|
\c 55 \v 1 خدایا می دوعایَ گوش بوکون و وختی گریه و زاری کودَأن درم، خودتَ می جَه جیگا ندن. \v 2 می دوعایَ گوش بوکون و مُستجاب بفرما، چره کی جی پریشانی نَنم چی بوکونم. \v 3 می دوشمنانِ تهدیدِ جَه ترسم و مردمِ بدکارِ ستمِ جَه آشفته یم، اوشَأن می جَه نفرت دَأرد و مرَه عذاب دِهد. |