\v 4 ولی کسانی کی ترَه رو اَورد، شادی و خوشحالی بوکوند، و اوشَأنی کی تی نجاتَ دوست دَأرد همیشه بوگوید: خدا بزرگه. \v 5 خدایا من فقیرم و نیازمندم، عجله بوکون بیَأ می کمکِ رِه، تو می یاور و می نجات دهنده ایی. پس ای خداوند تأخیر نوکون.