\c 61 \v 1 ای خدا می فریادَ بیشتَأو و می دوعایَ اجابت بوکون. \v 2 اَ غریبِ سرزمینِ جَه ترَه دخَأنم، وختی می دیل پریشانه، مرَه ایتَه مطمئنه پناهگاهَ هدایت بوکون. \v 3 چره کی تو می پوشت و پناه بویی و دوشمنانِ برابرِه جَه مرِه پناهگاه مَأنستَأن.