\v 8 ولی تو ای خداوند، اَشَأنِ رِه خنده کونی و همۀ اَ قؤمانَ مسخره کونی. \v 9 ای می قوّت، من ترَه اُمید دوَسته دَأرم، چره کی تو می پوشتیبانی.