\v 5 پریشانی موقع خداوندِ حضور دوعا بوکودم، اون می داد فَأرسه و مرَه نجات بدَه. \v 6 خداوند می اَمرَه یه، پس نترسم. انسان مرَه چی تَأنه بوکونه؟ \v 7 خداوند می کنار ایسَه و می یاوره، پس می دوشمنانِ شکستَ می چومِ اَمرَه دینم.
See in Reader