\v 25 آسمانِ میَأن به غیرِ تو کیَه دَأرم؟ و زمینِ رو هم به جُز تو هیچی نخَأیم. \v 26 هر چقدم می جان ناتوان بیبه و می فکر کار نوکونه، ولی خداوند تا اَبدالآباد می دیلِ قوّت، و می پوشت و پناهه.