glk_psa_text_reg/86/15.txt

\v 15 تو ای خداوند، تو خدای رحیم و کریمی ایسی، صبر دَأری و وفادار، و پور جی رحمت و راستی ایی. \v 16 مرَه ملتفت بوبون و رَحم بفرما، خودتِ قوّتَ تی بنده یَ فَأدن و تی کنیزِ پسرَ نجات بدن. \v 17 ایتَه خُرمه علامت خودتِ احسانِ جَه مرَه مرحمت بوکون، تا اوشَأنی کی می جَه نفرت دَأرد اونَ بیدیند و شرمنده بوبود، چون ای خداوند تو مرَه یاری بدَه ایی و آرامَ کوده ای.