glk_psa_text_reg/109/28.txt

\v 28 اوشَأن مرَه لعنت کوند، ولی تو مرَه برکت بدن، وَأهأل اوشَأن سراَفکنده بوبود، ولی تی بنده شادمان بیبه. \v 29 می دوشمنان رسوا بوبود و همۀ اوشَأنِ وجودَ شرمندگی بیگیره.