\c 112 \v 1 هَلِلویاه، خوش به حال کسی کی خداوندِ جَه ترسِه، و اونِ فرمان بوردَأنِ جَه لذت بوره. \v 2 اونِ زَأکأن زمینِ رو قدرتمند بود، و اونِ نسل برکت گیره
See in Reader