\v 12 پسرَ مَأچی بدید، نوکونه عصبانی بیبه و شمرَه هلاکَ کونه. چون اونِ خشم ایتَه لحظه دورون زیادَ بِه. خوش به حال همۀ کسانی کی اونَ پناه بورد.