເຮົາຈະເບິ່ງພວກເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຊື່ນຊົມເເລະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າເກີດຜົນເເລະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າທະວີຂຶ້ນ; ເຮົາຈະເຮັດພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາກັບເຈົ້າ.
|
||
\v 10 ພວກເຈົ້າຈະກິນອາຫານທີ່ເກັບສະສົມໄວ້ເປັນເວລາດົນນານ, ພວກເຈົ້າຈະເອົາອາຫານທີ່ເກັບໄວ້ອອກໄປເພາະພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງການພື້ນທີ່ສຳຫລັບການເກັບກ່ຽວໃຫມ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ເຮົາຈະສະຖິດຢູ່ຫໍເຕັນຂອງເຮົາໃນທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ເເລະເຮົາຈະບໍ່ກຽດຊັງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 12 ເຮົາຈະເດີນໄປຖ່າມກາງພວກເຈົ້າແລະເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ, ແລະພວກເຈົ້າຈະເປັນປະຊາກອນຂອງເຮົາ.
|
||
\v 13 ເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ. ຜູ້ໄດ້ນຳພວກເຈົ້າອອກມາຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບ, ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ເປັນທາດຂອງພວກເຂົາເຮົາໄດ້ຫັກໄມ້ແຫ່ງແອກຂອງພວກເຈົ້າ ແລະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຈົ້າເດີນຕົງໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເເຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ຟັງເຮົາ, ເເລະຈະບໍ່ເຮັດຕາມບັນຍັດທັງປວງນີ້.
|
||
\v 15 ເເລະຖ້າພວກເຈົ້າປະຕິເສດກົດເກນຂອງເຮົາ, ເເລະກຽດຊັງກົດຫມາຍຂອງເຮົາ. ພວກເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ເຮັດຕາມບັນຍັດທັງປວງຂອງເຮົາ, ເເຕ່ທຳລາຍພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດດັ່ງນັ້ນ, ເຮົາກໍ່ຈະເຮັດດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້ເເກ່ພວກເຈົ້າ, ເຮົາຈະນຳສິ່ງທີ່ຫນ້າຢ້ານມາຫາພວກເຈົ້າ, ໂຣກຕ່າງໆ ເເລະ ຄວາມເຈັບໄຂ້ທີ່ຈະທຳລາຍດວງຕາທັງຫລາຍ, ເເລະພວກເຈົ້າຫວ່ານເມັດໂດຍເປົ່າປະໂຫຍດ, ເພາະສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າຈະກິນພືດຜົນຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 17 ເຮົາຈະຕັ້ງຫນ້າຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າ, ເເລະພວກເຈົ້າຈະຖືກປົກຄອງໂດຍສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ, ຄົນທັງຫລາຍທີ່ເຈົ້າກຽດຊັງຈະປົກຄອງເຫນືອພວກເຈົ້າ, ເເລະ ພວກເຈົ້າຈະເເລ່ນຫນີເຖິງວ່າບໍ່ມີໃຜໄລ່ຕາມພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ຟັງບັນຍັດຕ່າງໆ ຂອງເຮົາ, ເຮົາກໍ່ຈະລົງໂທດພວກເຈົ້າເຈັດເທົ່າຢ່າງຮຸນເເຮງສຳຫລັບຄວາມບາບທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 19 ເຮົາຈະທຳລາຍຄວາມດື້ດຶງຈອງຫອງຂອງພວກເຈົ້າ, ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ທ້ອງຟ້າເຫນືອພວກເຈົ້າເປັນເຫມືອນເຫລັກແລະແຜ່ນດິນຂອງເຈົ້າເປັນເຫມືອນທອງສຳລິດ.
|
||
\v 20 ກຳລັງຂອງພວກເຈົ້າຖືກໃຊ້ຢ່າງໄຮ້ປະໂຫຍດ, ເພາະເເຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າຈະບໍ່ເກີດຜົນໃຫ້ເກັບກ່ຽວ, ເເລະຕົ້ນໄມ້ທັງຫລາຍໃນເເຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າຈະບໍ່ອອກຜົນຂອງມັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ດຳເນີນຕໍ່ຫນ້າເຮົາເເລະບໍ່ຟັງເຮົາ, ເຮົາຈະນຳຄວາມຈິບຫາຍມາຍັງພວກເຈົ້າເຈັດເທົ່າຂອງຂະຫນາດບາບທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 22 ເຮົາຈະສົ່ງສັດຮ້າຍທັງຫລາຍມາຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າ, ຊຶ່ງຈະມາລັກລູກຫລານຂອງພວກເຈົ້າ, ເເລະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າເຫລືອຢູ່ຈຳນວນ້ອຍ, ຫົນທາງຂອງພວກເຈົ້າກໍຈະກາຍເປັນທີ່ຮ້າງເປົ່າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ເເມ້ຈະພົບກັບສິ່ງນີ້ເເລ້ວ, ພວກເຈົ້າຍັງບໍ່ຍອມຮັບການສັ່ງສອນຂອງເຮົາເເລະພວກເຈົ້າຍັງຄົງດຳເນີນຕໍ່ຕ້ານເຮົາ.
|
||
\v 24 ເຮົາກໍ່ຈະດຳເນີນຕໍ່ຕ້ານພວກເຈົ້າດ້ວຍ, ເເລະເຮົາເອງຈະລົງໂທດພວກເຈົ້າເຈັດເທົ່າເພາະຄວາມບາບທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ເຮົາຈະນຳດາບມາຍັງພວກເຈົ້າທີ່ຈະເຮັດການເເກ້ເເຄ້ນເພາະການຝ່າຝືນພັນທະສັນຍາ, ພວກເຈົ້າຈະລວມໂຕກັນຢູ່ໃນເມືອງຕ່າງໆ ເເລະເຮົາຈະສົ່ງໂຣກມາຍັງທ່າມກາງພວກເຈົ້າໃນທີ່ນັ້ນ. ເເລ້ວພວກເຈົ້າຈະຖືກມອບໄວ້ໃນມືຂອງສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 26 ເມື່ອເຖິງຕອນທີ່ເຮົາຕັດເເຫລ່ງອາຫານຂອງພວກເຈົ້າ, ຜູ້ຍິງສິບຄົນຈະສາມາດອົບຂະຫນົມປັງໂດຍໃຊ້ເຕົາອົບເຕົາດຽວ, ເເລະ ພວກເຈົ້າຈະເເບ່ງເຂົ້າຈີ່ຂອງພວກເຈົ້າໂດຍການຊັ່ງ, ພວກເຈົ້າຈະກິນເເຕ່ບໍ່ອີ່ມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ຟັງເຮົາໃນເລື່ອງເຫລົ່ານີ້ເເຕ່ຍັງຄົງດຳເນີນຕໍ່ຕ້ານເຮົາ.
|
||
\v 28 ເເລ້ວເຮົາກໍ່ຈະດຳເນີນການຕໍ່ຕ້ານພວກເຈົ້າດ້ວຍຄວາມໂກດຮ້າຍ, ເເລະເຮົາຈະລົງໂທດພວກເຈົ້າໃຫ້ຫລາຍກວ່າຄວາມບາບທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າເຈັດເທົ່າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ພວກເຈົ້າຈະກິນຊີ້ນຂອງລູກຊາຍຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າຈະກິນລູກສາວຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 30 ເຮົາຈະທຳລາຍສະຖານທີ່ນະມັດສະການຂອງພວກເຈົ້າຢູ່ເທິງພູ, ເເລະຕັດເເທ່ນເຄື່ອງຫອມຂອງພວກເຈົ້າລົງ, ເເລະໂຍນສົບຂອງພວກເຈົ້າເທິງຊາກຮູບເຄົາລົບທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ ເເລະເຮົາຈະຊັງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ເຮົາຈະປ່ຽນເມືອງຂອງພວກເຈົ້າໃຫ້ກາຍເປັນຊາກແຕກຫັກ, ເເລະທຳລາຍສະຖານທີ່ນະມັດສະການຂອງພວກເຈົ້າ, ເຮົາຈະບໍ່ພໍໃຈກິ່ນຫອມເເຫ່ງເຄື່ອງບູຊາຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 32 ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເເຜ່ນດິນຮ້າງເປົ່າ, ສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າຜູ້ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນຈະຕົກໃຈກັບຄວາມຮ້າງເປົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 33 ເຮົາຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າກະຈັດກະຈາຍໄປຖ່າມກາງຊົນຊາດຕ່າງໆ, ເເລະເຮົາຈະຊັກດາບຂອງເຈົ້າອອກເເລະໄລ່ຕາມພວກເຈົ້າ, ເເຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າຈະຖືກຖິ້ມຮ້າງໄວ້, ເເລະເມືອງຕ່າງໆຂອງພວກເຈົ້າຈະກາຍເປັນຊາກປັກຫັກພັງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ເເລ້ວເເຜ່ນດິນນັ້ນຈະຍິນດີໃນວັນສະບາໂຕຂອງເເຜ່ນດິນດົນທີ່ເເຜ່ນດິນນັ້ນວ່າງເປົ່າ, ເເລະພວກເຈົ້າກໍຢູ່ໃນເເຜ່ນດິນຂອງສັດຕູທັງຫລາຍ, ໃນຊ່ວງເວລານັ້ນເເຜ່ນດິນກໍຈະຢຸດພັກເເລະຍິນດີໃນວັນສະບາໂຕຂອງເເຜ່ນດິນນັ້ນ.
|
||
\v 35 ນານເທົ່າເເຜ່ນດິນນັ້ນວ່າງເປົ່າ ເເຜ່ນດິນກໍຈະຢຸດພັກຊຶ່ງເປັນການຢຸດພັກທີ່ເເຜ່ນດິນນັນບໍ່ເຄີຍມີໃນວັນສະບາໂຕທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ, ເມື່ອພວກເຈົ້າອາໄສຢູ່ໃນເເຜ່ນດິນນັ້ນ.
|
||
\v 36 ສຳຫລັບບັນດາພວກເຈົ້າທີ່ເຫລືອຢູ່ໃນເເຜ່ນດິນຂອງສັດຕູທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ, ເຮົາຈະສົ່ງຄວາມຢ້ານກົວເຂົ້າມາຍັງຈິດໃຈຂອງພວກເຈົ້າດັ່ງນັ້ນເເມ້ເເຕ່ສຽງໃບໄມ້ປິວຕາມລົມກໍເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າສະດຸ້ງ, ເເລະພວກເຈົ້າຈະຫນີເຫມືອນດັ່ງພວກເຈົ້າກຳລັງຫນີດາບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 37 ພວກເຈົ້າຈະລົ້ມລົງເເມ້ບໍ່ມີໃຜໄລ່ຕາມພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າຈະສະດຸດຊຶ່ງກັນ, ເເລະກັນເຫມືອນກັບພວກເຈົ້າກຳລັງເເລ່ນຫນີດາບ ເເມ້ບໍ່ມີໃຜໄລ່ຕາມພວກເຈົ້າພວກເຈົ້າກໍ່ຈະບໍ່ມີກຳລັງທີ່ຈະຢືນຢູ່ຕໍ່ຫນ້າສັດຕູທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 38 ພວກເຈົ້າຈະຈິບຫາຍໄປຖ່າມກາງປະຊາຊາດ, ເເລະເເຜ່ນດິນທັງຫລາຍສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 39 ບັນດາພວກທີ່ເຫລືອຢູ່ໃນທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ຈະຕົກຕຳ່ລົງໃນນຄວາມບາບທັງຫລາຍຂອງພວກເຂົາ, ເມື່ອຢູ່ໃນເເຜ່ນດິນຂອງສັດຕູທັງຫລາຍຂອງພວກເຈົ້າ, ເເລະເພາະຄວາມບາບຂອງບັນພະບູຫລຸດຂອງພວກເຈົ້າພວກເຈົ້າຈະຊຸດໂຊມໄປດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 40 ເເຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າສາລະພາບບາບຂອງພວກເຂົາ, ເເລະຄວາມບາບຂອງບັນພະບູລຸດຂອງພວກເຈົ້າ, ເເລະການທໍລະຍົດຂອງພວກເຈົ້າທີ່ພວກເຂົາບໍ່ຊື່ສັດຕໍ່ເຮົາ, ເເລະການທີ່ພວກເຂົາໄດ້ດຳເນີນການຕໍ່ເຮົາດ້ວຍ.
|
||
\v 41 ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາຫັນໄປຕໍ່ຕ້ານພວກເຂົາ, ເເລະເຮົາໄດ້ນຳພວກເຂົາໄປສູ່ເເຜ່ນດິນຂອງສັດຕູທັງຫລາຍຂອງພວກເຂົາຖ້າຈິດໃຈທີ່ບໍ່ໄດ້ຖ່ອມໂຕລົງ, ເເລະຖ້າພວກເຂົາຍອມຮັບການລົງໂທດສຳຫລັບການບາບທັງຫລາຍຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 42 ເເລ້ວເຮົາກໍ່ຈະລະນຶກເຖິງສັນຍາຂອງເຮົາກັບຢາໂຄບ, ພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາກັບອິຊາກ, ເເລະພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາກັບອັບຣາຮາມ, ເເລະເຮົາຈະລະນຶກເຖິງເເຜ່ນດິນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 43 ເເຜ່ນດິນຈະຖືກຖິ້ມຮ້າງໄວ້ໂດຍພວກເຂົາ, ດັ່ງນັ້ນເເຜ່ນດິນຈະຍິນດີກັບວັນສະບາໂຕຂອງເເຜ່ນດິນໃນຂະນະທີ່ຖືກຖິ້ມໄວ້ໃຫ້ຮ້າງໂດຍບໍ່ມີພວກເຂົາ, ພວກເຂົາຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບໂທດສຳລັບຄວາມບາບທັງຫລາຍຂອງພວກເຂົາ, ເພາະພວກເຂົາເອງປະຕິເສດກົດເກນຂອງເຮົາ, ເເລະກຽດຊັງກົດຫມາຍຂອງເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 44 ເເຕ່ນອກເຫນືອຈາກເລື່ອງທັງຫມົດນີ້, ເພື່ອພວກເຂົາຢູ່ເເຜ່ນດິນຂອງເຫລົ່າສັດຕູເຮົາຈະປະຕິເສດພວກເຂົາ, ເຮົາຈະບໍ່ກຽດຊັງພວກເຂົາຈົນທຳລາຍພວກເຂົາໃຫ້ຫມົດສິ້ນ, ເເລະບໍ່ສົນພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາທີ່ມີກັບເຂົາ, ເພາະເຮົາຄືພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 45 ເເຕ່ເພື່ອເຫັນເເກ່ເຂົາ, ເຮົາຈະລະນຶກເຖິງພັນທະສັນຍາກັບບັນພະບູລຸດຂອງພວກເຂົາ, ຜູ້ທີ່ເຮົາໄດ້ນຳອອກຈາກເເຜ່ນດິນເອຢິບຕໍ່ຫນ້າຕໍ່ຕາບັນດາຊົນຊາດ, ເພື່ອເຮົາຈະເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາເຮົາຄືພຣະຢາເວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 46 ເຫລົ່ານີ້ເປັນບັນຍັດກົດເກນ, ເເລະກົດຫມາຍຕ່າງໆທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງເຮັດໄວ້ລະຫວ່າງພຣະອົງເອງກັບຄົນອິດສະຣາເອນທີ່ພູເຂົາຊີນາຍໂດຍຜ່ານໂມເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 27
|
||
\cl ບົດທີ 27
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຢາເວໄດ້ຕັດສັ່ງເເກ່ໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 "ຈົ່ງກ່າວເເກ່ຄົນອິດສະຣາເອນວ່າ, 'ຖ້າຜູ້ໃດປະຕິຍານຕົນເປັນພິເສດຕໍ່ພຣະຢາເວ ໃຫ້ໃຊ້ການປະມານຄ່າດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ມາດຕະຖານລາຄາຂອງພວກເຈົ້າສຳຫລັບຜູ້ຊາຍຫນຶ່ງຄົນຈາກອາຍຸຊາວເຖິງຊາວຫົກປີຕ້ອງມີຄ່າເປັນເງິນຫ້າສິບເຊເຂ, ຕາມເຊເຂຂອງສະຖານນະມັດສະການ.
|
||
\v 4 ສຳຫລັບຜູ້ຍິງຫນຶ່ງຄົນທີ່ມີອາຍຸເທົ່າກັນມາດຕະຖານລາຄາຂອງພວກເຈົ້າຕ້ອງມີສາມສິບເຊເຂ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຈາກອາຍຸຫ້າປີເຖິງຊາວປີມາດຕະຖານລາຄາຂອງພວກເຈົ້າສຳຫລັບຜູ້ຊາຍຕ້ອງມີຄ່າຊາວເຊເຂ, ເເລະສຳຫລັບຜູ້ຍິງມີຄ່າສິບເຊເຂ.
|
||
\v 6 ຈາກອາຍຸຫນຶ່ງເດືອນຈົນເຖິງອາຍຸຫ້າປີ, ມາດຕະຖານລາຄາຂອງພວກເຈົ້າສຳຫລັບຜູ້ຊາຍຕ້ອງມີຄ່າເປັນເງິນຫ້າເຊເຂ, ເເລະສຳຫລັບຜູ້ຍິງມີຄ່າເປັນເງິນສາມເຊເຂ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຈາກອາຍຸຫົກປີຂຶ້ນໄປສຳຫລັບຜູ້ຊາຍຄົນຫນຶ່ງ, ມາກຕະຖານລາຄາຂອງພວກເຈົ້າຕ້ອງມີຄ່າສິບຫ້າເຊເຂ, ເເລະສຳຫລັບຜູ້ຍິງຄົນຫນຶ່ງມີຄ່າສິບເຊເຂ.
|
||
\v 8 ເເຕ່ຖ້າສຳຫລັບຄົນທີ່ເຮັດການປະຕິຍານຕົນບໍ່ສາມາດຈ່າຍ, ຕາມລາຄາມາດຕະຖານໄດ້, ກໍ່ຕ້ອງໃຫ້ຄົນທີ່ຈະຖວາຍໄປພົບປະໂຣຫິດ, ເເລະປະໂຣຫິດຈະຕິຄ່າລາຄາລູກຄົນນັ້ນຕາມລາຄາທີ່ຜູ້ທີ່ເຮັດການປະຕິຍານຕົນນັ້ນສາມາດຈັດຫາມາໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຖ້າມີບາງຄົນຕ້ອງການຖວາຍສັດໂຕຫນຶ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາເເດ່ພຣະຢາເວ, ເເລະຖ້າພຣະຢາເວຊົງຍອມຮັບເຄື່ອງບູຊານັ້ນສັດນັ້ນກໍ່ຈະຖືກເເຍກໄວ້ເເດ່ພຣະອົງ.
|
||
\v 10 ຄົນນັ້ນຕ້ອງບໍ່ເອົາຫຍັງມາເເທນຫລືສັບປ່ຽນສັດໂຕນັ້ນ, ບໍ່ວ່າຈະເອົາໂຕທີ່ບໍ່ດີມາເເທນໂຕທີ່ບໍ່ດີ, ຖ້າເຂົາເອົາໂຕຫນຶ່ງມາສັບປ່ຽນອີກໂຕຫນຶ່ງ, ທັງໂຕທີ່ນຳມາປ່ຽນດ ເເລະໂຕທີ່ຖືກສັບປ່ຽນຈະກາຍເປັນຂອງບໍລິສຸດທັງຄູ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຖ້າຂອງຖວາຍທີ່ຄົນນັ້ນໄດ້ປະຕິຍານທີ່ຈະຖວາຍເເດ່ພຣພະຢາເວພຣະຢາເວເປັນຂອງມົນທິນ, ພຣະຢາເວກໍ່ຈະບໍ່ຊົງຍອມຮັບຂອງຖວາຍນັ້ນ, ເເລ້ວຄົນນັ້ນຕ້ອງນຳສັດນັ້ນໄປຫາປະໂຣຫິດ.
|
||
\v 12 ປະໂຣຫິດຈະຕິລາຄາສັດນັ້ນຕາມລາຄາຕະຫລາດຂອງສັດນັ້ນໆ, ບໍ່ວ່າປະໂຣຫິດຈະຕີລາຄາສັດນັ້ນເທົ່າໃດ, ກໍ່ເປັນລາຄາຂອງສັດນັ້ນ.
|
||
\v 13 ຖ້າເຈົ້າຕ້ອງການໄຖ່ຄືນກໍ່ຕ້ອງເພີ່ມລາຄາອີກຫນຶ່ງໃນຫ້າຂອງລາຄາໄຖ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເມື່ອຜູ້ໃດຖວາຍບ້ານຂອງຕົນໃຫ້ເປັນຂອງຖວາຍບໍລິສຸດເເດ່ພຣະຢາເວ, ປະໂຣຫິດກໍຈະຕີລາຄາທັງຂອງດີ, ເເລະບໍ່ດີບໍ່ວ່າປະໂຣຫິດຕີລາຄາເທົ່າໃດກໍຈະເປັນໄປຕາມນັ້ນ.
|
||
\v 15 ເເຕ່ຖ້າເຈົ້າຂອງທີ່ຖວາຍບ້ານຂອງຕົນຕ້ອງການໄຖ່ບ້ານຄືນ, ເຂົາກໍຈະຕ້ອງເພີ່ມອີກຫນຶ່ງໃນຫ້າຂອງລາຄາໄຖ່ຖອນບ້ານນັ້ນເເລ້ວບ້ານກໍຈະເປັນຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຖ້າຜູ້ໃດຖວາຍທີ່ດິນບາງສ່ວນຂອງເຂົາລາຄາຂອງທີ່ດິນນັ້ນ, ຈະໄປເປັນຕາມປະລິມານຂອງເມັດທີ່ໄດຫວ່ານລົງໄປ, ອັດຕາເງິນຫ້າສິບເເທ່ງຕໍ່ເຂົ້າເດືອຍຊາວກິໂລ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຖ້າເຂົາຖວາຍທີ່ດິນຂອງເຂົາໃນຊ່ວງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ, ທີ່ດິນກໍ່ຈະມີລາຄາເຕັມ.
|
||
\v 18 ເເຕ່ຖ້າເຂົາຖວາຍທີ່ດິນຫລັງຈາກປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ. ປະໂຣຫິດກໍ່ຕ້ອງຄຳນວນລາຄາຂອງທີ່ດິນຕາມຈຳນວນປີທີ່ເຫລືອຈົນກວ່າຈະເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງໃນຄັ້ງຕໍ່ໄປ, ເເລະຕ້ອງຫັກລາຄານັ້ນອອກເສຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ຖ້າຜູ້ໃດທີ່ຖວາຍທີ່ດິນນັ້ນຢາກຈະໄຖ່ທີ່ດິນຄືນ, ເຂົາກໍ່ຈະຕ້ອງເພີ່ມລາຄາອີກຫນຶ່ງໃນຫ້າເຂົ້າໄປ, ເເລ້ວທີ່ດິນຈະເປັນຂອງເຂົາ.
|
||
\v 20 ຖ້າເຂົາບໍ່ໄຖ່ຖອນທີ່ດິນຄືນຫລືຖ້າເຂົາຂາຍທີ່ດິນນັ້ນໃຫ້ເເກ່ອີກຄົນຫນຶ່ງກໍບໍ່ສາມາດໄຖ່ທີ່ດິນນັ້ນຄືນໄດ້ອີກ.
|
||
\v 21 ເເຕ່ເມື່ອດິນນັ້ນຖືກປົດປ່ອຍໃນປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ, ກໍ່ຕົກເປັນຂອງຖວາຍບໍລິສຸດເເດ່ພຣະຢາເວເເທນ. ເຫມືອນເປັນທີ່ດິນທີ່ໄດ້ຖວາຍເເດ່ພຣະຢາເວຢ່າງສົມບູນ, ທີ່ດິນນັ້ນຈະເປັນກຳມະສິດຂອງປະໂຣຫິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ຖ້າຜູ້ໃດຖວາຍທີ່ດິນທີ່ເຂົາໄດ້ຊື້ໄວ້, ເເຕ່ທີ່ດິນນັ້ນບໍ່ໄດ້ເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຈາກທີ່ດິນຂອງຄອບຄົວຂອງເຂົາ.
|
||
\v 23 ເເລ້ວປະໂຣຫິດກໍ່ຈະປະເມີນລາຄາທີ່ດິນໄປຈົນເຖິງປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງ ເເລະຜູ້ນັ້ນຕ້ອງຈ່າຍລາຄາ, ທີ່ດິນໃນມື້ນັ້ນໃຫ້ເປັນຂອງຖວາຍບໍລິສຸດເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ໃນປີເເຫ່ງການສະເຫລີມສະຫລອງທີ່ດິນນັ້ນກໍ່ຈະກັບຄືນໃຫ້ເເກ່ຄົນທີ່ເຂົາໄດ້ໄປຊື້ມາ, ເເກ່ເຈົ້າຂອງທີ່ດິນເດີມ.
|
||
\v 25 ການປະເມີນລາຄາທັງຫມົດຕ້ອງເປັນໄປຕາມນຳ້ຫນັກເຊເຂ, ຂອງສະຖານນະມັດສະການ, ຊາວເກຣາ ຕ້ອງມີຄ່າເທົ່າກັບຫນຶ່ງເຊເຂ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ບໍ່ໃຫ້ເອົາລູກສັດຫົວປີຈາກຝູງມາຖວາຍ, ເພາະລູກສັດຫົວປີເປັນຂອງພຣະຢາເວຢູ່ເເລ້ວ, ບໍ່ວ່າງົວຫລືເເກະ ສັດນັ້ນເປັນຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
\v 27 ຖ້າເປັນສັດທີ່ເປັນມົນທິນ, ເຈົ້າຂອງກໍ່ສາມາດຊື້ກັບໄປໄດ້ຕາມລາຄາຂອງມັນ, ເເລະຕ້ອງເພີ່ມລາຄາອີກຫນຶ່ງໃນຫ້າ, ຖ້າສັດນັ້ນບໍ່ຖືກໄຖ່ຄືນ, ກໍ່ຈະຖືກຂາຍ, ຕາມລາຄາທີ່ກຳນົດໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ເເຕ່ເເມ່ນຫຍັງທີ່ເຂົາອຸທິດຖວາຍໃຫ້ເເດ່ພຣະຢາເວ, ຈາກທຸກສິ່ງທີ່ເຂົາມີບໍ່ວ່າເປັນຄົນຫລືສັດ, ຫລືທີ່ດິນຂອງຄອບຄົວ, ຈະຖືກຂາຍຫລືຖືກໄຖ່ຖອນບໍ່ໄດ້, ທຸກສິ່ງທີ່ຖືກຖວາຍເປັນສິ່ງບໍລິສຸດທີ່ສຸດເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 29 ບໍ່ມີການຈ່າຍຄ່າໄຖ່ຖອນສຳຫລັບຄົນທີ່ຖືກມອບໄວ້ເພື່ອໃຫ້ຖືກທຳລາຍ, ຄົນນັ້ນຕ້ອງມີໂທດເຖິງຕາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ສິບລິດທັງຫມົດຂອງເເຜ່ນດິນ, ບໍ່ວ່າເປັນເມັດເຂົ້າເທິງເເຜ່ນດິນຫລືຜົນຈາກຕົ້ນໄມ້ຕ່າງໆ, ເປັນຂອງພຣະຢາເວ, ເປັນຂອງບໍລິສຸດເເດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 31 ຖ້າຄົນໃດໄຖ່ຖອນສິບລິດໃດໆ, ຂອງເຂົາ ເຂົາຕ້ອງເພີ່ມລາຄາເຂົ້າໄປອີກຫນຶ່ງໃນຫ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ແລະທຸກໂຕທີສິບໂຕຂອງຝູງງົວເເລະຝູງແບ້ແກະ, ບໍ່ວ່າແມ່ນຫຍັງທີ່ຜ່ານການຖືກນັບດ້ວຍໄມ້ເທົ້າຂອງຜູ້ລ້ຽງແກະ, ຫນຶ່ງໃນສິບນັ້ນຕ້ອງຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວ.
|
||
\v 33 ຜູ້ລ້ຽງແກະຕ້ອງບໍ່ເບິ່ງຫາສັດທີ່ດີກວ່າຫລືບໍ່ດີກວ່າ, ແລະເຂົາຕ້ອງບໍ່ສັບປ່ຽນກັບອີກໂຕຫນຶ່ງ ຖ້າເຂົາສັບປ່ຽນ, ທັງໂຕທີ່ນຳມາປ່ຽນ, ແລະໂຕທີ່ຖືກສັບປ່ຽນກໍ່ຈະເປັນຂອງບໍລິສຸດ, ບໍ່ສາມາດໄຖ່ຖອນໄດ້."'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ເຫລົ່ານີ້ເປັນພຣະສັນຍາຕ່າງໆ ທີ່ພຣະຢາເວປຣະທານໃຫ້ເເກ່ໂມເຊສຳລັບຄົນອິດສະຣາເອນທີ່ພູເຂົາຊີນາຍ.
|