glk_psa_text_reg/02/12.txt

1 line
249 B
Plaintext

\v 12 پسرَ مَأچی بدید، نوکونه عصبانی بیبه و شمرَه هلاکَ کونه. چون اونِ خشم ایتَه لحظه دورون زیادَ بِه. خوش به حال همۀ کسانی کی اونَ پناه بورد.