glk_psa_text_reg/35/24.txt

\v 24 ای یَهوَه می خدا، تو عادلی، پس می بی گوناهی یَ ثابت بوکون، وَأنَأل مرِه خنده بوکوند. \v 25 وَأنَأل خوشَأنِ دیلِ میَأن بوگوید؛ اَمَأن اَمی خَأسته یَ برسِه ایم، یا بوگوید؛ اَمَأن اونَ شکست بدَأئیم. \v 26 هر کی می بدبختی جَه شادی کونه، شرمنده و سرافکنده بیبه و اوشَأنی کی خوشَأنَ می جَه بوجُرتر دَأند خجالت زده و رسوا بوبود.