\v 3 چون می زندگانی اَیام دودِ مَأنستَأن تلف بوبُستَأن دره و می استخوانان خوشکِ چوبِ مَأنستَأن آتشِ میَأن سوختَأن دره. \v 4 می دیل وَوِه بوبُسته علفِ مَأنستَأن خوشکَ بوسته، دِ غذا خوردَأنم جی خاطر بوبورده دَأرم.