\v 6 خودمِ دسانَ شورم تا نیشان بدم کی بی گوناهم و تی قربانگاهَ طواف کونم. \v 7 صدای بلندِ اَمرَه تی ستایشِ رِه سرود خَأنم و تی کارایِ عجیبَ همۀ مردمَ خبر دهم. \v 8 خداوندا، تی خانه یَ دوس دَأرم، اون جایی کی تی جلال اویَ ساکنه.