|
\v 7 همۀ اوشأنی کی می جَه اوشَأنَ خوش نَأیه می پوشتِ سر گب زند و دربارۀ من بد فکر کوند. \v 8 اوشَأن گویده: ایتَه مرضِ خطرناکَ دوچارَ بوسته و دِ رختخوابِ جَه وینریزه. \v 9 حتی می بهترین دوست کی اونَ اعتماد دَأشتم و می نان و نمکَ خوره، می مرَه دوشمن بوبُسته دَأره. |
See in Reader