forked from WA-Catalog/lo_ulb
See in Reader
1354 lines
260 KiB
Plaintext
1354 lines
260 KiB
Plaintext
\id JOS
|
||
\ide UTF-8
|
||
\h ໂຢຊວຍ
|
||
\toc1 ໂຢຊວຍ
|
||
\toc2 ໂຢຊວຍ
|
||
\toc3 jos
|
||
\mt ໂຢຊວຍ
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 1
|
||
\cl ບົດທີ 1
|
||
\p
|
||
\v 1 ບັດນີ້ ສິ່ງນີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນ ຫລັງຈາກການເສຍຊີວິດຂອງໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວ, ທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ສັ່ງກັບໂຢຊວຍລູກຂອງນູນ, ຜູ້ຊ່ວຍລະດັບຫົວຫນ້າຂອງໂມເຊວ່າ,
|
||
\v 2 " ໂມເຊ, ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາ, ໄດ້ເສຍຊີວິດແລ້ວ. ດັ່ງນັ້ນ, ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນຂ້ວາມແມ່ນ້ຳຈໍແດນນີ້, ເຈົ້າ ແລະ ປະຊາຊົນທັງຫມົດໄປຍັງແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາຈະຍົກໃຫ້ພວກເຂົາ - ປະຊາຊົນຂອງອິສະຣາເອນ.
|
||
\v 3 ເຮົາໄດ້ຍົກໃຫ້ເຈົ້າທຸກແຫ່ງ ທີ່ຕີນຂອງພວກເຈົ້າຈະຢຽບລົງໄປ. ເຮົາໄດ້ຍົກໃຫ້ແກ່ເຈົ້າແລ້ວດັ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບໂມເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຕັ້ງແຕ່ຖິ່ນທຸຣະກັນດານ ແລະ ພູເຂົາເລບານອນ, ໄປຈົນສຸດແມ່ນ້ຳໃຫຍ່ ຄືແມ່ນ້ຳເອີຟຣັດ, ແຜ່ນດິນທັງຫມົດຂອງຊາວຮິດຕີ, ແລະ ເຖິງທະເລໃຫຍ່, ທາງທິດຕາເວັນຕົກ ຈະເປັນແຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 5 ບໍ່ມີໃຜອາດຢືນຢັດຕໍ່ເຈົ້າໄດ້ຕະຫລອດຊີວິດຂອງເຈົ້າ. ເຮົາຈະຢູ່ກັບເຈົ້າເຊັ່ນທີ່ເຮົາຢູ່ກັບໂມເຊມາແລ້ວ. ເຮົາຈະບໍ່ປະຖິ້ມຫລືຈາກເຈົ້າໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຈົ່ງເຂັ້ມແຂງ ແລະ ກ້າຫານເຖີດ. ເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ໄດ້ຮັບແຜ່ນດິນເປັນມໍຣະດົກຊື່ງເຮົາໄດ້ສັນຍາກັບບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຂົາວ່າຈະຍົກໃຫ້ພວກເຂົາ.
|
||
\v 7 ຈົ່ງເຂັ້ມແຂງ ແລະ ກ້າຫານເຖີດຈົ່ງລະມັດຣະວັງທີ່ຈະເຊື່ອບັນຍັດທັງຫມົດທີ່ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາໄດ້ບັນຊາເຈົ້າ. ຈົ່ງຢ່າໄດ້ຫັນຂວາ ຫລື ຫັນຊ້າຍ, ເພື່ອທີ່ເຈົ້າຈະພົບກັບຄວາມສຳເລັດບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະໄປທາງໃດກໍຕາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເຈົ້າຈະເຂົ້າເຝົ້າພາວັນນາທັງກາງເວັນ ແລະກາງຄືນເພື່ອທີ່ຈະສາມາດເຊື່ອຟັງທຸກສິ່ງທີ່ໄດ້ບັນທຶກໃນຫນັງສືນັ້ນ. ແລ້ວເຈົ້າຈະເຣີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ປະສົບຄວາມສຳເລັດ.
|
||
\v 9 ເຮົາສັ່ງເຈົ້າແລ້ວບໍ່ແມ່ນບໍ? ຈົ່ງເຂັ້ມແຂງ ແລະ ກ້າຫານເຖີດ! ຢ່າຢ້ານ, ຢ່າທໍ້ຖອຍ, ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າສະຖິດກັບເຈົ້າທຸກບ່ອນທີ່ເຈົ້າໄປ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍບັນຊາຜູ້ນຳທັງຫລາຍຂອງປະຊາຊົນ,
|
||
\v 11 "ຈົ່ງໄປໃນຄ້າຍ ແລະ ສັ່ງປະຊາຊົນວ່າ, "ຈົ່ງຕຽມສະບຽງສຳລັບພວກທ່ານທັງຫລາຍ. ໃນສາມວັນພວກທ່ານຈະຂ້ວາມແມ່ນ້ຳຈໍແດນນີ້ ແລະ ເຂົ້າໄປ ແລະ ຢຶດແຜ່ນດິນທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກທ່ານຊົງປຣະທານໃຫ້ພວກທ່ານຢຶດຄອງ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຕໍ່ຊາວຣູເບັນ, ຊາວກາດ ແລະ ເຄິ່ງເຜົ່າຂອງຊາວມານາເຊ, ໂຢຊວຍເວົ້າວ່າ,
|
||
\v 13 "ຈົ່ງຈື່ຄຳຂອງໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວ, ໄດ້ບັນຊາພວກທ່ານໄດ້ສັ່ງວ່າ, "ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງທ່ານຈະປຣະທານທີ່ພັກສຳລັບທ່ານ ແລະພຣະອົງຈະຊົງປຣະທານແຜ່ນດິນນີ້ໃຫ້ທ່ານ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເມຍຂອງທ່ານ, ລູກນ້ອຍຂອງທ່ານ, ແລະຝູງສັດລ້ຽງຂອງພວກທ່ານຈະຢູ່ໃນແຜ່ນດິນຊຶ່ງໂມເຊຍົກໃຫ້ທ່ານທີ່ຟາກພຸ້ນຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ. ແຕ່ພວກນັກຮົບຂອງທ່ານຈະຂ້ວາມໄປກັບພວກພີ່ນ້ອງຂອງທ່ານ ແລະ ຊ່ວຍພວກເຂົາ.
|
||
\v 15 ຈົນກວ່າພຣະຢາເວໄດ້ປຣະທານທີ່ພັກ ແກ່ພີ່ນ້ອງຂອງທ່ານດັ່ງເຊັ່ນທີ່ພຣະອົງຊົງປຣະທານໃຫ້ແກ່ທ່ານ. ແລ້ວພວກເຂົາຈະໄດ້ຄອບຄອງແຜ່ນດິນທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງທ່ານ ຊົງປຣະທານໃຫ້ພວກເຂົາ ແລ້ວທ່ານຈະກັບມາທີ່ແຜ່ນດິນຂອງທ່ານເອງ ແລະ ຄອບຄອງແຜ່ນດິນ, ທີ່ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ທ່ານທີ່ຟາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ໃນທີ່ທິດຕາເວັນອອກ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ແລ້ວພວກເຂົາໄດ້ຕອບໂຢຊວຍວ່າ, "ທັງຫມົດທີ່ທ່ານໄດ້ບັນຊາພວກເຮົາ, ພວກເຮົາຈະເຮັດຕາມ ແລະ ບໍ່ວ່າທີ່ໃດທ່ານສົ່ງພວກເຮົາໄປ ພວກເຮົາຈະໄປ.
|
||
\v 17 ເຮົາຈະເຊື່ອຟັງທ່ານເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ເຮົາເຊື່ອຟັງໂມເຊພຽງແຕ່ຂໍໃຫ້ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງທ່ານຊົງສະຖິດຢູ່ກັບທ່ານ, ເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ພຣະອົງຊົງສະຖິດຢູ່ກັບໂມເຊ.
|
||
\v 18 ໃຜກໍຕາມທີ່ຂັດຂືນຄຳບັນຊາຂອງທ່ານ ແລະ ບໍ່ເຊື່ອຟັງຖ້ອຍຄຳຂອງທ່ານ. ຄົນນັ້ນຈະຕ້ອງເຖິງຕາຍ. ຂໍພຽງແຕ່ຈົ່ງເຂັ້ມແຂງ ແລະ ກ້າຫານເຖີດ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 2
|
||
\cl ບົດທີ 2
|
||
\p
|
||
\v 1 ຕໍ່ມາໂຢຊວຍລູກຂອງນູນສົ່ງຊາຍສອງຄົນຈາກເມື່ອງຊິດຕິມເປັນການລັບໄປສອດແນມ. ເຂົາກ່າວວ່າ, "ຈົ່ງໄປ, ກວດກາເບິ່ງໃຫ້ທົ່ວແຜ່ນດິນ, ສະເພາະຢ່າງຍິ່ງເມືອງເຢຣີໂກ." ພວກເຂົາກໍໄປ ແລະ ໄດ້ມາຮອດໃນບ້ານຂອງໂສເພນີຄົນຫນຶ່ງຊື່ຣາຮາບ, ແລະ ພວກເຂົາພັກຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 2 ມີລາຍງານໄປເຖິງກະສັດຂອງເມືອງເຢຣີໂກ ວ່າ, "ຈົ່ງເບິ່ງເຖີດ, ຊາຍຊາວອິສະຣາເອນສອງຄົນໄດ້ມາທີ່ນີ້ເພື່ອສອດແນມເບີ່ງແຜ່ນດິນ."
|
||
\v 3 ກະສັດຂອງເມືອງເຢຣີໂກ ໄດ້ຊົງມີຄຳສັ່ງໄປຍັງຣາຮາບ ແລະ ບອກວ່າ, "ຈົ່ງນຳຕົວຊາຍຜູ້ທີ່ມາຫາເຈົ້າ ເຂົ້າຢູ່ໃນບ້ານຂອງເຈົ້າ, ພວກເຂົາມາເພື່ອສອດແນມທົ່ວແຜ່ນດິນນີ້."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ແຕ່ຜູ້ຍິງໄດ້ພາຊາຍສອງຄົນໄປ ແລະ ເຊື່ອງພວກເຂົາໄວ້. ນາງຕອບວ່າ, "ແມ່ນແລ້ວ, ພວກຜູ້ຊາຍມາຫາຂ້ອຍ, ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າພວກເຂົາມາຈາກທີ່ແຫ່ງໃດ.
|
||
\v 5 ພວກເຂົາກໍຈາກໄປເມື່ອເວລາຄ່ຳ, ເມື່ອເປັນເວລາທີ່ປະຕູປິດ. ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າພວກເຂົາໄປທີ່ແຫ່ງໃດ. ທ່ານອາດຈະຈັບພວກເຂົາຖ້າທ່ານຮີບຕາມພວກເຂົາໄປ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ແຕ່ຍິງນັ້ນໄດ້ພາເຂົາທັງສອງຄົນຂຶ້ນໄປເທິງດາດຟ້າ ແລະ ກໍໄດ້ເຊື່ອງຕົວພວກເຂົາໄວ້ທີ່ຕົ້ນປ່ານທີ່ນາງ ໄດ້ລຽງໄວ້ເທິງຫລັງຄາ.
|
||
\v 7 ດັ່ງນັ້ນພວກຜູ້ຊາຍກໍໄລ່ຕາມຄົນທັງສອງ ໄປຈົນຮອດທ່າຂ້ວາມແມ່ນ້ຳຈໍແດນ. ປະຕູກໍຖືກປິດທັນທີທີ່ພວກຄົນໄລ່ຕາມນັ້ນອອກໄປແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ຊາຍທັງສອງຄົນຍັງບໍ່ນອນໃນຄືນນັ້ນ, ເມື່ອຜູ້ຍິງໄດ້ຂຶ້ນໄປຫາພວກເຂົາທີ່ເທີງດາດຟ້າ.
|
||
\v 9 ນາງກ່າວວ່າ, "ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າພຣະຢາເວໄດ້ຊົງມອບແຜ່ນດິນໃຫ້ແກ່ທ່ານ ແລະ ຄວາມຢ້ານພວກຂອງທ່ານມາເຫນືອພວກເຮົາ. ບັນດາຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ອາໄສຢູ່ເທິ່ງແຜ່ນດິນ ເກືອບຈະຫລອມລະລາຍຕໍ່ຫນ້າທ່ານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ພວກເຂົາໄດ້ຍິນເລື່ອງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ເຮັດໃຫ້ນ້ຳຂອງທະເລແດງເຫືອດແຫ້ງໄປເພື່ອພວກທ່ານ ເມື່ອພວກທ່ານອອກມາຈາກເອຢິບ. ພວກເຮົາໄດ້ຍິນເລື່ອງພວກທ່ານໄດ້ເຮັດໃຫ້ກະສັດສອງພະອົງຂອງຄົນອາໂມລິດອີກຝັ່ງຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ - ຄືສີໂຫນ ແລະ ໂອກ - ຜູ້ຊື່ງຖືກຂ້າລົງຢ່າງສິ້ນເຊີງ.
|
||
\v 11 ທັນທີທີ່ພວກເຮົາໄດ້ຍິນ ຫົວໃຈຂອງພວກເຮົາກໍເສຍຂວັນ, ແລະ ບໍ່ມີຄວາມກ້າຫານເຫລືອໃນຄົນໃດເລີຍເພາະວ່າພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກທ່ານ - ພຣະອົງຊົງເປັນພຣະເຈົ້າ, ໃນສະຫວັນເບື້ອງເທິງ ແລະ ເທິງແຜ່ນດິນໂລກເບື້ອງລຸ່ມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ບັດນີ້ແລ້ວ, ຂໍສາບານຕໍ່ຂ້ານ້ອຍໃນນາມຂອງພຣະຢາເວວ່າ, ໃນເມື່ອຂ້ອຍໄດ້ສະແດງຄວາມເມດຕາຕໍ່ທ່ານແລ້ວ, ທ່ານຈະສະແດງຄວາມເມດຕາຕໍ່ຄອບຄົວພໍ່ຂອງຂ້ອຍດ້ວຍ. ຈົ່ງໃຫ້ຂ້ອຍມີຫມາຍສຳຄັນທີ່ແນ່ນອນ.
|
||
\v 13 ວ່າທ່ານຈະໄວ້ຊີວິດພໍ່ຂອງຂ້ານ້ອຍ, ແມ່, ອ້າຍ, ນ້ອງຊາຍ, ເອື້ອຍນ້ອງຍິງ, ແລະ ທຸກຄົນໃນຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາ ແລະ ທ່ານຈະໄວ້ຊີວິດຂອງພວກເຮົາ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ພວກຜູ້ຊາຍນັ້ນຈຶ່ງຕອບນາງວ່າ, "ຊີວິດຂອງເຮົາເພື່ອຊີວິດຂອງພວກເຈົ້າ, ແມ່ນແຕ່ເຖິງຕາຍ! ຖ້າພວກເຈົ້າ ບໍ່ເປີດເຜີຍພາຣະກິດນີ້ຂອງເຮົາກັບໃຜ, ເມື່ອພຣະຢາເວປຣະທານແຜ່ນດິນນີ້ແກ່ເຮົາ ພວກເຮົາຈະມີຄວາມເມດຕາ ແລະ ສັດຊື່ຕໍ່ພວກເຈົ້າ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ດັ່ງນັ້ນນາງຈື່ງຢ່ອນພວກເຂົາລົງທາງປ່ອງຢ້ຽມໂດຍໃຊ້ເຊືອກ. ບ້ານທີ່ນາງອາໄສຢູ່ໄດ້ສ້າງໃນກຳແພງຂອງເມືອງ.
|
||
\v 16 ນາງໄດ້ກ່າວກັບພວກເຂົາວ່າ, "ຈົ່ງໄປທີ່ເນີນພູ ແລະ ລີ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນເພຶ່ອພວກຜູ້ໄລ່ນຳຈະບໍ່ເຫັນພວກທ່ານ. ຈົ່ງລີ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນສາມມື້ ຈົນກວ່າພວກທີ່ໄລ່ນຳທ່ານຈະກັບ. ແລ້ວທ່ານກໍເດີນທາງຕໍ່ໄປ."
|
||
\v 17 ພວກຜູ້ຊາຍເວົ້າກັບນາງວ່າ, "ເຮົາຈະບໍ່ຜູກມັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ເຮົາສາບານ, ຖ້າເຈົ້າບໍ່ເຮັດສິ່ງນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ເມື່ອພວກເຮົາໄດ້ເຂົ້າມາໃນແຜ່ນດິນນີ້, ເຈົ້າຈົ່ງເອົາເຊືອກສີແດງນີ້ຜູກໄວ້ທີ່ປ້ອງຢ້ຽມທີ່ເຈົ້າໄດ້ຢ່ອນພວກເຮົາລົງໄປນັ້ນ, ແລະ ເຈົ້າຈົ່ງຮວບຮວມພໍ່ແມ່ພີ່ນ້ອງ ແລະ ທຸກຄົນໃນຄອບຄົວຂອງພໍ່ມາໄວ້ໃນບ້ານ.
|
||
\v 19 ໃຜກໍຕາມທີ່ອອກນອກປະຕູບ້ານຂອງເຈົ້າໄປທີ່ຫົນທາງ, ເລືອດຂອງພວກເຂົາຈະຢູ່ເທິງຫົວຂອງພວກເຂົາ ແລະ ເຮົາຈະບໍ່ມີຄວາມຜິດ ແຕ່ຖ້າມື້ໃດມາແຕະຕ້ອງໃຜກໍຕາມທີ່ຢູ່ໃນບ້ານ, ເລືອດຂອງເຂົາຈະຢູ່ເທິງຫົວຂອງເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ແຕ່ຖ້າເຈົ້າເວົ້າກ່ຽວກັບພາຣະກິດຂອງເຮົາ, ເຮົາກໍຈະພົ້ນຈາກຄຳສາບານທີ່ພວກເຈົ້າໃຫ້ເຮົາສາບານໄວ້ນັ້ນ."
|
||
\v 21 ຣາຮາບໄດ້ຕອບວ່າ, "ຂໍໃຫ້ເປັນໄປຕາມທ່ານໄດ້ເວົ້ານັ້ນ." ນາງກໍສົ່ງພວກເຂົາໄປ ແລ້ວນາງໄດ້ມັດເຊືອກສີແດງທີ່ປ່ອງຢ້ຽມນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ພວກເຂົາໄດ້ຈາກໄປ ແລະ ໄດ້ຂຶ້ນໄປຍັງເນີນພູ ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນສາມມື້ຈົນກະທັ້ງພວກຄົນທີ່ໄລ່ນຳພວກເຂົາໄດ້ກັບໄປ. ພວກຄົນທີ່ຕິດຕາມໄດ້ຫາຕະຫລອດທາງ ແຕ່ບໍ່ເຫັນຫຍັງເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ຊາຍສອງຄົນກໍກັບໄປ ແລະ ຂ້ວາມກັບໄປຫາໂຢຊວຍລູກຂອງນູນ, ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ບອກເຂົາທຸກສິ່ງທີ່ໄດ້ເກີດກັບພວກເຂົາ.
|
||
\v 24 ພວກເຂົາກ່າວແກ່ໂຢຊວຍວ່າ, "ແທ້ຈິງແລ້ວ ພຣະຢາເວໄດ້ມອບແຜ່ນດິນທັງຫມົດໄວ້ໃນມືເຮົາແລ້ວ. ຊາວເມືອງທຸກຄົນໃນແຜ່ນດິນກໍຢ້ານວ່າເພາະພວກເຮົາ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 3
|
||
\cl ບົດທີ 3
|
||
\p
|
||
\v 1 ໂຢຊວຍຕື່ນແຕ່ເຊົ້າ, ແລະ ພວກເຂົາອອກຈາກຊິດຕີມ. ພວກເຂົາ ແລະ ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດມາເຖິງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ແລະ ພວກເຂົາຕັ້ງຄ້າຍພັກບ່ອນນັ້ນກ່ອນຈະຂ້ວາມໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ຕໍ່ມາອີກສາມມື້, ພວກເຈົ້າຫນ້າທີ່ກໍໄປທົ່ວຄ້າຍ;
|
||
\v 3 ພວກເຂົາໄດ້ສັ່ງປະຊາຊົນວ່າ, "ເມື່ອພວກທ່ານເຫັນຫີບພັນທະສັນຍາແຫ່ງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງທ່ານ, ແລະ ເຫັນພວກປະໂລຫິດຊຶ່ງມາຈາກຊົນເຜົ່າເລວີຫາມໄປພວກທ່ານຈະຕ້ອງອອກຈາກສະຖານທີ່ແຫ່ງນີ້ແລະນຳໄປ.
|
||
\v 4 ຈະຕ້ອງມີໄລຍະຫ່າງລະຫ່ວາງພວກທ່ານ ແລະ ຫີບປະມານຫນຶ່ງກິໂລແມັດ. ຈົ່ງຢ່າເຂົ້າໄປໃກ້ຫີບນັ້ນ ເພຶ່ອພວກທ່ານຈະໄດ້ຮູ້ຈັກທາງທີ່ຈະໄປ, ເພາະພວກທ່ານຍັງບໍ່ເຄີຍໄປທາງນີ້ມາກ່ອນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ໂຢຊວຍກ່າວກັບປະຊາຊົນວ່າ, "ຈົ່ງຊຳຣະຕົວຂອງພວກທ່ານໃຫ້ບໍຣິສຸດໃນມື້ອື່ນນີ້ ເພາະພຣະຢາເວຈະຊົງເຮັດການອັສະຈັນທ່າມກາງພວກທ່ານ."
|
||
\v 6 ແລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ສັ່ງພວກປະໂລຫິດວ່າ, "ຈົ່ງຫາມຫີບພັນທະສັນຍາ, ແລະຜ່ານໄປທາງຫນ້າປະຊາຊົນ." ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາກໍຫາມຫີບພັນທະສັນຍາ ແລະ ຍ່າງໄປທາງຫນ້າປະຊາຊົນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ພຣະຢາເວໄດ້ບອກກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ໃນມື້ນີ້ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າເປັນຊາຍທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ໃນສາຍຕາຂອງຊາວອິສະຣາເອນທັງມວນ. ພວກເຂົາຈະໄດ້ຮູ້ວ່າ ເຮົາຢູ່ກັບໂມເຊມາແລ້ວຢ່າງໃດ, ເຮົາກໍຈະຢູ່ກັບພວກເຈົ້າຢ່າງນັ້ນ.
|
||
\v 8 ເຈົ້າຈະສັ່ງປະໂລຫິດຜູ້ຫາມຫີບພັນທະສັນຍາວ່າ, "ເມື່ອພວກທ່ານມາຮອດແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ພວກທ່ານຈະຢຸດຢືນຢູ່ໃນແມ່ນ້ຳຈໍແດນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນວ່າ, "ຈົ່ງມາບ່ອນນີ້, ແລະ ຟັງຖ້ອຍຄຳທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງທ່ານ.
|
||
\v 10 ໂດຍເຫດນີ້ພວກທ່ານທັງຫລາຍຈະໄດ້ຮູ້ວ່າ ພຣະເຈົ້າ, ຜູ້ຊົງພຣະຊົນຢູ່ສະຖິດຢູ່ທ່າມກາງທ່ານທັງຫລາຍ ແລະ ຈະຊົງຂັບໄລ່ ຄົນການາອານ, ຄົນຮິດຕີ, ຄົນຮີວີ, ຄົນເປຣິຊີ, ຄົນກີກາຊີ, ຄົນອາໂມລິດ, ແລະຄົນເຢບຸດໃຫ້ພົ້ນຫນ້າທ່ານທັງຫລາຍ.
|
||
\v 11 ຈົ່ງເບິ່ງນັ້ນ! ຫີບພັນທະສັນຍາຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ແຫ່ງໂລກທັງມວນຈະຂ້ວາມໄປທາງຫນ້າທ່ານລົງໄປໃນແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ບັດນີ້ຈົ່ງເລືອກຄົນສິບສອງຄົນອອກຈາກເຜົ່າຂອງອິສະຣາເອນ, ເຜົ່າລະຫນຶ່ງຄົນ.
|
||
\v 13 ເມື່ອຕີນຂອງພວກປະໂລຫິດຜູ້ຫາມຫີບຂອງພຣະຢາເວ, ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ເເຫ່ງໂລກທັງມວນ ເເຕະເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນຈະເເຍກອອກ, ເເລະ ເເມ່ນເເຕ່ນ້ຳທີິ່ໄຫລມາຈາກທາງເທິງຈະຢຸດໄຫລ ເເລະ ຈະຕັ້ງຂຶ້ນເປັນກອງດຽວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອປະຊາຊົນໄດ້ອອກເດີນທາງເພຶ່ອຈະຂ້ວາມເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນ, ພວກປະໂລຫິດທີ່ຫາມຫີບພັນທະສັນຍາໄປທາງຫນ້າປະຊາຊົນ.
|
||
\v 15 ທັນທີທີ່ຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ແບກຫີບພັນທະສັນຍາມາຮອດແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ແລະ ຕີນຂອງຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ຫາມຫີບຈຸ່ມລົງທີ່ແມ່ນ້ຳແລ້ວ (ຂະນະນັ້ນແມ່ນ້ຳຈໍແດນໄຫລຖ້ວມຝັ່ງຕະຫລອດຣະດູເກັບກ່ຽວ),
|
||
\v 16 ນ້ຳທີ່ໄຫລມາຈາກທາງເທິງກໍຢຸດເປັນກອງດຽວ.ນ້ຳຢຸດໄຫລຈາກໄລຍະໄກ. ນ້ຳຢຸດໄຫລຈາກເມືອງອາດາມ, ຊິ່ງເປັນເມຶອງຂ້າງໆເມືອງຊາເຣທານ, ແລະ ນ້ຳທີ່ໄຫລລົງເນເກບ, ທະເລເກືອ. ປະຊາຊົນກໍຂ້ວາມໄປໃກ້ເມືອງເຢຣີໂກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ພວກປະໂລຫິດທີ່ຫາມຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວຢືນເທິງພື້ນດິນແຫ້ງກາງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ຈົນກວ່າປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດຍ່າງຂ້ວາມໄປເທິງພື້ນດິນແຫ້ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 4
|
||
\cl ບົດທີ 4
|
||
\p
|
||
\v 1 ເມຶ່ອປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດໄດ້ຂ້ວາມແມ່ນ້ຳຈໍແດນແລ້ວ, ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວສັ່ງໂຢຊວຍວ່າ.
|
||
\v 2 "ຈົ່ງເລືອກຄົນສິບສອງຄົນໃນຫມູ່ປະຊາຊົນ, ເຜົ່າລະຄົນ.
|
||
\v 3 ໃຫ້ສັ່ງພວກເຂົາວ່າ: 'ຈົົ່ງເອົາກ້ອນຫີນສິບສອງກ້ອນຈາກກາງແມ່ນ້ຳຈໍເເດນ ບ່ອນທີ່ພວກປະໂລຫິດໄດ້ຢືນເທິງພື້ນທີ່ແຫ້ງ, ເເລະ ໃຫ້ຂົນກ້ອນຫີນມາກັບທ່ານແລະ ໃຫ້ວາງລົງເທິງໃນບ່ອນທີ່ພວກທ່ານຈະນອນໃນຄືນນີ້."'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ເເລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ເອີ້ນຄົນສິບສອງຄົນທີ່ທ່ານໄດ້ຄັດເລືອກມາຈາກເຜົ່າຕ່າງໆ ຂອງອິສະຣາເອນ, ເຜົ່າລະຄົນ.
|
||
\v 5 ໂຢຊວຍໄດ້ກ່າວກັບພວກເຂົາວ່າ, "ຈົ່ງໄປທາງຫນ້າຫີບຂອງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກທ່ານ ໄປຍັງກາງເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນ. ໃຫ້ພວກທ່ານເເຕ່ລະຄົນຍົກກ້ອນຫີນຄົນລະກ້ອນແບກຂຶ້ນບ່າຕາມຈຳນວນຂອງເຜົ່າຕ່າງໆ ຂອງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ນີ້ຈະເປັນສັນຍາລັກໃນທ່າມກາງພວກທ່ານເມື່ອບັນດາລູກຫລານພວກທ່ານຈະຖາມໃນວັນຂ້າງຫນ້າວ່າ, "ກ້ອນຫີນເຫລົ່ານີ້ມີຄວາມຫມາຍຫຍັງສຳລັບທ່ານ?
|
||
\v 7 ເເລ້ວທ່ານຈົ່ງຕອບພວກເຂົາວ່າ, "ນ້ຳຂອງເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນເເຍກຈາກກັນ ຕໍ່ຫນ້າຫີບພັນທະສັນຍາເເຫ່ງພຣະຢາເວ, ເມຶ່ອຫີບໄດ້ຂ້ວາມເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນກໍເເຍກຈາກກັນ, ດັ່ງນັ້ນ ກ້ອນຫີນເຫລົ່ານີ້ ຈະເປັນສິ່ງເຕືອນຄວາມຊົງຈຳຂອງປະຊາຊົນຂອງອິສະຣາເອນຕະຫລອດໄປ.'"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ປະຊາຊົນຊາວອິດສະຣາເອນ ໄດ້ເຮັດຕາມໂຢຊວຍໄດ້ສັ່ງນັ້ນ, ເເລະ ພວກເຂົາຂົນກ້ອນຫີນສິບສອງກ້ອນມາຈາກກາງເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ເວົ້າກັບໂຢຊວຍ. ພວກເຂົາໄດ້ກໍ່ກ້ອນຫີນຂຶ້ນຕາມຈຳນວນເຜົ່າຂອງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ. ພວກເຂົາເເບກກ້ອນຫີນມາຍັງສະຖານທີ່, ທີ່ພວກເຂົາຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ ເເລະ ໄດ້ກໍ່ພວກມັນຂຶ້ນໃນທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 9 ເເລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ກໍ່ກ້ອນຫີນສິບສອງກ້ອນທີ່ກາງເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນ, ໃນບ່ອນທີ່ຕີນຂອງພວກປະໂລຫິດທີ່ໄດ້ຫາມຫີບພຣະບັນຍັດຂອງພັນທະສັນຍາຢືນຢູ່. ສິ່ງເຕືອນຄວາມຊົງຈຳຍັງຢູ່ທີ່ນັ້ນຈົນຮອດມື້ນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ພວກປະໂລຫິດທີ່ຫາມຫີບຄຳສັນຍາຢືນຢູ່ກາງເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນຈົນກວ່າທຸກສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວ, ໄດ້ສັ່ງໂຢຊວຍໃຫ້ບອກປະຊາຊົນໄດ້ສຳເລັດ, ຕາມທີ່ໂມເຊໄດ້ບັນຊາໂຢຊວຍທຸກປະການ. ປະຊາຊົນຈຶ່ງຟ້າວຂ້ວາມແມ່ນ້ຳໄປ.
|
||
\v 11 ເມື່ອປະຊາຊົນຂ້ວາມໄປຫມົດເເລ້ວ, ຫີບຂອງພຣະຢາເວ, ເເລະ ພວກປະໂລຫິດກໍ່ຂ້ວາມໄປຕໍ່ຫນ້າປະຊາຊົນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຄົນເຜົ່າຄົນຣູເບັນ, ຄົນເຜົ່າກາດ, ເເລະ ເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງຄົນເຜົ່າມານາເຊ ໄດ້ຂ້ວາມໄປ ຕໍ່ຫນ້າປະຊາຊົນອິສະລາເອນ ໄດ້ຈັດຕັ້ງເປັນກອງທັບ, ຕາມທີ່ໂມເຊໄດ້ສັ່ງໄວ້ກັບພວກເຂົາ.
|
||
\v 13 ມີຄົນຖືອາວຸດຄົບມືພ້ອມທີ່ຈະເຂົ້າເຮັດເສິກປະມານສີ່ສິບພັນຄົນ, ໄດ້ຂ້ວາມໄປຢູ່ຊ້ອງຫນ້າພຣະຢາເວ, ເພື່ອໄປສູ່ທົ່ງຮາບພຽງຂອງເມືອງເຢຣີໂກ.
|
||
\v 14 ໃນມື້ນັ້ນພະຢາເວ, ໄດ້ຊົງເຮັດໃຫ້ໂຢຊວຍຍິ່ງໃຫຍ່ໃນສາຍຕາຂອງອິສະຣາເອນທັງຫມົດ. ເຂົາທັງຫລາຍກໍ່ຍົກຍ້ອງທ່ານ ດັ່ງທີ່ພວກເຂົາເຄີຍຍົກຍ້ອງໂມເຊ ມາຕະຫລອດຊີວິດຂອງທ່ານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ແລ້ວພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ,
|
||
\v 16 "ຈົ່ງສັ່ງພວກປະໂລຫິດຜູ້ທີ່ຫາມຫີບແຫ່ງສັກຂີພະຍານໃຫ້ຂຶ້ນມາຈາກເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ດັ່ງນັ້ນ, ໂຢຊວຍໄດ້ສັ່ງພວກປະໂລຫິດ, "ຈົ່ງຂຶ້ນມາຈາກເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນ."
|
||
\v 18 ເມຶ່ອພວກປະໂຫິດຜູ້ຫາມຫີບຄຳສັນຍາເເຫ່ງພຣະຢາເວຂຶ້ນມາຈາກກາງເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນ, ເເລະ ຕີນຂອງພວກເຂົາຍົກຂຶ້ນຢຽບເເຜ່ນດິນເເຫ້ງເເລ້ວ, ແລ້ວນ້ຳໃນເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນກໍ່ໄຫລກັບມາຍັງບ່ອນເກົ່າ, ເເລະ ຖ້ວມສອງຝັ່ງເຫມືອນເດີມຢ່າງເມຶ່ອສີ່ວັນກ່ອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ປະຊາຊົນໄດ້ຂຶ້ນຈາກເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນໃນວັນທີ່ສິບເດືອນທີຫນຶ່ງ. ພວກເຂົາພັກທີ່ກິນການ, ດ້ານທິດຕາເວັນອອກຂອງເມືອງເຢຣິໂກ.
|
||
\v 20 ກ້ອນຫິນສິບສອງກ້ອນທີ່ພວກເຂົານຳມາຈາກເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນ, ໂຢຊວຍກໍໄດ້ຕັ້ງໄວ້ໃນກິນການ.
|
||
\v 21 ເຂົາໄດ້ກ່າວກັບປະຊາຊົນອິສະຣາເອນວ່າ, "ເມື່ອລູກຫລານຂອງທ່ານຖາມພໍ່ຂອງພວກເຂົາວ່າໃນເວລາຂ້າງຫນ້າວ່າ, "ກ້ອນຫີນເຫລົ່ານີ້ເເມ່ນຫຍັງ?'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ຈົ່ງບອກລູກຫລານຂອງທ່ານວ່າ, 'ນີ້ເປັນສະຖານທີ່, ທີ່ຊົນຊາດອິສະຣາເອນຂ້ວາມເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນເທິງເເຜ່ນດິນເເຫ້ງ.'
|
||
\v 23 ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກທ່ານຊົງເຮັດໃຫ້ນ້ຳໃນເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນເເຫ້ງເພື່ອພວກທ່ານ, ຈົນພວກທ່ານໄດ້ຂ້ວາມໄປ ດັ່ງທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງພວກທ່ານໄດ້ເຮັດເເກ່ທະເລເເດງ, ຊຶ່ງພຣະອົງເຮັດໃຫ້ເເຫ້ງເພື່ອພວກເຮົາຈົນກວ່າພວກເຮົາຂ້ວາມໄປໄດ້ຫມົດ.
|
||
\v 24 ດັ່ງນັ້ນ ປະຊາຊົນທັງຫມົດເທິງເເຜ່ນດິນຈະໄດ້ຮູ້ວ່າພຣະຫັດຂອງພຣະຢາເວຊົງອານຸພາບ, ເເລະ ເພື່ອພວກທ່ານຈະສັນຣະເສີນພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງທ່ານນິດນິຣັນດອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 5
|
||
\cl ບົດທີ 5
|
||
\p
|
||
\v 1 ທັນທີທີ່ກະສັດທັງຫມົດຂອງຄົນອາໂມຣິດຊຶ່ງຢູ່ຟາກຕາເວັນຕົກຂອງເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນ, ເເລະ ກະສັດທັງຫມົດຂອງຄົນການາອານ, ຊຶ່ງຢູ່ແຄມຝັ່ງທະເລໃຫຍ່, ໄດ້ຍິນວ່າພຣະຢາເວໄດ້ຊົງໃຫ້ນ້ຳໃນເເມ່ນ້ຳຈໍເເດນເຫືອດເເຫ້ງໄປຈົນກວ່າປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດຂ້ວາມຟາກໄປໄດ້, ຫົວໃຈຂອງພວກເຂົາກໍ່ຫົດຫູ່ ເເລະ ບໍ່ມີກຳລັງໃຈເພາະພວກປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ໃນເວລານັ້ນພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ຈົ່ງເຮັດມີດດ້ວຍຫີນ ເເລະ ຈົ່ງໃຫ້ຜູ້ຊາຍອິສະຣາເອນທັງຫມົດເຂົ້າພິທີຕັດອີກຄັ້ງ."
|
||
\v 3 ເເລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ເຮັດມີດຫີນ ເເລະ ເຮັດພິທີຕັດໃຫ້ຜູ້ຊາຍທັງຫມົດຂອງອິສະຣາເອນທີ່ກິເບອັນ ຮາອາຣາໂລດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ນີ້ເເມ່ນສາເຫດທີ່ໂຢຊວຍເຮັດພິທີຕັດພວກເຂົາຄື: ຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ອອກມາຈາກເອຢິບລວມທັງທະຫານທັງຫມົດທີ່ໄດ້ເສຍຊີວິດຕາມທາງໃນຖິ່ນທຸຣະກັນດານ, ຫລັງຈາກທີ່ພວກເຂົາໄດ້ອອກມາຈາກເອຢິບ.
|
||
\v 5 ເຖິງແມ່ນວ່າຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ອອກມາຈາກເອຢິບ ຈະໄດ້ເຂົ້າພິທີຕັດຫມົດເເລ້ວ, ເເຕ່ບໍ່ມີເດັກຊາຍຄົນໃດທີ່ເກີດໃນຖິ່ນທຸຣະກັນດານ ຫລັງຈາກອອກມາຈາກເອຢິບນັ້ນໄດ້ເຂົ້າພິທີຕັດເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ສຳລັບປະຊາຊົນຂອງອິສະຣາເອນທີ່ເດີນທາງສີ່ສິບປີ ໃນຖິ່ນທຸຣະກັນດານຈົນກວ່າປະຊາຊົນທຸກຄົນກ່າວຄື, ປະຊາຊົນທຸກຄົນທີ່ເປັນນັກຮົບທີ່ໄດ້ອອກມາຈາກເອຢິບ, ໄດ້ເສຍຊີວິດ, ເພາະວ່າພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງສຽງຂອງພຣະຢາເວ. ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສັນຍາກັບພວກເຂົາໄວ້ວ່າ ພຣະອົງຈະບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ພວກເຂົາ ໄດ້ເຫັນແຜ່ນດິນທີ່ພຣະອົງ, ຊົງສັນຍາໄວ້ກັບບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຂົາວ່າ ພຣະອົງຈະປຣະທານ, ແຜ່ນດິນທີ່ມີນ້ຳນົມ ແລະ ນຳ້ເຜິ້ງເຕັມລົ້ນໃຫ້ເຮົາ.
|
||
\v 7 ມີແຕ່ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາທີ່ພຣະຢາເວ, ໄດ້ຊົງໃຫ້ມາແທນພວກເຂົານັ້ນທີ່ໂຢຊວຍໄດ້ເຮັດພິທີຕັດ, ເພາະວ່າພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເຂົ້າພິທີຕັດໃນລະຫວ່າງທາງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເມື່ອພວກເຂົາທັງຫມົດເຂົ້າພິທີຕັດແລ້ວ ພວກເຂົາກໍພັກໃນບ່ອນທີ່ພວກເຂົາຕັ້ງຄ້າຍ ຈົນພວກເຂົາດີເປັນປົກກະຕິ.
|
||
\v 9 ແລ້ວພຣະຢາເວ, ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ວັນນີ້ເຮົາໄດ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າພົ້ນຈາກຄວາມອັບອາຍຂອງເອຢິບໄປຈາກພວກເຈົ້າແລ້ວ." ດັ່ງນັ້ນ, ສະຖານທີ່ນັ້ນໄດ້ຖືກເອີ້ນວ່າກິນການຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ປະຊາຊົນຂອງອິສະຣາເອນທີ່ຢູ່ໃນກິນການ. ໃນຕອນຄ່ຳຂອງວັນທີສິບສີ່ຂອງເດືອນ, ພວກເຂົາໄດ້ຖືເທສະການປັສະຄາຕາມທົ່ງຮາບພຽງຂອງເຢຣີໂກ.
|
||
\v 11 ພວກເຂົາໄດ້ກິນຜົນບາງຢ່າງ ຂອງແຜ່ນດິນນັ້ນ ໃນວັນຫລັງຈາກເທສະການປັສະຄາ: ຄືເຂົ້າຂົ້ວ ແລະ ເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແປ້ງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ມານາກໍຂາດຫາຍໄປ ຫລັງຈາກທີ່ພວກເຂົາໄດ້ກິນຜົນຈາກແຜ່ນດິນ. ບໍ່ມີມານາສຳລັບປະຊາຊົນອິສະຣາເອນອີກຕໍ່ໄປ, ແຕ່ພວກເຂົາກິນຜົນຂອງແຜ່ນດິນການາອານໃນປີນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ເມື່ອໂຢຊວຍເຂົ້າໃກ້ເມືອງເຢຣີໂກ, ເຂົາໄດ້ເງີຍຫນ້າຂຶ້ນເບິ່ງ, ແລະ ນີ້ເດ, ຊາຍຄົນຫນຶ່ງກຳລັງຢືນຢູ່ຕໍ່ຫນ້າເຂົາ; ເຂົາໄດ້ຊັກດາບຂອງເຂົາແລະ ຖືຢູ່ໃນມືຂອງເຂົາ. ໂຢຊວຍໄດ້ເຂົ້າໄປຫາເຂົາ ແລະ ກ່າວວ່າ, "ທ່ານຢູ່ຝ່າຍເຮົາ ຫລື ຝ່າຍສັດຕຣູຂອງເຮົາ?"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 "ບໍ່ແມ່ນທັງສອງຢ່າງເຮົາເປັນຜູ້ບັນຊາການທັບຂອງພຣະຢາເວ. ບັດນີ້ເຮົາໄດ້ມາແລ້ວ. "ແລ້ວໂຢຊວຍກໍກາບລົງເຖິງພື້ນດິນເພື່ອນະມັສະການແລ້ວຖາມເຂົາວ່າ, "ເຈົ້ານາຍຂອງຂ້ານ້ອຍຈະກ່າວສິ່ງໃດກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານ?"
|
||
\v 15 ຜູ້ບັນຊາການທັບຂອງພຣະຢາເວໄດ້ເວົ້າກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ຈົ່ງຖອດເກີບຂອງເຈົ້າອອກຈາກຕີນຂອງເຈົ້າເສຍ, ເພາະວ່າບ່ອນທີ່ເຈົ້າກຳລັງຢືນຢູ່ນີ້ເປັນບ່ອນສັກສິດ." ໂຢຊວຍກໍເຮັດຕາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 6
|
||
\cl ບົດທີ 6
|
||
\p
|
||
\v 1 ບັດນີ້ທາງເຂົ້າເມືອງເຢຣີໂກ, ທັງຫມົດກໍຖືກປິດເພາະເຫດແຫ່ງກອງທັບຂອງອິສະຣາເອນ. ບໍ່ມີຜູ້ໃດອອກ ແລະ ບໍ່ມີຜູ້ໃດເຂົ້າ.
|
||
\v 2 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ຈົ່ງເບິ່ງເຖີດເຮົາໄດ້ມອບເມືອງເຢຣີໂກທັງກະສັດຂອງເມືອງ, ແລະ ເຫລົ່າທະຫານທີ່ຝຶກຝົນຂອງເມືອງໄວ້ໃນມືພວກເຈົ້າແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງຍ່າງອ້ອມເມືອງນີ້, ພວກທະຫານຍ່າງຮອບເມືອງຫນຶ່ງຄັ້ງ. ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງເຮັດເຊັ່ນນີ້ເປັນເວລາຫົກວັນ.
|
||
\v 4 ພວກປະໂລຫິດເຈັດຄົນຈະຕ້ອງຖືແກເຂົາແກະເຈັດອັນນຳຫນ້າຫີບ. ໃນວັນທີເຈັດ, ພວກເຈົ້າຈົ່ງຍ່າງອ້ອມເມືອງເຈັດຮອບ, ແລະ ໃຫ້ພວກປະໂລຫິດເປົ່າແກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ແລ້ວພວກເຂົາຈະຕ້ອງເປົ່າເຂົາແກະເປັນສຽງຍາວໆ, ແລະ ເມື່ອພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງແກນັ້ນ ປະຊາຊົນທຸກຄົນຈະຕ້ອງໂຫ່ຮ້ອງຂຶ້ນສຽງດັງໆ, ແລະ ກຳແພງເມືອງກໍຈະເຈື່ອນລົງ. ເຫລົ່າທະຫານຈະຕ້ອງໂຈມຕີ, ແຕ່ລະຄົນມຸ່ງໄປຂ້າງຫນ້າ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ໂຢຊວຍລູກຂອງນູນຈຶ່ງເອີ້ນພວກປະໂລຫິດແລະ ເວົ້າກັບພວກເພິ່ນວ່າ, "ຈົ່ງຍົກຫີບແຫ່ງພັນທະສັນຍາຂຶ້ນຫາມ, ແລະ ໃຫ້ປະໂລຫິດເຈັດຄົນຖືແກເຂົາແກະເຈັດອັນ, ຍ່າງນຳຫນ້າຫີບແຫ່ງພຣະຢາເວ,"
|
||
\v 7 ເຂົາໄດ້ກ່າວກັບປະຊາຊົນວ່າ " ຈົ່ງໄປ ແລະ ຍ່າງອ້ອມຮອບເມືອງ, ແລະ ໃຫ້ທະຫານອາວຸດຄົບມືຈະເດີນຂ້າງຫນ້າຫີບແຫ່ງພຣະຢາເວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເມື່ອໂຢຊວຍໄດ້ເວົ້າກັບປະຊາຊົນແລ້ວໆ, ພວກປະໂລຫິດເຈັດຄົນໄດ້ຖືແກເຂົາແກະເຈັດອັນຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ. ຂະນະທີ່ຍ່າງໄປຂ້າງຫນ້າ ພວກເຂົາກໍໄດ້ເປົ່າແກ. ຫີບແຫ່ງພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວ, ກໍໄດ້ຕາມຫລັງພວກເຂົາ.
|
||
\v 9 ເຫລົ່າທະຫານພ້ອມຖືອາວຸດໄດ້ເດີນນຳຫນ້າພວກປະໂລຫິດ, ແລະ ພວກເຂົາໄດເປົ່າແກຂອງພວກເຂົາ, ແຕ່ກອງຣະວັງຫລັງກໍໄດ້ເດີນຕາມຫີບ ແລະພວກປະໂລຫິດກໍໄດ້ເປົ່າແກຂອງພວກເພິ່ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ແຕ່ໂຢຊວຍໄດ້ສັ່ງປະຊາຊົນກ່າວວ່າ, "ຈົ່ງຢ່າຮ້ອງໂຮ, ຈົ່ງຢ່າໃຫ້ມີສຽງອອກຈາກປາກພວກທ່ານຈົນກວ່າຈະເຖິງວັນທີ່ເຮົາຈະບອກ ໃຫ້ພວກທ່ານຮ້ອງໂຮ ເມື່ອເຖິງຕອນນັ້ນແລ້ວພວກທ່ານຈຶ່ງຈະຮ້ອງໂຮໄດ້."
|
||
\v 11 ດັ່ງນັ້ນເຂົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ຫີບແຫ່ງພຣະຢາເວ, ຍ່າງອ້ອມເມືອງຫນຶ່ງຮອບ, ໃນມື້ນັ້ນແລ້ວພວກເຂົາກໍພັກຄ້າງຄືນຢູ່ໃນຄ້າຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍໄດ້ຕື່ນຂຶ້ນແຕ່ເຊົ້າມືດ, ແລະ ພວກປະໂລຫິດໄດ້ຍົກຫີບແຫ່ງພຣະຢາເວຂຶ້ນ.
|
||
\v 13 ພວກປະໂລຫິດເຈັດຄົນ, ຜູ້ທີ່ຖືແກເຂົາແກະ ເຈັດອັນຢຸ່ຫນ້າຫີບແຫ່ງພຣະຢາເວ, ໄດ້ຍ່າງໄປຂ້າງຫນ້າຢ່າງມຸ້ງຫມັ້ນ ແລະ ເປົ່າແກ ເຫລົ່າທະຫານຖືອາວຸດກໍຍ່າງຢູ່ຂ້າງຫນ້າພວກເຂົາ. ແຕ່ເມື່ອກອງຣະວັງຫລັງໄດ້ຍ່າງຢູ່ຂ້າງຫລັງຫີບແຫ່ງພຣະຢາເວ, ແລ້ວແກທັງຫລາຍກໍໄດ້ຖືກເປົ່າຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.
|
||
\v 14 ພວກເຂົາຍ່າງເປັນແຖວອ້ອມເມືອງຫນຶ່ງຮອບໃນມື້ທີສອງ ແລະ ໄດ້ກັບເຂົ້າຄ້າຍພວກເຂົາເຮັດເຊັ່ນນີ້ຢູ່ຫົກມື້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ໃນມື້ທີເຈັດ ພວກເຂົາໄດ້ຕື່ນຂຶ້ນແຕ່ເດິກໆ, ແລະ ພວກເຂົາຍ່າງອອ້ມຮອບເມືອງຕາມແບບຂອງພວກເຂົາ ເຊັ່ນເຄີຍໃນເທື່ອນີ້ເປັນເທື່ອທີ ເຈັດ.
|
||
\v 16 ໃນມື້ນີ້ແຫລະທີ່ພວກເຂົາຍ່າງອ້ອມຮອບເມືອງເປັນມື້ທີເຈັດ, ເມື່ອພວກປະໂລຫິດເປົ່າແກ, ແລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ສັ່ງພວກປະຊາຊົນວ່າ, "ຈົ່ງໂຫ່ຮ້ອງ! ເພາະພຣະຢາເວຊົງມອບເມືອງໃຫ້ພວກທ່ານແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ເມືອງ ແລະ ທຸກສິ່ງໃນເມືອງຈະຕ້ອງຖືກທຳລາຍລົງເພື່ອຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວ, ມີພຽງຣາຮາບຍິງໂສເພນີເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະລອດຊີວິດ - ຄື ນາງ ແລະ ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນບ້ານຂອງນາງເພາະວ່ານາງໄດ້ເຊື່ອງຜູ້ຊາຍທີ່ພວກເຮົາໄດ້ໃຊ້ໄປ.
|
||
\v 18 ແຕ່ສຳລັບພວກທ່ານ, ຈົ່ງເຝົ້າຣະວັງກ່ຽວກັບການນຳສິ່ງຂອງຕ່າງໆທີ່ຈະຖືກທຳລາຍນັ້ນ, ພວກທ່ານຢ່າໄດ້ນຳສິ່ງໃດອອກມາ. ຖ້າພວກທ່ານເຮັດແບບນັ້ນ, ພວກທ່ານຈະເຮັດໃຫ້ຄ້າຍຂອງພວກອິສະຣາເອນຈະຕ້ອງຖືກທຳລາຍ ແລະ ພວກທ່ານຈະນຳບັນຫາມາ.
|
||
\v 19 ເຄື່ອງໃຊ້ທັງຫມົດທີ່ເປັນເງິນ, ທອງຄຳ, ແລະ ສິ່ງຂອງທີ່ເຮັດດ້ວຍທອງສຳລິດ ແລະ ເຫລັກເປັນຂອງຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວ. ຂອງພວກນັ້ນຈະຕ້ອງນຳໄປທີ່ຄັງຂອງພຣະຢາເວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ເມື່ອພວກເຂົາເປົ່າແກ, ພວກປະຊາຊົນກໍຮ້ອງຂຶ້ນກຶກກ້ອງ ແລະ ກຳແພງເມືອງກໍເຈື່ອນລົງ ທຸກຄົນກໍບຸກ ແລະ ຢຶດເມືອງ.
|
||
\v 21 ພວກເຂົາໄດ້ທຳລາຍເມືອງລົງຈົນຫມົດກ້ຽງ ທຸກຢ່າງທີ່ຢູ່ໃນເມືອງ ດ້ວຍຄົມດາບຂອງພວກເຂົາ - ຜູ້ຊາຍແລະ ຜູ້ຍິງ, ຄົນຫນຸ່ມ ແລະ ຄົນເຖົ້າ, ງົວ, ແກະແລະ ລໍທັງຫລາຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ແລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ກ່າວກັບຜູ້ຊາຍສອງຄົນ ທີ່ໄດ້ເຂົ້າໄປສອດແນມໃນເມືອງວ່າ, "ຈົ່ງໄປຍັງບ້ານໂສເພນີ. ນຳພວກຜູ້ຍິງ ແລະ ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ກັບນາງມາ, ຕາມທີ່ພວກທ່ານໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບນາງ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ດັ່ງນັ້ນຊາຍຫນຸ່ມສອງຄົນທີ່ໄດ້ໄປສອດແນມກໍໄດ້ເຂົ້າໄປ ແລະ ນຳຣາຮາບອອກມາ. ພວກເຂົາໄດ້ນຳເອົາພໍ່, ແມ່, ອ້າຍ, ເອື້ອຍນ້ອງ ແລະ ຍາດພີ່ນ້ອງທຸກໆຄົນໃນຄອບຄົວຂອງນາງອອກມາ. ພວກເຂົາໄດ້ນຳຄົນເຫລົ່ານັ້ນໄປຍັງສະຖານທີ່ນອກຄ້າຍຢູ່ຂອງພວກອິສະຣະເອນ.
|
||
\v 24 ພວກເຂົາເຜົາເມືອງ ແລະ ທຸກສິ່ງໃນນັ້ນ ພຽງແຕ່ເງິນ, ຄຳ, ແລະ ເຄື່ອງໃຊ້ທີ່ເປັນທອງເຫລືອງ ແລະ ເປັນເຫລັກ ເທົ່ານັ້ນໄດ້ຖືກນຳໄປໄວ້ທີ່ຄັງໃນພຣະວິຫານຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ແຕ່ໂຢຊວຍໄດ້ປ່ອຍໃຫ້ຣາຮາບຍິງໂສເພນີ, ແລະ ຄອບຄົວພໍ່ຂອງນາງ, ແລະ ທຸກສິ່ງທີ່ເປັນຂອງນາງໄດ້ລອດຊີວິດ. ນາງໄດ້ໃຊ້ຊີວິດຢູ່ໃນອິສະຣະເອນຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້ ເພາະວ່ານາງໄດ້ເຊື່ອງຜູ້ຊາຍທີ່ໂຢຊວຍໄດ້ສົ່ງໄປສອດແນມເຢຣີໂກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ແລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ສັ່ງພວກເຂົາໃນເວລານັ້ນດ້ວຍຄຳສາບານ, ແລະ ເຂົາໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຂໍໃຫ້ຊາຍໃດກໍຕາມທີ່ໄດ້ສ້າງເມືອງນີ້ຄື, ເຢຣີໂກຂຶ້ນມາໃຫມ່. ຈະຖືກສາບແຊ່ງຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ, ຄົນທີ່ຈະວາງຮາກຖານກໍຂໍໃຫ້ເສຍລູກຊາຍກົກຂອງຕົນ, ແລະ ຄົນທີ່ຈະສ້າງປະຕູກໍຂໍໃຫ້ເສຍລູກຊາຍຫລ້າຂອງຕົນ."
|
||
\v 27 ດັ່ງນັ້ນພຣະຢາເວກໍໄດ້ສະຖິດກັບໂຢຊວຍ, ແລະ ຊື່ສຽງຂອງເຂົາກໍຊ່າລືໄປທົ່ວແຜ່ນດິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 7
|
||
\cl ບົດທີ 7
|
||
\p
|
||
\v 1 ແຕ່ປະຊາຊົນອິສະຣະເອນໄດ້ກະທຳການ ຢ່າງບໍ່ສັດຊື່ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຕ້ອງແຍກອອກມາເພື່ອທຳລາຍນັ້ນ. ອາການລູກຂອງການຫມີ ຜູ້ເປັນລູກຂອງຊັບດີ, ຜູ້ເປັນລູກຂອງເຊຣາ, ຈາກເຜົ່າຢູດາ, ໄດ້ເອົາສິ່ງທີ່ຕ້ອງແຍກອອກມາເພື່ອທຳລາຍບາງສ່ວນໄປ, ແລະ ຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະຢາເວ, ຈຶ່ງແຜດເຜົາປະຊາຊົນຂອງຊາວອິສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ໂຢຊວຍໄດ້ສົ່ງຜູ້ຊາຍຈາກເຢຣີໂກໄປເມືອງອາອີ, ຊຶ່ງຢູ່ໃກ້ກັບເບັດອາເວນ, ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງເບັດເອນ. ເພິ່ນໄດ້ກ່າວກັບເຂົາເຫລົ່ານັ້ນວ່າ, "ຈົ່ງຂຶ້ນໄປ ແລະ ຈົ່ງສອດແນມແຜ່ນດິນ "ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາຈຶ່ງຂຶ້ນໄປ ແລະ ສອດແນມເມືອງອາອີ.
|
||
\v 3 ເມື່ອພວກເຂົາກັບມາຫາໂຢຊວຍ, ພວກເຂົາໄດ້ກ່າວວ່າ. "ຢ່າສົ່ງປະຊາຊົນທັງຫມົດຂຶ້ນໄປເມືອງອາອີ. ໃຫ້ສົ່ງສອງ ຫລື ສາມພັນຄົນຂຶ້ນໄປ ໂຈມຕີເມືອງອາອີ. ຢ່າໃຫ້ປະຊາຊົນທັງຫມົດລຳບາກໃນການສູ້ຮົບ, ເພາະວ່າພວກນັ້ນມີຈຳນວນນ້ອຍ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງມີປະຊາຊົນປະມານສາມພັນຄົນ ເທົ່ານັ້ນທີ່ຂຶ້ນໄປຈາກກອງທັບ, ແຕ່ຄົນພວກນີ້ກໍຕ້ອງແຕກຖອຍຫນີຈາກຄົນຂອງເມືອງອາອີ.
|
||
\v 5 ຄົນເມືອງອາອີໄດ້ຂ້າພວກເຂົາຕາຍໄປປະມານ ສາມສິບຫົກຄົນ ໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຕິດຕາມຊາວອິສະຣະເອນຈາກປະຕູເມືອງໄປຈົນເຖິງເມືອງເຊບາຣິມ, ແລະ ກໍໄດ້ຂ້າພວກເຂົາໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາ ກຳລັງລົງຕາມເນີນພູເຂົາ. ປະຊາຊົນຈຶ່ງເສຍຂວັນ ແລະ ຢ້ານກົວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍຈີກເສື້ອຜ້າຂອງຕົນ. ເຂົາ ແລະ ພວກຜູ້ນຳຂອງອິສະຣາເອນກໍເອົາຂີ້ຝຸ່ນດິນໂຮຍໃສ່ເທິງຫົວຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຫມູບຫນ້າລົງພື້ນດິນທີ່ຫນ້າຫີບຂອງພຣະຢາເວ, ພວກເຂົາຢູ່ແຫ່ງນັ້ນແຕ່ເຊົ້າຈົນຄ່ຳ.
|
||
\v 7 ຈາກນັ້ນໂຢຊວຍກ່າວວ່າ, "ຂ້າແດ່, ພຣະຢາເວພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ເຫດໃດປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ຂ້ວາມແມ່ນ້ຳຈໍແດນມາ ທີ່ນີ້? ພຣະອົງຊົງນຳປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ຂ້ວາມແມ່ນ້ຳຈໍແດນມາ ເພື່ອມອບພວກຂ້ານ້ອຍໄວ້ໃນມືຂອງພວກອາໂມຣິດ ເພື່ອທຳລາຍພວກຂ້ານ້ອຍເສຍຢ່າງນັ້ນບໍ? ຖ້າພຽງແຕ່ພວກຂ້ານ້ອຍຕັດສິນໃຈທີ່ແຕກຕ່າງໄປ, ແລະ ພວກຂ້ານ້ອຍຄົງຍັງຢູ່ອີກຝັ່ງຫນຶ່ງຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ!
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ຂ້າແດ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຂ້ານ້ອຍກ່າວຫຍັງໄດ້ແດ່ ຫລັງຈາກທີ່ອິສະຣະເອນ ໄດ້ຫັນຫລັງໃຫ້ບັນດາສັດຕຣູຂອງພວກເຂົາ?
|
||
\v 9 ເພາະວ່າພວກການາອານ ແລະ ບັນດາຄົນທີ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນັ້ນຈະໄດ້ຍິນເລື່ອງນີ້ ພວກເຂົາຈະລ້ອມພວກຂ້ານ້ອຍ ແລະ ກະທຳໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງແຜ່ນດິນໂລກລືມຊື່ພວກຂ້ານ້ອຍ. ພຣະອົງຈະກະທຳຢ່າງໃດເພື່ອພຣະນາມອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ?"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ພຣະຢາເວ, ໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນເຖີດ! ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຫມູບຫນ້າລົງກັບພື້ນຢ່າງນີ້?
|
||
\v 11 ອິສະຣະເອນໄດ້ເຮັດບາບ. ພວກເຂົາໄດ້ລະເມີດພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາ ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ສັ່ງພວກເຂົາໄວ້. ພວກເຂົາໄດ້ລັກບາງສິ່ງທີ່ແຍກໄວ້ ພວກເຂົາໄດ້ລັກເອົາມາ ແລະ ປິດອຳໄວ້ ໂດຍໄດ້ວາງສິ່ງທີ່ໄດ້ລັກເອົາມາກັບຊັບສິນສ່ວນຕົວຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 12 ຜົນຈາກເລື່ອງນີ້, ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນຈຶ່ງບໍ່ສາມາດຕໍ່ສູ້ເຫລົ່າສັດຕຣູຂອງພວກເຂົາໄດ້, ພວກເຂົາຫັນຫລັງໃຫ້ພວກສັດຕຣູ ຂອງພວກເຂົາເພາະວ່າພວກເຂົາເອງໄດ້ກາຍເປັນສິ່ງຖືກແຍກ ເພື່ອການທຳລາຍເສຍເອງ. ເຮົາຈະບໍ່ຢູ່ກັບພວກເຈົ້າອີກຕໍ່ໄປນອກຈາກພວກເຈົ້າຈະທຳລາຍສິ່ງຕ່າງໆ ທີ່ຄວນຕ້ອງທຳລາຍແຕ່ຍັງຢູ່ກັບພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນ! ຊຳຣະປະຊາຊົນໃຫ້ບໍຣິສຸດ, ແລະ ກ່າວກັບພວກເຂົາວ່າ, 'ຈົ່ງຊຳຣະຕົວພວກເຈົ້າເສຍສຳລັບມື້ອື່ນ. ເພາະພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງອິສະຣາເອນກ່າວໄວ້ວ່າ, "ໂອອິສະຣາເອນເອີຍ, "ມີສິ່ງທີ່ຕ້ອງແຍກອອກເພື່ອທຳລາຍທີ່ຍັງຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ເຈົ້າຈຶ່ງສຸ້ຮົບເຫລົ່າສັດຕຣູບໍ່ໄດ້ ຈົນກວ່າພວກເຈົ້າຈະນຳສິ່ງຂອງທີ່ແຍກອອກເພື່ອທຳລາຍນັ້ນ ອອກເສຍຈາກຫມູ່ພວກເຈົ້າ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ໃນຕອນເຊົ້າ,ເຈົ້າຕ້ອງນຳສະເຫນີຕົວເຈົ້າເອງໂດຍເຜົ່າຂອງເຈົ້າ. ເຜົ່າໃດທີ່ພຣະຢາເວຊົງເລືອກໄວ້ ກໍຈະຕ້ອງເຂົ້າມາເທື່ອລະຕະກູນ. ຕະກູນໃດທີ່ພຣະຢາເວ, ຊົງເລືອກໄວ້ກໍໃຫ້ເຂົ້າມາເທື່ອລະຄົວເຮືອນ. ຄົວເຮືອນໃດທີ່ພຣະຢາເວຊົງຄັດໄວ້ກໍໃຫ້ເຂົ້າມາເທື່ອລະຄົນ.
|
||
\v 15 ສິ່ງນີ້ຈະເກີດຂຶ້ນ ຄົນທີ່ຖືກຈັບຄັດເລືອກໄວ້ ແລະ ຜູ້ທີ່ມີສິ່ງທີ່ຖືກແຍກເພື່ອການທຳລາຍເຫລົ່ານັ້ນ, ເຂົາຈະຖືກເຜົາໄຟ, ລວມທັງທຸກສິ່ງທີ່ເຂົາມີເພາະວ່າເຂົາໄດ້ລະເມີດພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວ, ແລະເພາະວ່າເຂົາໄດ້ເຮັດໃນສິ່ງທີ່ຫນ້າອັບອາຍໃນອິສະຣາເອນ."'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ດັ່ງນັ້ນ, ໂຢຊວຍໄດ້ຕື່ນແຕ່ເດິກໆ ແລະ ໄດ້ນຳອິສະຣາເອນເຂົ້າມາໃກ້ເທື່ອລະເຜົ່າ, ແລະເຜົ່າຢູດາໄດ້ຖືກລືອກໄວ້.
|
||
\v 17 ໂຢຊວຍໄດ້ນຳເຜົ່າຢູດາມາໃກ້, ແລະ ຕະກູນເຊຣາກໍໄດ້ຖືກເລືອກ. ເຂົານຳຕະກູນເຊຣາ ມາເທື່ອລະຄົນ, ແລະ ຊັບດີໄດ້ຖືກເລືອກ.
|
||
\v 18 ເຂົາໄດ້ນຳຄົວເຮືອນຊັບດີເຂົ້າມາເທື່ອລະຄົນ, ແລະ ອາການລູກຊາຍຂອງການຫມີຜູ້ເປັນລູກຂອງຊັບດີ, ຜູ້ເປັນລູກຂອງ ເຊຣາຈາກເຜົ່າຢູດາກໍໄດ້ຖືກເລືອກໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ໂຢຊວຍຈຶ່ງກ່າວແກ່ ອາການວ່າ, "ລູກຂອງເຮົາເອີຍ, ຈົ່ງບອກຄວາມຈິງຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງອິສະຣາເອນ, ແລະ ສາຣະພາບຜິດບາບຕໍ່ພຣະອົງ. ຈົ່ງບອກເຮົາວ່າທ່ານໄດ້ເຮັດຫຍັງລົງໄປ ຈົ່ງຢ່າປິດບັງເຮົາເລີຍ."
|
||
\v 20 ອາການໄດ້ຕອບໂຢຊວຍວ່າ, "ເປັນຄວາມຈິງ, ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຮັດບາບຕໍ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງອິສະຣາເອນ. ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຮັດ:
|
||
\v 21 ຄືເມື່ອຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຫັນເສື້ອຄຸມງາມຈາກບາບີໂລນ, ເງິນຫນັກປະມານສອງຮ້ອຍເຊເຂ, ແລະ ຄຳແທ່ງຫນຶ່ງຫນັກ ຫ້າສິບເຊເຂ, ຂ້ານ້ອຍປຣາຖນາຢາກໄດ້ສິ່ງຂອງເຫລົ່ານັ້ນ ແລະ ເອົາມັນມາ. ຂອງພວກນັ້ນໄດ້ເຊື່ອງຢູ່ໃນດິນກາງເຕັນຂອງຂ້ານ້ອຍ, ແລະ ເງິນກໍຢູ່ພາຍໃຕ້ມັນນັ້ນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ໂຢຊວຍຈຶ່ງສົ່ງຜູ້ສື່ສານໄປ, ຜູ້ທີ່ໄດ້ແລ່ນໄປທີ່ເຕັນ ແລະ ມີຂອງຕ່າງໆຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ຫລຽວເຫັນ, ພວກເຂົາກໍພົບວ່າຂອງທີ່ເຊື່ອງໄວ້ໃນເຕັນຂອງເຂົາ, ແລະ ເງິນໄດ້ເຊື່ອງຢູ່ກ້ອງນັ້ນ.
|
||
\v 23 ພວກເຂົາໄດ້ນຳຂອງພວກນັ້ນອອກມາຈາກກາງເຕັນ ແລະ ນຳມາມອບໃຫ້ໂຢຊວຍ ແລະ ແກ່ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດ. ແລ້ວເຂົາກໍວາງຂອງເຫລົ່ານັ້ນລົງຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ແລ້ວໂຢຊວຍ, ແລະ ຄົນອິສະຣາເອນທີ່ຢູ່ກັບເຂົາທັງຫມົດໄດ້ນຳອາການລູກເຊຣາ, ແລະເງິນ, ເສື້ອຄຸມ, ຄຳແທ່ງ, ບັນດາລູກຊາຍ ແລະ ລູກສາວຂອງເຂົາ, ຝູງງົວ, ລໍ, ແກະ, ຜ້າເຕັນຂອງເຂົາ, ແລະ ທຸກສິ່ງທີ່ເຂົາມີ, ແລະ ເຂົາທັງຫລາຍໄດ້ນຳສິ່ງຂອງເຫລົ່ານັ້ນໄປຍັງພູເຂົາອາໂຄ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ແລ້ວໂຢຊວຍກ່າວວ່າ, "ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງນຳຄວາມທຸກຍາກມາໃຫ້ພວກເຮົາ? ພຣະຢາເວຈະຊົງນຳຄວາມທຸກຍາກມາເຖິງທ່ານໃນວັນນີ້." ພວກອິສະຣາເອນທັງຫມົດກໍເອົາກ້ອນຫີນແກ່ວງໃສ່ເຂົາ ແລ້ວພວກເຂົາເອົາກ້ອນຫີນແກ່ວງໃສ່ພວກທີ່ເຫລືອ ແລະ ຈູດພວກເຂົາດ້ວຍໄຟ.
|
||
\v 26 ພວກເຂົາເອົາກ້ອນຫີນຖົມທັບເຂົາໄວ້ເປັນກອງໃຫຍ່ທີ່ຍັງຢູ່ທີ່ນີ້ຈົນທຸກວັນນີ້. ພຣະຢາເວກໍຊົງຫັນຈາກຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະອົງ, ດັ່ງນັ້ນສະຖານທີ່ແຫ່ງນີ້ຈຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າຮ່ອມພູອາໂຄມາຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 8
|
||
\cl ບົດທີ 8
|
||
\p
|
||
\v 1 ໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ຢ່າຢ້ານ; ຢ່າທໍ້ຖອຍໃຈເລີຍ. ຈົ່ງນຳທະຫານທັງຫມົດໄປກັບເຈົ້າ ລຸກຂຶ້ນໄປຍັງ ເມືອງອາອີ. ເບິ່ງແມ, ເຮົາໄດ້ມອບກະສັດຂອງເມືອງອາອີ, ໄວ້ໃນມືຂອງເຈົ້າແລ້ວ, ທັງປະຊາຊົນຂອງເຂົາ, ເມືອງຂອງເຂົາ, ແລະແຜ່ນດິນຂອງເຂົາ.
|
||
\v 2 ເຈົ້າຈົ່ງເຮັດກັບເມືອງອາອີ ແລະ ກະສັດຂອງເມືອງນັ້ນເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຮັດກັບເມືອງເຢຣີໂກ ແລະ ກະສັດຂອງເມືອງນັ້ນ, ຍົກເວັ້ນເຈົ້າຈະເອົາເຂົ້າຂອງ ແລະສັດລ້ຽງເປັນຂອງເຈົ້າໄດ້ຈົ່ງຕຽມໂຈມຕີເມືອງທາງດ້ານຫລັງ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ດັ່ງນັ້ນໂຢຊວຍຈຶ່ງໄດ້ລຸກຂຶ້ນພ້ອມກັບທະຫານ ຂຶ້ນໄປຍັງເມືອງອາອີ. ແລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ຄັດເລືອກຜູ້ຊາຍສາມຫມື່ນຄົນ - ເປັນຄົນທີ່ແຂງແຮງ, ຄົນທີ່ກ້າຫານ - ແລະ ໄດ້ສົ່ງພວກເຂົາອອກໄປໃນເວລາກາງຄືນ.
|
||
\v 4 ເຂົາໄດ້ສັ່ງພວກເຂົາວ່າ, "ພວກທ່ານຈົ່ງລີ້ຢູ່ດ້ານຫລັງຂອງເມືອງນັ້ນ, ຢ່າໄປໄກຈາກເມືອງ, ແຕ່ໃຫ້ທຸກຄົນຕຽມພ້ອມໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ສ່ວນຂ້ອຍ ແລະ ພວກຜູ້ຊາຍທັງຫມົດທີ່ຢູ່ກັບຂອ້ຍຈະບຸກເຂົ້າເມືອງ, ແລະ ເມື່ອພວກເຂົາອອກມາຕໍ່ສູ້ກັບພວກເຮົາ, ເຮົາກໍຈະແລ່ນຖອຍຫນີຈາກພວກເຂົາເຫມືອນກ່ອນຫນ້ານັ້ນ.
|
||
\v 6 ພວກເຂົາຈະຕາມພວກເຮົາອອກມາຈົນກວ່າເຮົາຈະດຶງພວກເຂົາອອກມາຫ່າງຈາກເມືອງ. ພວກເຂົາຈະເວົ້າວ່າ, 'ພວກເຂົາກຳລັງແລ່ນຫນີພວກເຮົາ ຢ່າງທີ່ພວກເຂົາເຮັດເທື່ອກ່ອນນັ້ນ. 'ດັ່ງນັ້ນພວກເຮົາກໍຈະຫນີຈາກພວກເຂົາ.
|
||
\v 7 ແລ້ວໃຫ້ພວກທ່ານຂຶ້ນມາຈາກທີ່ລີ້ ແລະ ທ່ານຈະເຂົ້າຢຶດເມືອງ, ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກທ່ານຈະຊົງມອບເມືອງນັ້ນໄວ້ໃນມືຂອງພວກທ່ານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເມື່ອພວກທ່ານເຂົ້າຢຶດເມືອງໄດ້ແລ້ວ, ທ່ານຈະຈູດໄຟເຜົາເມືອງ. ທ່ານຈະຕ້ອງເຮັດຢ່າງນີ້ເມື່ອທ່ານເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຕາມທີ່ພຣະຢາເວ, ໄດ້ສັ່ງໄວ້, ນີ້ແຫລະທີ່ຂອ້ຍໄດ້ບອກທ່ານແລ້ວ."
|
||
\v 9 ໂຢຊວຍກໍໄດ້ສົ່ງພວກເຂົາໄປ, ແລະ ພວກເຂົາກໍອອກໄປຍັງທີ່ບ່ອນລີ້ໂຈມຕີ, ແລະ ພວກເຂົາລີ້ຢູ່ລະຫວ່າງເບັດເອນ ກັບເມືອງອາອີທາງທິດຕາເວັນຕົກຂອງເມືອງອາອີ. ແຕ່ໂຢຊວຍໄດ້ນອນຄ້າງຄືນຢູ່ທ່າມກາງປະຊາຊົນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ໂຢຊວຍໄດ້ຕື່ນຂຶ້ນຕອນເຊົ້າແຕ່ເດິກໆ ແລະ ໃຫ້ທະຫານຂອງເຂົາຕຽມພ້ອມ, ໂຢຊວຍແລະ ພວກຜູ້ນຳຂອງອິສະຣາເອນ, ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ເຂົ້າໂຈມຕີປະຊາຊົນຂອງເມືອງອາອີ.
|
||
\v 11 ທະຫານທັງຫມົດທີ່ຢູ່ກັບເພິ່ນ ໄດ້ມຸ້ງຫນ້າໄປຍັງເມືອງ. ພວກເຂົາໄດ້ເຂົ້າໃກ້ເມືອງ ແລະ ຕັ້ງຄ້າຍຢູ່ດ້ານທິດເຫນືອຂອງເມືອງອາອີ. ມີຮ່ອມພູຂັ້ນລະຫວ່າງພວກເຂົາກັບເມືອງອາອີ.
|
||
\v 12 ເພິ່ນໄດ້ນຳຜູ້ຊາຍປະມານຫ້າພັນຄົນ ແລະ ໃຫ້ພວກເຂົາລີ້ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນຕົກຂອງເມືອງ ລະຫວ່າງເບັດເອນ ແລະ ເມືອງອາອີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ພວກເຂົາກໍໄດ້ຈັດກອງກຳລັງທະຫານທັງຫມົດ, ໃຫ້ກອງທັບຫລັກຢູ່ດ້ານເຫນືອຂອງເມືອງ, ແລະ ພວກທັບຫລັງໃຫ້ຢູ່ດ້ານຕາເວັນອອກຂອງເມືອງ. ໂຢຊວຍໄດ້ຄ້າງຄືນຢູ່ໃນຮ່ອມພູ.
|
||
\v 14 ຕໍ່ມາເມື່ອກະສັດແຫ່ງເມືອງອາອີເຫັນດັ່ງນັ້ນ, ເພິ່ນ ແລະ ກອງທັບຂອງເພິ່ນກໍຕື່ນແຕ່ເຊົ້າ ແລະ ຟ້າວອອກໄປໂຈມຕີອິສະຣາເອນທີ່ສະຖານທີ່ນັ້ນ ຫັນໄປທາງຮ່ອມພູແຫ່ງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ. ເພິ່ນບໍ່ຮູ້ວ່າຈະຖືກຫລອນໂຈມຕີທາງດ້ານຫລັງຂອງເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ໂຢຊວຍ ແລະ ພວກອິສະຣາເອນທັງຫມົດກໍປ່ອຍໃຫ້ພວກເຂົາເອງຕີຖອຍຄືນຕໍ່ຫນ້າພວກເຂົາ, ແລະ ປົບຫນີໄປຍັງຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ.
|
||
\v 16 ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງກໍຖືກລໍ້ເພື່ອໃຫ້ໄລ່ຕາມພວກເຂົາໄປ, ແລະ ເມື່ອພວກເຂົາໄລ່ຕາມໂຢຊວຍໄປ ແລະ ພວກເຂົາກໍຖອນອອກໄປຈາກເມືອງ.
|
||
\v 17 ບໍ່ມີຜູ້ຊາຍຈັກຄົນເຫລືອຢູ່ໃນເມືອງອາອີ ແລະ ເບັດເອນ, ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ອອກໄປໄລ່ຕາມອິສະຣາເອນ ພວກເຂົາປະເມືອງແລະ ປ່ອຍໃຫ້ເມືອງເປີດຢູ່ຂະນະໄລ່ຕາມອິສະຣາເອນໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ຈົ່ງເອົາຫອກຂອງເຈົ້າຊີ້ໄປທາງເມືອງອາອີ, ເພາະເຮົາຈະມອບເມືອງອາອີໄວ້ໃນມືຂອງເຈົ້າ." ໂຢຊວຍກໍໄດ້ຊີ້ຫອກທີ່ຢູ່ໃນມືໄປທາງເມືອງນັ້ນ.
|
||
\v 19 ພວກທະຫານທີ່ລີ້ຢູ່ເພື່ອໂຈມຕີກໍອອກໄປຢ່າງວ່ອງໄວຈາກທີ່ຂອງພວກເຂົາ ເມື່ອໂຢຊວຍໄດ້ເດ່ມືອອກໄປ. ພວກເຂົາໄດ້ແລ່ນ ແລະ ເຂົ້າໄປໃນເມືອງ ແລະ ໄດ້ຢຶດເມືອງໄວ້. ພວກເຂົາໄດ້ຈູດໄຟເຜົາເມືອງທັນທີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ພວກຜູ້ຊາຍຊາວເມືອງອາອີ ຫລຽວຄືນຫລັງ. ພວກເຂົາເຫັນຄວັນໄຟຈາກເມືອງພຸ່ງຂຶ້ນສູ່ທ້ອງຟ້າ, ແລະ ພວກເຂົາບໍ່ສາມາດຫລົບຫນີໄປທາງນັ້ນຫລືທາງນີ້ໄດ້. ເພາະພວກທະຫານອິສະຣາເອນ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຫລົບຫນີໄປຍັງຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານບັດນີ້ໄດ້ຫັນຫນ້າກັບມາ ພວກເຂົາເຫລົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມພວກເຂົາ.
|
||
\v 21 ເມື່ອໂຢຊວຍກັບຄົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດ ເຫັນວ່າກອງຊູ້ມໂຈມຕີຢຶດເມືອງໄດ້ແລ້ວ ແລະ ຄວັນໄຟທີ່ໄຫມ້ເມືອງໄດ້ພຸ່ງຂຶ້ນ. ພວກເຂົາກໍຫັນກັບມາຂ້າຊາວເມືອງອາອີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ທະຫານຄົນອື່ນໆຂອງອິສະຣາເອນ, ພວກຄົນທີ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນເມືອງກໍໄດ້ອອກມາໂຈມຕີພວກເຂົາ. ດັ່ງນັ້ນພວກຜູ້ຊາຍຂອງເມືອງອາອີ ຈຶ່ງຢູ່ລະຫວ່າງກາງກອງທັບຂອງອິສະຣາເອນ, ຢູ່ຂ້າງນີ້ ແລະ ຢູ່ຂ້າງນັ້ນ. ອິສະຣາເອນໄດ້ໂຈມຕີຊາວເມືອງອາອີ; ຈົນບໍ່ມີຈັກຄົນລອດຊີວິດຫລືຫນີໄປໄດ້.
|
||
\v 23 ພວກເຂົາໄດ້ຈັບກະສັດແຫ່ງເມືອງອາອີ, ຜູ້ທີ່ຖືກຈັບເປັນ, ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຄຸມຕົວເຂົາມາຫາໂຢຊວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ເມື່ອອິສະຣາເອນ ໄດ້ຂ້າສັດຕຣູໃນເມືອງອາອີທຸກຄົນໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານທີ່ພວກເຂົາໄລ່ຕາມໄປນັ້ນ, ແລະ ເມື່ອຄົນເຫລົ່ານັ້ນທັງຫມົດຈົນເຖິງຄົນສຸດທ້າຍ, ໄດ້ລົ້ມຕາຍດ້ວຍຄົມດາບ. ພວກອິສະຣະເອນກໍໄດ້ກັບມາ ທີ່ເມືອງອາອີ. ແລະ ຂ້າທຸກຄົນຖິ້ມ.
|
||
\v 25 ພວກຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ຖືກຂ້າໃນວັນນັ້ນ, ທັງຜູ້ຊາຍ ແລະ ຜູ້ຍິງມີຈຳນວນທັງຫມົດສິບສອງພັນຄົນ, ຄືຊາວເມືອງອາອີ.
|
||
\v 26 ໂຢຊວຍຍັງສືບຕໍ່ຊີ້ຫອກຂອງຕົນໄປສູ່ເມືອງອາອີ ຈົນກວ່າເຂົາຈະໄດ້ທຳລາຍປະຊາຊົນຂອງເມືອງອາອີໃຫ້ພິນາດຫມົດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ພວກອິສະຣາເອນພຽງແຕ່ເອົາຝູງສັດລ້ຽງ ແລະ ເຂົ້າຂອງຂອງເມືອງນັ້ນໄປເປັນຂອງພວກເຂົາ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສັ່ງໂຢຊວຍໄວ້ນັ້ນ.
|
||
\v 28 ໂຢຊວຍຈຶ່ງເຜົາເມືອງອາອີ ແລະ ເຮັດໃຫ້ເປັນຊາກເພພັງຢູ່ເປັນນິດ. ມັນໄດ້ເປັນສະຖານທີ່ຫວ່າງເປົ່າມາຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ເຂົາໄດ້ແຂວນກະສັດແຫ່ງອາອີທີ່ເທິງຕົ້ນໄມ້ໄວ້ຈົນຮອດຄ່ຳ. ເມື່ອຕາເວັນກຳລັງຈະຕົກ ໂຢຊວຍໄດ້ອອກຄຳສັ່ງໃຫ້ນຳເອົາສົບຂອງກະສັດລົງມາຈາກຕົ້ນໄມ້ ແລະ ໂຍນເຂົ້າໄປທີ່ຫນ້າປະຕູເມືອງ. ທີ່ນັ້ນພວກເຂົາໄດ້ເອົາຫີນຈຳນວນຫລາຍທັບຖົມໄວ້ເປັນກອງໃຫຍ່ ກອງຫີນນັ້ນຍັງຄົງຢູ່ທີ່ນັ້ນຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ແລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ສ້າງແທ່ນບູຊາທີ່ພູເຂົາ ເອບານ, ຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງອິສະຣາເອນ.
|
||
\v 31 ດັ່ງທີ່ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວ, ໄດ້ຊົງສັ່ງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ, ຕາມທີ່ໄດ້ຈາຣຶກໄວ້ໃນຫນັງສືກົດບັນຍັດຂອງໂມເຊວ່າ: "ແທ່ນບູຊາຈາກຫີນທີ່ບໍ່ຕັດແຕ່ງ, ທີ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດໄດ້ໃຊ້ເຄື່ອງມືເຫລັກຕົກແຕ່ງເລີຍ." ເຂົາໄດ້ຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາແດ່ພຣະຢາເວ, ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຖວາຍເພື່ອຄວາມສາມັກຄີທັມ.
|
||
\v 32 ໃນທີ່ນັ້ນຕໍ່ຫນ້າປະຊາຊົນຂອງອິສະຣາເອນ, ເຂົາໄດ້ຈາຣຶກສຳເນົາຂອງກົດບັນຍັດຂອງໂມເຊໄວ້ເທິງສີລານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33 ອິສະຣາເອນທັງຫມົດ, ພວກຜູ້ນຳ, ພວກເຈົ້າຫນ້າທີ່, ພວກຜູ້ຕັດສິນຂອງພວກເຂົາຢືນສອງຂ້າງຂອງຫີບ ກ່ອນປະໂລຫິດ ແລະ ຄົນເລວີຜູ້ທີ່ຫາມຫີບພັນທະສັນຍາຂອງພຣະຢາເວ -ພວກຄົນຕ່າງດ້າວເຊັ່ນດຽວກັບພວກທ້ອງຖິ່ນ - ເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງພວກເຂົາໄດ້ຢືນປິ່ນຫລັງໃສ່ພູເຂົາເກຣີຊິມ ແລະ ອີກເຄິ່ງຫນຶ່ງໄດ້ຢືນປິ່ນຫລັງໃສ່ພູເຂົາເອບານ. ພວກເຂົາໄດ້ອວຍພອນປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ, ຕາມທີ່ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວ, ໄດ້ຊົງສັ່ງໄວ້ແຕ່ຕົ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ຫລັງຈາກນັ້ນໂຢຊວຍໄດ້ອ່ານທຸກຖ້ອຍຄຳໃນກົດບັນຍັດ, ເປັນຄຳອວຍພອນແລະ ຄຳສາບແຊ່ງ, ຕາມທີ່ຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານັ້ນໄດ້ຈາຣຶກໄວ້ໃນຫນັງສືກົດບັນຍັດ.
|
||
\v 35 ບໍ່ມີຈັກຄຳດຽວຈາກທີ່ໂມເຊໄດ້ສັ່ງໄວ້ແລ້ວ ທີ່ໂຢຊວຍບໍ່ໄດ້ອ່ານຕໍ່ຫນ້າການຊຸມນຸມຂອງອິສະຣາເອນ, ລວມທັງຜູ້ຍິງ, ເດັກນ້ອຍ, ແລະ ຄົນຕ່າງດ້າວທີ່ຢູ່ໃນຫມູ່ພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 9
|
||
\cl ບົດທີ 9
|
||
\p
|
||
\v 1 ຫລັງຈາກນັ້ນບັນດາກະສັດ ທີ່ຢູ່ຫ່າງອອກໄປຈາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ແລະ ໃນດິນແດນແຖບເນີນພູ ແລະ ຕາມຕີນພູ ຕາມແຄມຝັ່ງທະເລໃຫຍ່ຈົນເຖິງເລບານອນ - ຄືຄົນຮິດຕີ, ຄົນອາໂມຣິດ, ຄົນການາອານ, ຄົນເປຣີຊີ, ຄົນຮີວີ, ແລະ ຄົນເຢບຸດ -
|
||
\v 2 ພວກເຂົາເຫລົ່ານີ້ໄດ້ຮ່ວມກັນພາຍໃຕ້ຄຳສັ່ງດຽວທີ່ຈະເຮັດສົງຄາມຕໍ່ສູ້ກັບໂຢຊວຍ ແລະ ອິສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ເມື່ອພວກທີ່ຢູ່ໃນເມືອງກີເບໂອນ ໄດ້ຍິນເຖິງສິ່ງທີ່ໂຢຊວຍໄດ້ກະທຳຕໍ່ເຢຣີໂກ ແລະ ເມືອງອາອີ.
|
||
\v 4 ພວກເຂົາຈຶ່ງໄດ້ໃຊ້ກົນອຸບາຍຫນຶ່ງ. ພວກເຂົາໄດ້ໄປດັ່ງພວກສື່ສານ. ພວກເຂົານຳເອົາຖົງທີ່ຂາດ ແລະ ພາດໃສ່ຫລັງລໍ. ພວກເຂົາໄດ້ເອົາຖົງຫນັງເຫລົ້າອະງຸ່ນເກົ່າທີ່ຈີກ, ຂາດ, ແລະໄດ້ຕາບຄືນ.
|
||
\v 5 ພວກເຂົາໃສ່ເກີບແຕະທີ່ເກົ່າ ແລະ ຂາດ ແລະ ນຸ່ງເສື້ອຜ້າເກົ່າ, ແລະ ຂາດ. ເຂົ້າຈີ່ທີ່ຖືໄປນຳກໍແຫ້ງ ແລະ ຕົກໂຫມະ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ພວກເຂົາໄດ້ເດີນທາງມາຫາໂຢຊວຍໃນຄ້າຍທີ່ກິນການ ແລະ ໄດ້ກ່າວກັບເພິ່ນ ແລະຜູ້ຊາຍທັງຂອງອິສະຣາເອນວ່າ, "ພວກເຮົາໄດ້ເດີນທາງມາຈາກດິນແດນທີ່ຢູ່ໄກຫລາຍ, ດັ່ງນັ້ນບັດນີ້ຂໍເຮັດຂໍ້ຕົກລົງກັບເຮົາເຖີດ."
|
||
\v 7 ບັນດາຜູ້ຊາຍຂອງອິສະຣາເອນ ໄດ້ກ່າວກັບຄົນຮິດຕີເຫລົ່ານັ້ນວ່າ, "ບາງທີພວກທ່ານອາດຈະອາໄສຢູ່ໃກ້ພວກເຮົານີ້ແຫລະ ເຮົາຈະເຮັດຂໍ້ຕົກລົງກັບພວກທ່ານໄດ້ຢ່າງໃດ?"
|
||
\v 8 ພວກເຂົາກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ເຮົາເປັນຄົນຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານ" ໂຢຊວຍຖາມພວກເຂົາວ່າ, "ພວກທ່ານເປັນໃຜ?" ພວກທ່າມາຈາກໃສ?"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ພວກເຂົາໄດ້ກ່າວກັບເພິ່ນວ່າ, "ຜູ້ຮັບໃຊ້ທັງຫລາຍຂອງພວກທ່ານໄດ້ມາຈາກແຜ່ນດິນທີ່ໄກຫລາຍ, ເພາະພຣະນາມພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າຂອງທ່ານ. ພວກເຮົາໄດ້ຍິນເຖິງເລື່ອງລາວຂອງພຣະອົງ, ແລະ ທຸກເລື່ອງລາວທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງກະທຳໃນເອຢິບ -
|
||
\v 10 ແລະ ທຸກສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກະທຳກັບກະສັດສອງຄົນຂອງຊາວອາໂມຣິດ ທີ່ອີກຟາກຫນຶ່ງຂອງຈໍແດນ - ຄືເຈົ້າສີໂຫນກະສັດຂອງເຮັດສະໂບນ, ແລະ ໂອກກະສັດຂອງບາຊານຜູ້ຢູ່ທີ່ເມືອງອັສະຕາໂຣດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ພວກຜູ້ນຳຂອງພວກເຮົາ ແລະ ປະຊາຊົນທັງຫມົດໃນແຜ່ນດິນຂອງພວກເຮົາໄດ້ກ່າວແກ່ເຮົາວ່າ, 'ຈົ່ງເອົາອາຫານສຳລັບເດີນທາງ. ຈົ່ງໄປຫາພວກເພິ່ນ ແລະ ກ່າວແກ່ພວກເພິ່ນວ່າ, "ພວກເຮົາເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານ. ຂໍເຮັດຂໍ້ຕົກລົງກັບພວກເຮົາເຖີດ."
|
||
\v 12 ນີ້ຄືເຂົ້າຈີ່ຂອງພວກເຮົາ, ມັນຍັງອຸ່ນໆຢູ່ເມື່ອພວກເຮົານຳອອກມາຈາກບ້ານຂອງພວກເຮົາ ໃນມື້ທີ່ພວກເຮົາອອກເດີນທາງມາຫາພວກທ່ານ. ແຕ່ບັດນີ້, ເບິ່ງເຖີດ, ມັນແຫ້ງແລະ ຕົກໂຫມະແລ້ວ.
|
||
\v 13 ຖົງເຫລົ້າອະງຸ່ນນີ້ຍັງໃຫມ່ເມື່ອເຮົາເຕີມເຫລົ້າອະງຸ່ນ, ແລະ ນຳມາດ້ວຍ, ແລະ ເບິ່ງເຖີດ, ບັດນີ້ມັນກຳລັງຮົ່ວ ເສື້ອຜ້າ ແລະ ເກີບແຕະຂອງພວກເຮົາກໍຂາດເນື່ອງຈາກການເດີນທາງທີ່ໄກຫລາຍ."'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ດັ່ງນັ້ນພວກອິສະຣາເອນກໍຮັບອາຫານຂອງພວກເຂົາມາ, ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ຂໍຄຳແນະນຳຈາກພຣະຢາເວເພື່ອການຊົງນຳ.
|
||
\v 15 ໂຢຊວຍກໍໄດ້ສ້າງມິດຕະພາບກັບພວກເຂົາ ແລະ ເຮັດຄຳສັນຍາກັບພວກເຂົາ, ໃຫ້ໄວ້ຊີວິດພວກເຂົາ. ພວກຜູ້ນຳຂອງປະຊາຊົນໄດ້ເຮັດຄຳສາບານກັບພວກເຂົາດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ນັບເປັນເວລາສາມວັນຫລັງຈາກທີ່ພວກອິສະຣາເອນໄດ້ເຮັດຂໍ້ຕົກລົງກັບພວກເຂົາ, ພວກເຂົາທັງຫລາຍກໍໄດ້ຮູ້ວ່າພວກເຂົາເຫລົ່ານັ້ນເປັນເພື່ອນບ້ານຂອງພວກເຂົາ ແລະ ພວກເຂົາອາໄສຢູ່ໃກ້ໆນີ້ເອງ.
|
||
\v 17 ແລ້ວພວກອິສະຣາເອນໄດ້ອອກເດີນທາງໄປເມືອງຕ່າງໆຂອງພວກເຂົາໃນວັນທີສາມ. ເມືອງຂອງພວກເຂົາເຫລົ່ານັ້ນຄືເມືອງກີເບໂອນ, ເກຟີລາ, ເບເອໂຣດແລະ ກີເລອາດ ເຢອາຣິມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ພວກປະຊາຊົນຂອງອິສະຣາເອນ ບໍ່ໄດ້ໂຈມຕີພວກເຂົາເພາະວ່າພວກຜູ້ນຳຂອງເຂົາ ໄດ້ເຮັດສາບານຢ່າງຫນັກແຫນ້ນກັບພວກເຂົາ ຕໍ່ພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າຂອງອິສະຣາເອນແລ້ວ. ພວກອິສະຣາເອນທັງຫມົດກໍຕໍ່ວ່າພວກຜູ້ນຳຂອງເຂົາ.
|
||
\v 19 ແຕ່ພວກຜູ້ນຳທັງຫລາຍໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນທັງປວງວ່າ, "ເຮົາໄດ້ສາບານກັບພວກເຂົາຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າຂອງອິສະຣາເອນແລ້ວ, ແລະ ບັດນີ້ເຮົາບໍ່ສາມາດທຳຮ້າຍພວກເຂົາໄດ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຈະກະທຳກັບພວກເຂົາ: ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຄວາມໂກດຮ້າຍໃດໆ ລົງມາເຫນືອເຮົາ ເພາະຄຳສາບານຊຶ່ງເຮົາໄດ້ສາບານຕໍ່ພວກເຂົານັ້ນ, ເຮົາຈະໄວ້ຊີວິດພວກເຂົາ."
|
||
\v 21 ພວກຜູ້ນຳຈຶ່ງໄດ້ກ່າວກັບປະຊາຊົນຂອງພວກເຂົາວ່າ, "ໃຫ້ພວກເຂົາມີຊີວິດຕໍ່ໄປເທາະ" ດັ່ງນັ້ນພວກກີເບໂອນຈຶ່ງໄດ້ເປັນຄົນຕັດຟືນ ແລະ ຄົນຕັກນ້ຳສຳລັບພວກອິສະຣາເອນທັງຫມົດ, ຕາມທີ່ພວກຜູ້ນຳໄດ້ກ່າວໄວ້ກ່ຽວກັບພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ໂຢຊວຍຈຶ່ງເອີ້ນພວກເຂົາມາ ແລະ ກ່າວວ່າ, "ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈຶ່ງຫລອກລວງພວກເຮົາ ເມື່ອພວກເຈົ້າກ່າວວ່າ, 'ພວກເຮົາຢູ່ຫ່າງໄກຫລາຍຈາກພວກທ່ານ', ໃນເມື່ອພວກເຈົ້າກໍຢູ່ທີ່ນີ້ທ່າມກາງພວກເຮົາ?
|
||
\v 23 ບັດນີ້, ເພາະເຫດນີ້ພວກເຈົ້າຈຶ່ງຖືກສາບແຊ່ງ ແລະ ບາງຄົນໃນພວກເຈົ້າຈະຕົກເປັນທາດໄປຕະຫລອດ, ຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ຕັດຟືນ ແລະ ຕັກນ້ຳສຳລັບພຣະວິຫານຂອງພຣະເຈົ້າຂອງເຮົາ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ພວກເຂົາໄດ້ຕອບໂຢຊວຍ ແລະ ກ່າວວ່າ, "ເພາະເຫດວ່າ ເຮົາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພວກທ່ານ ໄດ້ຮັບການບອກເລົ່າວ່າພຣະຢາເວ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກທ່ານໄດ້ຊົງສັ່ງໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງຄື ໂມເຊມອບແຜ່ນດິນທັງຫມົດນີ້ແກ່ທ່ານ, ແລະໃຫ້ທຳລາຍຜູ້ທີ່ອາໄສຢູ່ທັງຫມົດເທິງແຜ່ນດິນຕໍ່ຫນ້າທ່ານ - ດັ່ງນັ້ນພວກເຮົາຈຶ່ງຢ້ານຫລາຍກ່ຽວກັບຊີວິດຂອງພວກເຮົາ.
|
||
\v 25 ບັດນີ້, ຈົ່ງເບິ່ງ, ພວກທ່ານໄດ້ຄວບຄຸມພວກເຮົາໃຫ້ຢູ່ໃນອຳນາດຂອງທ່ານແລ້ວ. ຂໍທ່ານເຮັດຕາມທີ່ທ່ານເຫັນວ່າດີແລະ ຖືກຕ້ອງສຳລັບທ່ານທີ່ຈະເຮັດກັບພວກເຮົາ, ຈົ່ງກະທຳເຖີດ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ດັ່ງນັ້ນໂຢຊວຍຈຶ່ງເຮັດເຊັ່ນນີ້ຕໍ່ພວກເຂົາ: ເພິ່ນໄດ້ຍ້າຍພວກເຂົາອອກຈາກການຄວບຄຸມຂອງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ, ແລະ ພວກອິສະຣາເອນບໍ່ໄດ້ຂ້າພວກເຂົາ.
|
||
\v 27 ໃນວັນນັ້ນໂຢຊວຍ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄົນກີເບໂອນໃຫ້ເປັນຄົນຕັດຟືນ ແລະ ຄົນຕັກນ້ຳສຳລັບຊຸມຊົນ, ແລະ ສຳລັບແທ່ນບູຊາຂອງພຣະຢາເວ, ຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້, ໃນສະຖານທີ່ຊຶ່ງພຣະຢາເວຊົງເລືອກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 10
|
||
\cl ບົດທີ 10
|
||
\p
|
||
\v 1 ບັດນີ້ເມື່ອອາໂດນີເຊເດັກ, ກະສັດແຫ່ງເຢຣູຊາເລັມ, ຊົງໄດ້ຍິນວ່າໂຢຊວຍໄດ້ຢຶດເມືອງອາອີ ແລະ ໄດ້ທຳລາຍເມືອງຈົນກ້ຽງແລ້ວ (ເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດກັບເຢຣີໂກ ແລະ ກະສັດຂອງເມືອງນັ້ນ), ເຂົາໄດ້ຍິນດ້ວຍວ່າປະຊາຊົນຂອງກີເບໂອນໄດ້ເຮັດສັນຍາສັນຕິພາບກັບອິສະຣາເອນ ແລະ ໄດ້ຢູ່ທ່າມກາງພວກເຂົາ.
|
||
\v 2 ປະຊາຊົນຂອງເຢຣູຊາເລັມກໍຮູ້ສຶກຢ້ານກົວຫລາຍ ເພາະວ່າກີເບໂອນເປັນເມືອງໃຫຍ່, ເຫມືອນກັບເມືອງຫລວງທັງຫລາຍ. ເປັນເມືອງໃຫຍ່ກວ່າເມືອງອາອີ, ແລະ ພວກຜູ້ຊາຍຂອງເມືອງທຸກຄົນກໍເປັນນັກຮົບທີ່ເກັ່ງກ້າດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ດັ່ງນັ້ນ ອາໂດນີເຊເດັກ, ກະສັດແຫ່ງເຢຣູຊາເລັມຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງສານໄປຫາໂຮຮາມ, ກະສັດແຫ່ງເຮັບໂຣນ, ເຈົ້າປີຣາມກະສັດແຫ່ງຢາຣະມຸດ, ແລະ ເຈົ້າຢາເຟຍກະສັດແຫ່ງລາກິດ, ແລະ ເຈົ້າເດບີກະສັດແຫ່ງເອກໂລນວ່າ:
|
||
\v 4 "ຂໍເຊີນພວກທ່ານມາຫາຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຊ່ວຍຂ້າພະເຈົ້າໂຈມຕີ ກີເບໂອນເຖີດ ເພາະວ່າພວກເຂົາໄດ້ເຮັດສັນຍາສັນຕິພາບກັບໂຢຊວຍ ແລະ ກັບປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ກະສັດອາໂມຣິດທັງຫ້າຄົນນັ້ນຄືກະສັດແຫ່ງເຢຣູຊາເລັມ, ກະສັດແຫ່ງເຮັບໂຣນ, ກະສັດແຫ່ງຢາຣະມຸດ, ກະສັດແຫ່ງລາກິດ, ກະສັດແຫ່ງເອກໂລນກໍໄດ້ຂຶ້ນມາ, ພວກເຂົາ ແລະ ກອງທັບທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາທັງຫມົດ. ພວກເຂົາກໍໄດ້ຈັດວາງກຳລັງຂອງຕົນເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບກີເບໂອນ, ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ບຸກໂຈມຕີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ຜູ້ຄົນກີເບໂອນໄດ້ສົ່ງສານໄປຫາໂຢຊວຍ ແລະ ກອງທັບທີ່ກິນການ. ພວກເຂົາໄດ້ກ່າວວ່າ, "ໄວເຂົ້າເຖີດ! ຂໍຢ່າປະມືຂອງພວກທ່ານຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານ. ຈົ່ງຂຶ້ນມາຫາພວກເຮົາໂດຍໄວ ແລະຊ່ວຍພວກເຮົາໃຫ້ລອດດ້ວຍເຖີດ, ຈົ່ງຊ່ວຍພວກເຮົາເພາະກະສັດແຫ່ງອາໂມຣິດໄດ້ຢູ່ໃນດິນແດນເທິງພູເຂົາໄດ້ໂຈມຕີພວກເຮົາ."
|
||
\v 7 ໂຢຊວຍໄດ້ຂຶ້ນໄປຈາກກິນການ, ຄືເຂົາ ແລະ ທະຫານທັງຫມົດ ແລະ ນັກຕໍ່ສູ້ທຸກຄົນໄດ້ໄປກັບເພິ່ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ຢ່າຢ້ານພວກເຂົາເລີຍ. ເຮົາໄດ້ມອບພວກເຂົາໄວ້ໃນມືເຈົ້າແລ້ວ. ຈະບໍ່ມີໃຜໃນພວກເຂົາຈະສາມາດຕໍ່ສູ້ເຈົ້າໄດ້."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ໂຢຊວຍໄດ້ເຂົ້າໂຈມຕີພວກນັ້ນທັນທີ, ໄດ້ຍົກທັບເດີນທາງຕະຫລອດທັງຄືນຈາກກິນການ.
|
||
\v 10 ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງເຮັດໃຫ້ພວກສັດຕຣູສັບສົນຕໍ່ຫນ້າອິສະຣາເອນ, ແລະ ອິສະຣາເອນໄດ້ຂ້າພວກເຂົາຕາຍຢ່າງຫລວງຫລາຍທີ່ກິນການ ແລະ ໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມຫົນທາງຂຶ້ນໄປທີ່ ເບັດໂຮໂຣນ, ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຂ້າພວກນັ້ນເທິງຫົນທາງທີ່ໄປອາເຊກາ ແລະ ມັກເກດາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຂະນະທີ່ພວກເຂົາແລ່ນຖອຍຫນີຈາກພວກອິສະຣາເອນ, ໄປຕາມທາງເບັດໂຮໂຣນນັ້ນ ພຣະຢາເວຊົງໂຍນກ້ອນຫີນກ້ອນໃຫຍ່ໆລົງມາຈາກຟ້າເຫນືອພວກເຂົາ ຕະຫລອດເຖິງເມືອງອາເຊກາ, ແລະ ເຂົາທັງຫລາຍກໍຕາຍ. ຜູ້ທີ່ຕາຍດ້ວຍລູກເຫັບຫີນນັ້ນ ກໍຫລາຍກວ່າຜູ້ທີ່ຕາຍດ້ວຍດາບຂອງຜູ້ຊາຍອິສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍກ່າວຕໍ່ພຣະຢາເວ, ໃນມື້ທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງມອບຊັຍຊະນະໃຫ້ອິສະຣາເອນ ເຫນືອຊາວອາໂມຣິດ. ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ໂຢຊວຍໄດ້ກ່າວຕໍ່ພຣະຢາເວ, ຕໍ່ຫນ້າພວກອິສະຣາເອນວ່າ, "ດວງອາທິດ, ຈົ່ງຢຸດຢູ່ທີ່ເມືອງກີເບໂອນສາ, ແລະ ດວງເດືອນ, ຈົ່ງຢຸດຢູ່ເທິງຮ່ອມພູໄອຢາໂຣນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ດວງອາທິດໄດ້ຢຸດຢູ່, ແລະ ດວງເດືອນກໍບໍ່ໄດ້ເຄື່ອນຍ້າຍໄປໃສ ຈົນກວ່າຊົນຊາດຈະໄດ້ແກ້ແຄ້ນສັດຕຣູຂອງພວກເຂົາ. ສິ່ງນີ້ໄດ້ຖືກບັນທຶກໄວ້ໃນຫນັງສືຢາຊາບໍ່ແມ່ນບໍ? ດວງອາທິດຍັງຢຸດຢູ່ກາງທ້ອງຟ້າ; ມັນບໍ່ໄດ້ຕົກໄປປະມານຫນຶ່ງວັນ.
|
||
\v 14 ຈະບໍ່ມີວັນໃດເຫມືອນເຊັ່ນນີ້ ກ່ອນຫລືຫລັງນີ້ອີກແລ້ວທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງຟັງສຽງຂອງມະນຸດ. ເພາະພຣະຢາເວໄດ້ຕໍ່ສູ້ເພື່ອພວກຂອງອິສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ໂຢຊວຍກັບພວກອິສະຣາເອນທັງຫມົດ ທີ່ຢູ່ກັບເພິ່ນກໍໄດ້ກັບໄປທີ່ຄ້າຍທີ່ກິນການ.
|
||
\v 16 ບັດນີ້ກະສັດທັງຫ້າຄົນນັ້ນໄດ້ຫນີໄປຫລົບລີ້ຢູ່ໃນຖ້ຳມັກເກດາ.
|
||
\v 17 ໄດ້ມີລາຍງານໄປເຖິງໂຢຊວຍວ່າ, "ພວກເຂົາໄດ້ພົບກະສັດທັງຫ້າຄົນ! ພວກເຂົາໄດ້ຫລົບລີ້ຢູ່ໃນຖ້ຳມັກເກດາ!"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ໂຢຊວຍໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຈົ່ງກື່ງກ້ອນຫີນປິດປາກຖ້ຳແລະ ໃຫ້ທະຫານເຝົ້າພວກເຂົາໄວ້.
|
||
\v 19 ຈົ່ງຢ່າຖ້າຢູ່. ໃຫ້ຕິດຕາມພວກສັດຕຣູຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ໂຈມຕີພວກເຂົາຈາກດ້ານຫລັງ. ຈົ່ງຢ່າໃຫ້ພວກເຂົາໄດ້ເຂົ້າມາໃນເມືອງຂອງພວກເຂົາ, ເພາະວ່າພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ຊົງມອບພວກເຂົາໄວ້ໃນມືຂອງພວກເຈົ້າແລ້ວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ໂຢຊວຍ ແລະ ລູກແຫ່ງອິດສະຣາເອນ ໄດ້ເສັດສິ້ນຈາກການຂ້າພວກເຂົາຫລົ່ານັ້ນເປັນຈຳນວນຫລາຍ, ຈົນພວກເຂົາເກືອບຖືກທຳລາຍຈົນຫມົດກ້ຽງແລ້ວ; ມີແຕ່ພຽງຜູ້ລອດຊີວິດສອງ ສາມຄົນເທົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ຫລົບຫນີໄປຢູ່ໃນເມືອງທີ່ມີກຳແພງລ້ອມ.
|
||
\v 21 ແລ້ວກອງທັບທັງຫມົດກໍກັບມາຫາໂຢຊວຍທີ່ຄ້າຍພັກມັກເກດາ. ບໍ່ມີໃຜກ້າກ່າວຮ້າຍປະຊາຊົນອິສະຣາເອນອີກຕໍ່ໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ໂຢຊວຍຈຶ່ງກ່າວວ່າ, "ຈົ່ງເປີດປາກຖ້ຳແລະ ນຳກະສັດທັງຫ້າພະອົງອອກມາຫາເຮົາ."
|
||
\v 23 ພວກເຂົາກໍເຮັດຕາມທີ່ເພິ່ນໄດ້ບອກ. ພວກເຂົານຳກະສັດທັງຫ້າພະອົງອອກມາຈາກຖ້ຳພາມາຫາທ່ານ - ມີກະສັດແຫ່ງເຢຣູຊາເລັມ, ກະສັດແຫ່ງເຮັບໂຣນ, ກະສັດແຫ່ງຢາຣະມຸດ, ກະສັດແຫ່ງລາກິດ, ແລະ ກະສັດແຫ່ງເອກໂລນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ເມື່ອພວກເຂົານຳກະສັດເຫລົ່ານັ້ນມາຫາໂຢຊວຍ, ເຂົາຈຶ່ງເອີ້ນໃຫ້ຄົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດມາ. ເຂົາໄດ້ກ່າວກັບຜູ້ບັງຄັບການຂອງທະຫານທີ່ອອກໄປຮ່ວມຣົບກັບທ່ານວ່າ, "ຈົ່ງເອົາຕີນຂອງພວກທ່ານຢຽບທີ່ຄໍຂອງພວກເຂົາ." ດັ່ງນັ້ນເຂົາກໍຂຶ້ນມາ ແລະ ເອົາຕີນຢຽບຄໍຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 25 ແລ້ວເພິ່ນເວົ້າກັບພວກເຂົາວ່າ "ຢ່າຢ້ານຫລືຕົກໃຈເລີຍ. ຈົ່ງເຂັ້ມແຂງ ແລະກ້າຫານເຖີດ. ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວຈະເຮັດກັບພວກສັດຕຣູຂອງພວກເຈົ້າທຸກຄົນທີ່ພວກເຈົ້າກຳລັງຈະຕໍ່ສູ້ດ້ວຍ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ແລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ລົງມື ແລະ ໄດ້ຂ້າພວກກະສັດ. ເພິ່ນໄດ້ແຂວນພວກເຂົາໄວ້ເທິງຕົ້ນໄມ້ຫ້າຕົ້ນຈົນຮອດຄ່ຳ.
|
||
\v 27 ເມື່ອຕາເວັນຕົກດິນ, ໂຢຊວຍໄດ້ມີຄຳສັ່ງ ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ນຳເອົາສົບກະສັດເຫລົ່ານັ້ນລົງມາຈາກຕົ້ນໄມ້, ແລະ ກໍໄດ້ໂຍນເຂົ້າໄປໃນຖ້ຳທີ່ພວກເຂົາເຄີຍຫລົບລີ້ຢູ່ກ່ອນນັ້ນແລ້ວປາກຖ້ຳກໍຖືກປິດດວ້ຍຫີນກ້ອນໃຫຍ່ ກ້ອນຫີນເຫລົ່ານັ້ນຍັງຢູ່ທີ່ນັ້ນຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ໂດຍວິທີນີ້, ໂຢຊວຍກໍຢຶດເມືອງມັກເກດາໄດ້ວັນນັ້ນ ແລະ ໄດ້ຂ້າທຸກຄົນທີ່ນັ້ນດ້ວຍດາບ, ລວມທັງກະສັດຂອງເມືອງນັ້ນ. ເພິ່ນໄດ້ທຳລາຍພວກເຂົາ ແລະ ສິ່ງມີຊີວິດທຸກຢ່າງທີ່ນັ້ນຈົນຫມົດກ້ຽງ. ເຂົາບໍ່ໃຫ້ເຫລືອຜູ້ລອດຊີວິດ. ເຂົາໄດ້ກະທຳຕໍ່ກະສັດແຫ່ງມັກເກດາເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດກັບກະສັດເຢຣີໂກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ໂຢຊວຍ ແລະ ອິສະຣາເອນທັງຫມົດກໍໄດ້ອອກຈາກມັກເກດາມາເຖິງເມືອງລິບນາ. ເຂົາໄດ້ໄປສູ້ຮົບກັບລິບນາ.
|
||
\v 30 ພຣະຢາເວຍັງໄດ້ມອບເມືອງນີ້ໄວ້ໃນມືຂອງອິສະຣາເອນ - ເຊັ່ນດຽວກັບກະສັດຂອງພວກເຂົາ. ໂຢຊວຍໄດ້ລົງມືໂຈມຕີທຸກສິ່ງທີ່ມີຊີວິດດ້ວຍດາບ. ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ປ່ອຍໃຫ້ໃຜລອດຊີວິດ. ເພິ່ນໄດ້ເຮັດກັບກະສັດຂອງເມືອງນີ້ເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດກັບກະສັດແຫ່ງເຢຣີໂກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ແລ້ວໂຢຊວຍ ແລະ ພວກອິສະຣາເອນທັງຫມົດກໍອອກຈາກເມືອງລິບນາມາເຖິງເມືອງລາກິດ. ເຂົາຕັ້ງຄ້າຍໃກ້ເມືອງ ແລະ ກໍເຂົ້າໂຈມຕີ.
|
||
\v 32 ພຣະຢາເວໄດ້ປຣະທານລາກິດໃຫ້ຢູ່ໃນມືຂອງອິສະຣາເອນ. ໂຢຊວຍກໍໄດ້ຢຶດເມືອງໃນວັນທີສອງ. ເພິ່ນໄດ້ລົງມືກັບທຸກສິ່ງໃນເມືອງນັ້ນດ້ວຍດາບ, ເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດກັບລິບນາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33 ແລ້ວໂຮຣາມ, ກະສັດແຫ່ງເກເຊ, ໄດ້ຂຶ້ນມາຊ່ວຍເມືອງລາກິດ. ໂຢຊວຍກໍໄດ້ໂຈມຕີເຂົາ ແລະ ກອງທັບຂອງເຂົາຈົນວ່າບໍ່ເຫລືອຜູ້ລອດຊີວິດເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ແລ້ວໂຢຊວຍພ້ອມກັບພວກອິສະຣາເອນທັງຫມົດກໍອອກຈາກເມືອງລາກິດມາເຖິງເມືອງເອກໂລນ. ພວກເຂົາໄດ້ຕັ້ງຄ້າຍໃກ້ເມືອງແລະ ເຂົ້າໂຈມຕີເມືອງນັ້ນ,
|
||
\v 35 ແລະ ໄດ້ຢຶດເມືອງໃນວັນດຽວກັນ. ພວກເຂົາໄດ້ແທງດ້ວຍດາບ ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ທຳລາຍທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນ, ຢ່າງດຽວທີ່ໂຢຊວຍໄດ້ເຮັດຕໍ່ເມືອງລາກິດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 36 ແລ້ວໂຢຊວຍພ້ອມກັບພວກອິສະຣາເອນທັງຫມົດກໍຂຶ້ນໄປຈາກເມືອງເອກໂລນມາເຖິງເມືອງເຮັບໂຣນ. ພວກເຂົາກໍໄດ້ເຂົ້າລ້ອມ ແລະ ເຂົ້າໂຈມຕີເມືອງນັ້ນ.
|
||
\v 37 ພວກເຂົາກໍຢຶດເມືອງນັ້ນແລ້ວ ກໍໄດ້ຂ້າກະສັດ ແລະ ຫມູ່ບ້ານໂດຍຮອບ. ພວກເຂົາທຳລາຍທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ມີຊີວິດໃນເມືອງນັ້ນຢ່າງຮາບຄາບ, ບໍ່ໃຫ້ເຫລືອຜູ້ໃດລອດຊີວິດ, ເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ໂຢຊວຍໄດ້ເຮັດກັບເມືອງເອກໂລນ. ເພິ່ນໄດ້ທຳລາຍເມືອງນັ້ນແລະ ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທຸກຢ່າງໃນເມືອງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 38 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍໄດ້ກັບ, ແລະ ກອງທັບອິສະຣາເອນທັງຫມົດທີ່ຢູ່ກັບເພິ່ນ, ແລະ ພວກເຂົາກໍກັບມາຍັງເມືອງເດບີ ແລະ ເຂົ້າໂຈມຕີເມືອງນັ້ນ.
|
||
\v 39 ທ່ານກໍໄດ້ຢຶດເມືອງລວມທັງກະສັດ, ແລະ ຫມູ່ບ້ານໂດຍຮອບທັງຫມົດ. ພວກເຂົາກໍໄດ້ລົງມືຂ້າພວກເຂົາດ້ວຍດາບ ແລະ ກໍໄດ້ທຳລາຍທຸກສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນຢ່າງລາບຄາບ. ໂຢຊວຍບໍ່ໄດ້ໃຫ້ຜູ້ໃດລອດຊີວິດ, ທ່ານໄດ້ເຮັດຕໍ່ເມືອງເຮັບໂຣນ ແລະ ກະສັດຂອງເມືອງນັ້ນຢ່າງໃດທ່ານກໍເຮັດກັບເມືອງລິບນາ ແລະ ກະສັດຂອງເມືອງນັ້ນຢ່າງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 40 ໂຢຊວຍໄດ້ຊັຍຊະນະທຸກເມືອງເທິງດິນແດນ, ຮ່ອມພູເນເກບ, ຕາມຕີນພູ, ແລະ ຕາມເນີນພູ. ກະສັດທັງຫມົດຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນບໍ່ມີຜູ້ໃດລອດຊີວິດ. ເພິ່ນໄດ້ທຳລາຍທຸກສິ່ງທີ່ມີຊີວິດດັ່ງທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງອິສະຣາເອນ ໄດ້ຊົງສັ່ງໄວ້.
|
||
\v 41 ໂຢຊວຍໄດ້ໂຈມຕີພວກເຂົາດ້ວຍດາບຕັ້ງແຕ່ຄາເດັດບາເນຍເຖິງກາຊາ, ແລະທັງແຜ່ນດິນໂກເຊນຈົນເຖິງເມືອງກີເບໂອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 42 ໂຢຊວຍໄດ້ຈັບພວກກະສັດເຫລົ່ານີ້ ແລະເມືອງຂອງພວກເຂົາໄດ້ໃນບັ້ນຮົບດຽວເພາະພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າຂອງອິສະຣາເອນໄດ້ຊົງສູ້ຮົບເພື່ອອິສະຣາເອນ.
|
||
\v 43 ແລ້ວໂຢຊວຍ, ພ້ອມກັບຊາວອິສະຣາເອນທັງຫມົດກໍໄດ້ກັບໄປຍັງຄ້າຍທີ່ກິນການ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 11
|
||
\cl ບົດທີ 11
|
||
\p
|
||
\v 1 ເມື່ອຢາບິນ, ກະສັດແຫ່ງຮາໂຊ, ໄດ້ຍິນຂ່າວນີ້ເຂົາຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງສານໄປຫາໂຢບັບ, ກະສັດແຫ່ງມາໂດນ, ໄປຫາກະສັດແຫ່ງຊິມໂລນ, ແລະໄປຫາກະສັດແຫ່ງອັກຊັບ.
|
||
\v 2 ເຂົາໄດ້ສົ່ງສານໃຫ້ບັນດາກະສັດຊຶ່ງຢູ່ໃນດິນແດນເນີນພູຕອນເຫນືອ, ໃນຮ່ອມພູແມ່ນ້ຳຈໍແດນທາງຕອນໃຕ້ຂອງຄາລີເລ, ແລະ ໃນດິນແດນພູເຂົາໂດເຣທາງທິດຕາເວັນຕົກ.
|
||
\v 3 ເຂົາໄດ້ສົ່ງສານໄປຫາພວກການາອານທາງທິດຕາເວັນອອກ ແລະ ທິດຕາເວັນຕົກດ້ວຍ, ພວກອາໂມຣິດພວກຮິດຕີ, ພວກເປຣີຊີ, ແລະ ພວກເຢບຸດໃນດິນແດນເນີນພູ, ແລະ ພວກຮີວີທາງຕີນພູເຮີໂມນໃນແຜ່ນດິນມິຊະປາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ດ້ວຍຈຳນວນທະຫານທີ່ຫລວງຫລາຍດັ່ງເມັດຊາຍຕາມແຄມຝັ່ງທະເລ, ພວກເຂົາມີມ້າ ແລະ ຣົດຮົບຈຳນວນຫລວງຫລາຍ.
|
||
\v 5 ກະສັດທັງຫມົດນີ້ກໍໄດ້ພົບກັນໃນເວລາທີ່ໄດ້ນັດຫມາຍໄວ້, ແລະ ກໍໄດ້ມາຕັ້ງຄ້າຍຢູ່ໂຮມກັນທີ່ຫ້ວຍນ້ຳເມໂຣມເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບອິສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ຈົ່ງຢ່າຢ້ານພວກເຂົາ, ເພາະວ່າມື້ອື່ນໃນເວລາດຽວກັນນີ້ ເຮົາຈະມອບພວກເຂົາທັງຫມົດແກ່ອິສະຣາເອນຢ່າງຄົນຕາຍແລ້ວ. ໃຫ້ເຈົ້າຕັດເອັນຄະນ່ອງມ້າຂອງພວກເຂົາ, ແລະ ເຜົາລົດມ້າຂອງພວກເຂົາເສຍ."
|
||
\v 7 ໂຢຊວຍ ແລະ ທະຫານຂອງເຂົາທັງຫມົດ. ພວກເຂົາກໍມາເຖິງທີ່ຫ້ວຍນ້ຳເມໂຣມທັນທີ, ແລະ ກໍໄດ້ເຂົ້າໂຈມຕີພວກສັດຕຣູ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ພຣະຢາເວໄດ້ໃຫ້ພວກສັດຕຣູຕົກຢູ່ໃນມືຂອງອິສະຣາເອນ, ແລະ ພວກເຂົາແທງພວກສັດຕຣູດ້ວຍດາບ ແລະ ໄດ້ໄລ່ຕິດຕາມພວກເຂົາໄປເຖິງຊີໂດນ, ເຖິງເມືອງມີສະເຣໂຟດມາອິມ, ແລະ ເຖິງຮ່ອມພູມິຊະປາດ້ານຕາເວັນອອກ. ພວກເຂົາໄດ້ຂ້າພວກສັດຕຣູຈົນກວ່າບໍ່ເຫລືອໄວ້ແມ່ນແຕ່ຄົນດຽວ.
|
||
\v 9 ໂຢຊວຍໄດ້ເຮັດຕໍ່ພວກເຂົາຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ສັ່ງເຂົາ. ເຂົາໄດ້ຕັດເອັນຄະນ່ອງມ້າ ແລະ ເຜົາຣົດຮົບທັງຫມົດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ໂຢຊວຍກໍໄດ້ກັບມາໃນເວລານັ້ນ ແລະໄດ້ຢຶດເມືອງຮາໂຊ. ພວກເຂົາກໍໄດ້ຂ້າກະສັດຂອງເມືອງນັ້ນດ້ວຍດາບ. (ຮາໂຊໄດ້ເຄີຍເປັນຫົວຫນ້າຂອງອານາຈັກເຫລົ່ານີ້ທັງຫມົດ.)
|
||
\v 11 ພວກເຂົາໄດ້ໃຊ້ດາບຂ້າສິ່ງທີ່ມີຊີວິດທຸກຢ່າງທີ່ຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ແລະ ເພິ່ນກໍໄດ້ແຍກພວກເຂົາອອກມາເພື່ອທຳລາຍເສຍ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງບໍ່ມີສິ່ງມີຊີວິດລອດເຫລືອແລ້ວ ເພິ່ນກໍເຜົາເມືອງຮາໂຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ໂຢຊວຍໄດ້ຢຶດທຸກເມືອງຂອງກະສັດເຫລົ່ານີ້. ເພິ່ນໄດ້ຈັບກະສັດທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຂ້າພວກເຂົາດ້ວຍດາບ. ເພິ່ນໄດ້ທຳລາຍພວກເຂົາທຸກໆຄົນດັ່ງທີ່ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວໄດ້ສັ່ງໄວ້.
|
||
\v 13 ອິສະຣາເອນບໍ່ໄດ້ເຜົາເມືອງໃດໆທີ່ໄດ້ສ້າງຕາມໂຄກເນີນ, ຍົກເວັ້ນຮາໂຊເມືອງນີ້ເທົ່ານັ້ນທີ່ໂຢຊວຍໄດ້ເຜົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ກອງທັບຂອງອິສະຣາເອນໄດ້ນຳຊັບສິນທັງຫມົດຈາກເມືອງເຫລົ່ານີ້ພ້ອມທັງຝູງສັດລ້ຽງມາເປັນຂອງພວກເຂົາເອງ. ພວກເຂົາໄດ້ຂ້າທຸກຄົນດ້ວຍດາບ ພວກເຂົາບໍ່ໃຫ້ເຫລືອສິ່ງມີຊີວິດໄວ້ເລີຍ.
|
||
\v 15 ເຊັ່ນດຽວກັນກັບພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສັ່ງໂມເຊ, ຜູ້ຮັບໃຊຂອງພຣະອົງໄວ້ຢ່າງໃດ, ໂມເຊກໍໄດ້ສັ່ງໂຢຊວຍໄວ້ຢ່າງນັ້ນ ແລະ ໂຢຊວຍກໍໄດ້ເຮັດຕາມ ເພິ່ນໄດ້ເຮັດທຸກສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ສັ່ງໄວ້ກັບໂມເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຄືດິນແດນເນີນພູ, ເນເກບທັງຫມົດ ແຜ່ນດິນແຫ່ງໂກເຊນທັງຫມົດ, ທີ່ບັນດາຕີນພູ, ຮ່ອມພູແຫ່ງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ດິນແດນເນີນພູຂອງອິສະຣາເອນ, ແລະ ດິນແດນທີ່ຮາບພຽງ.
|
||
\v 17 ຈາກພູເຂົາຮາລັກໃກ້ກັບເອໂດມ, ແລະ ໄປທາງເຫນືອເຖິງບາອານກາດ ໃນຮ່ອມພູເລບານອນ ຕີນພູເຂົາເຮີໂມນ, ເພິ່ນໄດ້ຈັບກະສັດທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຂ້າເສຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ໂຢຊວຍໄດ້ເຮັດສົງຄາມຢູ່ເປັນເວລານານ ກັບກະສັດທັງຫມົດນີ້.
|
||
\v 19 ບໍ່ມີຈັກເມືອງທີ່ໄດ້ເຮັດສັນຍາສັນຕິພາບກັບກອງທັບອິສະຣາເອນ ນອກຈາກຄົນຮີວີຊຶ່ງໄດ້ອາໄສທີ່ ກີເບໂອນ. ອິສະຣາເອນໄດ້ຢຶດເມືອງທີ່ເຫລືອທັງຫມົດດ້ວຍການສູ້ຮົບ.
|
||
\v 20 ເພາະວ່າພຣະຢາເວ, ຜູ້ຊົງເຮັດໃຫ້ຈິດໃຈຂອງພວກເຂົາມີໃຈແຂງ ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາຕ້ອງເຮັດສົງຄາມກັບພວກອິສະຣາເອນ, ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະໄດ້ຖືກທຳລາຍຢ່າງຫມົດກ້ຽງໂດຍປາສະຈາກຄວາມເມດຕາ, ດັ່ງທີ່ພຣະອົງ, ໄດ້ຊົງສັ່ງໂມເຊໄວ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍໄດ້ມາໃນເວລານັ້ນ ແລະເພິ່ນໄດ້ທຳລາຍຄົນອານາກິມ. ເພິ່ນໄດ້ເຮັດສິ່ງນີ້ໃນດິນແດນເນີນພູທີ່ເຮັບໂຣນ, ເດບີອານາບ, ແລະ ໃນດິນແດນເນີນພູທຸກແຫ່ງຂອງຢູດາ, ແລະເນີນພູຂອງອິສະຣາເອນ. ໂຢຊວຍໄດ້ທຳລາຍພວກເຂົາ ແລະ ເມືອງຂອງພວກເຂົາຈົນກ້ຽງ.
|
||
\v 22 ບໍ່ມີຄົນອານາກິມເຫລືອໃນແຜ່ນດິນອິສະຣາເອນຍົກເວັ້ນທີ່ກາຊາ, ກາດ, ແລະ ອາສະໂດດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ດັ່ງນັ້ນໂຢຊວຍໄດ້ຢຶດຄອງດິນແດນທັງຫມົດ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ສັ່ງໄວ້ກັບໂມເຊທຸກປະການ. ໂຢຊວຍກໍໄດ້ມອບໄວ້ໃຫ້ເປັນມໍຣະດົກ ແກ່ອິສະຣາເອນຕາມທີ່ໄດ້ແບ່ງໃຫ້ແຕ່ລະເຜົ່າ ແລ້ວແຜ່ນດິນກໍສະຫງົບຈາກສົງຄາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 12
|
||
\cl ບົດທີ 12
|
||
\p
|
||
\v 1 ຕໍ່ໄປນີ້ຄືບັນດາກະສັດຂອງດິນແດນ, ຊຶ່ງຜູ້ຊາຍອິສະຣາເອນໄດ້ຢຶດຄອງແຜ່ນດິນ. ພາກຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ແລະ ເລີຍໄປທາງພາກເຫນືອ. ຈາກຮ່ອມພູລຸ່ມແມ່ນອາກໂນນເຖິງພູເຂົາເຮີໂມນ ແລະ ທັງຫມົດຂອງອາຣາບານເຖິງພາກຕາເວັນອອກ.
|
||
\v 2 ເຈົ້າສີໂຫນ, ກະສັດຂອງຄົນອາໂມຣິດ, ຢູ່ທີ່ເຮັດຊະໂບນ. ເຂົາໄດ້ປົກຄອງນັບຈາກອາໂຣອີ, ຊຶ່ງຢູ່ຕາມແຄມຮ່ອມພູອາກໂນນ, ຈາກກາງຮ່ອມພູ ແລະ ເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງກີເລອາດລົງໄປເຖິງແມ່ນ້ຳຢັບໂບກຕິດຊາຍແດນຂອງຄົນອຳໂມນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ເຈົ້າສີໂຫນໄດ້ປົກຄອງອາຣາບາໄປຈົນເຖິງທະເລກິນເນເຣ, ເຖິງທິດຕາເວັນອອກ, ເຖິງທະເລຂອງອາຣາບາ (ທະເລເກືອ) ເຖິງທິດຕາເວັນອອກ, ມາຈົນເຖິງເບັດເຢຊີໂມດ ແລະ ໄປເຖິງຕອນໃຕ້, ໄປຈົນເຖິງຕີນພູຂອງພູເຂົາປີສະກາ.
|
||
\v 4 ເຈົ້າໂອກ, ກະສັດແຫ່ງບາຊານ, ຊຶ່ງເປັນຄົນເຜົ່າເຣຟາອິມທີ່ເຫລືອຢູ່. ຜູ້ຢູ່ທີ່ອັດຊະຕາໂຣດ ແລະເອັດເຣອີ.
|
||
\v 5 ເຂົາໄດ້ປົກຄອງເຫນືອພູເຂົາເຮີໂມນ, ສາເລກາ, ແລະ ບາຊານທັງຫມົດ, ເຖິງຊາຍແດນຂອງປະຊາຊົນເກຊູ ແລະ ຄົນມາອາກາ, ແລະ ເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງກີເລອາດ, ເຖິງເຂດແດນຂອງເຈົ້າສີໂຫນ, ກະສັດແຫ່ງເຮັດຊະໂບນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວ, ແລະ ປະຊາຊົນຂອງອິສະຣາເອນໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາພ່າຍແພ້ ແລະ ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວ, ໄດ້ມອບແຜ່ນດິນໃຫ້ເປັນກຳມະສິດຂອງຄົນຣູເບັນ, ຄົນກາດ, ແລະ ເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງຄົນເຜົ່າມານາເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເຫລົ່ານີ້ຄືບັນດາກະສັດຂອງດິນແດນຊຶ່ງໂຢຊວຍກັບປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດ້ຕີເອົາຊະນະທາງທິດຕາເວັນຕົກຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ຕັ້ງແຕ່ບາອັນກາດໃນຮ່ອມພູໃກ້ກັບເລບານອນ ເຖິງພູເຂົາຮາລັກໃກ້ກັບເອໂດມ. ໂຢຊວຍໄດ້ມອບແຜ່ນດິນໃຫ້ເປັນກຳມະສິດ ແກ່ຄົນເຜົ່າຕ່າງໆຂອງອິສະຣາເອນ.
|
||
\v 8 ເພິ່ນໄດ້ມອບແດນເນີນພູທີ່ໃຕ້ອາຣາບາຂ້າງໆບັນດາເນີນພູໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ແລະ ທີ່ເນເກບແຜ່ນດິນຂອງຄົນຮິດຕີ, ຄົນອາໂມຣິດ, ຄົນການາອານ, ຄົນເປຣີຊີ, ຄົນຮີວີ, ແລະ ຄົນເຢບຸດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ເຫລົ່າກະສັດທັງຫລາຍຊຶ່ງລວມທັງກະສັດຂອງເຢຣີໂກ ກະສັດຂອງອາອີຊຶ່ງຢູ່ໃກ້ໆເບັດເອັນ.
|
||
\v 10 ກະສັດຂອງເຢຣູຊາເລັມ, ກະສັດຂອງເອນາຢິມ.
|
||
\v 11 ກະສັດຂອງຢາຣະມຸດ, ກະສັດຂອງລາກິດ.
|
||
\v 12 ກະສັດຂອງເອກໂຣນ, ກະສັດຂອງເກເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ກະສັດຂອງເດບີ, ກະສັດຂອງເກເດ,
|
||
\v 14 ກະສັດຂອງໂຮມາ, ກະສັດຂອງອາຣາດ,
|
||
\v 15 ກະສັດຂອງລິບນາ, ກະສັດຂອງອາດຸນລຳ,
|
||
\v 16 ກະສັດຂອງມັກເກດາ, ກະສັດຂອງເບັດເອນ,
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ກະສັດຂອງຕັບປູອາ, ກະສັດຂອງເຮເຟ,
|
||
\v 18 ກະສັດຂອງອາເຟັກ, ກະສັດຂອງລາຊາໂຣນ,
|
||
\v 19 ກະສັດຂອງມາໂດນ, ກະສັດຂອງຮາໂຊ,
|
||
\v 20 ກະສັດຂອງຊິມໂຣນເມໂຣນ, ກະສັດຂອງອັກຊັບ,
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ກະສັດຂອງຕາອານັກ, ກະສັດຂອງເມກິດໂດ,
|
||
\v 22 ກະສັດຂອງເກເດັດ, ກະສັດຂອງໂຢກເນອາມໃນກາເມນ,
|
||
\v 23 ກະສັດຂອງໂດເຣ, ໃນນາຟາດໂດເຣ, ກະສັດຂອງໂກຍິມໃນກິນການ.
|
||
\v 24 ກະສັດຂອງຕີຣະຊາ. ລວມຈຳນວນກະສັດທັງຫມົດຄືສາມສິບເອັດພະອົງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 13
|
||
\cl ບົດທີ 13
|
||
\p
|
||
\v 1 ບັດນີ້ໂຢຊວຍໄດ້ເຖົ້າແກ່ຫລາຍແລ້ວ ເມື່ອພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບເພິ່ນວ່າ, "ເຈົ້າກໍເຖົ້າແກ່ຫລາຍແລ້ວ, ແຕ່ຍັງມີແຜ່ນດິນອີກຫລາຍແຫ່ງທີ່ຕ້ອງຢຶດຄອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ນີ້ເປັນແຜ່ນດິນທີ່ຍັງຄົງເຫລືອຢູ່: ຄືທ້ອງຖິ່ນທັງຫມົດຂອງຟິລິສະຕິນ, ແລະ ທ້ອງຖິ່ນທັງຫມົດຂອງຄົນເກຊູ,
|
||
\v 3 (ນັບຈາກຊີໂຫນຊຶ່ງຢູ່ທິດຕາເວັນອອກຂອງເອຢິບ ແລະ ເຫນືອຂຶ້ນໄປເຖິງຊາຍແດນຂອງເອັກໂຣນ, ຊຶ່ງເປັນຊັບສິນຂອງຄົນການາອານ; ຜູ້ປົກຄອງຂອງຟິລິສະຕິນມີຫ້າຄົນຄື: ຊາວກາຊາ, ຊາວອາສະໂດດ, ຊາວອາສະເກໂລນ, ຊາວກາດ ແລະ ຊາວເອກໂຣນ - ເຂດແດນຂອງອາວິມ).
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ທາງຕອນໃຕ້, ຍັງມີແຜ່ນດິນທັງຫມົດຂອງຄົນການາອານ, ແລະ ເມອາຣາຊຶ່ງເປັນຂອງຊາວຊີໂດນ, ເຖິງເຂດເມືອງອາເຟັກເຖິງເຂດແດນຂອງຄົນອາໂມຣິດ;
|
||
\v 5 ແຜ່ນດິນຂອງຊາວເກບາ, ແລະ ເລບານອນທັງຫມົດໄປທາງທິດຕາເວັນອອກ, ຈາກບາອານກາດທີ່ຢູ່ຕີນພູເຂົາເຮີໂມນເຖິງເລໂບ ຮາມັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ເຊັ່ນດຽວກັນ ຜູ້ທີ່ອາໄສເທິງເນີນພູຈາກເລບານອນທັງຫມົດຈົນເຖິງມີສະເຣໂຟດມາອິມ, ລວມທັງປະຊາຊົນທັງຫມົດຂອງຊີໂດນ. ເຮົາຈະຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປຕໍ່ຫນ້າກອງທັບຂອງອິສະຣາເອນ. ຈົ່ງແນ່ໃຈວ່າໄດ້ມອບດິນແດນໃຫ້ອິສະຣາເອນເປັນມໍຣະດົກ, ຕາມທີ່ເຮົາໄດ້ສັ່ງເຈົ້າແລ້ວ.
|
||
\v 7 ຈົ່ງແບ່ງດິນແດນນີ້ເປັນມໍຣະດົກໃຫ້ແກ່ເຜົ່າຕ່າງໆເກົ້າເຜົ່າ ແລະ ເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງເຜົ່າມານາເຊ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ສ່ວນອີກເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງເຜົ່າມານາເຊ, ເຜົ່າຣູເບັນ ແລະ ເຜົ່າກາດໄດ້ຮັບມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາທີ່ໂມເຊໄດ້ໃຫ້ພວກເຂົາທິດຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ,
|
||
\v 9 ຈາກອາໂລເອຊຶ່ງຢູ່ແຄມຮ່ອມພູອາກໂນນ (ລວມທັງເມືອງທີ່ຢູ່ທ່າມກາງຮ່ອມພູ), ເຖິງພູພຽງທັງຫມົດຂອງເມືອງເບເດບາໄປຈົນເຖິງດີໂບນ;
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ເມືອງທັງຫມົດນີ້ຂອງເຈົ້າສີໂຫນກະສັດຂອງຄົນອາໂມຣິດ, ຜູ້ຊຶ່ງຄອບຄອງຢູ່ໃນເຮັດຊະໂບນ, ໄກອອກໄປຈົນເຖິງເຂດແດນຄົນອຳໂມນ.
|
||
\v 11 ກີເລອາດ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນຂອງ ຄົນເກຊູ ແລະ ຄົນມາອາກາ, ທັງຫມົດຂອງພູເຂົາເຮີໂມນ, ບາຊານທັງຫມົດເຖິງສາເລກາ;
|
||
\v 12 ອານາຈັກທັງຫມົດຂອງເຈົ້າໂອກໃນບາຊານ, ຜູ້ຊຶ່ງຄອບຄອງໃນອັດຊະຕາໂລດ ແລະ ເອັດເຣອີ -ເຫລົ່ານີ້ຄືສິ່ງທີ່ຖືກຖິ້ມໄວ້ໃຫ້ເປັນສິ່ງທີ່ເຫລືອຢູ່ຈາກພວກເຣຟາອິມ - ໂມເຊຮົບຊະນະພວກເຂົາແລະ ໄດ້ໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ແຕ່ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ ບໍ່ໄດ້ຂັບໄລ່ຄົນ ເກຊູ ຫລືຄົນມາອາກາອອກໄປ. ດ້ວຍເຫດນີ້, ຊາວເກຊູກັບຊາວມາອາກາຈຶ່ງຍັງອາໄສຢູ່ທ່າມກາງອິສະຣາເອນ ຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ສຳລັບເຜົ່າເລວີພຽງເຜົ່າດຽວເທົ່ານັ້ນ ທີ່ໂມເຊບໍ່ໄດ້ມອບສ່ວນມໍຣະດົກ. ໃຫ້ເຄື່ອງຖວາຍແດ່ພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າຂອງອິສະຣາເອນທີ່ເຮັດດວ້ຍໄຟນັ້ນເປັນມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາ, ຕາມທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງໄວ້ກັບໂມເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ໂມເຊໄດ້ມອບມໍຣະດົກໃຫ້ເຜົ່າຣູເບັນ, ຕະກູນຕໍ່ຕະກູນ.
|
||
\v 16 ເຂດແດນຂອງພວກເຂົານັບຈາກອາໂຣເອ, ເທິງຝັ່ງຂອງແຄມແມ່ນ້ຳອາກໂນນ ແລະ ເມືອງທີ່ຢູ່ທ່າມກາງຮ່ອມພູ ແລະ ເຂດພູພຽງທັງຫມົດທີ່ຢູ່ອ້ອມແອ້ມເມືອງເມເດບາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ເຜົ່າລູເບັນເຊັ່ນກັນກໍໄດ້ຮັບເຮັດຊະໂບນແລະ ເມືອງທຸກເມືອງທີ່ຢູ່ໃນເຂດພູພຽງນີ້ຄື: ດີໂບນ, ແລະ ບາມົດບາອານ, ແລະ ເບັດບາອານເບໂອນ,
|
||
\v 18 ແລະ ຢາຮາດ, ແລະ ເກເດໂມດ, ແລະ ເມຟາອາດ,
|
||
\v 19 ແລະ ກີຣິອາດທາອິມ, ແລະ ສິບມາ, ແລະ ເຊເຣັດຊາຮາ, ທີ່ຢຸ່ເທິງພູນ້ອຍຕາມຮ່ອມພູນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ຣູເບັນກໍເຊັ່ນກັນໄດ້ຮັບເບັດເປອໍ, ເນີນພູຂອງປີສະກາ, ແລະ ເບັດເຢຊີໂມດ,
|
||
\v 21 ເມືອງທັງຫມົດຊຶ່ງຢູ່ຕາມພູພຽງ, ແລະ ອານາຈັກທັງຫມົດຂອງເຈົ້າສີໂຫນ ກະສັດຂອງຄົນອາໂມຣິດ, ຜູ້ຊົງຄອບຄອງຢຸ່ໃນເຮັດຊະໂບນ, ຜູ້ຊຶ່ງໂມເຊໄດ້ເຮັດໃຫ້ພ່າຍແພ້ພ້ອມກັບພວກຜູ້ນຳຂອງຊາວມີດີອານ, ເອວີ, ເຣເກມ, ຊູເຣ, ຮູເຣ, ແລະເຣບາເປັນພວກເຈົ້າຊາຍຂອງສີໂຫນ, ຜູ້ຊຶ່ງອາໄສຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 22 ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດ້ຂ້າ ບາລາອາມລູກຂອງເບອໍ, ຜູ້ເປັນຄົນດູໂຊກຊາຕາເສຍດ້ວຍດາບ, ທ່າມກາງພວກທີ່ເຫລືອເຫລົ່ານັ້ນທີ່ພວກເຂົາກໍໄດ້ຂ້າເສຍ.
|
||
\v 23 ອານາເຂດຂອງເຜົ່າຣູເບັນທີ່ຢູ່ມີແມ່ນ້ຳເປັນເຂດແດນ; ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງຄົນຣູເບັນ, ຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາ, ລວມທັງເມືອງຕ່າງໆກັບຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ໂມເຊໄດ້ກ່າວໄວ້ກັບພວກກາດ, ຕາມຕະກູນຕໍ່ຕະກູນ:
|
||
\v 25 ອານາເຂດຂອງເຂົາຄືຢາເຊ, ແລະ ເມືອງທັງຫມົດຂອງກີເລອາດ, ແລະ ເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງແຜ່ນດິນຄົນອຳໂມນ, ເຖິງອາໂຣເອ, ຊຶ່ງຢູ່ທາງຕາເວັນອອກຂອງເມືອງຮັບບາ,
|
||
\v 26 ຕັ້ງແຕ່ເມືອງເຮັດຊະໂບນ ເຖິງຣາມັດມີສະເປ ແລະ ເບໂຕນິມ ແລະ ຕັ້ງແຕ່ມະຫານາອິມຈົນເຖິງເຂດແດນຂອງເດບີ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ໃນຮ່ອມພູ, ໂມເຊໄດ້ມອບເບັດຮາຣາມ, ເບັດນິມຣາ, ສຸໂຄດ ແລະ ຊາໂຟນ, ອານາຈັກສ່ວນທີ່ເຫລືອຂອງເຈົ້າສີໂຫນກະສັດແຫ່ງເຮັດຊະໂບນ, ມີແມ່ນ້ຳຈໍແດນເປັນເຂດແດນ, ຈົນລົງມາເຖິງທະເລກິນເນເຣ, ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
|
||
\v 28 ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງຄົນເຜົ່າກາດ, ຕາມຕະກູນຂອງເຂົາລວມທັງເມືອງຕ່າງໆກັບຫມູ່ບ້ານໂດຍຮອບຂອງເມືອງນັ້ນດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ໂມເຊໄດ້ມອບມໍຣະດົກໃຫ້ກັບເຜົ່າມານາເຊເຄິ່ງເຜົ່າ. ເປັນສ່ວນທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງຄົນເຜົ່າມານາເຊ, ຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 30 ອານາເຂດຂອງເຂົາທັງຫລາຍເລີ້ມຈາກມະຫານາອິມ, ບາຊານທັງຫມົດ ອານາຈັກຂອງເຈົ້າໂອກກະສັດຂອງບາຊານ, ແລະເມືອງທຸກເມືອງຂອງຢາອີຊຶ່ງຢູ່ໃນບາຊານຫົກສິບເມືອງ.
|
||
\v 31 ກີເລອາດເຄິ່ງຫນຶ່ງ ແລະ ອັດຊະທາໂຣດ ແລະ ເອເດອີ (ເມືອງຕ່າງໆຂອງເຈົ້າໂອກໃນບາຊານ). ເມືອງເຫລົ່ານີ້ໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ຕະກູນມາກີລູກຊາຍຂອງມານາເຊ - ຄືເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງຊາວມາກີ, ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ແຕ່ລະຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ນີ້ຄືມໍຣະດົກຊຶ່ງໂມເຊໄດ້ຈັດສັນໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ ຢູ່ໃນທົ່ງພຽງໂມອາບ, ຟາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງເມືອງເຢຣີໂກ.
|
||
\v 33 ໂມເຊບໍ່ໄດ້ມອອບມໍຣະດົກໃຫ້ແກ່ຄົນເຜົ່າເລວີ. ພຣະຢາເວ, ພຣະເຈົ້າຂອງອິສະຣາເອນ, ຊົງເປັນມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາດັ່ງທີ່ພຣະອົງ, ໄດ້ສັ່ງໄວ້ກັບພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 14
|
||
\cl ບົດທີ 14
|
||
\p
|
||
\v 1 ຕໍ່ໄປນີ້ເປັນພື້ນທີ່ຂອງແຜ່ນດິນທີ່ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດ້ຮັບມອບເປັນມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາ, ໃນແຜ່ນດິນການາອານ, ຊຶ່ງເອເລອາຊາປະໂລຫິດ, ແລະ ໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ, ແລະບັນດາຜູ້ນຳເຜົ່າຂອງຄອບຄົວ ບັນພະບຸຣຸດຂອງເຂົາໃນປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດ້ຈັດສັນໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາໄດ້ຈັບສະຫລາກແບ່ງກັນ ໃນລະຫວ່າງຄົນເກົ້າເຜົ່າເຄິ່ງ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສັ່ງໄວ້ໂດຍມືຂອງໂມເຊ.
|
||
\v 3 ເພາະໂມເຊໄດ້ໃຫ້ມໍຣະດົກແກ່ສອງເຜົ່າເຄິ່ງທາງຟາກນັ້ນຂອງຈໍແດນແລ້ວ, ແຕ່ເຂົາບໍ່ໄດ້ໃຫ້ມໍຣະດົກແກ່ພວກເລວີ.
|
||
\v 4 ເຜົ່າພັນຂອງໂຢເຊັບແທ້ຈິງແລ້ວມີຢູ່ສອງເຜົ່າ, ມານາເຊ ແລະ ເອຟຣາອິມ. ພວກເລວີບໍ່ໄດ້ຮັບສ່ວນຂອງມໍຣະດົກໃນແຜ່ນດິນ, ໄດ້ແຕ່ພຽງບາງເມືອງເພື່ອຢູ່ອາໄສເທົ່ານັ້ນ, ກັບແຜ່ນດິນທົ່ງຫຍ້າສຳລັບສັດລ້ຽງ ແລະ ສຳລັບເປັນແຫລ່ງຊັບພະຍາກອນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 5 ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສັ່ງໂມເຊ, ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາຈຶ່ງໄດ້ແຜ່ນດິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ແລ້ວຄົນເຜົ່າຢູດາໄດ້ມາຫາໂຢຊວຍ ທີ່ກິນການ. ກາເລັບລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນຊາວ ເກນິດ, ໄດ້ກ່າວແກ່ເພິ່ນວ່າ, "ທ່ານໄດ້ຮູ້ເລື່ອງຊຶ່ງພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບໂມເຊຄົນຂອງພຣະເຈົ້າ, ກ່ຽວກັບທ່ານ ແລະ ຂ້ານ້ອຍແລ້ວທີ່ຄາເດັດບາເນຍ.
|
||
\v 7 ຂ້ານ້ອຍມີອາຍຸສີ່ສິບປີໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະເຈົ້າ, ໄດ້ໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຈາກຄາເດັດບາເນຍ ເພື່ອສອດແນມເບິ່ງແຜ່ນດິນ. ຂ້ານ້ອຍໄດ້ນຳມາລາຍງານໃຫ້ແກ່ເຂົາຕາມຄວາມຄິດເຫັນຂອງຂ້ານ້ອຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ແຕ່ສ່ວນພີ່ນ້ອງຊຶ່ງຂຶ້ນໄປພ້ອມກັບຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນຢ້ານກົວ. ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າເອງໄດ້ຕິດຕາມພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ ຂອງຂ້າພະເຈົ້າຢ່າງສຸດໃຈ.
|
||
\v 9 ໂມເຊໄດ້ສັນຍາໃນວັນນັ້ນ, ກ່າວວ່າ, 'ແນ່ນອນແຜ່ນດິນຊຶ່ງຕີນຂອງທ່ານໄດ້ຍ່າງຢຽບໄປນັ້ນຈະຕົກເປັນມໍຣະດົກຂອງທ່ານ ແລະ ຂອງລູກຫລານຂອງທ່ານສືບໄປເປັນນິດ, ເພາະວ່າທ່ານໄດ້ຕິດຕາມພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າຢ່າງສຸດໃຈ.'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ບັດນີ້, ເບິ່ງເຖີດ! ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຍັງມີຊີວິດຢູ່ຕະຫລອດສີ່ສິບຫ້າປີ, ດັ່ງນັ້ນພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວເຊັ່ນນີ້ແກ່ໂມເຊ, ໃນຂະນະທີ່ຄົນອິສະຣາເອນໄດ້ເດີນທາງໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ. ບັດນີ້, ເບິ່ງເຖີດ! ວັນນີ້ຂ້າພະເຈົ້າມີອາຍຸແປດສິບຫ້າປີແລ້ວ.
|
||
\v 11 ຂ້າພະເຈົ້າຍັງແຂງແຮງໃນວັນນີ້ດັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຄີຍເປັນໃນວັນທີ່ໂມເຊໄດ້ສົ່ງຂ້າພະເຈົ້າອອກໄປ. ກຳລັງຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນເວລານີ້ເປັນເຫມືອນກຳລັງຂອງຂ້າພະເຈົ້າທີ່ເຄີຍເປັນ, ບໍ່ວ່າເພື່ອສົງຄາມ ເພື່ອອອກໄປຫລືເພື່ອເຂົ້າມາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ດັ່ງນັ້ນຂໍມອບດິນແດນເນີນພູນີ້, ຊຶ່ງພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສັນຍາກັບຂ້າພະເຈົ້າໃນວັນນັ້ນ. ເພາະວ່າທ່ານໄດ້ຍິນໃນວັນນັ້ນ ທີ່ເຫລົ່າຄົນອານາກິມຢູ່ທີ່ນັ້ນ ພ້ອມດ້ວຍເມືອງໃຫຍ່ມີກຳແພງລ້ອມຢ່າງຫມັ້ນຄົງ. ບາງທີພຣະຢາເວຈະສະຖິດກັບຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກໍຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປໄດ້ ດັ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວໄວ້ແລ້ວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍອວຍພອນເຂົາ ແລະ ຍົກເມືອງເຮັບໂຣນໃຫ້ກາເລັບລູກຊາຍເຢຟຸນເນເປັນມໍຣະດົກ.
|
||
\v 14 ດັ່ງນັ້ນເຮັບໂຣນໄດ້ກາຍເປັນມໍລະດົກແກ່ກາເລັບລູກຊາຍເຢຟຸນເນຕະກູນເກນິດຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້, ເຂົາໄດ້ຕິດຕາມພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງອິສະຣາເອນຢ່າງສຸດໃຈ.
|
||
\v 15 ບັດນີ້ຊື່ຂອງເຮັບໂຣນແຕ່ເດີມມີຊື່ວ່າຊອງອາກບາ. (ອາກບາເປັນເມືອງໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງຊາວອານາກິມ.) ແລ້ວແຜ່ນດິນຈຶ່ງໄດ້ສະຫງົບຈາກການເສິກສົງຄາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 15
|
||
\cl ບົດທີ 15
|
||
\p
|
||
\v 1 ການຈັດສັນທີ່ດິນສຳລັບປະຊາຊົນເຜົ່າຢູດາ, ໄດ້ຈັດໃຫ້ຕາມຕະກູນພວກເຂົາ, ທາງດ້ານໃຕ້ຂະຫຍາຍໄປເຖິງຊາຍແດນແຫ່ງເອໂດມ, ເຖິງຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານແຫ່ງຊິນ ເປັນທີ່ສຸດປາຍດ້ານໃຕ້.
|
||
\v 2 ເຂດແດນຂອງພວກເຂົາທາງທິດໃຕ້ນັ້ນຕັ້ງຕົ້ນຈາກປາຍທະເລເກືອ, ຄືຕັ້ງແຕ່ອ່າວຊຶ່ງຫັນໄປທາງທິດໃຕ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ອານາເຂດຂອງພວກເຂົາໄດ້ເຍີ້ນໄປທາງທິດໃຕ້ຂອງເນີນພູອັກລັບບິມ ແລະ ຜ່ານຕໍ່ໄປເຖິງຊິນ, ແລະ ຂຶ້ນໄປທາງທິດໃຕ້ຂອງຄາເດັດບາເນຍ, ຕາມທາງເຮັບໂຣນ, ແລະ ຂຶ້ນໄປເຖິງອັດດາ, ທີ່ລ້ຽວໄປເຖິງກາກກາ.
|
||
\v 4 ຜ່ານຕໍ່ໄປເຖິງອຳຊະໂມນ, ໄປຕາມລຳນ້ຳຂອງເອຢິບ, ແລະ ມາສິ້ນສຸດທີ່ທະເລ. ນີ້ເປັນເຂດແດນທາງທິດໃຕ້ຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເຂດແດນທາງທິດຕາເວັນອອກຄືທະເລເກືອ, ໄປເຖິງປາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນ. ເຂດແດນທາງທິດເຫນືອຕັ້ງແຕ່ອ່າວທີ່ທະເລປາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
|
||
\v 6 ຂຶ້ນໄປເຖິງເບັດໂຮກະລາ ແລະ ຜ່ານຕໍ່ໄປເຖິງເບັດອາຣາບາ. ແລ້ວຂຶ້ນໄປເຖິງໂງ່ນຫີນຂອງໂບຮານ ລູກຊາຍຂອງຣູເບັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ແລ້ວເຂດແດນກໍຂຶ້ນໄປເຖິງເດບີຈາກຮ່ອມພູອາໂຄ, ແລະ ຂຶ້ນໄປທາງເຫນືອລ້ຽວໄປທາງກິນການຊຶ່ງຢູ່ກົງກັນຂ້ວາມເນີນພູອາດູມມິມ, ຊຶ່ງຢູ່ທາງໃຕ້ຂອງຮ່ອມພູ ແລ້ວເຂດແດນກໍໄດ້ຜ່ານໄປເຖິງນ້ຳພຸເອນເຊເມດ ແລະ ໄປເຖິງເອນໂຣເກນ.
|
||
\v 8 ແລ້ວເຂດແດນໄດ້ຂຶ້ນໄປທາງຮ່ອມພູ ເບນຮິນໂນມ ເຖິງທາງທິດໃຕ້ເມືອງຂອງຄົນເຢບຸດ (ນັ້ນຄືເຢຣູຊາເລັມ,). ແລ້ວຂຶ້ນໄປເຖິງຍອດພູ ທີ່ເທິງຍອດຢູ່ຫນ້າຮ່ອມພູຮິນໂມນ, ທາງທິດຕາເວັນຕົກ, ຊຶ່ງຢູ່ທາງເຫນືອສຸດຂອງຮ່ອມພູເຣຟາອິມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ແລ້ວຊາຍແດນເລີຍໄປຈາກຍອດພູເຖິງນ້ຳພຸແຫ່ງລຳນ້ຳເນັບໂທອາ, ແລະ ຈາກທີ່ນັ້ນກໍມາເຖິງເມືອງຕ່າງໆຂອງພູເຂົາເອຟະໂຣນ. ແລ້ວຊາຍແດນກໍລ້ຽວໄປທາງບາອາລາ (ເຫມືອນກັນກັບກີຣີອາດເຢອາຣິມ).
|
||
\v 10 ແລ້ວຊາຍແດນກໍລ້ຽວໄປບາອາລາ, ໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກເຖິງພູເຂົາເສອີ, ແລະ ຜ່ານໄປຕາມໄຫລ່ພູເຢອາຣິມທາງເຫນືອ (ເມືອງດຽວກັບເກສາໂລນ), ລົງໄປເຖິງເມືອງເບັດເຊເມດ, ແລະ ຜ່ານເມືອງຕິມນາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ຊາຍແດນໄດ້ຍາວອອກໄປຂ້າງເນີນພູດ້ານເຫນືອຂອງເມືອງເອກໂຣນ, ແລ້ວກໍລ້ຽວໄປຫາເມືອງຊິກເກໂຣນ ແລະ ຜ່ານໄປເຖິງພູເຂົາບາອາລາ, ຈາກທີ່ນັ້ນກໍໄປເຖິງ ຢັບເນເອວ. ຊາຍແດນກໍມາສິ້ນສຸດທີ່ທະເລ.
|
||
\v 12 ຊາຍແດນທາງທິດຕາເວັນຕົກ ຄືທະເລໃຫຍ່ ແລະ ຝັ່ງທະເລ. ນີ້ຄືຊາຍແດນລ້ອມຮອບເຜົ່າຄົນຢູດາຕາມຕະກູນຕໍ່ຕະກູນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ໃນການປະຕິບັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພຣະຢາເວທີ່ໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍ, ໂຢຊວຍໄດ້ມອບທີ່ດິນສ່ວນຫນຶ່ງໃນເຂດຂອງຄົນຢູດາ ໃຫ້ແກ່ກາເລັບລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນການມອບແຜ່ນດິນທ່າມກາງເຜົ່າຢູດາ, ຄືກີຣີອາດ, ອາກບາ, ນັ້ນຄືເມືອງເຮັບໂຣນ (ອາກບາເປັນພໍ່ຂອງອານາກ).
|
||
\v 14 ກາເລັບໄດ້ຂັບໄລ່ລູກສາມຄົນຂອງອານາກອອກຈາກທີ່ນັ້ນຄື: ເຊຊາຍ, ອາຮີມານ, ແລະ ຕານໄມວົງວານຂອງອານາກ.
|
||
\v 15 ເຂົາໄດ້ຂຶ້ນໄປຈາກທີ່ນັ້ນຜະເຊີນຫນ້າກັບຜູ້ທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງເດບີ (ເດບີເຄີຍໄດ້ຊື່ວ່າກີຣີອາດເຊເຟ).
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ກາເລັບໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຊາຍໃດທີ່ໂຈມຕີເມືອງກີຣີອາດເຊເຟ ແລະ ຢຶດໄດ້ເຮົາຈະຍົກອັກສາລູກສາວຂອງເຮົາໃຫ້ເປັນເມຍ."
|
||
\v 17 ເມື່ອໂອດນີເອນລູກຊາຍເກນາດ, ນ້ອງຊາຍຂອງກາເລັບຢຶດເມືອງນັ້ນໄດ້, ກາເລັບຈຶ່ງຍົກອັກສາລູກສາວຂອງເຂົາໃຫ້ແຕ່ງງານກັບລາວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 18 ຢູ່ມາຫລັງຈາກນັ້ນ, ອັກສາໄດ້ມາຫາໂອດນີເອນ ແລະ ນາງໄດ້ຊັກຊວນເຂົາໃຫ້ຂໍທົ່ງນາຫນຶ່ງຕອນຈາກພໍ່ຂອງນາງ. ເມື່ອນາງລົງຈາກຫລັງລໍຂອງນາງ, ກາເລັບໄດ້ຖາມວ່າ, "ເຈົ້າຕ້ອງການຫຍັງ?"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ອັກສາໄດ້ຕອບວ່າ, "ຂໍຄວາມກະຣຸນາເປັນພິເສດຢ່າງຫນຶ່ງເຖີດ, ເພາະທ່ານໄດ້ໃຫ້ແຜ່ນດິນຂອງເນເກບແກ່ຂ້ານ້ອຍ: ຈຶ່ງຂໍທ່ານໄດ້ໃຫ້ນ້ຳພຸແກ່ຂ້ານ້ອຍດ້ວຍ." ແລ້ວກາເລັບກໍໄດ້ມອບນ້ຳພຸເທິງ ແລະ ນ້ຳພຸລຸ່ມໃຫ້ແກ່ນາງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ຕໍ່ໄປນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງເຜົ່າຄົນຢູດາ, ທີ່ມອບໃຫ້ຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ເມືອງຕ່າງໆທີ່ເປັນຂອງເຜົ່າຄົນຢູດາຊຶ່ງຢູ່ທາງທິດໃຕ້ສຸດ, ທາງຊາຍແດນເອໂດມ, ຄືເມືອງຂັບເຊເອນ, ເອເດ, ແລະຢາກູເຣ.
|
||
\v 22 ກີນາ, ດີໂມນາ, ອາດາດາ,
|
||
\v 23 ເຄເດັດ, ຮາໂຊ, ອິດນັນ,
|
||
\v 24 ຊີເຟ, ເທເລັມ, ເບອາໂລດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ຮາໂຊຮາດັດຕາ, ເກຣີໂອດ ເຮຊະໂຣນ (ເມືອງນີ້ກໍຍັງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນວ່າເປັນເມືອງຮາໂຊດ້ວຍ),
|
||
\v 26 ອາມາມ, ເຊມາ, ໂມລາດາ.
|
||
\v 27 ຮາຊາກັດດາ, ເຮຊະໂມນ, ເບັດເປເລັດ,
|
||
\v 28 ຮາຊາຊູອານ, ເບເອນເຊບາ, ບີຊີໂອທິຢາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ບາອາລາ, ອີອິມ, ເອເຊມ,
|
||
\v 30 ເອນໂຕລັດ, ເກສິນ, ໂຮມາ.
|
||
\v 31 ຊິກລັກ, ມາດມານນາ, ສັນສັນນາ,
|
||
\v 32 ເລບາໂອດ, ຊິນຮີມ, ອາອິນ ແລະ ຮິມໂມນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 33 ໃນທີ່ເນີນພູຕ່ຳລົງໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກ, ທີ່ມີເມືອງເອຊະຕາໂອນ, ໂຊຣາ, ອາຊະນາ.
|
||
\v 34 ຊາໂນອາ, ເອັນກັນນິມ, ທັບປູອາ, ເອນາມ.
|
||
\v 35 ຢາຣະມຸດ, ອາດຸນລຳ, ໂສໂກ, ອາເຊກາ.
|
||
\v 36 ຊາອາຣາອິມ, ອາດີທາອິມ, ເກເດຣາ ແລະເກເດໂຣທາອິມ, ເຫລົ່ານີ້ຄືເມືອງ ສິບສີ່ເມືອງລວມທັງຫມູ່ບ້ານຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 37 ເຊນານ, ຮາດາຊາ, ມິກດັນກາດ,
|
||
\v 38 ດີເລອານ, ມີຊະປາ, ໂຢກເທເອນ,
|
||
\v 39 ລາກິດ, ໂບຊະກາດ, ເອກໂລນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 40 ກັບໂບນ, ລາມາມ, ກິດລິດ.
|
||
\v 41 ເກເດໂຣດ, ເບັດດາໂກນ, ນາອາມາ ແລະມັກເກດາ, ລວມເປັນສິບຫົກເມືອງລວມທັງຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 42 ລິບນາ, ເອເທ, ອາຊານ,
|
||
\v 43 ອີຟະຕາ, ອາຊະນາ, ເນຊິບ,
|
||
\v 44 ເກອີລາ, ອັກຊິບ, ມາເຣຊາ ລວມເປັນເກົ້າເມືອງລວມທັງຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 45 ເອັກໂຣນ, ກັບເມືອງຕ່າງໆ ແລະ ຫມູ່ບ້ານໂດຮອບເມືອງນັ້ນ;
|
||
\v 46 ຈາກເອັກໂຣນເຖິງທະເລໃຫຍ່, ທຸກເມືອງທີ່ຢູ່ໃກ້ເມືອງອາຊະໂດດ, ກັບຫມູ່ບ້ານໂດຍຮອບເມືອງນັ້ນ.
|
||
\v 47 ອາຊະໂດດ, ກັບເມືອງຕ່າງໆ ແລະ ຫມູ່ບ້ານໂດຍຮອບເມືອງນັ້ນ ຈົນເຖິງລຳນ້ຳຂອງເອຢິບ, ແລະ ທະເລໃຫຍ່ພ້ອມກັບທາງຝັ່ງທະເລ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 48 ໃນດິນແດນແຖບເນີນພູຄື ຊາເມຍ, ຢັດຕີ, ໂສໂກ,
|
||
\v 49 ດານນາ, ກີລີອາດສັນນາ, (ຄືເມືອງເດບີ),
|
||
\v 50 ອານາບ, ເອຊະເຕມົວ, ອານິມ,
|
||
\v 51 ໂກເຊັນ, ໂຮໂລນ, ກິໂລນ. ລວມເປັນສິບເອັດເມືອງ, ກັບຫມູ່ບ້ານໂດຍຮອບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 52 ອາຣັບ, ດູມາ, ເອຊານ,
|
||
\v 53 ຢານິມ, ເບັດຕັບປູອາ, ອາເຟກາ,
|
||
\v 54 ຮຸມຕາ, ກີຣີອາດອາກບາ,(ຊຶ່ງແມ່ນເມືອງເຮັບໂຣນ) ແລະເມືອງຊີໂອເຣ. ລວມເປັນເກົ້າເມືອງກັບຫມູ່ບ້ານໂດຍຮອບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 55 ມາໂອນ, ກາເມນ, ຊີເຟ, ຢຸດຕາ,
|
||
\v 56 ຢິດຊະເຣນ, ໂຢກເດອາມ, ຊາໂນອາ,
|
||
\v 57 ກາອິນ, ກີເບອາ, ແລະ ຕິມນາ. ລວມເປັນສິບເມືອງກັບຫມູ່ບ້ານໂດບຮອບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 58 ຮັນຮູນ, ເບັດຊູເຣ, ເກໂດເຣ,
|
||
\v 59 ມາອາຣາດ, ເບັດອາໂນດ, ແລະ ເມືອງເອນເຕໂກນລວມເປັນຫົກເມືອງກັບຫມູ່ບ້ານໂດຍຮອບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 60 ກີຣີອາດບາອານ, (ຄືເມືອງກີຣີອາດເຢອາຣິມ), ແລະຣັບບາ, ລວມເປັນສອງເມືອງກັບຫມູ່ບ້ານໂດຍຮອບ.
|
||
\v 61 ໃນຖິ່ນທຸຣະກັນດານຄື ເບັດອາຣາບາ, ມິດດິນ, ເສກະກາ.
|
||
\v 62 ນິບຊານ, ເມືອງບໍ່ເກືອ ແລະ ເອນເກດີ. ເຫລົ່ານີ້ລວມເປັນຫົກເມືອງກັບຫມູ່ບ້ານໂດບຮອບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 63 ແຕ່ຄົນເຢບຸດ, ຊຶ່ງເປັນຊາວເມືອງ ເຢຣູຊາເລັມນັ້ນ, ຄົນຢູດາບໍ່ສາມາດຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປໄດ້, ດັ່ງນັ້ນຄົນເຢບຸດຈຶ່ງອາໄສຢູ່ກັບຄົນຢູດາຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 16
|
||
\cl ບົດທີ 16
|
||
\p
|
||
\v 1 ການຈັດສັນທີ່ດິນຂອງເຜົ່າຂອງໂຢເຊັບ ນັ້ນໄດ້ຂະຫຍາຍຈາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ທີ່ເມືອງເຢຣີໂກ, ຄືທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງນ້ຳພຸຂອງເຢຣີໂກ, ເຂົ້າໄປໃນຖິ່ນທຸຣະກັນດານ, ຂຶ້ນໄປຈາກເຢຣີໂກເຂົ້າໄປໃນແດນເນີນພູເມືອງເບັດເອນ.
|
||
\v 2 ແລ້ວຈາກນັ້ນກໍຈາກເມືອງເບັດເອນໄປຍັງເມືອງລູເຊ ແລະ ຜ່ານເລີຍໄປເຖິງເມືອງອາທາໂຣດ, ໃນເຂດຂອງຄົນອັດດາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ແລ້ວລົງໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກ ເຖິງເຂດຂອງຄົນຢາຟະເຣດ, ທີ່ໄກອອກໄປຈົນເຖິງເຂດເມືອງເບັດໂຣໂຣນລຸ່ມ, ແລະ ໄປເຖິງເມືອງເກເຊ; ໄປສີ້ນສຸດທີ່ທະເລ.
|
||
\v 4 ໂດຍວິທີນີ້ເຜົ່າຂອງໂຢເຊັບຄືມານາເຊ, ແລະ ເອຟຣາອິມໄດ້ຮັບມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເຂດຂອງເຜົ່າເອຟຣາອິມ ທີ່ໄດ້ຈັດສັນຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາ ເປັນດັ່ງນີ້ຄື: ຊາຍແດນຕາມມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາທາງທິດຕາເວັນອອກເລີ້ມຕັ້ງແຕ່ເມືອງອາທາໂຣດ, ອັດດາ, ໄກໄປຈົນເຖິງເບັດໂຮໂຣນ.
|
||
\v 6 ຈາກທີ່ນັ້ນກໍຕໍ່ໄປຈົນເຖິງທະເລ ຈາກເມືອງມິກເມທັດ, ທາງທິດເຫນືອ ແລະ ລ້ຽວມາທາງທິດຕາເວັນອອກເຖິງເມືອງ ຕາອານາດ ຊີໂລ ແລ້ວຜ່ານພົ້ນເມືອງນີ້ໄປທາງທິດຕາເວັນອອກເຖິງເມືອງຢາໂນອາ.
|
||
\v 7 ແລ້ວລົງໄປຈາກເມືອງຢາໂນອາ ໄປຈົນເຖິງເມືອງເຢຣີໂກ, ສິ້ນສຸດລົງທີ່ແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ຈາກທັບປູອາ ຊາຍແດນດ້ານຕາເວັນຕົກເຖິງລຳນ້ຳການາ ແລະ ໄປສິ້ນສຸດທີ່ທະເລ. ນີ້ຄືມໍຣະດົກຂອງເຜົ່າເອຟຣາອິມ, ທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ຄົນຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາ,
|
||
\v 9 ພ້ອມດ້ວຍເມືອງຕ່າງໆ. ທີ່ໄດ້ຮັບການເລືອກສຳລັບເຜົ່າເອຟຣາອິມຕາມມໍຣະດົກຕາມເຜົ່າ ມານາເຊ - ເມືອງຕ່າງໆທັງຫມົດ, ກັບຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆທັງຫມົດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ຂັບໄລ່ພວກຄົນການາອານ ຊຶ່ງອາໄສຢູ່ໃນເມືອງເກເຊອອກໄປ, ດັ່ງນັ້ນຄົນການາອານຈຶ່ງອາໄສຢູ່ທ່າມກາງຄົນເອຟຣາອິມຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້, ແຕ່ປະຊາຊົນເຫລົ່ານີ້ກໍຖືກບັງຄັບໃຫ້ເຮັດວຽກດັ່ງທາດຮັບໃຊ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 17
|
||
\cl ບົດທີ 17
|
||
\p
|
||
\v 1 ການຈັດສັນທີ່ດິນໃຫ້ແກ່ເຜົ່າມານາເຊ (ຜູ້ຊຶ່ງເປັນລູກຊາຍກົກຂອງໂຢເຊັບ) -ນັ້ນຄືສຳລັບມາກີລູກຊາຍກົກຂອງມານາເຊ, ແລະເປັນພໍ່ຂອງກີເລອາດ, ລູກຫລານຂອງມາກີໄດ້ຮັບຈັດສັນທີ່ດິນຂອງກີເລອາດ, ແລະ ບາຊານເປັນສ່ວນແບ່ງເພາະມາກີເຄີຍເປັນທະຫານ.
|
||
\v 2 ທີ່ດິນໄດ້ຖືກຈັດສັນໃຫ້ແກ່ຄົນທີ່ເຫລືອຢູ່ ຂອງຄົນເຜົ່າມານາເຊ, ໃຫ້ແກ່ຕະກູນຂອງພວກເຂົາຄື: ອາບີເອເຊ, ເຮເລັກ, ອາສະກີເອນ, ເຊເຄມ, ເຮເຟ, ແລະ ເຊມີດາ, ຄົນເຫລົ່ານີ້ເປັນລູກຫລານຜູ້ຊາຍຂອງຄົນມານາເຊ, ລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບ ໃຫ້ຕາມຕະກູນຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ບັດນີ້ເຊໂລເຟຮັດ, ລູກຊາຍຂອງເຮເຟ, ລູກຊາຍຂອງກີເລອາດ, ລູກຊາຍຂອງມາກີ, ລູກຊາຍຂອງມານາເຊ, ເຊໂລເຟຮັດບໍ່ມີລູກຊາຍມີແຕ່ລູກສາວ ຊື່ລູກຂອງເຂົາຄື: ມາຮະລາ, ໂນອາ, ໂຮກະລາ, ມີລະກາ, ແລະ ຕີຣະຊາ.
|
||
\v 4 ພວກເຂົາໄດ້ເຂົ້າມາຫາ ເອເລອາຊາ, ປະໂລຫິດໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ ແລະ ພວກຜູ້ນຳ ພວກເຂົາໄດ້ກ່າວວ່າ "ພຣະຢາເວ, ໄດ້ສັ່ງໂມເຊໃຫ້ຍົກມໍຣະດົກໃຫ້ກັບເຮົາເຊັ່ນດຽວກັບພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາ". ດັ່ງນັ້ນເພື່ອປະຕິບັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພຣະຢາເວ, ເຂົາໄດ້ໃຫ້ມໍຣະດົກແກ່ພວກຜູ້ຍິງເຫລົ່ານັ້ນທ່າມກາງພວກພີ່ນ້ອງຂອງພໍ່ຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ທີ່ດິນສິບສ່ວນຈຶ່ງຖືກມອບໃຫ້ແກ່ຄົນມານາເຊໃນກີເລອາດ ແລະ ບາຊານ, ຊຶ່ງຢູ່ອີກຝັ່ງຫນຶ່ງຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
|
||
\v 6 ເພາະວ່າລູກສາວຂອງມານາເຊກໍໄດ້ຮັບມໍຣະດົກທ່າມກາງລູກຊາຍຂອງທ່ານ. ແຜ່ນດິນກີເລອາດນັ້ນໄດ້ຈັດສັນໃຫ້ກັບເຜົ່າມານາເຊທີ່ເຫລືອຢູ່.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເຂດແດນຂອງມານາເຊ ຕັ້ງຕົ້ນຈາກອາເຊໄປຈົນເຖິງມິກເມທັດ, ຊຶ່ງຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງເມືອງຊີເຄມ, ແລ້ວເຂດແດນໄດ້ອອກໄປທາງທິດໃຕ້ເຖິງຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ອາໄສຢູ່ໃກ້ກັບນ້ຳພຸທັບປູອາ.
|
||
\v 8 (ແຜ່ນດິນທັບປູອາ ເປັນຂອງພວກມານາເຊ, ແຕ່ເມືອງທັບປູອາເທິງ ຊາຍແດນຂອງພວກມານາເຊເປັນຂອງເຜົ່າເອຟຣາອິມ.)
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ຊາຍແດນກໍລົງໄປເຖິງລຳນ້ຳການາ. ເມືອງເຫລົ່ານີ້ຊຶ່ງຢູ່ທາງຕອນໃຕ້ຂອງລຳນ້ຳທ່າມກາງເມືອງຕ່າງໆ ຂອງມານາເຊທີ່ເປັນຂອງເອຟຣາອິມ. ເຂດແດນຂອງມານາເຊກໍຂຶ້ນໄປທາງເຫນືອຂອງລຳນ້ຳ ແລະ ໄປສິ້ນສຸດທີ່ທະເລ.
|
||
\v 10 ແຜ່ນດິນທາງທິດໃຕ້ເປັນຂອງເອຟຣາອິມ, ແລະ ແຜ່ນດິນທາງທິດເຫນືອເປັນຂອງມານາເຊ; ມີທະເລເປັນຊາຍແດນ. ທາງເຫນືອຕິດດິນແດນອາເຊ ແລະທາງທິດຕາເວັນອອກ, ຕິດອິດຊາຄາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ໃນເຂດອິດຊາຄາ ແລະ ໃນອາເຊນັ້ນ, ມານາເຊໄດ້ຢຶດຄອງເມືອງເບັດເຊອານ ແລະ ຫມູ່ບ້ານຮອບໆນັ້ນ, ອິບເລອາມກັບຫມູ່ບ້ານຮອບໆ ເມືອງນັ້ນ, ແລະ ຊາວເມືອງໂດເຣກັບຫມູ່ບ້ານ ຊາວເມືອງເອນໂດເຣກັບຫມູ່ບ້ານຮອບໆ, ນັ້ນແລະ ຊາວເມືອງ ຕາອານັກກັບຫມູ່ບ້ານຮອບໆນັ້ນ, ແລະຊາວເມືອງເມກິດໂດກັບຫມູ່ບ້ານຮອບໆນັ້ນ, (ແລະ ເປັນເມືອງທີສາມຄືນາເຟ).
|
||
\v 12 ແຕ່ເຜົ່າມານາເຊກໍຍັງບໍ່ສາມາດຢຶດຄອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນໄດ້, ແລະ ຄົນການາອານຍັງຄົງຢູ່ອາໄສໃນແຜ່ນດິນນັ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ເມື່ອປະຊາຊົນອິສະຣາເອນເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນແລ້ວ, ພວກເຂົາກໍໄດ້ບັງຄັບຄົນການາອານໃຫ້ເຮັດວຽກຫນັກ, ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຂັບໄລ່ພວກເຂົາອອກໄປຢ່າງສິ້ນເຊີງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ດັ່ງນັ້ນລູກຫລານຂອງຄົນເຜົ່າໂຢເຊັບ ໄດ້ເວົ້າກັບໂຢຊວຍ, ກ່າວວ່າ, "ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງຈັດສັນທີ່ດິນໃຫ້ເຮົາໄດ້ພຽງສ່ວນດຽວເປັນມໍຣະດົກ, ໃນເມື່ອເຮົາມີຄົນຫລວງຫລາຍ ແລະ ພຣະຢາເວ, ກໍໄດ້ຊົງອວຍພອນພວກເຮົາມາຕະຫລອດ?"
|
||
\v 15 ໂຢຊວຍໄດ້ຕອບພວກເຂົາວ່າ, "ຖ້າທ່ານມີຄົນຫລວງຫລາຍ, ຈົ່ງເຂົ້າໄປຖາງເອົາປ່າ ທີ່ດິນສຳລັບພວກທ່ານເອງໃນແຜ່ນດິນຂອງຄົນເປຣີຊີ, ແລະ ຄົນເຣຟາອິມ. ຈົ່ງເຮັດຢ່າງນີ້ໄດ້ເລີຍ, ເນື່ອງຈາກດິນແດນເນີນພູຂອງເອຟຣາອິມນັ້ນນ້ອຍເກີນໄປສຳລັບພວກເຈົ້າ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ພວກເຊື້ອສາຍຂອງໂຢເຊັບໄດ້ກ່າວວ່າ, "ແດນເນີນພູເຫລົ່ານີ້ກໍບໍ່ພຽງພໍສຳລັບພວກເຮົາ. ແຕ່ຄົນການາອານຜູ້ທີ່ຢູ່ຕາມທົ່ງພຽງມີຣົດຮົບເຫລັກ ແລະ ທັງພວກທີ່ຢູ່ໃນເບັດເຊອານ ແລະຫມູ່ບ້ານລອບໆ ແລະ ພວກທີ່ຢູ່ໃນຮ່ອມພູຢິດຊະເຣນ".
|
||
\v 17 ແລ້ວໂຢຊວຍຈຶ່ງໄດ້ກ່າວແກ່ເຊື້ອສາຍຂອງໂຢເຊັບຄື - ເອຟຣາອິມ ແລະມານາເຊວ່າ, "ພວກທ່ານທີ່ມີປະຊາຊົນຈຳນວນຫລາຍ, ແລະ ພວກທ່ານມີກຳລັງເຂັ້ມແຂງ. ພວກທ່ານຈະຕ້ອງບໍ່ໄດ້ມີສ່ວນແບ່ງພຽງສ່ວດຽວຄືດິແດນທີ່ໄດ້ຈັດສັນໃຫ້ພວກທ່ານແລ້ວ.
|
||
\v 18 ດິນແດນເນີນພູກໍຈະເປັນຂອງທ່ານ ເຖິງແມ່ນວ່າເປັນປ່າ ໃຫ້ທ່ານຈົ່ງຖາງໃຫ້ແປນ ແລະຢຶດຄອງໄປສຸດເຂດແດນ. ທ່ານຈະຂັບໄລ່ພວກການາອານໃຫ້ອອກໄປ, ແມ່ນວ່າພວກເຂົາຈະມີຣົດມ້າເຫລັກ, ແລະ ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຂົາຈະແຂງແຮງກໍຕາມ".
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 18
|
||
\cl ບົດທີ 18
|
||
\p
|
||
\v 1 ແລ້ວຊຸມຊົນຂອງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດ ກໍໄດ້ມາປະຊຸມກັນທີ່ເມືອງຊີໂລ. ພວກເຂົາໄດ້ຕັ້ງເຕັນນັດພົບຂຶ້ນທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 2 ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຢຶດຄອງແຜ່ນດິນທີ່ຢູ່ຕໍ່ຫນ້າພວກເຂົາ ຍັງມີອີກເຈັດເຜົ່າໃນທ່າມກາງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບມອບມໍຣະດົກຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ໂຢຊວຍຈຶ່ງໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນວ່າ, "ພວກເຈົ້າຈະລໍຖ້າອີກນານປານໃດ? ທີ່ຈະເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງບັນພະບູລຸດຂອງພວກເຈົ້າປຣະທານໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ,
|
||
\v 4 ຈົ່ງແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ຊາຍສາມຄົນຈາກແຕ່ລະເຜົ່າ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈະສົ່ງພວກເຂົາອອກໄປ ພວກເຂົາຈະອອກໄປ ແລະ ສຳຫລວດແຜ່ນດິນໂດຍລະອຽດ. ພວກເຂົາຈະຂຽນຄຳອະທິບາຍເຖິງແນວເຂດທີ່ດິນມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາ ແລະ ພວກເຂົາຈະກັບມາຫາຂ້າພະເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ພວກເຂົາຈະແບ່ງທີ່ດິນອອກເປັນເຈັດສ່ວນ. ຄົນຢູດາຈະຍັງຄົງຢູ່ໃນດິນແດນຂອງເຂົາທາງທິດໃຕ້, ແລະ ຕະກູນຂອງໂຢເຊັບຈະຍັງໃຫ້ຢູ່ໃນດິນແດນຂອງພວກເຂົາທາງທິດເຫນືອ.
|
||
\v 6 ພວກເຈົ້າຂຽນແນວເຂດທີ່ດິນເປັນເຈັດສ່ວນ ແລະນຳມາໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າທີ່ນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຈະຈັບສະຫລາກສຳລັບພວກເຈົ້າທີ່ນີ້ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ຄົນເລວີບໍ່ມີສ່ວນແບ່ງໃນທ່າມກາງພວກເຈົ້າ, ເພາະຕຳແຫນ່ງປະໂລຫິດຂອງພຣະຢາເວ, ເປັນມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາ ເຜົ່າກາດ, ເຜົ່າຣູເບັນ, ແລະ ເຄິ່ງເຜົ່າຂອງມານາເຊກໍໄດ້ຮັບມໍຣະດົກຂອງເຂົາທາງຟາກຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຊຶ່ງໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວ, ໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຂົາແລ້ວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ດັ່ງນັ້ນຜູ້ຊາຍເຫລົ່ານັ້ນຈຶ່ງໄດ້ລຸກຂຶ້ນອອກເດີນທາງໄປ ໂຢຊວຍໄດ້ສັ່ງຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ເດີນທາງໄປໃຫ້ຂຽນແນວເຂດເມືອງ ແລະ ໄດ້ກ່າວວ່າ, "ຈົ່ງເດີນທາງໄປໃຫ້ທົ່ວແຜ່ນດິນ ແລະໃຫ້ຂຽນແນວເຂດທີ່ດິນແລ້ວນຳກັບມາໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າຈະຈັບສະຫລາກໃຫ້ພວກເຈົ້າຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ, ທີ່ຊີໂລ."
|
||
\v 9 ຜູ້ຊາຍເຫລົ່ານັ້ນໄດ້ຈາກໄປ ແລະ ໄດ້ເດີນສຳຫລວດຢ່າງລະອຽດ. ແລະ ໄດ້ຂຽນຄຳອະທິບາຍລົງໃນມ້ວນຫນັງສືຊື່ເມືອງຕ່າງໆ ໃນເຈັດສ່ວນໃສ່ລາຍຊື່ເມືອງຕ່າງໆໃນແຕ່ລະສ່ວນ, ແລ້ວພວກເຂົາກໍກັບມາຫາໂຢຊວຍໃນຄ້າຍທີ່ຊີໂຣ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍຈັບສະຫລາກໃຫ້ພວກເຂົາຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ. ທີ່ຊີໂຣໃນບ່ອນນັ້ນເອງທີ່ໂຢຊວຍໄດ້ຈັດແບ່ງທີ່ດິນໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ, ແລະ ແຕ່ລະເຜົ່າກໍໄດ້ຮັບຕາມສ່ວນແບ່ງຂອງແຜ່ນດິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ການຈັດສັນທີ່ດິນສຳລັບເຜົ່າເບັນຢາມິນ ກໍໄດ້ຈັດແບ່ງໃຫ້ຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາ. ຂອບເຂດດິນແດນທີ່ເປັນສ່ວນຂອງພວກເຂົາຕັ້ງຢູ່ລະຫວ່າງລູກຫລານຂອງຢູດາ ແລະ ລູກຫລານຂອງໂຢເຊັບ.
|
||
\v 12 ທາງທິດເຫນືອຊາຍແດນຂອງພວກເຂົາເລີ້ມຈາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ແລະຊາຍແດນກໍຂຶ້ນໄປເຖິງເນີນພູທາງທິດເຫນືອຂອງເຢຣີໂກ, ແລ້ວຂຶ້ນໄປດິນແດນເນີນພູທາງທິດຕາເວັນຕົກ. ແລ້ວໄປຈົນເຖິງຖິ່ນທຸຣະກັນດານເບັດອາເວນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ຈາກທີ່ນັ້ນຊາຍແດນໄດ້ຜ່ານໄປທາງໃຕ້ໃນທິດທາງໄປຍັງລູເຊ (ສະຖານທີ່ດຽວກັບເບັດເອນ). ແລ້ວເຂດແດນກໍລົງໄປທາງໃຕ້ເຖິງອາທາໂຣດອັດດາ, ທາງພູເຂົາທີ່ຍາວໄປທາງໃຕ້ເມືອງເບັດໂຮໂຣນ.
|
||
\v 14 ແລ້ວຊາຍແດນນີ້ກໍອອກໄປທິດທາງຫນຶ່ງ: ໄປທາງດ້ານຕາເວັນຕົກ ໂຄ້ງໄປທາງທິດໃຕ້ມຸ້ງໄປທາງພູເຂົາກົງກັນຂ້ວາມກັບເບັດໂຮໂຣນ, ເຂດແດນນີ້ໄປສິ້ນສຸດລົງທີ່ກີຣີອາດບາອານ (ນັ້ນຄືກີຣີອາດເຢອາຣິມ), ເມືອງທີ່ເປັນຂອງເຜົ່າຢູດາ ນີ້ເປັນການແບ່ງເຂດແດນທາງດ້ານຕາເວັນຕົກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ສ່ວນທາງດ້ານໃຕ້ນັ້ນເລີ້ມຕົ້ນຂ້າງນອກເມືອງ ກີຣີອາດເຢອາຣິມ. ຊາຍແດນກໍເລີ່ມຈາກເອຟໂຣນໄປທາງຕາເວັນຕົກເຖິງນ້ຳພຸຂອງລຳນ້ຳແຫ່ງເນັບໂທອາ.
|
||
\v 16 ແລ້ວຊາຍແດນກໍລົງໄປເຖິງເຂດພູເຂົາຊຶ່ງຢູ່ກົງກັນຂ້ວາມກັບຮ່ອມພູ ເບັນຮິນໂນມຊຶ່ງຢູ່ທາງເຫນືອສຸດຂອງຮ່ອມພູເຣຟາອິມ, ແລ້ວກໍລົງໄປທີ່ຮ່ອມພູຮິນໂນມ, ທາງໃຕ້ສັນພູຂອງຄົນເຢບຸດ ແລະ ຕໍ່ໄປເຖິງເອນໂຣເກນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ແລ້ວກໍໂຄ້ງໄປທາງທິດເຫນືອຈົນໄປເຖິງເອນເຊເມດ, ຈາກທີ່ນັ້ນກໍໄປຍັງເກລີໂລດຊຶ່ງຢູ່ກົງກັນຂ້ວາມກັບທາງຂຶ້ນເຂົາຊື່ອາດຸມມິມ, ແລ້ວລົງໄປຍັງໂງ່ນຫີນຂອງໂບຮານລູກຊາຍຂອງຣູເບັນ.
|
||
\v 18 ແລ້ວຜ່ານໄປທາງເຫນືອໄປເຖິງສັນພູຂອງເບັດອາຣາບາ ແລະ ລົງໄປເຖິງອາຣາບາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ແລ້ວຊາຍແດນກໍຜ່ານໄປທາງເຫນືອສັນພູເບັດໂຮລະກາ ຊາຍແດນໄປສຸດລົງທີ່ອ່າວດ້ານເຫນືອຂອງທະເລເກືອທີ່ປາຍດ້ານໃຕ້ຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ. ນີ້ເປັນຊາຍແດນດ້ານໃຕ້.
|
||
\v 20 ແມ່ນ້ຳຈໍແດນເປັນຊາຍແດນທາງທິດຕາເວັນອອກ. ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງລູກຫລານເຜົ່າເປັນຢາມິນທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາ, ມີຊາຍແດນຕໍ່ຊາຍແດນລ້ອມຮອບກັນທັງຫມົດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ບັດນີ້ເມືອງຕ່າງໆຂອງເຜົ່າເບັນຢາມິນຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາຄື: ເຢຣີໂກ, ເບັດໂຮກະລາ, ເອເມັກເກຊິດ,
|
||
\v 22 ເບັດອາລະບາ, ເຊມາຣາອິມ, ເບັດເອນ,
|
||
\v 23 ອັບວິມ, ປາຣາ, ໂອຟະຣາ,
|
||
\v 24 ເກຟາອຳໂມນີ, ໂອຟະນີ, ແລະເກບາມີສິບສອງເມືອງລວມທັງຫມູ່ບ້ານຮອບໆ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ຍັງມີອີກຫລາຍເມືອງຂອງກີເບໂອນ, ຣາມາ, ເບເອໂຣດ,
|
||
\v 26 ມິຊະປາ, ເຄຟີຣາ, ໂມຊາ,
|
||
\v 27 ເຣເຄມ, ອີຣະເປເອນ, ທາຣະລາ,
|
||
\v 28 ເສລາ, ຮາເອເລັບ, ເຢບູ, (ເມືອງດຽວກັບເຢຣູຊາເລັມ), ກີເບອາ ແລະ ກີຣີອາດ, ເຢອາຣິມ. ລວມທັງຫມົດມີ 14 ເມືອງລວມທັງຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆຂອງພວກເຂົາ. ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງເບັນຢາມິນຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 19
|
||
\cl ບົດທີ 19
|
||
\p
|
||
\v 1 ສະຫລາກທີສອງໄດ້ຕົກເປັນຂອງເຜົ່າຊີເມໂອນ ແລະ ໄດ້ຖືກຈັດສັນໃຫ້ແຕ່ລະຕະກູນຂອງພວກເຂົາ. ມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາຢຸ່ກາງມໍຣະດົກທີ່ເປັນຂອງເຜົ່າຢູດາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 2 ພວກເຂົາມີເມືອງເຫລົ່ານີ້ເປັນມໍຣະດົກຄື ເບຍເອເຊບາ, ເຊບາ, ໂມລາດາ,
|
||
\v 3 ຮາຊາຊູອານ, ບາລາ, ເອເຊມ,
|
||
\v 4 ເອນໂທລັດ, ເບອູນ, ໂຮມາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຊີເມໂອນ, ແລະ ມີສິກລາກດ້ວຍ, ເບັດມັກກາໂບດ, ຮາຊາສຸສາ,
|
||
\v 6 ເບັດເລບາໂອດແລະຊາຣູເຮນ. ເຫລົ່ານີ້ເປັນສິບສາມເມືອງ ລວມທັງຫມູ່ບ້ານທັງຫລາຍຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນດ້ວຍ.
|
||
\v 7 ຊີເມໂອນ ເມືອງ ອາອິນ, ຣິມໂມນ, ເອເທ, ອາຊານ, ລວມເປັນສີ່ເມືອງລວມທັງຫມູ່ບ້ານທັງຫລາຍຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເຫລົ່ານີ້ຄືຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆລອບເມືອງທີ່ໄກອອກໄປເຖິງບາອາລາດເບເອ (ທີ່ດຽວກັບລາມາໃນເນເກບ). ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງເຜົ່າຊີເມໂອນ, ທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ຕາມຕະກູນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 9 ມໍຣະດົກຂອງເຜົ່າຊີເມໂອນມີສ່ວນຫນຶ່ງຢູ່ໃນເຜົ່າຂອງຢູດາ. ເພາະວ່າແຜ່ນດິນທີ່ໄດ້ຈັດສັນໃຫ້ເຜົ່າຢູດານັ້ນໃຫຍ່ຫລາຍເກີນໄປສຳລັບພວກເຂົາ, ເຜົ່າຂອງຊີເມໂອນຈຶ່ງໄດ້ຮັບມໍຣະດົກຢູ່ສ່ວນເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ສະຫລາກທີສາມໄດ້ຕົກເປັນຂອງເຜົ່າເຊບູໂລນ, ແລະ ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ຕະກູນຂອງພວກເຂົາ. ດິນແດນທີ່ເປັນມໍຣະດົກຂອງເຂົາເລີ້ມທີ່ສາຣິດ.
|
||
\v 11 ຊາຍແດນຂອງພວກເຂົາໄດ້ຂຶ້ນໄປທາງຕາເວັນຕົກໄປສູ່ເມືອງມາຣາລາ ແລະ ໄດ້ໄປເຖິງເດບເບດເຊດ; ແລ້ວກໍຂະຫຍາຍໄປເຖິງຫ້ວຍນ້ຳທີ່ຢູ່ກົງກັນຂ້ວາມກັບໂຢກເນອາມ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ຈາກສາຣິດຊາຍແດນລ້ຽວໄປທາງຕາເວັນອອກແລະໄປເຖິງເຂດແດນກີສະໂລດຕາໂບເຣ. ຈາກທີ່ນັ້ນກໍຜ່ານໄປທາງທິດຕາເວັນອອກເຖິງດາເບຣັດແລະກໍຂຶ້ນໄປເຖິງຢາເຟຍ.
|
||
\v 13 ຈາກທີ່ນັ້ນກໍໄປທາງທິດຕາເວັນອອກໄປເຖິງກັດເຮເຟ, ແລະ ກໍເຖິງເອັດຄາຊິນ, ຕໍ່ໄປເຖິງຣິມໂມນ ແລະ ລ້ຽວກັບມາຫາເນອາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ເຂດແດນກໍໄດ້ລ້ຽວໄປທາງເຫນືອເຖິງຮັນນາໂທນ, ແລະ ສິ້ນສຸດທີ່ຮ່ອມພູອິບທາເອນ,
|
||
\v 15 ພື້ນທີ່ນີ້ລວມທັງເມືອງຕ່າງໆຂອງຂັບຕາດ, ນາຫະລານ, ຊິມໂຣນ, ອິດາລາ, ແລະເບັດເລເຮັມ. ມີເມືອງຕ່າງໆລວມສິບສອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 16 ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງເຜົ່າເສບູໂລນ, ທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ຕະກູນຂອງພວກເຂົາ, ເມືອງຕ່າງໆລວມທັງຫມູ່ບ້ານທັງຫລາຍຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ສະຫລາກທີສີ່ໄດ້ຕົກເປັນຂອງ ເຜົ່າອິດຊາຄາ, ແລະ ກໍໄດ້ມອບໃຫ້ຕະກູນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 18 ດິນແດນຂອງພວກເຂົາລວມ. ຢິດເຣເອນ, ເຄສູນໂລດ, ຊູເນມ,
|
||
\v 19 ຮາຟາຣາອິມ, ຊີໂອນ, ແລະ ອານາຮາຣັດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ລວມທັງຮັບບິດ, ກີຊີໂອນ, ເອເບດ,
|
||
\v 21 ເຣເມັດ, ເອນກັນນິມ, ເອນຫັດດາ, ແລະ ເບັດປັດເຊດອີກດ້ວຍ.
|
||
\v 22 ດິນແດນຂອງພວກເຂົາຍັງຕິດເຂດແດນທາໂບ, ຊາຫະຊູມາ ແລະ ເບັດເຊເມດ ແລະ ສິ້ນສຸດທີ່ແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ລວມເປັນ ສິບຫົກເມືອງ. ລວມທັງຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆຂອງເມືອງນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງເຜົ່າ ຄົນອິດຊາຄາ, ທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ ຄືເມືອງຕ່າງໆ - ແລະ ຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ສະຫລາກທີຫ້າໄດ້ຕົກເປັນຂອງເຜົ່າຄົນອາເຊທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 25 ດິນແດນຂອງພວກເຂົາລວມເມືອງເຮນກາດ, ຮາລີ, ເບເຕນ, ອັກຊັບ,
|
||
\v 26 ອັນລຳເມເຫລັກ, ອາມາດ, ແລະ ມິດຊັນ. ທາງທິດຕາເວັນຕົກຂອງເຂດແດນຂະຫຍາຍອອກໄປເຖິງຄາເມນ ແລະ ຊີໂຫລິບນາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ແລ້ວລ້ຽວໄປທາງທິດຕາເວັນອອກເຖິງເບດດາໂກນແລະໄປເຖິງເສບູໂລນ, ແລະ ໄປເຖິງຮ່ອມພູອິບທາເອນ, ໄປທາງເຫນືອເຖິງເບດເອເມກ ແລະ ເນອີເອນ. ແລ້ວໄປເຖິງຄາບູນທາງເຫນືອ.
|
||
\v 28 ແລ້ວໄປເຖິງເອໂບນ, ເຣໂຫບ, ຮຳໂມນ, ແລະ ການາ, ໄປເຖິງຊີໂດນເມືອງໃຫຍ່ກວ່າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ເຂດແດນລ້ຽວກັບມາເຖິງຣາມາ, ແລະ ໄປເຖິງເມືອງທີ່ມີປ້ອມປ້ອງກັນ. ແລະ ເຂດແດນກໍອ້ອມເຖິງໂຮສະ ແລະ ສິ້ນສຸດລົງທີ່ທະເລ ໃນບໍຣິເວນອັກຊິບ.
|
||
\v 30 ອູມມາ, ອາເຟກ ແລະເຣໂຮບ. ນີ້ຄືຊາວສອງເມືອງລວມທັງຫມູ່ບ້ານຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງເຜົ່າອາເຊ, ທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ ເມືອງຕ່າງໆລວມທັງຫມູ່ບ້ານທັງຫລາຍຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນນັ້ນດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ສະຫລາກທີຫົກຕົກເປັນຂອງເຜົ່ານັບທາລີ, ແລະ ໄດ້ມອບໃຫ້ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 33 ເຂດແດນຂອງພວກເຂົາເລີ່ມຈາກເຮເລັບຈາກຕົ້ນໂອກທີ່ສານັນນິມ, ທີ່ອາດາມິເນເຂບ, ແລະ ຢັບເນເອນ, ໄກອອກໄປເຖິງລັດຄຸມ. ແລະສິ້ນສຸດທີ່ແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
|
||
\v 34 ເຂດແດນກໍອ້ອມໄປທາງຕາເວັນຕົກເຖິງອັດຊະໂນດທາໂບ, ແລະ ໄປເຖິງຮຸກໂກກ; ໄປຈຸກັບເຊບູໂລນ, ທາງທິດໃຕ້ ແລະ ໄປເຖິງອາເຊທາງທິດຕາເວັນຕົກ ແລະ ຢູດາທາງທິດຕາເວັນອອກທີ່ແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 35 ເມືອງຕ່າງໆທີ່ມີກຳແພງລ້ອມຮອບຄື ຊິດດິມ, ເຊເຣ, ຮາມມັດ, ຮັກກັດ, ກິນເນເຣດ,
|
||
\v 36 ອາດາມາ, ຣາມາ, ຮາໂຊ,
|
||
\v 37 ເກເດັດ, ເອັດເຣອີ, ເອນຮາໂຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 38 ຍັງມີເມືອງຢີໂລນ, ມິກດາເລນ, ໂຮເຣັມ, ເບັດທານາດ, ແລະ ເບັດເຊເມດ, ແລະ ມີເມືອງຕ່າງໆລວມສິບເກົ້າເມືອງ ລວມທັງຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນໂດຍຮອບ.
|
||
\v 39 ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງເຜົ່ານັບທາລີ, ທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາເມືອງຕ່າງໆລວມທັງຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນດ້ວຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 40 ສະຫລາກທີເຈັດໄດ້ຕົກເປັນຂອງເຜົ່າດານ, ແລະ ໄດ້ມອບໃຫ້ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 41 ດິນແດນທີ່ເປັນມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາ ຄື ໂຊຣາ, ເອັດທາໂອນ, ອີຣະເຊເມດ.
|
||
\v 42 ຊາອາລັບບິນ, ໄອຢາໂລນ, ອິດລາ,
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 43 ລວມທັງເອໂລນ, ທິມນາ, ເອັກໂຣນ,
|
||
\v 44 ເອນເຕເກ, ກິບເບໂລນ, ບາອາລາດ,
|
||
\v 45 ເຢຮຸດ, ເບເນເບຣາດ, ກາດຣິມໂມນ,
|
||
\v 46 ເມຢາຣະໂກນ, ແລະ ຣັກໂກນຍາວໄປກັບດິນແດນທີ່ຂ້ວາມໄປຈາກຢັບຟາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 47 ເມື່ອດິນແດນຂອງຊົນເຜົ່າດານໄດ້ຖືກສູນເສຍໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ, ດານໄດ້ໂຈມຕີເມືອງເລເຊມ, ສູ້ກັບພວກເຂົາ, ແລະ ຢຶດເມືອງ. ພວກເຂົາໄດ້ຂ້າທຸກຄົນດ້ວຍດາບຢຶດຊັບສິນ ແລະ ໄດ້ປະກາດເປັນເມືອງຂອງຕົນທີ່ນັ້ນ. ພວກເຂົາໄດ້ຕັ້ງຊື່ເລເຊມໃຫມ່ວ່າ ດານຕາມບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 48 ນີ້ເປັນມໍຣະດົກຂອງເຜົ່າດານທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ລູກຫລານຂອງພວກເຂົາ, ເມືອງຕ່າງໆລວມທັງຫມູ່ບ້ານທັງຫລາຍຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 49 ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ແບ່ງດິນແດນສ່ວນຕ່າງໆ ຂອງແຜ່ນດິນນັ້ນເປັນມໍຣະດົກເສັດສີ້ນແລ້ວ, ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນກໍໄດ້ມອບສ່ວນມໍຣະດົກໃນຫມູ່ຂອງພວກເຂົາໃຫ້ແກ່ໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ.
|
||
\v 50 ຕາມຄຳສັ່ງຂອງພຣະຢາເວ, ພວກເຂົາກໍໄດ້ມອບເມືອງທີ່ເຂົາຂໍໄວ້ໃຫ້ແກ່ເຂົາຄື ເມືອງທິມນາດເສຣາ, ໃນດິນແດນເນີນພູຂອງເອຟຣາອິມ, ເຂົາໄດ້ສ້າງເມືອງຂຶ້ນອີກຄັ້ງໃຫມ່ແລະອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 51 ນີ້ເປັນມໍຣະດົກທີ່ເອເລອາຊາປະໂຣຫິດ, ໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ ແລະ ຜູ້ນຳເຜົ່າຕ່າງໆຂອງຄອບຄົວທັງຫລາຍ ຂອງບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຂົາໃນປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ, ໄດ້ຈັດສັນກັນໂດຍການຈັບສະຫລາກທີ່ຊີໂລ, ຕໍ່ຫນ້າພຣະຢາເວ, ທີ່ທາງເຂົ້າຂອງເຕັນນັດພົບ. ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາຈຶ່ງເສັດສິ້ນການຈັດສັນທີ່ດິນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 20
|
||
\cl ບົດທີ 20
|
||
\p
|
||
\v 1 ແລ້ວພຣະຢາເວ, ໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ.
|
||
\v 2 "ຈົ່ງກ່າວແກປະຊາຊົນອິສະຣາເອນວ່າ 'ຈົ່ງກຳນົດເມືອງລີ້ພັຍໄວ້ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ເວົ້າກັບພວກເຈົ້າທາງໂມເຊແລ້ວນັ້ນ.
|
||
\v 3 ຈົ່ງເຮັດຢ່າງນີ້ເພື່ອໃຫ້ຄົນໃດໆ ທີ່ໄດ້ຂ້າຄົນໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ ສາມາດໄປທີ່ນັ້ນໄດ້. ເມືອງເຫລົ່ານີ້ຈະໄດ້ເປັນທີ່ລີ້ພັຍຈາກໃຜກໍຕາມ ທີ່ຫາທາງແກ້ແຄ້ນແທນເລືອດຂອງບຸກຄົນນັ້ນທີ່ໄດ້ຖືກຂ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ເຂົາຈະຫນີໄປຍັງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ ເມືອງໃດເມືອງຫນຶ່ງ ແລະ ຈະຢືນຢູ່ທີ່ທາງເຂົ້າປະຕູເມືອງແລະ ອະທິບາຍເລື່ອງຂອງຕົນໃຫ້ພວກຜູ້ໃຫຍ່ຂອງເມືອງນັ້ນ. ແລ້ວພວກເຂົາຈະນຳເຂົາເຂົ້າໄປໃນເມືອງ ແລະ ໃຫ້ສະຖານທີ່ສຳລັບເຂົາອາໄສທ່າມກາງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ຖ້າຫນຶ່ງຄົນໃນພວກເຂົາຈະພະຍາຍາມແກ້ແຄ້ນແທນເລືອດ ຂອງບຸກຄົນຜູ້ໄດ້ຖືກຂ້າ, ແລ້ວປະຊາຊົນຂອງເມືອງຈະຕ້ອງບໍ່ມອບຄົນນັ້ນທີ່ໄດ້ຂ້າເຂົາແກ່ເຈົ້າຫນ້າທີ່ເຫລົ່ານັ້ນ, ພວກເຂົາຈະຕ້ອງບໍ່ເຮັດຢ່າງນີ້ເພາະວ່າເຂົາໄດ້ຂ້າເພື່ອນບ້ານຂອງເຂົາໂດຍບໍ່ໄດ້ເຈຕະນາ. ແລະ ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຄວາມຄຽດແຄ້ນແຕ່ຢ່າງໃດ.
|
||
\v 6 ເຂົາຈະຕ້ອງອາໄສຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນຈົນກວ່າເຂົາຈະໄດ້ຢືນຕໍ່ຫນ້າການປະຊຸມເພື່ອການພິພາກສາ ຈົນກວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຫນ້າທີ່ມະຫາປະໂລຫິດໃນເວລານັ້ນຈະເຖິງແກ່ຄວາມຕາຍ. ແລ້ວຄົນນັ້ນທີ່ໄດ້ຂ້າບຸກຄົນໂດຍອຸປະຕິເຫດ ອາດຈະໄດ້ກັບໄປຍັງເມືອງຂອງຕົນ ແລະ ໄປບ້ານຂອງຕົນ, ໄປຍັງເມືອງທີ່ເຂົາຈາກມານັ້ນໄດ້.'"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ດັ່ງນັ້ນພວກອິສະຣາເອນຈຶ່ງໄດ້ເລືອກເມືອງເກເດັດໃນຄາລີເລໃນດິນແດນເນີນພູຂອງເຜົ່າເນັບທາລີ, ແລະ ຊີເຄມໃນດິນແດນຮ່ອມພູເອຟຣາອິມແລະກີເລອາດອາກບາ (ເມືອງດຽວກັບເຮັບໂລນ).
|
||
\v 8 ໃນດິນແດນຮ່ອມພູຂອງຢູດາ. ທາງຟາກແມ່ນ້ຳຈໍແດນທິດຕາເວັນອອກຂອງເຢຣີໂກ ພວກເຂົາໄດ້ເລືອກເມືອງເບເຊໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານເທິງພູພຽງ ຈາກເຜົ່າຣູເບັນ; ຄື ເມືອງຣາໂມດໃນກີເລອາດ, ຈາກເຜົ່າກາດ; ແລະເມືອງໂກລານແຫ່ງບາຊານ, ຈາກເຜົ່າມານາເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ເມືອງເຫລົ່ານີ້ເປັນເມືອງທີ່ໄດ້ຄັດເລືອກໄວ້ສຳລັບປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດ ແລະສຳລັບຄົນຕ່າງດ້າວທີ່ອາໄສຢູ່ທ່າມກາງພວກເຂົາ ດັ່ງນັ້ນຖ້າໃຜທີ່ໄດ້ຂ້າຄົນໂດຍບໍ່ເຈຕະນາ ສາມາດຫນີໄປທີ່ນັ້ນເພື່ອຄວາມປອດພັຍໄດ້ ບຸກຄົນນີ້ຈະບໍ່ຕ້ອງຕາຍດ້ວຍມືຂອງຄົນນັ້ນທີ່ຕ້ອງການແກ້ແຄ້ນແທນເລືອດທີ່ຕົກ, ຈົນກວ່າຄົນທີ່ຖືກກ່າວຫາຈະໄດ້ຢືນຕໍ່ຫນ້າທີ່ປະຊຸມເສຍກ່ອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 21
|
||
\cl ບົດທີ 21
|
||
\p
|
||
\v 1 ຂະນະນັ້ນພວກຫົວຫນ້າຕະກູນຕ່າງໆ ຂອງຄົນເລວີໄດ້ມາຫາເອເລອາຊາປະໂລຫິດ, ໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ, ແລະບັນດາຫົວຫນ້າຂອງຄອບຄົວຂອງບັນພະບຸຣຸດຂອງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ.
|
||
\v 2 ພວກເຂົາໄດ້ກ່າວແກ່ຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ເມືອງຊີໂລໃນແຜ່ນດິນຂອງການາອານ,"ພຣະຢາເວ, ໄດ້ຊົງສັ່ງທ່ານທັງຫລາຍໂດຍຜ່ານທາງໂມເຊວ່າ ໃຫ້ມອບເມືອງຕ່າງໆແກ່ພວກເຮົາເພື່ອຈະໄດ້ອາໄສຢູ່, ພ້ອມທັງທົ່ງຫຍ້າສຳລັບຝູງສັດລ້ຽງຂອງພວກເຮົາດ້ວຍ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ດັ່ງນັ້ນຕາມຄຳສັ່ງຂອງພຣະຢາເວ, ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນຈຶ່ງໄດ້ມອບເມືອງ, ທົ່ງຫຍ້າຈາກມໍຣະດົກຂອງພວກເຂົາ, ໃຫ້ແກ່ຄົນເລວີ ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ການຈັບສະຫລາກສຳລັບຕະກູນໂກຮາດໄດ້ຜົນອອກມາເປັນດັ່ງນີ້: ບັນດາປະໂລຫິດ-ຊຶ່ງເປັນລູກຫລານຂອງອາໂຣນຜູ້ທີ່ມາຈາກຄົນເລວີ -ໄດ້ຮັບເມືອງຕ່າງໆ ສິບສາມເມືອງທີ່ໄດ້ມາຈາກເຜົ່າຢູດາ, ໄດ້ມາຈາກເຜົ່າຊີເມໂອນ, ແລະໄດ້ມາຈາກເຜົ່າເບັນຢາມິນ.
|
||
\v 5 ລູກຫລານທີ່ເຫລືອຢູ່ຂອງຄົນໂກຮາດໄດ້ຮັບເມືອງສິບເມືອງໂດຍການຈັບສະຫລາກຈາກຕະກູນຕ່າງໆ ຂອງເຜົ່າເອຟຣາອິມ, ຈາກເຜົ່າດານ, ແລະຈາກເຄິ່ງເຜົ່າຂອງມານາເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ແລ້ວປະຊາຊົນທີ່ສືບເຊື້ອສາຍມາຈາກເກໂຊນ, ໂດຍການຈັບສະຫລາກກໍໄດ້ຮັບ, ຣາລີສິບສາມເມືອງຈາກຕະກູນຕ່າງໆຂອງເຜົ່າອິດຊາຄາ, ເຜົ່າອາເຊ, ເຜົ່າເນັບທາລີ, ແລະຈາກເຄິ່ງເຜົ່າຂອງມານາເຊໃນບາຊານ.
|
||
\v 7 ປະຊາຊົນຜູ້ທີ່ເປັນລູກຫລານຂອງເມຣາລີໄດ້ຮັບ ສິບສອງເມືອງ ຈາກເຜົ່າຣູເບັນ, ເຜົ່າກາກ, ແລະເຜົ່າເຊບູໂລນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ດັ່ງນັ້ນປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດ້ມອບເມືອງຕ່າງໆ, ເຫລົ່ານີ້ໂດຍການຈັບສະຫລາກ (ລວມທັງທົ່ງຫຍ້າຂອງພວກເຂົາ) ໃຫ້ແກ່ຄົນເລວີ, ຕາມທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງສັ່ງໄວ້ໂດຍຜ່ານທາງໂມເຊ.
|
||
\v 9 ຈາກເຜົ່າຢູດາແລະເຜົ່າຊີເມໂອນ, ພວກເຂົາໄດ້ຈັດສັນແຜ່ນດິນຕາມຊື່ເມືອງຕ່າງໆ ນີ້ຄືລາຍຊື່ເມືອງ.
|
||
\v 10 ເມືອງເຫລົ່ານີ້ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ລູກຫລານຂອງອາໂຣນ, ຜູ້ຢູ່ທ່າມກາງຕະກູນຂອງໂກຮາດ, ຕະກູນຫນຶ່ງຊຶ່ງເປັນຄົນເລວີເພາະສະຫລາກທຳອິດໄດ້ຕົກເປັນຂອງພວກເຂົາກ່ອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ພວກອິສະຣາເອນ ໃຫ້ເມືອງກີເລອາດ ອາກບາແກ່ພວກເຂົາ (ອາກບາເປັນພໍ່ຂອງອານາກ), ຄືບ່ອນດຽວກັບເມືອງເຮັບໂລນຢູ່ໃນເຂດພູດອຍຂອງຢູດາ, ລວມທັງທົ່ງຫຍ້າລອບເມືອງນັ້ນດ້ວຍ.
|
||
\v 12 ແຕ່ທົ່ງນາຂອງເມືອງແລະຫມູ່ບ້ານຕ່າງໆ ໂດຍຮອບເມືອງນີ້ໄດ້ຍົກໃຫ້ແກ່ກາເລັບລູກຊາຍຂອງເຢຟູນເນ, ເປັນກຳມະສິດແລ້ວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ພວກເຂົາໄດ້ໃຫ້ເມືອງເຮັບໂລນພ້ອມດ້ວຍທົ່ງຫຍ້າແກ່ລູກຫລານຂອງອາໂລນປະໂລຫິດ-ຊຶ່ງເປັນເມືອງລີ້ພັຍສຳລັບຜູໃດກໍຕາມທີ່ໄດ້ຂ້າຜູ້ອື່ນໂດຍບໍ່ເຈດຕະນາ-ແລະເມືອງລິບນາພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ.
|
||
\v 14 ເມືອງຢັດທີພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ແລະເມືອງເອຊະເທມົວພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ.
|
||
\v 15 ພວກເຂົາໄດ້ໃຫ້ເມືອງໂຮໂລນພ້ອມດ້ວຍທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງເດບີພ້ອມດ້ວຍທົ່ງຫຍ້າ,
|
||
\v 16 ເມືອງອາອິນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງຢຸດຕາພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງເບັດເຊເມດພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ລວມເປັນເກົ້າເມືອງທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ຈາກສອງເຜົ່ານີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ຈາກເຜົ່າເບັນຢາມິນໄດ້ມອບເມືອງກີເບໂອນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງເກບາພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ,
|
||
\v 18 ເມືອງອານາທົດພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງອານໂມນພ້ອມນອກເມືອງ-ລວມສີ່ເມືອງ.
|
||
\v 19 ເມືອງຕ່າງໆທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ບັນດາປະໂລຫິດ, ທີ່ເປັນລູກຫລານຂອງອາໂຣນ, ລວມທັງຫມົດສິບສາມເມືອງ, ພ້ອມກັບທົ່ງຫຍ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 20 ສ່ວນທີ່ເຫລືອຂອງຄອບຄົວຂອງຄົນໂກອາດ-ຄົນເລວີເຫລົ່ານັ້ນທີ່ເປັນຕະກູນຂອງໂກອາດ- ພວກເຂົາມີມີເມືອງຕ່າງໆທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮັບມາຈາກເຜົ່າເອຟຣາອິມໂດຍການຈັບສະຫລາກ.
|
||
\v 21 ເມືອງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮັບຄືເມືອງຊີເຄມພ້ອມກັບທົ່ງຫຍ້າໃນແຖບເນີນພູຂອງເອຟຣາອິມ- ເມືອງຂອງຜູ້ລີ້ພັຍສຳລັບຄົນທີ່ຂ້າບຸກຄົນໂດຍບໍ່ເຈຕະນາ- ເມືອງເກເຊພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ,
|
||
\v 22 ເມືອງກິບຊາອິມພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງເບັດໂຮໂຣນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ-ລວມທັງຫມົດເປັນສີ່ເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 23 ຈາກການເຜົ່າດານ, ຈາກການເຮັດຄວາມສະອາດຂອງໂກອາດມອບເມືອງເອນເທເກພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງກິບເບໂທນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ,
|
||
\v 24 ໄອຢາໂລນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ແລະກາດຣິມໂມນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ-ລວມສີ່ເມືອງດ້ວຍກັນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ຈາກເຄິ່ງເຜົ່າຂອງມານັດເຊ, ຕະກູນຂອງໂກຮາດໄດ້ຮັບເມືອງທາອານັກພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ ແລະກາດຣິມໂມນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ-ລວມເປັນສອງເມືອງ.
|
||
\v 26 ມີເມືອງສິບເມືອງໃນທັງຫມົດສຳລັບຄົນໃນຕະກູນໂກຮາດທີ່ເຫລືອຢູ່, ພ້ອມທົ່ງຫຍ້າຂອງເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ຈາກເຄິ່ງເຜົ່າຂອງຄົນມານັດເຊ ແກ່ຄົນເກໂຊນ ຄົນເຫລົ່ານີ້ເປັນຕະກູນຫນຶ່ງຂອງຄົນເລວີ, ແລະພວກເຂົາໄດ້ໃຫ້ໂກລານໃນບາຊານພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງຜູ້ລີ້ພັຍສຳລັບຜູ້ທີ່ຂ້າຜູ້ອື່ນໂດຍບໍ່ເຈຕະນາ ແລະມີເມືອງເບເອັດຊະເຕຣາພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ ລວມທັງຫມົດສອງເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ແກ່ຕະກູນເກໂຊນພວກເຂົາໄດ້ມອບ ກີຊີໂອນຈາກເຜົ່າອິດຊາຄາ, ພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ດາເບລັດພ້ອມທັງທົ່ງຫຍ້າ,
|
||
\v 29 ຢາຣະມຸດພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ແລະເອັນກັນນິມພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ-ລວມສີ່ເມືອງ.
|
||
\v 30 ຈາກເຜົ່າອາເຊ, ພວກເຂົາໄດ້ໃຫ້ ເມືອງມີຊັນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ອັບໂດນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ,
|
||
\v 31 ເມືອງເຮນກາດພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງເຣໂຮບພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ແລະເມືອງລີໂຮບພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ-ລວມສີ່ເມືອງທັງຫມົດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ຈາກເຜົ່າເນັບທາລີ, ພວກເຂົາໄດ້ໃຫ້ຕະກູນເກໂຊນ ເມືອງເກເດັດໃນກາລີເລພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ-ເປັນເມືອງລີ້ພັຍສຳລັບຜູ້ທີ່ໄດ້ຂ້າຜູ້ອື່ນໂດຍບໍ່ເຈຕະນາ; ເມືອງຮາມໂມດໂດເຣພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ແລະເມືອງກາກຕານພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ-ລວມທັງຫມົດສາມເມືອງ.
|
||
\v 33 ມີເມືອງຕ່າງໆສິບສາມເມືອງທີ່ເປັນຄົນເກໂຊນ, ລວມທັງທົ່ງຫຍ້າຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ແກ່ພວກເຜົ່າເລວີທີ່ເຫລືອ - ຕະກູນເມຣາຣີ - ໄດ້ຮັບມອບຂອງເຜົ່າເຊບູໂລນ: ມີເມືອງໂຢກເນອາມພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງກາກຕາພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ,
|
||
\v 35 ເມືອງດິມນາພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ແລະເມືອງນາຮາລາດພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ - ລວມທັງຫມົດສີ່ເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 36 ແກ່ຕະກູນເມຣາຣີໄດ້ຮັບຈາກເຜົ່າຣູເບັນຄື: ເມືອງເບເຊພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ເມືອງຢາຫັບພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ,
|
||
\v 37 ເມືອງເກເດໂມດພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ແລະເມືອງເມຟາອາດພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ - ລວມສີ່ເມືອງ.
|
||
\v 38 ຈາກເຜົ່າກາດມີເມືອງຣາໂມດໃນກີເລອາດພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ - ເມືອງລີ້ພັຍສຳລັບໃຜກໍຕາມທີ່ຂ້າຜູ້ອື່ນໂດຍບໍ່ເຈຕະນາ - ແລະເມືອງມະຫານາອິມພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 39 ຕະກູນຂອງຄົນເມຣາຣີໄດ້ຮັບເມືອງເຮັດຊະໂບນພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ແລະເມືອງຢາເຊພ້ອມທົ່ງຫຍ້າ, ລວມທັງຫມົດສີ່ເມືອງ.
|
||
\v 40 ທັງຫມົດນີ້ ເມືອງຕ່າງໆທີ່ເປັນຂອງຫລາຍຕະກູນຂອງຄົນເມຣາຣີ, ຊຶ່ງມາຈາກຕະກູນຂອງເຜົ່າຄົນເລວີ - ມີສິບສອງເມືອງທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຂົາໂດຍການຈັບສະຫລາກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 41 ເມືອງຕ່າງໆຂອງຄົນເລວີ ຊຶ່ງຢູ່ທ່າມກາງກຳມະສິດຂອງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນນັ້ນລວມທັງຫມົດມີ ສີ່ສິບແປດເມືອງ, ພ້ອມທົ່ງຫຍ້າທຸກເມືອງ.
|
||
\v 42 ເມືອງເຫລົ່ານີ້ແຕ່ລະເມືອງມີທົ່ງຫຍ້າລ້ອມຮອບທຸກເມືອງ. ໂດຍວິທີນີ້ເຮັດກັບເມືອງເຫລົ່ານີ້ທຸກເມືອງ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 43 ດັ່ງນັ້ນພຣະຢາເວໄດ້ປຣະທານແຜ່ນດິນໃຫ້ອິສະຣາເອນຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງສັນຍາວ່າຈະໃຫ້ແກ່ບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຂົາ. ພວກອິສະຣາເອນໄດ້ຢຶດແລ້ວກໍເຂົ້າໄປຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
|
||
\v 44 ແລ້ວພຣະຢາເວໄດ້ປຣະທານໃຫ້ພວກເຂົາມີຄວາມສະຫງົບຢູ່ທຸກດ້ານ, ດັ່ງທີ່ພຣະອົງຊົງສັນຍາໄວ້ກັບບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຂົາ. ບໍ່ມີສັດຕຣູຂອງພວກເຂົາຈັກຄົນດຽວທີ່ຕໍ່ສູ້ພວກເຂົາໄດ້. ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງມອບສັດຕຣູຂອງພວກເຂົາໃຫ້ຢູ່ໃນກຳມືຂອງເຂົາທັງຫມົດ.
|
||
\v 45 ບໍ່ມີຈັກສິ່ງທ່າມກາງພຣະສັນຍາອັນປະເສີດທຸກຢ່າງຊຶ່ງພຣະຢາເວຊົງສັນຍາຕໍ່ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນຈະຫລົ້ມເຫລວຈາກເປັນຈິງ. ທຸກສິ່ງເປັນຄວາມຈິງທັງສິ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 22
|
||
\cl ບົດທີ 22
|
||
\p
|
||
\v 1 ໃນເວລານັ້ນໂຢຊວຍໄດ້ເອີ້ນຄົນຣູເບັນ, ຄົນກາດ, ແລະຄົນມານາເຊເຄິ່ງເຜົ່າມາ.
|
||
\v 2 ເພິ່ນໄດ້ກ່າວກັບພວກເຂົາວ່າ, "ເຈົ້າທັງຫລາຍໄດ້ເຮັດທຸກຢ່າງຊຶ່ງໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວໃດ້ສັ່ງໃຫ້ເຮັດ. ພວກເຈົ້າໄດ້ເຊື່ອຟັງສຽງຂອງຂ້າພະເຈົ້າທີ່ໄດ້ອອກຄຳສັ່ງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ປະຖິ້ມພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າເປັນເວລານານມາແລ້ວ, ຈົນເຖິງເວລານີ້, ແລະເຈົ້າເຮັດຫນ້າທີ່ສຳເລັດຕາມທີ່ກຳນົດໄວ້ໂດຍພຣະບັນຍັດຂອງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ,
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ດຽວນີ້ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າໄດ້ໂຜດໃຫ້ພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າຢຸດພັກແລ້ວ, ດັ່ງທີ່ພຣະອົງຊົງສັນຍາໄວ້ກັບພວກເຂົາ. ດັ່ງນັ້ນພວກເຈົ້າຈົ່ງກັບບ້ານຂອງເຈົ້າເຖີດໃນແຜ່ນດິນຂອງເຈົ້າ, ຊຶ່ງໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຈົ້າທີ່ອີກຝັ່ງຫນຶ່ງຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນນັ້ນ.
|
||
\v 5 ພຽງແຕ່ຈົ່ງຣະວັງໃຫ້ດີທີ່ຈະປະຕິບັດກົດບັນຍັດແລະກົດຫມາຍທີ່ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວໄດ້ສັ່ງເຈົ້າໄວ້ແລ້ວ, ໃຫ້ຮັກພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ, ໃຫ້ເດີນໃນທຸກທາງຂອງພຣະອົງ, ແລະໃຫ້ບົວຣະບັດຮັບໃຊ້ພຣະອົງ, ຕິດສະນິດກັບພຣະອົງແລະນະມັດສະການພຣະອົງດ້ວຍສຸດໃຈແລະດ້ວຍສຸດຈິດຂອງພວກເຈົ້າ,
|
||
\v 6 ດັ່ງນັ້ນໂຢຊວຍໄດ້ອວຍພອນພວກເຂົາ ແລະໄດ້ສົ່ງພວກເຂົາກັບໄປ, ແລະພວກເຂົາກໍໄດ້ກັບໄປທີ່ເຕັນຂອງພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ດຽວນີ້ຫນື່ງເຄິ່ງຂອງເຜົ່າມານັດເຊ ໂມເຊໄດ້ມອບກຳມະສິດໃຫ້ເຂົາໃນບາຊານ, ແຕ່ອີກເຄິ່ງເຜົ່ານັ້ນ ໂຢຊວຍໄດ້ມອບກຳມະສິດໃຫ້ພວກເຂົາທີ່ໃກ້ຄຽງກັບພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຂົາ ໃນແຜ່ນດິນພາກຕາເວັນຕົກຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ. ໂຢຊວຍໄດ້ສົ່ງພວກເຂົາກັບໄປທີ່ເຕັນຂອງພວກເຂົາ; ເພິ່ນໄດ້ອວຍພອນພວກເຂົາ
|
||
\v 8 ແລະໄດ້ກ່າວຕໍ່ພວກເຂົາວ່າ, "ຈົ່ງກັບໄປເຕັນຂອງພວກເຈົ້າພ້ອມກັບເງິນຈຳນວນຫລາຍ, ແລະຝູງສັດຈຳນວນຫລາຍ, ພ້ອມດ້ວຍເງິນແລະຄຳ, ທອງ, ເຫລັກ, ແລະເສື້ອຜ້າອີກຫລາຍຢ່າງ, ຈົ່ງແບ່ງປັນສິ່ງທີ່ຢຶດມາ. ໄດ້ຈາກເຫລົ່າສັດຕຣູຂອງເຈົ້າໃຫ້ພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າ".
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ດັ່ງນັ້ນລູກຫລານຂອງຄົນຣູເບັນ, ລູກຫລານຂອງຄົນກາດ, ແລະເຄິ່ງເຜົ່າຂອງຄົນມານາເຊຈຶ່ງໄດ້ກັບບ້ານ, ໄດ້ຈາກປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທີ່ຊີໂລ, ຊຶ່ງຢູ່ໃນແຜ່ນດິນການາອານ. ພວກເຂົາໄດ້ຈາກໄປຍັງແຜ່ນດິນກີເລອາດໄປຍັງແຜ່ນດິນຂອງພວກເຂົາເອງ, ຊຶ່ງພວກເຂົາໄດ້ເປັນກຳມະສິດ, ໃນການເຊື່ອຟັງຕາມຄຳສັ່ງຂອງພຣະຢາເວ, ຜ່ານທາງມືຂອງໂມເຊ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 10 ເມື່ອພວກເຂົາມາເຖິງແມ່ນ້ຳຈໍແດນໃນແຜ່ນດິນການາອານ, ຄົນຣູເບັນແລະຄົນກາດແລະ ຄົນມານາເຊເຄິ່ງເຜົ່າໄດ້ສ້າງແທ່ນບູຊາໃກ້ແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ເປັນແທ່ນຂະຫນາດໃຫຍ່ທີ່ເບິ່ງເດັ່ນ.
|
||
\v 11 ປະຊາຊົນອິສາຣາເອນໄດ້ຍິນແລະເວົ້າວ່າ, "ຈົ່ງເບິ່ງແມ! ພວກປະຊາຊົນຄົນຣູເບັນ, ຄົນກາດ, ແລະຄົນມານາເຊເຄິ່ງເຜົ່າ ໄດ້ສ້າງແທ່ນບູຊາທີ່ຫນ້າແຜ່ນດິນຂອງການາອານ, ທີ່ເກລີໂລດ, ໃນດິນແດນໃກ້ແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ເທິງຝັ່ງທີ່ເປັນຂອງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ເມື່ອປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດ້ຍິນເຊັ່ນນັ້ນ, ຊຸມນຸມຊົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດ ກໍໄປລວມກັນທີ່ເມືອງຊີໂລ ເພື່ອຈະຂຶ້ນໄປເຮັດເສິກກັບພວກເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ແລ້ວປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດ້ສົ່ງພວກຜູ້ສື່ຂ່າວໄປຫາ ຄົນຣູເບັນ, ຄົນກາດ, ແລະຄົນມານາເຊເຄິ່ງເຜົ່າ, ໃນແຜ່ນດິນກີເລອາດ. ພວກເຂົາໄດ້ສົ່ງຟີເນຮາລູກຊາຍຂອງເອເລອາຊາ, ທີ່ເປັນປະໂລຫິດ.
|
||
\v 14 ແລະພ້ອມດ້ວຍຜູ້ນຳສິບຄົນ, ຫນຶ່ງຄົນຈາກແຕ່ລະຄອບຄົວດັ້ງເດີມຂອງອິສະຣາເອນ, ແລະທຸກຄົນໃນພວກເຂົາເປັນຫົວຫນ້າຕະກູນໃນປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 15 ພວກເຂົາໄດ້ມາຫາປະຊາຊົນ ຄົນຣູເບັນ, ຄົນກາດ, ແລະເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງເຜົ່າມານາເຊ, ໃນແຜ່ນດິນຂອງກີເລອາດແລະໄດ້ເວົ້າກັບພວກເຂົາ:
|
||
\v 16 "ຊຸມນຸມຊົນທັງຫມົດຂອງພຣະຢາເວກ່າວດັ່ງນີ້ວ່າ, ' ພວກເຈົ້າໄດ້ເຮັດການທໍຣະຍົດຕໍ່ພຣະເຈົ້າຂອງອິສະຣາເອນ, ເຊັ່ນນີ້ໄດ້ຢ່າງໃດ ໃນການທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຫັນກັບຈາການຕິດຕາມພຣະຢາເວ, ໂດຍໄດ້ສ້າງແທ່ນບູຊາສຳລັບພວກທ່ານໃນວັນນີ້. ໃນການທໍຣະຍົດຕໍ່ພຣະຢາເວ?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 17 ບາບຊຶ່ງເຮົາໄດ້ເຮັດທີ່ເມືອງເປອໍນັ້ນຍັງບໍ່ພໍບໍ? ຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້ເຮົາຍັງບໍ່ອາດຊຳຣະຕົວຂອງເຮົາໃຫ້ສະອາດໄດ້. ເພາະບາບນັ້ນໄດ້ເຮັດໃຫ້ເກີດພັຍພິບັດແກ່ຊຸມນຸມຊົນຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
\v 18 ພວກເຈົ້າຈະຫັນໄປເສຍຈາກການຕິດຕາມພຣະຢາເວໃນວັນນີ້ອີກບໍ? ຖ້າພວກເຈົ້າທໍຣະຍົດຕໍ່ພຣະຢາເວວັນນີ້, ມື້ອື່ນພຣະອົງກໍຈະໂກດຮ້າຍຕໍ່ຊຸມນຸມຊົນຂອງອິສະຣາເອນທັງຫມົດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ຖ້າແຜ່ນດິນໃນກຳມະສິດຂອງເຈົ້າເປັນມົນທິນ, ແລ້ວເຈົ້າຄວນຂ້ວາມໄປຍັງແຜ່ນດິນທີ່ຫໍເຕັນສັກສິດຂອງພຣະຢາເວໄດ້ຕັ້ງຢູ່ ແລະຖືກຳມະສິດສຳລັບພວກເຈົ້າທ່າມກາງພວກເຮົາເຖີດ. ຂໍພຽງແຕ່ຢ່າກະບົດຕໍ່ພຣະຢາເວ, ຫລືກະບົດຕໍ່ເຮົາໂດຍການສ້າງແທ່ນບູຊາສຳລັບຕົວເຈົ້າ ນອກຈາກແທ່ນບູຊາຂອງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ.
|
||
\v 20 ອາການລູກຊາຍຂອງເຊຣາ ໄດ້ທຳລາຍຄວາມເຊື່ອໃນເລື່ອງຂອງສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນທີ່ຕ້ອງສະຫງວນໄວ້ສຳລັບພຣະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນບໍ? ຄວາມໂກດຮ້າຍບໍ່ໄດ້ຕົກຕົກຢູ່ກັບປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດບໍ? ຊາຍຄົນນັ້ນບໍ່ໄດ້ຕາຍຄົນດຽວໃນການເຮັດຜິດຂອງເຂົາ.'"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ຂະນະນັ້ນຄົນຣູເບັນ, ຄົນກາດ, ແລະຄົນມານາເຊເຄິ່ງເຜົ່າໄດ້ຕອບຜູ້ນຳຂອງຕະກູນອິສະຣາເອນວ່າ:
|
||
\v 22 "ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຜູ້ຊົງຣິດ, ພຣະຢາເວ! ພຣະເຈົ້າຜູ້ຊົງຣິດ - ພຣະອົງຊົງຮູ້, ແລະຊົງໃຫ້ອິສະຣາເອນຮູ້ດ້ວຍເຖີດ! ຖ້ານີ້ເປັນການກະບົດ ຫລືທໍຣະຍົດຄວາມເຊື່ອຕໍ່ພຣະຢາເວ,ຂໍຢ່າຊົງໄວ້ຊີວິດພວກເຮົາໃນວັນນີ້
|
||
\v 23 ສຳລັບການທີ່ໄດ້ສ້າງແທ່ນບູຊາເພື່ອທີ່ພວກເຮົາຈະໄດ້ຫັນໄປຈາກການຕິດຕາມພຣະຢາເວ, ຖ້າພວກເຮົາສ້າງແທ່ນບູຊານັ້ນເພື່ອຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ຫລືເພື່ອຖວາຍບູຊາພືດຜົນຫລືຖວາຍເພື່ອຄວາມສາມັກຄີທັມ ດັ່ງນັ້ນຂໍໃຫ້ພຣະຢາເວ, ໃຫ້ພວກເຮົາຮັບຜິດເຖີດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ແຕ່ບໍ່ເລີຍ ພວກເຮົາໄດ້ສ້າງໄວ້ເພາະຢ້ານວ່າໃນເວລາຕໍ່ໄປພາຍຫນ້າລູກຫລານຂອງທ່ານອາດຈະກ່າວຕໍ່ລູກຫລານຂອງພວກເຮົາວ່າ, 'ພວກເຈົ້າມີສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງອັນໃດກັບພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງອິສະຣາເອນ?
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 25 ເພາະວ່າພຣະຢາເວ ຊົງກຳນົດໃຫ້ແມ່ນ້ຳຈໍແດນເປັນຊາຍແດນລະຫວ່າງພວກເຮົາກັບພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າປະຊາຊົນຣູເບັນ, ແລະປະຊາຊົນກາດ, ພວກເຈົ້າບໍ່ມີສ່ວນໃນພຣະຢາເວ.'ດັ່ງນັ້ນເດັກນ້ອຍຂອງເຈົ້າ ເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍຈຳຕ້ອງນະມັສະການພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 26 ດັ່ງນັ້ນເຮົາຈຶ່ງກ່າວວ່າ, 'ໃຫ້ເຮົາສ້າງແທ່ນບູຊາຕອນນີ້ເຖີດ, ບໍ່ແມ່ນເພື່ອເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ບໍ່ແມ່ນສຳລັບການຖວາຍເຄື່ອງບູຊາໃດໆ.
|
||
\v 27 ແຕ່ເພື່ອເປັນພະຍານລະຫວ່າງພວກເຮົາກັບພວກເຈົ້າ, ແລະລະຫວ່າງຄົນຊົ່ວອາຍຸຕໍ່ຈາກພວກເຮົາ, ວ່າເຮົາຈະເຮັດການບົວຣະບັດພຣະຢາເວຕໍ່ຫນ້າຂອງພຣະອົງ, ດ້ວຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາແລະດ້ວຍການຖວາຍສາມັກຄີທັມ, ເພື່ອລູກຫລານຂອງພວກທ່ານຈະບໍ່ກ່າວແກ່ລູກຫລານຂອງພວກເຮົາໃນເວລາຂ້າງຫນ້າວ່າ, "ພວກເຈົ້າບໍ່ມີສ່ວນໃນພຣະຢາເວ."'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 28 ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາໄດ້ກ່າວວ່າ, 'ຖ້າມີການເວົ້າເຊັ່ນນີ້ກັບເຮົາ ຫລືກັບລູກຫລານຂອງເຮົາໃນວັນຂ້າງຫນ້າ ເຮົາກໍຈະກ່າວວ່າ, "ເບິ່ງແມ! ນັ້ນເປັນແທ່ນບູຊາຄ້າຍຄືກັບແທ່ນບູຊາແຫ່ງພຣະຢາເວ, ຊຶ່ງບັນພະບຸຣຸດຂອງເຮົາເຮັດໄວ້, ບໍ່ແມ່ນເພື່ອຖວາຍເຄື່ອງເຜົາບູຊາ, ຫລືບໍ່ແມ່ນເພື່ອຖວາຍບູຊາໃດໆ, ແຕ່ເພື່ອເປັນພະຍານລະຫວ່າງເຮົາກັບພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 29 ຂໍໃຫ້ເລື່ອງນີ້ຫ່າງຈາກເຮົາເຖີດທີ່ເຮົາຈະທໍຣະຍົດຕໍ່ພຣະຢາເວ, ແລະວັນນີ້ຫັນຈາກການຕິດຕາມພຣະຢາເວ, ໂດຍການສ້າງແທ່ນບູຊາອື່ນສຳລັບເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ຖວາຍບູຊາພືດຜົນ ຫລືຖວາຍເພື່ອຄວາມສາມັກຄືທັມ ນອກຈາກແທ່ນບູຊາຂອງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງເຮົາຊຶ່ງຕັ້ງຢູ່ທີ່ຫນ້າຫໍເຕັນສັກສິດຂອງພຣະອົງ.'"
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 30 ເມື່ອຟີເນຮາປະໂລຫິດ ແລະພວກຜູ້ນຳຂອງປະຊາຊົນ, ນັ້ນແມ່ນ, ອິສະຣາເອນ ຄືບັນດາຫົວຫນ້າຕະກູນຕ່າງໆ ຂອງອິສະຣາເອນທີ່ຢູ່ດ້ວຍກັນກັບເຂົານັ້ນ, ໄດ້ຍິນຖ້ອຍຄຳທີ່ປະຊາຊົນເຜົ່າຣູເບັນ, ປະຊາຊົນເຜົ່າກາດ, ແລະປະຊາຊົນເຜົ່າມານາເຊກ່າວກໍເຫັນດີໃນສາຍຕາຂອງພວກເຂົາ.
|
||
\v 31 ຟີເນຮາ ລູກຊາຍຂອງເອເລອາຊາປະໂລຫິດຈຶ່ງໄດ້ກ່າວຕໍ່ປະຊາຊົນເຜົ່າຣູເບັນ, ເຜົ່າກາດ, ແລະເຜົ່າມານາເຊວ່າ, "ໃນວັນນີ້ເຮົາຮູ້ແລ້ວວ່າພຣະຢາເວສະຖິດທ່າມກາງພວກເຮົາ, ເພາະວ່າພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດການທໍຣະຍົດຕໍ່ພຣະອົງ, ບັດນີ້ພວກເຈົ້າໄດ້ຊວ່ຍກູ້ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນພົ້ນຈາກການລົງໂທດຂອງພຣະຢາເວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ແລ້ວຟີເນຮາລູກຊາຍຂອງເອເລອາຊາປະໂລຫິດ, ແລະພວກຜູ້ນຳກໍກັບຈາກຄົນຣູເບັນ, ແລະຄົນກາດ, ຈາກແຜ່ນດິນກີເລອາດ ໄປຍັງແຜ່ນດິນການາອານ, ໄປຫາປະຊາຊົນອິສະຣາເອນ, ແລະນຳເອົາຄຳເວົ້າໄປຫາເຂົາ.
|
||
\v 33 ລາຍງານຂອງພວກເຂົາດີໃນສາຍຕາຂອງປະຊາຊົນອິສະຣາເອນກໍສັນຣະເສີນພຣະເຈົ້າ, ແລະບໍ່ເວົ້າເຖິງເລື່ອງທີ່ຈະເຮັດສົງຄາມກັບຄົນຣູເບັນ, ແລະຄົນກາດ, ເພື່ອທຳລາຍແຜ່ນດິນຊຶ່ງພວກເຂົາໄດ້ອາໄສຢູ່ນັ້ນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 34 ຄົນຣູເບັນ ແລະຄົນກາດເອີ້ນແທ່ນນັ້ນວ່າ "ພະຍານ"ເພາະພວກເຂົາໄດ້ກ່າວວ່າ, "ແທ່ນນັ້ນເປັນພະຍານລະຫວ່າງເຮົາວ່າພຣະຢາເວຊົງເປັນພຣະເຈົ້າ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 23
|
||
\cl ບົດທີ 23
|
||
\p
|
||
\v 1 ພາຍຫລັງອີກຫລາຍປີ, ເມື່ອພຣະຢາເວ, ໄດ້ປຣະທານຄວາມສະຫງົບແກ່ອິສະຣາເອນຈາກພວກສັດຕຣູທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາທີ່ລ້ອມຮອບພວກເຂົາ, ແລະໂຢຊວຍກໍເຖົ້າແລະມີອາຍຸຫລາຍ.
|
||
\v 2 ໂຢຊວຍກໍໄດ້ເອີ້ນປະຊາຊົນອິສະຣາເອນທັງຫມົດ - ທັງພວກຜູ້ໃຫຍ່, ແລະພວກຜູ້ນຳ, ພວກຜູ້ພິພາກສາ, ແລະບັນດາເຈົ້າຫນ້າທີ່ - ແລະເພິ່ນໄດ້ກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, "ຂ້າພະເຈົ້າເຖົ້າແກ່ຫລາຍແລ້ວ.
|
||
\v 3 ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນທຸກສິ່ງຊຶ່ງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ຊົງກະທຳຕໍ່ປະຊາຊາດເຫລົ່ານີ້ທັງຫມົດເພື່ອເຫັນແກ່ພວກເຈົ້າ ເພາະພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ຊົງສູ້ຮົບເພື່ອພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 4 ຈົ່ງເບິ່ງເຖີດ! ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມອບປະຊາຊາດຕ່າງໆ ທີ່ເຫລືອຢູ່ເພື່ອໄດ້ຢຶດຄອງໃຫ້ເປັນມໍຣະດົກແກ່ເຜົ່າຕ່າງໆຂອງພວກເຈົ້າ, ລວມທັງປະຊາຊາດທັງຫລາຍຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ທຳລາຍເສຍ, ຕັ້ງແຕ່ແມ່ນ້ຳຈໍແດນຈົນເຖິງທະເລໃຫຍ່ທາງທິດຕາເວັນຕົກ.
|
||
\v 5 ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ ພຣະອົງຈະຊົງຝັກດັນພວກເຂົາອອກໄປໃຫ້ພົ້ນສາຍຕາຂອງພວກເຈົ້າ. ພຣະອົງຈະຊົງຢຶດແຜ່ນດິນຂອງພວກເຂົາ ແລະພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຢຶດຄອງແຜ່ນດິນຂອງພວກເຂົາ, ດັ່ງທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າໄດ້ຊົງສັນຍາໄວ້ຕໍ່ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 6 ດັ່ງນັ້ນຈົ່ງເຂັ້ມແຂງໄວ້ໃຫ້ຫລາຍ, ເພື່ອທີ່ພວກເຈົ້າຈະຮັກສາແລະເຮັດຕາມທຸກສິ່ງຊຶ່ງຂຽນໄວ້ໃນຫນັງສືກົດບັນຍັດຂອງໂມເຊ, ຢ່າຫັນເຫໄປ ບໍ່ວ່າທາງຂວາຫລືທາງຊ້າຍກໍຕາມ.
|
||
\v 7 ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະບໍ່ເຂົ້າສ່ວນກັບປະຊາຊາດເຫລົ່ານີ້ທີ່ຍັງຄົງເຫລືອຢູ່ທ່າມກາງພວກເຈົ້າ ຫລືຮ້ອງອອກຊື່ພະຕ່າງໆຂອງພວກເຂົາ, ຫລືສາບານໃນນາມພະເຫລົ່ານັ້ນ, ຫລືນະມັດສະການຂາບໄຫວ້ມັນດ້ວຍ.
|
||
\v 8 ແຕ່ພວກເຈົ້າຈົ່ງຢຶດຫມັ້ນຢູ່ກັບພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງພວກເຈົ້າດັ່ງທີ່ໄດ້ເຮັດຢູ່ຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ເພາະພຣະຢາເວໄດ້ຊົງຂັບໄລ່ປະຊາຊາດທີ່ໄຫຍ່ໂຕ, ເຂັ້ມແຂງອອກໄປຕໍ່ຫນ້າພວກເຈົ້າ, ສ່ວນພວກເຈົ້າເອງກໍຍັງບໍ່ມີໃຜທີ່ຈະສາມາດຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າໄດ້ຈົນເຖິງວັນນີ້.
|
||
\v 10 ພຽງຄົນດຽວໃນພວກເຈົ້າກໍຈະຂັບໄລ່ພັນຄົນໃຫ້ຫນີໄປໄດ້. ເພາະວ່າພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງພວກເຈົ້າ ຄືຜູ້ນັ້ນທີ່ຊົງສູ້ຮົບເພື່ອພວກເຈົ້າ, ດັ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງສັນຍາໄວ້ແລ້ວ.
|
||
\v 11 ຈົ່ງໃຫ້ຄວາມສົນໃຈເປັນພິເສດ, ເພື່ອທີ່ພວກເຈົ້າຈະຮັກພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 12 ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າຫັນກັບແລະຜູກພັນກັບຄົນທີ່ມີຊີວິດລອດຂອງປະຊາຊາດເຫລົ່ານີ້ທີ່ເຫລືອຢູ່ ທ່າມກາງພວກເຈົ້າຫລືຖ້າພວກເຈົ້າ ຫລືຖ້າພວກເຈົ້າມາກັບພວກເຂົາແລະພວກເຂົາມາກັບເຈົ້າ,
|
||
\v 13 ແລ້ວໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້ແນ່ວ່າ ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງພວກເຈົ້າຈະບໍ່ຊົງຂັບໄລ່ຊົນຊາດເຫລົ່ານີ້ອອກໄປໃຫ້ພົ້ນຈາກພວກເຈົ້າອີກ ແຕ່ພວກເຂົາຈະເປັນບ້ວງແລະເປັນກັບດັກສຳລັບພວກເຈົ້າ. ເປັນແສ້ຕີຫລັງພວກເຈົ້າ, ເປັນຫນ້າ ແທງຕາຂອງພວກເຈົ້າ ຈົນກວ່າພວກເຈົ້າຈະພິນາດໄປຈາກແຜ່ນດິນທີ່ດີນີ້, ຊຶ່ງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ປຣະທານໃຫ້ແກ່ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ບັດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງໄປຕາມທາງຂອງໂລກນີ້, ແລະພວກເຈົ້າໄດ້ຮູ້ແກ່ໃຈແລ້ວວ່າ ບໍ່ມີຄຳເວົ້າແມ່ນແຕ່ຄຳດຽວທີ່ໄດ້ຫລົ້ມເຫລວຈາກຄວາມເປັນຈິງ ໃນສິ່ງດີທຸກສິ່ງຊຶ່ງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າໄດ້ຊົງສັນຍາກ່ຽວກັບພວກເຈົ້າ. ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ທັງຫມົດໄດ້ສຳເລັດສຳລັບພວກເຈົ້າ. ບໍ່ມີຈັກສິ່ງດຽວທີ່ຫລົ້ມເຫລວ.
|
||
\v 15 ແຕ່ສິ່ງດີຊຶ່ງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງພວກເຈົ້າທີ່ໄດ້ສັນຍາກັບພວກເຈົ້າໄດ້ສຳເລັດທຸກຢ່າງ, ດັ່ງນັ້ນພຣະຢາເວ, ກໍຈະຊົງນຳສິ່ງຮ້າຍທຸກຢ່າງມາເຖິງເຈົ້າຈົນກວ່າພຣະອົງຈະໄດ້ຊົງທຳລາຍພວກເຈົ້າຈາກແຜ່ນດິນອັນດີນີ້ ຊຶ່ງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ປຣະທານແກ່ພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ຮັກສາພັນທະສັນຍາແຫ່ງພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງພວກເຈົ້າທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງພວກເຈົ້າໄວ້. ຖ້າພວກເຈົ້າໄປຮັບໃຊ້ແລະຂາບລົງນະມັສະການພະອື່ນເຫລົ່ານັ້ນແລ້ວ, ຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະຢາເວຈະພຸ່ງຂຶ້ນຕໍ່ພວກເຈົ້າ, ແລະພວກເຈົ້າຈະພິນາດໄປຢ່າງວ່ອງໄວ ຈາກແຜ່ນດິນທີ່ດີຊຶ່ງພຣະອົງໄດ້ປຣະທານແກ່ພວກເຈົ້າ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\c 24
|
||
\cl ບົດທີ 24
|
||
\p
|
||
\v 1 ແລ້ວໂຢຊວຍກໍໄດ້ຮວບຮວມບັນດາເຜົ່າຕ່າງໆ ຂອງອິສະຣາເອນມາທີ່ເມືອງຊີເຄມ ແລະໄດ້ເອີ້ນພວກຜູ້ໃຫຍ່ຂອງອິສະຣາເອນ, ພວກຜູ້ນຳຂອງພວກເຂົາ, ພວກຜູ້ພິພາກສາຂອງພວກເຂົາ, ແລະເຈົ້າຫນ້າທີ່ຂອງພວກເຂົາ, ແລະພວກເຂົາກໍມາສະແດງຕົວຕໍ່ຫນ້າພຣະເຈົ້າ.
|
||
\v 2 ໂຢຊວຍໄດ້ກ່າວກັບປະຊາຊົນທັງຫມົດວ່າ, "ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງອິສະຣາເອນ, ໄດ້ກ່າວວ່າ, ' ບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຈົ້າ ນານມາແລ້ວໄດ້ໃຊ້ຊີວິດຢູ່ຟາກນັ້ນຂອງແມ່ນ້ຳເອີຟຣັດ, ຄື ເຕຣາ ພໍ່ຂອງອັບຣາຮາມແລະພໍ່ຂອງນາໂຮ - ແລະພວກເຂົານະມັສະການພະອື່ນໆ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 3 ແຕ່ເຮົາໄດ້ນຳພໍ່ຂອງພວກເຈົ້າມາຈາກຟາກນັ້ນຂອງຢູເຟຕິດແລະໄດ້ນຳເຂົາມາຍັງແຜ່ນດິນການາອານແລະໄດ້ໃຫ້ເຂົາມີລູກຫລານຫລວງຫລາຍ ໂດຍທາງລູກຊາຍຂອງເຂົາຄືອີຊາກ.
|
||
\v 4 ແລ້ວເຮົາໄດ້ໃຫ້ຢາໂຄບແລະເອຊາວແກ່ອີຊາກ. ເຮົາໄດ້ໃຫ້ແດນເນີນພູເຊອີ ແກ່ເອຊາວເປັນກຳມະສິດ, ແຕ່ຢາໂຄບແລະລູກຫລານຂອງເຂົາໄດ້ລົງໄປເອຢິບ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 5 ເຮົາໄດ້ສົ່ງໂມເຊແລະອາໂຣນ, ແລະເຮົາໄດ້ທໍຣະມານຊາວເອຢິບດ້ວຍພັຍພິບັດ. ຫລັງຈາກນັ້ນ, ເຮົາໄດ້ນຳພວກເຈົ້າອອກມາ.
|
||
\v 6 ເຮົາໄດ້ນຳບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຈົ້າອອກມາຈາກເອຢິບ. ແລະພວກເຈົ້າກໍໄດ້ມາເຖິງທະເລພວກເອຢິບໄດ້ຕິດຕາມພວກເຂົາດ້ວຍ ເຫລົ່າຣົດເສິກແລະຄົນມ້າຈົນມາເຖິງທະເລຕົ້ນກົກ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 7 ເມື່ອບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຈົ້າຮ້ອງຫາພຣະຢາເວ, ພຣະອົງກໍຊົງບັນດານໃຫ້ຄວາມມືດເກີດຂຶ້ນລະຫວ່າງພວກເຈົ້າກັບຊາວເອຢິບ. ພຣະອົງຊົງເຮັດໃຫ້ທະເລມາເຫນືອພວກເຂົາແລະຖ້ວມພວກເຂົາ. ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດໃນເອຢິບ. ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍໄດ້ຢູ່ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານເປັນເວລານານ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 8 ເຮົາໄດ້ນຳພວກເຈົ້າມາເຖິງແຜ່ນດິນຂອງຄົນອາໂມຣິດ, ຜູ້ທີ່ໄດ້ອາໄສຢູ່ອີກຟາກຫນຶ່ງຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ. ພວກເຂົາສູ້ຮົບກັບພວກເຈົ້າ, ແລະເຮົາໄດ້ມອບພວກເຂົາໄວ້ໃນມືຂອງພວກເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າກໍຢຶດຄອງແຜ່ນດິນຂອງພວກເຂົາ, ແລະເຮົາກໍໄດ້ທຳລາຍພວກເຂົາຕໍ່ຫນ້າພວກເຈົ້າ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 9 ແລ້ວບາຫລາກລູກຊາຍຂອງຊິບໂປ, ກະສັດຂອງໂມອາບໄດ້ລຸກຂຶ້ນໂຈມຕີອິສະຣາເອນ. ເຂົາໃຊ້ໃຫ້ໄປເອີ້ນບາລາອາມລູກຊາຍຂອງເບອໍ, ໃຫ້ມາແຊ່ງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 10 ແຕ່ເຮົາບໍ່ໄດ້ຟັງບາລາອາມ. ແທ້ຈິງແລ້ວ, ເຂົາໄດ້ອວຍພອນພວກເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນເຮົາໄດ້ຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ພົ້ນມືຂອງເຂົາ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 11 ພວກເຈົ້າໄດ້ຂ້ວາມແມ່ນ້ຳຈໍແດນມາທີ່ເມືອງເຢຣີໂກ. ພວກຜູ້ນຳຂອງເຢຣີໂກໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບພວກເຈົ້າ, ລວມທັງຄົນອາໂມຣິດ, ຄົນເປຣີຊີ, ຄົນການາອານ, ຄົນຮິດຕີ, ຄົນກີກາຊີ, ຄົນຮີວີແລະຄົນເຢບຸດ. ເຮົາໄດ້ມອບຊັຍຊະນະເຫນືອພວກເຂົາໃຫ້ພວກເຈົ້າ ແລະໃຫ້ພວກເຂົາຢູ່ພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 12 ເຮົາໄດ້ສົ່ງຝູງຕໍ່ໄປຂ້າງຫນ້າພວກເຈົ້າ, ຊຶ່ງໄດ້ໄລ່ພວກເຂົາແລະກະສັດສອງຄົນ ຂອງຊາວອາໂມຣິດອອກໄປຕໍ່ຫນ້າພວກເຈົ້າ. ມັນບໍ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນເພາະດ້ວຍດາບຫລືໂດຍລູກທະນູຂອງພວກເຈົ້າເລີຍ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 13 ເຮົາໄດ້ມອບແຜ່ນດິນຊຶ່ງພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຖາກຖາງ ແລະເມືອງຕ່າງໆທີ່ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສ້າງ, ແລະບັດນີ້ພວກເຈົ້າໄດ້ເຂົ້າອາໄສຢູ່ໃນເມືອງເຫລົ່ານັ້ນ. ພວກເຈົ້າໄດ້ກິນຫມາກໄມ້ຈາກສວນຫມາກອະງຸ່ນແລະສວນຫມາກກອກເທດທີ່ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ປູກ,'
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 14 ດຽວນີ້ຈົ່ງຢຳເກງພຣະຢາເວ ແລະນະມັສະການພຣະອົງດ້ວຍສຸດກຳລັງແລະດ້ວຍຄວາມສັດຊື່; ຈົ່ງປະຖິ້ມບັນດາພະເຫລົ່ານັ້ນທີ່ບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ນະມັສະການທີ່ອີກຟາກຫນຶ່ງຂອງແມ່ນ້ຳເອີຟຣັດແລະເອຢິບນັ້ນສາ, ແລະຈົ່ງນະມັດສະການແຕ່ພຣະຢາເວເທົ່ານັ້ນ.
|
||
\v 15 ແລະຖ້າພວກເຈົ້າເຫັນວ່າຜິດໃນສາຍຕາຂອງພວກເຈົ້າໃນການທີ່ພວກເຈົ້ານະມັສະການພຣະຢາເວ, ເຈົ້າກໍຈົ່ງເລືອກເອົາໃນວັນນີ້ວ່າ ພວກເຈົ້າຈະບົວຣະບັດໃຜ, ບັນດາພະຕ່າງໆຊຶ່ງບັນພະບຸຣຸດຂອງເຈົ້າໄດ້ບົວຣະບັດຢູ່ຟາກແມ່ນ້ຳເອີຟຣັດ, ຫລືບັນດາພະຂອງຊາວາອໂມຣິດ, ໃນແຜ່ນດິນຊຶ່ງເຈົ້າອາໄສຢູ່. ແຕ່ສ່ວນຂ້າພະເຈົ້າແລະຄອບຄົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ເຮົາຈະນະມັສະການພຣະຢາເວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 16 ພວກປະຊາຊົນໄດ້ຕອບແລະກ່າວວ່າ, "ພວກເຮົາຈະບໍ່ປະຖິ້ມພຣະຢາເວໄປບົວຣະບັດພະອື່ນໆ,
|
||
\v 17 ເພາະວ່າພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາຜູ້ທີ່ໄດ້ນຳເຮົາແລະບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຮົາຂຶ້ນມາຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບ, ອອກມາຈາກເຮືອນທາດ, ແລະຜູ້ຊົງໄດ້ເຮັດການອັສະຈັນຍິ່ງໃຫຍ່ໃນສາຍຕາຂອງພວກເຮົາ, ແລະຜູ້ຊົງຄຸ້ມຄອງເຮົາຕະຫລອດທາງທີ່ເຮົາໄດ້ເດີນໄປ, ແລະທ່າມກາງຊົນຊາດທັງຫລາຍຊຶ່ງເຮົາໄດ້ຜ່ານໄປ.
|
||
\v 18 ແລ້ວພຣະຢາເວໄດ້ຊົງຂັບໄລ່ປະຊາຊົນທັງຫມົດນັ້ນອອກໄປຕໍ່ຫນ້າພວກເຮົາ, ລວມທັງຄົນອາໂມຣິດຊຶ່ງໄດ້ອາໄສຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນພວກເຮົາຈະນະມັສະການພຣະຢາເວ, ເພາະວ່າພຣະອົງຊົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 19 ແຕ່ໂຢຊວຍໄດ້ກ່າວແກ່ປະຊາຊົນວ່າ, "ພວກເຈົ້າບໍ່ສາມາດບົວຣະບັດພຣະຢາເວໄດ້ດອກ, ເພາະວ່າພຣະອົງຊົງເປັນພຣະເຈົ້າຜູ້ບໍຣິສຸດ, ພຣະອົງຊົງເປັນພຣະເຈົ້າຜູ້ຊົງຫວງແຫນ; ພຣະອົງຈະບໍ່ອະພັຍການລະເມີດຫລືການບາບຂອງພວກເຈົ້າ.
|
||
\v 20 ຖ້າພວກເຈົ້າປະຖິ້ມພຣະຢາເວແລະໄປນະມັສະການພະຂອງຄົນຕ່າງຊາດ, ແລ້ວພຣະອົງຈະຊົງຫັນກັບແລະທຳລາຍພວກເຈົ້າ. ພຣະອົງຈະເຜົາຜານພວກເຈົ້າຫລັງຈາກທີ່ພຣະອົງ, ໄດ້ຊົງເຮັດດີຕໍ່ພວກເຈົ້າມາແລ້ວ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 21 ແຕ່ປະຊາຊົນໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ, "ບໍ່, ພວກເຮົາຈະນະມັສະການພຣະຢາເວ."
|
||
\v 22 ແລ້ວໂຢຊວຍໄດ້ກ່າວກັບປະຊາຊົນວ່າ, "ໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນພະຍານແກ່ຕົນເອງວ່າ ພວກເຈົ້າໄດ້ເລືອກພຣະຢາເວ, ສຳລັບຕົວພວກເຈົ້າເອງເພື່ອນະມັສະການພຣະອົງ." ພວກເຂົາໄດ້ກາ່ວວ່າ, "ພວກເຮົາເປັນພະຍານ."
|
||
\v 23 "ບັດນີ້ ຈົ່ງປະຖິ້ມພະທັງຫລາຍຂອງຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ກັບພວກເຈົ້າ, ແລະກັບໃຈມາຫາພຣະຢາເວພຣະເຈົ້າ, ຂອງອິສະຣາເອນ."
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 24 ປະຊາຊົນໄດ້ກ່າວກັບໂຢຊວຍວ່າ,"ພວກເຮົາຈະນະມັສະການພຣະຢາເວ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ" ພວກເຮົາຈະເຊື່ອຟັງຂໍ້ຄຳສັ່ງຂອງພຣະອົງ."
|
||
\v 25 ໂຢຊວຍຈຶ່ງໄດ້ເຮັດພັນທະສັນຍາສຳລັບ ປະຊາຊົນໃນມື້ນັ້ນແລະໄດ້ວາງກົດບັນຍັດກັບກົດລະບຽບຕ່າງໆທີ່ເມືອງຊີເຄມ.
|
||
\v 26 ໂຢຊວຍໄດ້ບັນທຶກຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ໃນຫນັງສືກົດບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ. ເພິ່ນໄດ້ເອົາກ້ອນຫີນໃຫຍ່ແລະຂຶ້ນທີ່ຮົ່ມຂອງຕົ້ນໂອກ ທີ່ຢູ່ຂ້າງສະຖານທີ່ນະມັສະການຂອງພຣະຢາເວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 27 ໂຢຊວຍໄດ້ກ່າວກັບປະຊາຊົນທັງຫມົດວ່າ, "ຫີນກ້ອນນີ້ຈະເປັນພະຍານໃຫ້ພວກເຮົາ. ເພາະມັນໄດ້ຍິນທຸກຖ້ອຍຄຳທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ກ່າວກັບພວກເຮົາ. ສະນັ້ນ ມັນຈະເປັນພະຍານຕໍ່ສູ້ພວກເຈົ້າ ຫາກວ່າພວກເຈົ້າປະຕິເສດພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ."
|
||
\v 28 ດັ່ງນັ້ນ ໂຢຊວຍໄດ້ສົ່ງປະຊາຊົນໄປ ທຸກຄົນກໍກັບໄປສູ່ດິນແດນທີ່ເປັນສ່ວນຂອງໃຜລາວ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 29 ພາຍຫລັງຈາກເຫດການເຫລົ່ານີ້ ໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຢາເວ, ກໍໄດ້ຕາຍໄປເມື່ອອາຍຸໄດ້ 110ປີ.
|
||
\v 30 ພວກເຂົາກໍໄດ້ຝັງສົບຂອງເພິ່ນໄວ້ໃນເຂດທີ່ດິນມໍຣະດົກຂອງເພິ່ນທີ່ເມືອງຕີມນາດເສຣາ, ຊຶ່ງຢູ່ໃນເຂດເນີນພູເອຟຣາອິມ, ທາງເຫນືອຂອງພູເຂົາກາອາດ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 31 ອິສະຣາເອນກໍໄດ້ນະມັດສະການພຣະຢາເວຕະຫລອດຊົ່ວຊີວິດຂອງໂຢຊວຍ. ແລະຕະຫລອດຊົ່ວຊີວິດຂອງພວກຜູ້ນຳທີ່ມີອາຍຸຍືນຍາວກວ່າໂຢຊວຍ, ຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ມີປະສົບການທຸກສິ່ງທີ່ພຣະຢາເວໄດ້ຊົງກະທຳເພື່ອອິສະຣາເອນ.
|
||
|
||
\s5
|
||
\v 32 ກະດູກຂອງໂຢເຊບ, ທີ່ປະຊາຊົນອິສະຣາເອນໄດ້ນຳອອກມາຈາກເອຢິບ - ພວກເຂົາໄດ້ຝັງໄວ້ທີ່ເມືອງຊີເຄມ, ໃນສ່ວນທີ່ດິນຊຶ່ງຢາໂຄບໄດ້ຊື້ໄວ້ຈາກລູກຊາຍຂອງຮາໂມພໍ່ຂອງຊີເຄມ, ເພິ່ນໄດ້ຊື້ມາດວ້ຍເງິນຫນຶ່ງຮອ້ຍຫລຽນ, ແລະມັນໄດ້ກາຍເປັນມໍຣະດົກສຳລັບລູກຫລານຂອງໂຢເຊບ.
|
||
\v 33 ແລ້ວເອເລອາເຊລູກຊາຍຂອງອາໂລນກໍຕາຍໄປ. ພວກເຂົາໄດ້ຝັງເພິ່ນໄວ້ທີ່ເກເບອາເມືອງຂອງຟີເນຮາລູກຊາຍຂອງເຂົາຊຶ່ງໄດ້ມອບໃຫ້ກັບເພິ່ນ. ມັນຢູ່ໃນດິນແດນເນີນພູຂອງເອຟຣາອິມ.
|