\v 17 ای خداوند تا کِی فقط خَأیی فَأندری؟ می جانَ اوشَأنِ شرِ جَه نجات بدن و مرَه جی شیرایِ درنده دسِ جَه خلاصَ کون. \v 18 بازن من ترَه جمعیتِ زیادِ ورجَه ستایش کونم و مردمِ ورجَه ترَه حمد گویم.
See in Reader