forked from WA-Catalog/lo_ulb
See in Reader
311 lines
55 KiB
Plaintext
311 lines
55 KiB
Plaintext
\id LAM
|
||
\ide UTF-8
|
||
\h ເພງຄໍ່າຄວນ
|
||
\toc1 ເພງຄໍ່າຄວນ
|
||
\toc2 ເພງຄໍ່າຄວນ
|
||
\toc3 lam
|
||
\mt ເພງຄໍ່າຄວນ
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 1
|
||
\cl ບົດທີ 1
|
||
\p
|
||
\v 1 ຄັ້ງຫນຶ່ງໃນນະຄອນທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຜູ້ຄົນ ບັດນີ້ມານັ່ງດຽວດາຍແຕ່ຜູ້ດຽວ. ນາງໄດ້ເປັນກາຍເຫມືອນແມ່ຫມ້າຍແລ້ວ, ນາງເຄີຍເປັນຍິງທີມີກຽດສັກສີຂອງຊົນຊາດ. ນາງເປັນເຫມຶອນດັ່ງເຈົ້າຍິງ ທ່າມກາງຊົນຊາດທັງຫລາຍ, ແຕ່ບັດນີ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ເປັນທາດແລ້ວ.
|
||
\v 2 ນາງຮ້ອງໄຫ້ ແລະ ຄໍ່າຄວນຍາມກາງຄືນ, ແລະນໍ້າຕາຂອງນາງໄຫລອາບແກ້ມ. ບໍ່ມີໃຜທີຮັກນາງປອບໃຈນາງ. ເພື່ອນທຸກຄົນຂອງນາງໄດ້ທໍຣະຍົດຕໍ່ນາງ. ພວກເຂົາກາຍເປັນສັດຕຣູຂອງນາງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ຫລັງຈາກຄວາມຍາກຈົນ ແລະ ຄວາມທໍຣະມານແລ້ວ, ເມື່ອຢູດາໄດ້ໄປເປັນຊະເລີຍ. ນາງຕ້ອງອາໄສຢູທ່າມກາງບັນດາປະຊາຊາດ ແລະ ບໍ່ໄດ້ພົບທີ່ພັກສະຫງົບເລີຍ. ທຸກຄົນທີ່ໄລ່ລ່ານາງ ກໍຕາມນາງທັນໃນຄວາມແຄ້ນໃຈຂອງນາງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຫົນທາງສູ່ຊີໂອນກໍໂສກເສົ້າ ເພາະບໍ່ມີຜູ້ໃດສັນຈອນໄປງານເທສະການງານລ້ຽງຕາມກຳນົດ. ປະຕູເມືອງທຸກບານຂອງນາງກໍຮ້າງ. ປະໂລຫິດທັງຫລາຍຂອງນາງພາກັນຖອນໃຈ. ສາວປອດຂອງນາງຕ້ອງໂສກເສົ້າໃຈ ແລະ ນາງເອງກໍຂົມຂື່ນທີ່ສຸດ.
|
||
\v 5 ຜູ້ເປັນສັດຕຣູຂອງນາງກາຍເປັນເຈົ້ານາຍຂອງນາງ; ສັດຕຣູຂອງນາງໄດ້ຈະເຣີນຮຸ່ງເຮືອງ. ພຣະຢາເວຊົງໃຫ້ນາງທົນທຸກ ເພາະບາບທັງຫລາຍຂອງນາງ. ລູກນ້ອຍທັງຫລາຍຂອງນາງເປັນຊະເລີຍຂອງສັດຕຣູ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຄວາມງາມໄດ້ຫາຍໄປຈາກລູກສາວແຫ່ງຊີໂອນ. ພວກເຈົ້າຊາຍທັງຫລາຍຂອງນາງກໍເປັນ ດັ່ງຝູງກວາງທີ່ຫາທົ່ງຫຍ້າບໍ່ເຫັນ, ແລະພວກມັນກໍໄດ້ຫມົດແຮງຕໍ່ຫນ້າ ຜູ້ໄລ່ລ່າຂອງພວກມັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ໃນວັນທຸກຍາກ ແລະຍາມທີ່ບໍ່ມີເຮືອນອາໄສຢູ່ຂອງນາງ, ເຢຣູຊາເລັມຈະຣະນືກເຖິງຂອງມີຄ່າທັງຫມົດທີ່ນາງເຄີຍມີໃນອາດີດ. ເມື່ອປະຊາຊົນຂອງນາງຕົກຢູໃນມືຂອງສັດຕຣູ, ບໍ່ມີໃຜຊ່ວຍນາງໄດ້ເລີຍ. ພວກສັດຕຣູທັງຫລາຍໄດ້ເຫັນນາງແລ້ວ ແລະ ກໍເຍາະເຍີ້ຍຄວາມຫລົ້ມຈົມຂອງນາງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເຢຣູຊາເລັມໄດ້ເຮັດບາບໃຫຍ່ຫລວງ, ສະນັ້ນ, ນາງຈຶ່ງໄດ້ເປັນທີ່ເຍາະເຍີ້ຍເຫມືອນກັບສີ່ງທີ່ເປັນມົນທິນ. ທຸກຄົນທີເຄີຍໃຫ້ກຽດຕິຍົດນາງ ບັດນີ້ ຫມິ່ນປະຫມາດນາງ ເພາະພວກເຂົາເຫັນຄວາມເປືອຍກາຍຂອງນາງ. ນາງໄດ້ແຕ່ຖອນໃຈ ແລະພະຍາຍາມຫັນຫນ້າຫນີໄປເສັຽ.
|
||
\v 9 ນາງໄດ້ເປັນມົນທີນພາຍໃຕ້ກະໂປ່ງຂອງນາງ. ນາງບໍ່ຄິດເຖິງອານາຄົດອີກແລ້ວ. ດັ່ງນັ້ນຄວາມຫລົ້ມຈົມຂອງນາງ ຈຶ່ງຫນ້າຢ້ານ. ບໍ່ມີໃຜປອບໃຈນາງເລີຍ. ນາງໄດ້ແຕ່ຮ້ອງວ່າ, "ຂ້າແດ່ພຣະຢາເວ, ຂໍເບິ່ງຄວາມທຸກທໍຣະມານຂອງຂ້ານ້ອຍ, ເພາະພວກສັດຕຣູນັ້ນຍິ່ງໃຫຍ່ເກີນໄປ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ສັດຕຣູໄດ້ເດ່ມືອອກມາຍຶດເອົາສິ່ງຂອງລໍ້າຄ່າທຸກຢ່າງຂອງນາງໄປ. ນາງໄດ້ເຫັນບັນດາປະຊາຊາດ ບຸກເຂົ້າມາໃນສະຖານນະມັດສະການຂອງນາງ, ເຖິງແມ່ນວ່າຄົນທີ່ພຣະອົງຫ້າມວ່າ ພວກເຂົາຕ້ອງບໍ່ເຂົ້າມາໃນບ່ອນປະຊຸມຂອງພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ປະຊາຊົນທັງຫມົດຂອງນາງໄດ້ຖອນໃຈໃຫຍ່ ເມື່ອພວກເຂົາສະແຫວງຊອກຫາອາຫານ. ພວກເຂົາໄດ້ເອົາເຄື່ອງຂອງມີຄ່າ ແລກອາຫານເພື່ອຈະໄດ້ມີຊີວິດຢູ່. ເບິ່ງແມ, ພຣະຢາເວ, ຂໍພິຈາຣະນາຂ້ານ້ອຍ, ເພາະຂ້ານ້ອຍກາຍເປັນຄົນບໍ່ມີຄ່າໃດໆ.
|
||
\v 12 ທ່ານທັງຫລາຍທີ່ຍ່າງຜ່ານໄປ, ທ່ານບໍ່ເກີດຄວາມຮູ້ສຶກອັນໃດແນ່ບໍ? ເບິ່ງແມ, ຈົ່ງເບິ່ງວ່າມີຄວາມທຸກອັນໃດແດ່ທີ່ຈະຄືກັບຄວາມທຸກທີ່ມາສູ່ຂ້ານ້ອຍ ເປັນຄວາມທຸກຊຶ່ງພຣະຢາເວໄດ້ເຮັດແກ່ຂ້ານ້ອຍ, ໃນວັນທີ່ພຣະອົງໂກດຮ້າຍຂ້ານ້ອຍຢ່າງຮ້າຍແຮງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຈາກເບື້ອງເທິງ ພຣະອົງໄດ້ສົ່ງໄຟມາເຜົາໃຫ້ເຂົ້າໄປໃນ ກະດູກຂອງຂ້ານ້ອຍ, ແລະມັນກໍເລິກລົງໄປໃນກະດູກແທ້. ພຣະອົງໄດ້ກາງຕາຫນ່າງໄວ້ດັກຕີນຂອງຂ້ານ້ອຍ ແລະ ໄດ້ຊົງເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຕ້ອງປິ່ນກັບ. ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຫມົດຫວັງ ແລະ ອ່ອນແອຕະຫລອດເວລາ.
|
||
\v 14 ແອກແຫ່ງບັນດາການລະເມີດຜິດຂອງຂ້ານ້ອຍຖືກມັດລວມກັນໂດຍມືຂອງພຣະອົງ. ການລະເມີດເຫລົ່ານັ້ນກໍຖືກຫຍິບລວມກັນ ແລະ ໃສ່ອ້ອມຄໍຂອງຂ້ານ້ອຍ. ພຣະອົງເຮັດໃຫ້ ກຳລັງຂອງຂ້ານ້ອຍອ່ອນລົງ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຊົງມອບຂ້ານ້ອຍໄວ້ໃນມືຂອງພວກມັນ, ແລະຜູ້ທີ່ຂ້ານ້ອຍບໍ່ສາມາດຕໍ່ຕ້ານໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ໂຍນຂ້ານ້ອຍໃຫ້ອອກໄປ ຜູ້ກ້າຫານທັງຫລາຍທີ່ຕໍ່ສູ້ຂ້ານ້ອຍນັ້ນ. ພຣະອົງໄດ້ເອີ້ນຝູງຊົນມາສູ້ຂ້ານ້ອຍ ເພື່ອບີບບີ້ຜູ້ຊາຍທີ່ແຂງແຮງຂອງຂ້ານ້ອຍໃຫ້ແຫລກໄປ. ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຢຽບຢໍ້າສາວບໍຣິສຸດແຫ່ງຢູດາ ເຫມືອນຢຽບຢໍ້າອະງຸ່ນໃນອ່າງຢຽບຫມາກອະງຸ່ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ດ້ວຍເຫດນີ້ເອງ ຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງຮ້ອງໄຫ້. ດວງຕາຂອງຂ້ານ້ອຍ, ມີແຕ່ນໍ້າຕາທີ່ໄຫລອອກຈາກດວງຕາຂອງຂ້ານ້ອຍ ເມື່ອຜູ້ປອບໃຈທີ່ຊ່ວຍຊີວິດຂອງຂ້ານ້ອຍນັ້ນ ຢູ່ຫ່າງໄກຈາກຂ້ານ້ອຍສາແລ້ວ. ບັນດາລູກຂອງຂ້ານ້ອຍຫມົດຫວັງ ເພາະສັດຕຣູມີຊັຍຊະນະແລ້ວ.
|
||
\v 17 ຊີໂອນເອີຍ ຈົ່ງກາງມືຂອງເຈົ້າອອກໃຫ້ກວ້າງ; ແຕ່ກໍບໍ່ມີໃຜທີ່ຈະປອບໃຈນາງເລີຍ. ພຣະຢາເວສັ່ງຜູ້ທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບຢາໂຄບ ໃຫ້ກາຍເປັນສັດຕຣູຂອງລາວ. ເຢຣູຊາເລັມເປັນມົນທິນ ສຳລັບພວກເຂົາທັງຫລາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ພຣະຢາເວຊອບທັມແລ້ວ, ເພາະຂ້ານ້ອຍໄດ້ຂັດຂືນຕໍ່ພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ. ທຸກຊົນຊາດຈົ່ງຟັງເຖີດ, ແລະເບິ່ງການທົນທຸກຂອງຂ້ານ້ອຍ, ສາວບໍຣິສຸດທັງຫລາຍ ແລະ ຜູ້ຊາຍທີ່ແຂງແຮງທັງຫລາຍຂອງຂ້ານ້ອຍໄດ້ຕົກເປັນຊະເລີຍແລ້ວ.
|
||
\v 19 ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຮ້ອງຫາບັນດາສະຫາຍທັງຫລາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ, ແຕ່ເຂົາທັງຫລາຍໄດ້ຫລອກລວງຂ້ານ້ອຍ. ພວກປະໂລຫິດ ແລະພວກຜູ້ອາວຸໂສທັງຫລາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ ກໍຕາຍຢູ່ທີ່ກາງເມືອງ, ຂະນະທີ່ຊອກຫາອາຫານພໍໃຫ້ຊີວິດຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ຂ້າແດ່ພຣະຢາເວ, ຂໍໂຜດເບິ່ງ, ເພາະຂ້ານ້ອຍມີຄວາມທຸກໃຈ; ທ້ອງຂອງຂ້ານ້ອຍກໍປັ່ນປ່ວນ, ໃຈຂອງຂ້ານ້ອຍກໍສັບສົນຢູ່ພາຍໃນ, ເພາະຂ້ານ້ອຍໄດ້ທໍຣະຍົດຕໍ່ພຣະອົງ. ນອກເຮືອນ, ກໍເຮັດໃຫ້ເສັຽແມ່ຍ້ອນຄົມດາບ, ສ່ວນໃນເຮືອນກໍ່ເຫລືອແຕ່ຄວາມຕາຍເທົ່ານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ເຂົາທັງຫລາຍໄດ້ຍິນສຽງວ່າ ຂ້ານ້ອຍຄໍ່າຄວນ, ແຕ່ບໍ່ໃຜປອບໃຈຂ້ານ້ອຍເລີຍ. ບັນດາສັດຕຣູທັງຫມົດຂອງຂ້ານ້ອຍ ໄດ້ຍິນເຖິງເຫດຮ້າຍທີ່ຕົກແກ່ຂ້ານ້ອຍນັ້ນ ແລະພວກເຂົາພາກັນດີໃຈ ທີ່ພຣະອົງເຮັດແນວນີ້ນັ້ນ. ເພາະພຣະອົງໄດ້ຕາມພຣະສັນຍາໄວ້ນັ້ນ; ບັດນີ້ ໃຫ້ພວກເຂົາເປັນເຫມືອນຂ້ານ້ອຍ.
|
||
\v 22 ຂໍໃຫ້ຄວາມຊົ່ວທຸກຢ່າງຂອງພວກເຂົາ ປາກົດຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພຣະອົງດ້ວຍ. ຂໍເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາເຫມຶອນ ເຮັດກັບຂ້ານ້ອຍ ເພາະວ່າຄວາມຜິດທັງຫມົດຂອງຂ້ານ້ອຍເຖີດ ດ້ວຍການຄໍ່າຄວນຂອງຂ້ານ້ອຍນັ້ນ ຫລວງຫລາຍ ແລະໃຈຂ້ານ້ອຍກໍອ່ອນແຮງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 2
|
||
\cl ບົດທີ 2
|
||
\p
|
||
\v 1 ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ປົກຄຸມເຫນືອລູກສາວຂອງຊີໂອນ ພາຍໃຕ້ເມກແຫ່ງຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງໄດ້ໂຍນຄວາມງົດງາມຂອງອິສະຣາເອນລົງຈາກຟ້າມາສູ່ດິນ. ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ຣະນືກເຖິງຮອງຕີນຂອງພຣະອົງ ໃນວັນແຫ່ງຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະອົງ.
|
||
\v 2 ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກືນກິນ ແລະ ໄຮ້ຄວາມເມດຕາຕໍ່ເມືອງທຸກແຫ່ງຂອງຢາໂຄບ. ໃນວັນແຫ່ງຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະອົງ ພຣະອົງໄດ້ທຳລາຍກຳແພງຂອງເມືອງທັງຫລາຍ ລູກສາວຂອງຢູດານັ້ນ; ພຣະອົງລ້າງຜານອານາຈັກລົງ ແລະເຫລົ່າຜູ້ປົກຄອງດີ້ນລົງຢ່າງອັບປີທີ່ສຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ດ້ວຍຄວາມໂກດຮ້າຍຢ່າງຮຸນແຮງ ພຣະອົງຕັດພູທຸກຫນ່ວຍຂອງອິສະຣາເອນອອກ. ພຣະອົງຖອນການປົກປ້ອງຮັກສາຈາກສັດຕຣູ. ພຣະອົງໄດ້ເຜົາຢາໂຄບ ເຫມຶອນແປວໄຟລຸກລາມ ຊຶ່ງເຜົາທຸກສິ່ງທີຢູ່ຮອບໆມັນ.
|
||
\v 4 ເຫມຶອນເປັນສັດຕຣູ ພຣະອົງໄດ້ກົ່ງຄັນທະນູແນໃສ່ພວກເຮົາ, ດ້ວຍມືຂວາຂອງພຣະອົງ ພ້ອມທີ່ຈະຍິງອອກໄປ. ພຣະອົງໄດ້ຊົງປຣະຫານທຸກຄົນ ຜູ້ເປັນທີ່ຊື່ນຕາຊື່ນໃຈພຣະອົງ ໃນເຕັນຂອງລູກສາວຂອງຊີໂອນ; ພຣະອົງໄດ້ເທຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະອົງ ເຫມືອນໄຟແຜດເຜົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກາຍເປັນເຫມຶອນສັດຕຣູ. ພຣະອົງໄດ້ຊົງກືນກິນອິສະຣາເອນເສັຽແລ້ວ. ພຣະອົງໄດ້ກືນກິນຣາຊະວັງທັງຫມົດຂອງນາງ. ພຣະອົງໄດ້ທຳລາຍຖານທີ່ຫມັ້ນເຂັ້ມແຂງຕ່າງໆ. ພຣະອົງໄດ້ເພີ່ມການຮ້ອງໄຫ້ ແລະການຄໍ່າຄວນສຳລັບລູກສາວຂອງຢູດາ.
|
||
\v 6 ພຣະອົງໄດ້ໂຈມຕີຫໍເຕັນຂອງພຣະອົງ ເຫມຶອນຕູບຢູ່ໃນສວນ. ພຣະອົງໄດ້ທຳລາຍບ່ອນປະຊຸມສັກສິດ. ພຣະຢາເວໄດ້ເຮັດໃຫ້ທັງບ່ອນປະຊຸມສັກສິດ ແລະວັນສະບາໂຕທັງຫລາຍໃນຊີໂອນໄດ້ຖືກລືມ, ເພາະພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ທັງກະສັດ ແລະ ປະໂລຫິດຖືກຫມິ່ນປະຫມາດດ້ວຍຄວາມໂກດຮ້າຍອັນຮຸນແຮງຂອງພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຊົງປະຕິເສດແທ່ນບູຊາຂອງພຣະອົງ ແລະ ໄດ້ຖິ້ມສະຖານນະມັດສະການຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງໄດ້ມອບກຳແພງຂອງຣາຊະວັງຂອງນາງໄວ້ໃນມືຂອງສັດຕຣູ. ພວກເຂົາໄດ້ສົ່ງສຽງຮ້ອງໃນພຣະວິຫານຂອງພຣະຢາເວ, ຄືກັບວັນສະຫລອງເທສະການທີ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ພຣະຢາເວໄດ້ຕັ້ງໃຈທີ່ຈະທຳລາຍກຳແພງເມືອງຂອງລູກສາວຂອງຊີໂອນ. ພຣະອົງໄດ້ກາງສາຍວັດແທກອອກ ແລະ ບໍ່ໄດ້ຢຸດທີ່ຈະທຳລາຍກຳແພງ. ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ທັງກຳແພງດິນ ແລະກຳແພງຄໍ່າຄວນ; ພວກເຂົາທັງສອງກວດທຳລາຍໄປເສັຽ.
|
||
\v 9 ປະຕູທັງຫລາຍຂອງນາງໄດ້ຍຸບລົງເຖິງດິນ; ພຣະອົງໄດ້ທຳລາຍ ແລະ ຫັກກົງປະຕູທັງຫລາຍຂອງນາງ. ກະສັດຂອງນາງ ແລະບັນດາເຈົ້າເມືອງຂອງນາງຕົກເປັນຊະເລີຍທ່າມກາງຊາດຕ່າງໆ, ກົດບັນຍັດນັ້ນກໍບໍ່ມີອີກຕໍ່ໄປແລ້ວ ແລະຜູ້ທຳນວາຍທັງຫລາຍກໍບໍ່ໄດ້ຮັບນິມິດຈາກພຣະຢາເວອີກຕໍ່ໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ບັນດາຜູ້ອາວຸໂສຂອງລູກສາວຂອງຊີໂອນ ນັ່ງຢູ່ທີ່ຫນ້າດິນໃນຄວາມງຽບ. ພວກເຂົາໄດ້ໂຮຍຂີ້ເຖົ່າເທິງຫົວຂອງພວກເຂົາ ແລະ ນຸ່ງຫົ່ມເຄື່ອງທີ່ເຮັດດ້ວຍຜ້າປ່ານ. ບັນດາສາວບໍຣິສຸດແຫ່ງນະຄອນເຢຣູຊາເລັມໄດ້ກົ້ມຫົວຂອງພວກເຂົາລົງເຖິງດິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ດວງຕາຂອງຂ້ານ້ອຍໄດ້ຫມອງຊໍ້າ ເພາະການຮ້ອງໄຫ້; ທ້ອງຂອງຂ້ານ້ອຍກໍເປັນທຸກ; ສ່ວນພາຍໃນຂອງຂ້ານ້ອຍກໍໄຫລອອກມາສູ່ດິນ ເພາະການທຳລາຍຂອງລູກສາວແຫ່ງປະຊາຊົນຂອງຂ້ານ້ອຍ, ເດັກນ້ອຍ ແລະເດັກແດງຢູ່ຕາມແຄມທາງຂອງເມືອງ.
|
||
\v 12 ພວກເຂົາເວົ້າກັບແມ່ຂອງພວກເຂົາວ່າ, "ອາຫານແລະ ເຫລົ້າອະງຸ່ນຢູ່ໃສ?" ຂະນະທີ່ພວກເຂົາເປັນລົມ ຄືຄົນບາດເຈັບກາງທາງຕ່າງໆຂອງເມືອງ, ຊີວິດຂອງພວກເຂົາກໍອອກໄປຈາກອ້ອມເອິກແມ່ຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ລູກສາວຂອງເຢຣູຊາເລັມເອີຍ, ຂ້ານ້ອຍຈະເວົ້າອັນໃດເພື່ອເຈົ້າໄດ້ລະ? ສາວບໍຣິສຸດຂອງຊີໂອນເອີຍ, ຂ້ານ້ອຍຈະທຽບເຈົ້າກັບສິ່ງໃດດີ, ເພື່ອຈະປອບໃຈເຈົ້າໄດ້? ບາດແຜຂອງເຈົ້າເລິກຄືດັ່ງທະເລ. ໃຜສາມາດປີ່ນປົວເຈົ້າໃຫ້ຫາຍດີໄດ້?
|
||
\v 14 ນິມິດຂອງບັນດາຜູ້ທຳນວາຍລ້ວນຈອມປອມ ແລະ ໄຮ້ຄ່າຕໍ່ເຈົ້າ. ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເປີດເຜີຍຄວາມຊົ່ວຂອງເຈົ້າ ເພື່ອຈະນຳອະນາຄົດກັບມາ, ແຕ່ພວກເຂົາໄດ້ແຈ້ງຂ່າວເຈົ້ານັ້ນຈອມປອມ ແລະ ພາໃຫ້ຫລົງຜິດໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຄົນທັງຫລາຍທີ່ຍ່າງຜ່ານໄປມາຕາມທາງ ໄດ້ຕົບມືຂອງພວກເຂົາຫມິ່ນປະຫມາດເຈົ້າ. ພວກເຂົາຖາກຖາງ ແລະ ແກ່ວງຫົວສົມນໍ້າຫນ້າລູກສາວຂອງເຢຣູຊາເລັມ ແລະ ກ່າວວ່າ,"ນີ້ບໍຄືນະຄອນທີ່ໄດ້ຮັບການຂະຫນານນາມວ່າ 'ຄວາມງາມພຽບພ້ອມ'?"
|
||
\v 16 ສັດຕຣູທັງຫມົດຂອງເຈົ້າອ້າປາກ ແລະ ສົ່ງສຽງເຍາະເຍີ້ຍ. ພວກເຂົາໄດ້ຍີ່ງແຂ້ວ ແລະ ຂົບແຂ້ວ ແລະ ກ່າວວ່າ,"ພວກເຮົາໄດ້ກືນເຈົ້າລົງໄດ້ແລ້ວ! ນີ້ເປັນວັນທີ່ເຮົາລໍຖ້າ! ພວກເຮົາຢູ່ຈົນໄດ້ເຫັນສິ່ງນີ້ເກີດຂຶ້ນ!"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພຣະຢາເວໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ວາງແຜນໄວ້ວ່າ ຈະຊົງເຮັດ. ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ສຳເລັດຕາມພຣະຄັມຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງໄດ້ໂຄ່ນລົ້ມເຈົ້າລົງໂດຍບໍ່ມີຄວາມປານີ, ເພາະພຣະອົງຍອມໃຫ້ສັດຕຣູມີຄວາມຍີນດີເຫນືອເຈົ້າ; ພຣະອົງໄດ້ເຂົ້າຂອງສັດຕຣູຂອງເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ຫົວໃຈຂອງພວກເຂົາຮ້ອງຫາພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ກຳແພງຂອງລູກສາວຂອງຊີໂອນເອີຍ! ໃຫ້ນໍ້າຕາຂອງເຈົ້າໄຫລມາ ຄືແມ່ນໍ້າທັງກາງເວັນ ແລະກາງຄືນ. ຢ່າໄດ້ຢຸດຢ່ອນ, ຢ່າໃຫ້ຕາຂອງເຈົ້າໄດ້ພັກເລີຍ.
|
||
\v 19 ຈົ່ງຮ້ອງອອກມາ, ຮ້ອງໄຫ້ໃນເວລາກາງຄືນ, ຕັ້ງແຕ່ເລີ່ມມືດນັ້ນ! ຈົ່ງເທຄວາມໃນໃຈຂອງເຈົ້າອອກມາ ເຫມືອນດັ່ງສາຍນໍ້າຕໍ່ຫນ້າຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ຈົງຍົກມືຂຶ້ນອ້ອນວອນຕໍ່ພຣະອົງ ເພື່ອຂໍຊີວິດລູກທັງຫລາຍຂອງເຈົ້າ ຊຶ່ງເປັນລົມໄປ ເພາະຄວາມຫີວຢູ່ທຸກແຈຂອງຫົນທາງ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ຂໍຊົງເບິ່ງດ້ວຍ, ພຣະຢາເວ, ແລະພິຈາຣະນາຄົນເຫລົ່ານັ້ນແດ່ພຣະອົງຈັດການ. ຄວນຫລືທີ່ຜູ້ຍິງຈະກິນຫມາກໄມ້ຈາກການຖືພາຂອງນາງ, ຄືບັນດາລູກໆທີ່ນາງເຝົ້າລ້ຽງດູມາຫລື? ຄວນທີ່ປະໂລຫິດ ແລະ ຜູ້ທຳນວາຍຖືກຂ້າໃນສະຖານນະມັດສະການຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຫລື?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ທັງຄົນຫນຸ່ມ ແລະ ຄົນເຖົ້າທັງຫລາຍ ນອນເກືອກຝຸ່ນນຳກັນຕາມຫົນທາງ. ຍິງສາວ ແລະຊາຍຫນຸ່ມຂອງຂ້ານ້ອຍ ໄດ້ລົ້ມລົງດ້ວຍຄົມດາບ. ພຣະອົງຂ້າພວກເຂົາໂດຍບໍ່ປານີເລີຍ.
|
||
\v 22 ພຣະອົງໄດ້ລະດົມ ຄວາມຫນ້າຢ້ານກົວສັ່ນໄຫວຮອບດ້ານເຂົ້າໃສ່ຂ້ານ້ອຍ ເຫມືອນເກນເອົາຄົນມາໃນມື້ງານລ້ຽງຕາມເທສະການ, ໃນວັນແຫ່ງຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະຢາເວ ບໍ່ມີໃຜຫນີໄດ້ ຫລື ລອດຊີວິດໄປໄດ້; ສັດຕຣູຂອງຂ້ານ້ອຍໄດ້ທຳລາຍບັນດາຜູ້ທີ່ຂ້ານ້ອຍເບິ່ງແຍງ ແລະ ລ້ຽງດູ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 3
|
||
\cl ບົດທີ 3
|
||
\p
|
||
\v 1 ຂ້ານ້ອຍຄືຜູ້ເຫັນຄວາມທຸກລຳບາກ ຈາກໄມ້ແສ້ຂອງຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
\v 2 ພຣະອົງໄດ້ຊົງຂັບໄລ່ຂ້ານ້ອຍ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຍ່າງໄປໃນຄວາມມືດ ແທນທີ່ຈະຍ່າງໄປໃນຄວາມສະຫວ່າງ.
|
||
\v 3 ອັນທີ່ຈິງ ພຣະອົງຊົງຫັນມືຂອງພຣະອົງມາຕໍ່ສູ້ຂ້ານ້ອຍ ຊໍ້າແລ້ວຊໍ້າອີກ, ຈົນຫມົດມື້.
|
||
\v 4 ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ຊີ້ນ ແລະ ຫນັງຂອງຂ້ານ້ອຍຫ່ຽວຍານໄປ; ພຣະອົງໄດ້ຫັກກະດູກຂອງຂ້ານ້ອຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ພຣະອົງໄດ້ສ້າງເຄື່ອງດັກຈັບຂ້ານ້ອຍ, ແລະລ້ອມຂ້ານ້ອຍໄວ້ດ້ວຍຄວາມຂົມຂື່ນ ແລະ ຄວາມທຸກລຳບາກ.
|
||
\v 6 ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຢູ່ໃນສະຖານທີ່ມືດ, ເຫມືອນຄົນທີ່ຕາຍໄປດົນແລ້ວ.
|
||
\v 7 ພຣະອົງໄດ້ລ້ອມຂ້ານ້ອຍໄວ້ ແລະ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ສາມາດຫນີໄດ້. ພຣະອົງໄດ້ຖ່ວງຂ້ານ້ອຍດ້ວຍໂສ້ອັນຫນັກ.
|
||
\v 8 ແລະເຖິງແມ່ນວ່າ ຂ້ານ້ອຍຮ້ອງອ້ອນວອນ ແລະ ຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫລືອ, ພຣະອົງກໍລະເລີຍຕໍ່ຄຳອະທິຖານຂອງຂ້ານ້ອຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ພຣະອົງໄດ້ຕັນທາງຂອງຂ້ານ້ອຍດ້ວຍກຳແພງຫີນສະກັດ; ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ຫົນທາງທັງຫລາຍຂອງຂ້ານ້ອຍຄົດລ້ຽວ.
|
||
\v 10 ພຣະອົງເປັນເຫມືອນຫມີທີຄອຍໂດດຄຸບຂ້ານ້ອຍ, ເຫມືອນໂຕສິງທີ່ດັກຊຸ້ມຢູ່;
|
||
\v 11 ພຣະອົງໄດ້ລາກຂ້ານ້ອຍອອກຈາກທາງ, ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍເສົ້າໃຈ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ພຣະອົງໄດ້ກົ່ງຄັນທະນູ ແລະ ໄດ້ແນໃສ່ຂ້ານ້ອຍດ້ວຍລູກທະນູຂອງພຣະອົງ.
|
||
\v 13 ພຣະອົງໄດ້ຍິງເຂົ້າຫມາກໄຂ່ຫລັງຂອງຂ້ານ້ອຍ ດ້ວຍລູກທະນູຈາກບັ້ງທະນູຂອງພຣະອົງ.
|
||
\v 14 ຂ້ານ້ອຍຕົກເປັນຂີ້ປາກຂອງປະຊາຊົນທັງຫມົດ ຊຶ່ງຫົວຂວັນໃສ່ຂ້ານ້ອຍ, ເປັນສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາເຍາະເຍີ້ຍຂ້ານ້ອຍທັງກາງເວັນກາງຄືນ.
|
||
\v 15 ພຣະອົງໄດ້ໃຫ້ຂ້ານ້ອຍເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຂົມຂື່ນ ແລະໄດ້ບັງຄັບຂ້ານ້ອຍໃຫ້ດື່ມນໍ້າບໍລະເພັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ພຣະອົງໄດ້ຫລົກແຂ້ວຂ້ານ້ອຍດ້ວຍເສດແກ້ວ; ພຣະອົງໄດ້ຢຽບຢໍ່າຂ້ານ້ອຍໃຫ້ຈົມເຖິງຂີ້ຝຸ່ນດິນ.
|
||
\v 17 ຈິດໃຈຂອງຂ້ານ້ອຍກໍບໍ່ມີສັນຕິສຸກ: ຂ້ານ້ອຍລືມສິ່ງທີ່ເປັນຄວາມສຸກໄປແລ້ວ.
|
||
\v 18 ດັ່ງນັ້ນຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງກ່າວວ່າ, "ຄວາມອົດທົນຂອງຂ້ານ້ອຍຈິບຫາຍໄປ ແລະ ຄວາມຫວັງຂອງຂ້ານ້ອຍໃນພຣະຢາເວໄດ້ສູນຫາຍແລ້ວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ໂຜດຣະນຶກເຖິງຄວາມລຳບາກຂອງຂ້ານ້ອຍ ແລະການພະເນຈອນຂອງຂ້ານ້ອຍ, ນໍ້າບໍລະເພັດ ແລະຄວາມຂົມຂື່ນ.
|
||
\v 20 ຂ້ານ້ອຍຈື່ຈຳສິ່ງເຫລົ່ານີ້ໄດ້ດີ ແລະຂ້ານ້ອຍກໍຫົດຫູ່ຢູ່ພາຍໃນຂ້ານ້ອຍສະເຫມີ.
|
||
\v 21 ແຕ່ຂ້ານ້ອຍກຳຫວນຄິດເຖິງ ແລະຂ້ານ້ອຍກໍໄດ້ມີຄວາມຫວັງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ຄວາມຮັກອັນຫມັ້ນຄົງຂອງພຣະຢາເວ ບໍ່ເຄີຍສິ້ນສຸດ ແລະຄວາມເມດຕາຂອງພຣະອົງບໍ່ເຄີຍຫມົດສິ້ນ,
|
||
\v 23 ຄວາມສັດຊື່ຂອງພຣະອົງຍິ່ງໃຫຍ່ຫລາຍ; ມັນໃຫມ່ທຸກໆເຊົ້າ.
|
||
\v 24 "ພຣະຢາເວຊົງເປັນມໍຣະດົກຂອງຂ້ານ້ອຍ," ຂ້ານ້ອຍກ່າວວ່າ, ເຫດສະນັ້ນ ຂ້ານ້ອຍຈະຫວັງໃນພຣະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ພຣະຢາເວດີຕໍ່ຜູ້ທີ່ລໍຖ້າພຣະອົງ, ຕໍ່ຄົນທີ່ສະແຫວງຫາພຣະອົງ.
|
||
\v 26 ເປັນການດີທີ່ຈະລໍຖ້າຄວາມພົ້ນພຣະຢາເວຢ່າງງຽບໆ.
|
||
\v 27 ເປັນການດີທີ່ຈະແບກແອກໄວ້ ຂະນະທີ່ລາວຍັງຫນຸ່ມຢູ່.
|
||
\v 28 ໃຫ້ລາວນັ່ງງຽບໆ ຢູ່ຕາມລຳພັງ ເມື່ອພຣະອົງວາງແອກນັ້ນໄວ້ເທິງເຂົາ.
|
||
\v 29 ໃຫ້ລາວເອົາປາກລົງໄປຈຸຂີ້ຝຸ່ນດິນກໍຍັງຈະມີຄວາມຫວັງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ໃຫ້ລາວອ່ຽງແກ້ມໃຫ້ຜູ້ທີ່ຈະຕົບລາວ, ແລະໃຫ້ລາວຍອມຮັບຄວາມອັບປະຍົດ.
|
||
\v 31 ເພາະພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ລະຖິ້ມພວກເຮົາຕະຫລອດໄປ,
|
||
\v 32 ແຕ່ເຖິງວ່າພຣະອົງໃຫ້ເກີດຄວາມໂສກເສົ້າ, ພຣະອົງກໍຈະສະແດງຄວາມເມດຕາຕາມ ຄວາມຮັກຫມັ້ນຄົງຂອງພຣະອົງຢ່າງບໍຣິບູນ.
|
||
\v 33 ເພາະພຣະອົງບໍ່ໄດ້ຊົງເຕັມໃຈທີ່ຈະໃຫ້ເກີດຄວາມທຸກທໍຣະມານ ຫລືຄວາມໂສກເສົ້າແກ່ລູກຫລານຂອງມະນຸດຊາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ການຢຽບຢໍ່ານັກໂທດແຫ່ງແຜ່ນດິນໂລກທັງຫມົດໃຫ້ຢູ່ໃຕ້ຕີນ,
|
||
\v 35 ການບໍ່ໃຫ້ຄວາມຍຸຕິທັມ ແກ່ຜູ້ຫນຶ່ງຜູ້ໃດຕໍ່ພຣະພັກຂອງອົງຜູ້ສູງສຸດ,
|
||
\v 36 ທີ່ໄດ້ປະຕິເສດຄວາມຍຸຕິທັມແຕ່ຄົນເຊັ່ນນັ້ນ—ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະບໍ່ເຫັນດີນຳໃນສິ່ງເຫລົ່ານີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 37 ໃຜທີ່ໄດ້ເວົ້າ ແລະ ມັນເປັນໄປໄດ້, ນອກຈາກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະສັ່ງໃຫ້ມັນເກີດຂຶ້ນຕາມນັ້ນ?
|
||
\v 38 ນອກຈາກລົມປາກຂອງອົງຜູ້ສູງສຸດ ທັງພັຍພິບັດ ແລະ ສິ່ງດີງາມລ້ວນເກີດຂຶ້ນບໍ່ແມ່ນບໍ?
|
||
\v 39 ມະນຸດຈະຈົ່ມໄດ້ຢ່າງໃດ? ຄົນຫນຶ່ງຈະຈົ່ມເມື່ອຖືກລົງໂທດ ເພາະບາບທັງຫລາຍຂອງຕົນໄດ້ແນວໃດ?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 40 ໃຫ້ພວກເຮົາສຳຫລວດເບິ່ງທາງທັງຫລາຍຂອງພວກເຮົາ ແລະທົດສອບສິ່ງເຫລົ່ານີ້, ແລະໃຫ້ພວກເຮົາກັບມາຫາພຣະຢາເວ.
|
||
\v 41 ໃຫ້ພວກເຮົາຊູໃຈ ແລະ ຍົກມືຂື້ນຕໍ່ພຣະເຈົ້າໃນທ້ອງຟ້າ:
|
||
\v 42 "ຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍໄດ້ເຮັດບາບ ແລະ ໄດ້ກະບົດ, ແລະ ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ໃຫ້ອະພັຍ.
|
||
\v 43 ພຣະອົງໄດ້ຊົງປົກຄຸມພຣະອົງເອງໄວ້ ດ້ວຍຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະອົງ, ແລະຊົງໄລ່ຕາມລ່າພວກຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍ, ພຣະອົງປຣະຫານຂ້ານ້ອຍ ແລະ ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ຍົກເວັ້ນໃຜເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 44 ພຣະອົງໄດ້ປົກຄຸມພຣະອົງເອງໄວ້ດ້ວຍເມກ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຄຳອະທິຖານສາມາດຜ່ານຂຶ້ນໄປໄດ້.
|
||
\v 45 ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍສົກກະປົກ ແລະຖືກປະຕິເສດໃນຫມູ່ປະຊາຊາດ,
|
||
\v 46 ສັດຕຣູທັງຫລາຍສາບແຊ່ງນ້ອຍທັງຫລາຍ.
|
||
\v 47 ຄວາມຢ້ານແລະຂຸມດັກຈັບໄດ້ມາຍັງຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍ, ຄວາມວິບັດແລະການທຳລາຍກໍຕາມມາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 48 ດວງຕາຂອງຂ້ານ້ອຍມີແຕ່ນໍ້າຕາໄຫລ ເຫມືອນດັ່ງແມ່ນໍ້າເພາະປະຊາຊົນຂອງຂ້ານ້ອຍຖືກທຳລາຍ.
|
||
\v 49 ດວງຕາຂອງຂ້ານ້ອຍຈະຫລັ່ງນໍ້າຕາບໍ່ຢຸດເຊົາ; ບໍ່ໄດ້ບັນເທົາເລີຍ.
|
||
\v 50 ຈົນກວ່າພຣະອົງຈະເບິ່ງລົງມາ ແລະ ພຣະຢາເວຈະເຫັນຈາກສະຫວັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 51 ດວງຕາຂອງຂ້ານ້ອຍເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍເປັນທຸກ ເພາະບັນດາລູກສາວແຫ່ງເມືອງຂອງຂ້ານ້ອຍ.
|
||
\v 52 ຂ້ານ້ອຍຖືກຕາມລ່າເຫມືອນກັບນົກ ຈາກຜູ້ເປັນສັດຕຣູທັງຫລາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ; ພວກເຂົາໄດ້ໄລ່ລ່າຂ້ານ້ອຍໂດຍບໍ່ມີເຫດຜົນ.
|
||
\v 53 ພວກເຂົາໄດ້ໂຍນຂ້ານ້ອຍລົງໃນຂຸມເລິກ ແລະພວກເຂົາໄດ້ແກ່ວງກ້ອນຫີນໃສ່ຂ້ານ້ອຍ,
|
||
\v 54 ແລະນໍ້າໄດ້ໄຫລຖ້ວມຫົວຂອງຂ້ານ້ອຍ. ຂ້ານ້ອຍກ່າວວ່າ, "ຂ້ານ້ອຍເຖິງຈຸດຈົບແລ້ວ!"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 55 ຂ້ານ້ອຍຮ້ອງຫາພຣະນາມຂອງພຣະອົງ, ພຣະຢາເວ, ຈາກເບື້ອງລຸ່ມຂອງຂຸມເລິກ.
|
||
\v 56 ພຣະອົງຍິນສຽງຂອງຂ້ານ້ອຍ ເມື່ອຂ້ານ້ອຍອ້ອນວອນວ່າ, "ຂໍຢ່າປິດຫູຂອງພຣະອົງຈາກຄຳຮ້ອງຂໍການຊ່ວຍເຫລືອຂອງຂ້ານ້ອຍ."
|
||
\v 57 ພຣະອົງໄດ້ມາໃກ້ເມື່ອຂ້ານ້ອຍໄດ້ຮ້ອງຫາພຣະອົງ; ພຣະອົງໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຢ່າຢ້ານເລີຍ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 58 ໂອ້, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພຣະອົງຮັບຄຳຮ້ອງຂອງຂ້ານ້ອຍ, ພຣະອົງໄດ້ຊ່ວຍຊີວິດຂອງຂ້ານ້ອຍ!
|
||
\v 59 ພຣະຢາເວ, ພຣະອົງໄດ້ເຫັນຄວາມຜິດທີ່ພວກເຂົາເຫັນແກ່ຂ້ານ້ອຍ; ຂໍໃຫ້ຄວາມເປັນທັມແກ່ຂ້ານ້ອຍ.
|
||
\v 60 ພຣະອົງໄດ້ເຫັນການຫມິ່ນປະຫມາດ, ສິ່ງທັງຫມົດທີ່ພວກເຂົາຄິດກັນເພື່ອຕໍ່ສູ້ຂ້ານ້ອຍ.
|
||
\v 61 ພຣະອົງໄດ້ຍິນຄຳຮ້ອງຂອງຂ້ານ້ອຍ, ໂອ້ພຣະຢາເວ, ແລະສິ່ງທັງຫມົດທີ່ພວກເຂົາຄິດກັນຕໍ່ສູ້ຂ້ານ້ອຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 62 ຮີມສົບທີ່ກ່າວໃສ່ຮ້າຍຂ້ານ້ອຍ ແລະຄຳກ່າວຕໍ່ສູ້ຂ້ານ້ອຍຂອງພວກເຂົາຫມົດມື້.
|
||
\v 63 ໂຜດເບິ່ງວິທີທີ່ພວກເຂົາຈະລຸກຂຶ້ນ ແລະນັ່ງລົງ; ພວກເຂົາໄດ້ຮ້ອງເພງທັງຫລາຍຂອງພວກເຂົາຖາກຖາງຂ້ານ້ອຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 64 ໂອ້ພຣະຢາເວ, ຂໍຊົງສະຫນອງຄືນພວກເຂົາ, ໃຫ້ສົມກັບສິ່ງທີ່ມືຂອງພວກເຂົາໄດ້ເຮັດ.
|
||
\v 65 ຂໍພຣະອົງໃຫ້ໃຈຂອງພວກເຂົາບໍ່ອາຍ! ຂໍໃຫ້ຄຳສາບແຊ່ງຂອງພຣະອົງຕົກໃສ່ພວກເຂົາ!
|
||
\v 66 ຂໍພຣະອົງໄລ່ຕາມພວກເຂົາດ້ວຍຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະອົງ ແລະທຳລາຍລ້າງພວກເຂົາຈາກພາຍໃຕ້ຟ້າສະຫວັນເຖີ້ນ, ພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 4
|
||
\cl ບົດທີ 4
|
||
\p
|
||
\v 1 ຄຳໄດ້ມົວຫມອງລົງແລ້ວຫນໍ; ຄຳບໍຣິສຸດທີ່ສຸດໄດ້ປ່ຽນໄປເສັຽແລ້ວ! ອັນຍະມະນີສັກສິດໄດ້ກະຈັດກະຈາຍຢູ່ທຸກແຈຂອງຖະຫນົນ.
|
||
\v 2 ບັນດາລູກຊາຍຫົວແກ້ວຫົວແຫວນແຫ່ງຊີໂອນ ຊຶ່ງເຄີຍສູງຄ່າທຽບກັບຄຳບໍຣິສຸດ, ແຕ່ບັດນີ້ພວກເຂົາມີຄ່າບໍ່ຫລາຍໄປກວ່າຫມໍ້ດິນ, ຜົນງານຈາກມືຂອງຊ່າງປັ້ນຫມໍ້!
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ເຖິງແມ່ນຫມາໄນຍັງໃຫ້ນົມຟູມຟັກລູກໆຂອງມັນ, ແຕ່ລູກສາວຂອງປະຊາຊົນຂອງຂ້ານ້ອຍກັບໃຈດຳ, ເຫມືອນຝູງນົກກະຈອກເທດໃນທະເລຊາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ລີ້ນຂອງເດັກແດງແຫ້ງ ຕິດເພດານປາກເພາະຄວາມຫີວນໍ້າ; ເດັກນ້ອຍໄດ້ຮ້ອງຂໍອາຫານ, ແຕ່ບໍ່ມີໃຜເອົາໃຫ້ພວກເຂົາ.
|
||
\v 5 ບັນດາຜູ້ທີເຄີຍກິນອາຫານຊັ້ນເລີດ ບັດນີ້ກໍອົດຢາກຢູ່ຕາມຖະຫນົນທັງຫລາຍ; ບັນດາຜູ້ຄົນທີ່ຖືກລ້ຽງໃຫ້ນຸ່ງຜ້າສີມ່ວງນັ້ນ, ແຕ່ບັດນີ້ນອນເລືອຢູ່ກອງຂີ້ເຫຍື່ອ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ໂທດກັມຂອງລູກສາວຂອງປະຊາຊົນຂອງຂ້ານ້ອຍນັ້ນ ໃຫຍ່ກວ່າໂທດກັມຂອງເມືອງໂຊໂດມ, ແລະຊຶ່ງຖືກໂຄ່ນລົ້ມໃນຊົ່ວພິບຕາດຽວ ແລະບໍ່ມີໃຜຍື່ນມືເຂົ້າມາຊ່ວຍນາງເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ບັນດາຜູ້ນຳຂອງນາງຂາວຍິ່ງກວ່າຫິມະ, ຂາວຍິ່ງກວ່ານໍ້ານົມ; ຮ່າງກາຍຂອງພວກເຂົາສົດໃສຍິ່ງກວ່າທັບທິມ, ຮູບຮ່າງຫນ້າຕາສະຫງ່າງາມດັ່ງອັນຍະມະນີ.
|
||
\v 8 ແຕ່ບັດນີ້ຜີວພັນຂອງພວກເຂົາດຳຄໍ້າຍິ່ງກວ່າຂີ້ຄວັນໄຟ; ພວກເຂົາຢູ່ຕາມຖະຫນົນໂດຍບໍ່ມີໃຜຈື່ໄດ້. ຜີວຫນັງຂອງເຂົາຫ່ຽວແຫ້ງໃນກະດູກຂອງພວກເຂົາ; ມັນຈ່ອຍຜອມຫລາຍຈົນຫນັງຕິດກະດູກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ບັນດາຄົນທີ່ຖືກຂ້າດ້ວຍຄົມດາບ ຍັງດີກວ່າຄົນທີ່ຕາຍຍ້ອນຄວາມອຶດຢາກ, ຊຶ່ງໄດ້ທົນທຸກທໍຣະມານ, ເພາະບໍ່ມີການເກັບກ່ຽວຈາກທົ່ງນາ.
|
||
\v 10 ມືຂອງຍິງທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮັກ ໄດ້ຕົ້ມລູກຂອງພວກນາງເອງ ລູກໄດ້ກາຍມາເປັນອາຫານຂອງພວກນາງໃນອຶດຢາກນີ້ ເມື່ອລູກສາວຂອງປະຊາຊົນຂອງຂ້ານ້ອຍຖືກທຳລາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ພຣະຢາເວໄດ້ສຳແດງຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະອົງ; ພຮະອົງໄດ້ລະບາຍຄວາມໂກດຮ້າຍອັນຮຸນແຮງອອກມາ. ພຣະອົງໄດ້ຈູດໄຟຂື້ນໃນຊີໂອນ ເພື່ອເຜົາຜານຮາກຖານຂອງເມືອງນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ບໍ່ມີກະສັດອົງໃດເຊື່ອ, ຫລືບໍ່ມີຜູ້ໃດຢູ່ອາໄສໃດໆທົ່ວໂລກນີ້ເຊື່ອ, ວ່າສັດຕຣູ ຫລືຄູ່ແຂ່ງຈະສາມາດລ່ວງລໍ້າຜ່ານປະຕູນະຄອນເຢຣູຊາເລັມເຂົ້າມາໄດ້.
|
||
\v 13 ສິ່ງນີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນ ເພາະວ່າຄວາມບາບທັງຫລາຍຂອງບັນດາຜູ້ທຳນວາຍຂອງນາງ ແລະ ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງເຫລົ່າປະໂລຫິດ ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ເລືອດຂອງຄົນຊອບທັມ ໄຫລນອງຢູ່ກາງເມືອງຂອງນາງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ພວກເຂົາໄດ້ເດີນທາງພະເນຈອນ, ເຫມືອນຄົນຕາບອດ, ຜ່ານຖະຫນົນ. ພວກເຂົາໄດ້ເປື້ອນໄປດ້ວຍເລືອດ ຈົນບໍ່ມີໃຜກ້າແຕະຕ້ອງເສື້ອຜ້າຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 15 ປະຊາຊົນຮ້ອງໃສ່ພວກເຂົາວ່າ. "ຫນີໄປ! ເຈົ້າຄົນຜູ້ບໍ່ສະອາດ!" "ຫນີໄປ! ຫນີໄປ! ຢ່າໄດ້ແຕະຕ້ອງພວກເຂົາ! "ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາຈຶ່ງພະເນຈອນໄປ; ປະຊາຊົນເວົ້າກັນທ່າມກາງຊາດຕ່າງໆວ່າ, "ພວກເຂົາຢູ່ບ່ອນນີ້ຕໍ່ໄປບໍ່ໄດ້."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ພຣະຢາເວເອງນີ້ແຫລະໄດ້ຊົງເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາແຕກຊະຊາຍໄປ; ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ເບິ່ງແຍງພວກເຂົາອີກແລ້ວ. ພວກເຂົາບໍ່ໃຫ້ກຽດປະໂລຫິດອີກ, ແລະພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ນິຍົມຊົມຊອບຜູ້ອາວຸໂສອີກຕໍ່ໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ດວງຕາຂອງພວກເຮົາກໍ່ອ່ອນລ້າ, ເບິ່ງຫາຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກເຂົາບໍ່ໄດ້; ຈາກຫໍຄອຍຂອງພວກເຮົາ ພວກເຮົາເຝົ້າເບິ່ງຊົນຊາດຫນຶ່ງ ຊຶ່ງບໍ່ສາມາດຊ່ວຍເຫລືອພວກເຮົາໄດ້.
|
||
\v 18 ພວກເຂົາໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມຮອຍທາງຍ່າງຂອງພວກເຮົາ, ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດຍ່າງຕາມທາງຂອງພວກເຮົາໄດ້. ຈຸດຈົບຂອງພວກເຮົາໃກ້ເຂົ້າມາແລ້ວ ແລະ ວັນເວລາຂອງພວກເຮົາໄດ້ໃກ້ຄົບກຳນົດແລ້ວ, ເພາະຈຸດຈົບຂອງພວກເຮົາໄດ້ມາເຖິງແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ຄົນທີ່ຕາມລ່າພວກເຮົາ ໄວຍິ່ງກວ່າບັນດານົກອິນຊີຢູ່ເທິງຟ້າ. ພວກເຂົາໄດ້ບຸກໄລ່ພວກເຮົາເທິງພູຕ່າງໆ ແລະດັກພວກເຮົາຢູໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ.
|
||
\v 20 ເຈົ້າຊີວິດຂອງພວກເຮົາ —ຄືພຣະຢາເວຜູ້ທີ່ເຈີມແລ້ວ—ພຣະອົງເປັນຜູ້ດຽວທີດັກຈັບພວກເຂົາໃຫ້ຕິດຢູ່ໃນກັບດັກຕ່າງໆຂອງພວກເຂົາ; ທີ່ພວກເຂົາເຄີຍເວົ້າວ່າ, "ໃຕ້ຮົ່ມເງົາຂອງເຂົາ ພວກເຮົາຈຶ່ງມີຊິວີດຢູ່ທ່າມກາງຂອງບັນດາປະຊາຊາດ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ລູກສາວແຫ່ງເອໂດມເອີຍ, ຜູ້ອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນອູເຊ, ຊື່ນຊົມແລະຍິນດີໄປເຖີດ. ແຕ່ສຳລັບເຈົ້າ ຈອກແຫ່ງຄວາມໂກດຮ້າຍກໍວຽນໄປເຖິງເຈົ້າ; ເຈົ້າຈະເມົາ ແລະ ເຈົ້າເອງຈະເປືອຍກາຍລ່ອນຈ້ອນ.
|
||
\v 22 ລູກສາວແຫ່ງຊີໂອນເອີຍ ການລົງໂທດຂອງເຈົ້າໃກ້ຈະເຖິງທີ່ສິ້ນສຸດແລ້ວ, ພຣະອົງຈະບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ເຈົ້າຕົກເປັນຊະເລີຍຢູ່ຢ່າງນີ້ດົນດອກ ແຕ່ລູກສາວແຫ່ງເອໂດມເອີຍ; ພຣະອົງຈະລົງໂທດບາບຂອງເຈົ້າ, ແລະພຣະອົງຈະເປີດເຜີຍຄວາມບາບທັງຫລາຍຂອງເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 5
|
||
\cl ບົດທີ 5
|
||
\p
|
||
\v 1 ຂໍຊົງຣະນຶກ, ໂອຂ້າແດ່ພຣະຢາເວ, ໃນສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນແກ່ຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍ ເບິ່ງເຖີດ ແລະ ຂໍຊົງພິຈາຣະນາເບິ່ງຄວາມອົດສູຂອງພວກຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍ.
|
||
\v 2 ມໍຣະດົກຂອງພວກຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍກັບເປັນຂອງຄົນແປກຫນ້າ; ບັນດາເຮືອນຂອງພວກຂ້ານ້ອຍເປັນຂອງພວກຕ່າງດ້າວ.
|
||
\v 3 ພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ກາຍເປັນບັນດາລູກກໍາພ້າ, ບໍ່ມີພໍ່, ແລະແມ່ຂອງພວກນ້ອຍທັງຫລາຍກໍເປັນດັ່ງແມ່ຫມ້າຍ.
|
||
\v 4 ພວກຂ້ານ້ອຍຕ້ອງຈ່າຍເງິນຊື້ນໍ້າໃຫ້ພວກເຮົາດື່ມ, ແລະ ພວກຂ້ານ້ອຍຕ້ອງຈ່າຍເງິນ ຊື້ຟືນຂອງພວກຂ້ານ້ອຍໃຊ້ເອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຜູ້ຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ໄລ່ຕິດຕາມພວກຂ້ານ້ອຍນັ້ນ ໃກ້ພວກຂ້ານ້ອຍເຂົ້າມາແລ້ວ; ພວກຂ້ານ້ອຍທັງອ່ອນເພັຽ ແລະພວກຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ພັກຜ່ອນເລີຍ.
|
||
\v 6 ພວກຂ້ານ້ອຍຍອມຈຳນົນຕົນເອງຕໍ່ຊາວ ອີຢິບ ແລະ ຊາວອັດຊີເລັຽເພື່ອຈະໄດ້ອາຫານພໍກິນ.
|
||
\v 7 ບັນດາບັນພະບູຣຸດຂອງຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍເຮັດບາບ, ແລະພວກເຂົາບໍ່ຢູ່ແລ້ວ, ແລະພວກຂ້ານ້ອຍຕ້ອງຮັບໂທດເພາະບາບຂອງພວກເຂົາແທນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ພວກທາດປົກຄອງເຫນືອພວກຂ້ານ້ອຍທັງຫລາຍ, ແລະບໍ່ມີໃຜຊ່ວຍພວກຂ້ານ້ອຍໃຫ້ພົ້ນຈາກມືຂອງພວກເຂົາໄດ້.
|
||
\v 9 ພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ອົດອາຫານມາໂດຍສ່ຽງຊີວິດຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ, ຍ້ອນຄົມດາບໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ.
|
||
\v 10 ຜີວຫນັງຂອງພວກຂ້ານ້ອຍກໍຮ້ອນປານເຕົາອົບ ເພາະຄວາມຮ້ອນເຜົາຜານແຫ່ງຄວາມອຶດຫິວອາຫານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຜູ້ຍິງໃນຊີໂອນຖືກຂືນໃຈ, ແລະລວມທັງສາວບໍຣິສຸດໃນເມືອງຕ່າງໆຂອງຢູດາ.
|
||
\v 12 ຜູ້ປົກຄອງເມືອງຕ້ອງຖືກມັດມືໂດຍແຂວນໄວ້ດ້ວຍມືຂອງຕົນເອງ, ແລະບໍ່ມີໃຜນັບຖືພວກຜູ້ອາວຸໂສອີກແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ພວກຄົນຫນຸ່ມຖືກບັງຄັບໃຫ້ໂມ້ແປ້ງດ້ວຍຫີນໂມ້, ແລະພວກເດັກຊາຍຕ້ອງເດີນໂຊເຊເພາະແບກຟືນຫນັກ.
|
||
\v 14 ພວກຜູ້ອາວຸໂສຫາຍໄປຈາກປະຕູເມືອງ, ແລະພວກຄົນຫນຸ່ມໄດ້ຢຸດຫລິ້ນດົນຕຣີຂອງພວກເຂົາແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ຄວາມຍີນດີລົ້ນກໍຫາຍໄປຈາກໃຈຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ ແລະການເຕັ້ນລໍາຂອງພວກຂ້ານ້ອຍກາຍເປັນການໄວ້ທຸກ.
|
||
\v 16 ມົງກຸດໄດ້ຕົກຈາກຫົວຂອງພວກຂ້ານ້ອຍ; ແລ້ວວິບັດກໍມີແກ່ພວກຂ້ານ້ອຍ, ເພາະພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຮັດບາບ!
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ເພາະເຫດນີ້ຫົວໃຈຂອງພວກຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງເຈັບປ່ວຍ, ແລະດວງຕາຂອງພວກຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງມົວໄປ, ເພາະສິ່ງເຫລົ່ານີ້ດວງຕາຂອງພວກເຮົາຈຶ່ງມືດມົວໄປ
|
||
\v 18 ເພາະພູຊີໂອນຮົກຮ້າງເພພັງ, ດ້ວຍຝູງຫມາໄນທີ່ທ່ຽວໄປມາຢູ່ບ່ອນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ໂອ ຂ້າແດ່ພຣະຢາເວ, ຂໍພຣະອົງຊົງຄອບຄອງຢູ່ເປັນນິດ, ແລະ ພຣະອົງຈະນັ່ງເທິງບັນລັງຂອງພຣະອົງ ຈາກຄົນຮຸ້ນຫນຶ່ງໄປສູ່ອີກຮຸ້ນຫນຶ່ງ.
|
||
\v 20 ດ້ວຍເຫດໃດ ພຣະອົງຈຶ່ງລືມພວກຂ້ານ້ອຍເປັນນິດ? ດ້ວຍເຫດໃດ ຈຶ່ງຊົງປະຖິ້ມພວກຂ້ານ້ອຍດົນປານນີ້?
|
||
\v 21 ຂ້າແດ່ພຣະຢາເວ, ຂໍຊ່ວຍເຫລືອພວກຂ້ານ້ອຍໃຫ້ກັບສູ່ພຣະອົງດ້ວຍເຖີດ, ແລະຂໍຊົງຟື້ນຟູວັນເວລາຂອງຂ້ານ້ອຍໃຫ້ຄືດັ່ງແຕ່ກ່ອນ —
|
||
\v 22 ເວັ້ນແຕ່ພຣະອົງຈະປັດພວກຂ້ານ້ອຍຖິ້ມຢ່າງເດັດຂາດເສັຽແລ້ວ ແລະ ພຣະອົງໂມໂຫຮ້າຍພວກຂ້ານ້ອຍຢ່າງເຫລືອຫລາຍແລ້ວ.
|