\v 11 می روزأن غروب دمِ سایه مَأنستَأن بوبُسته و خوشکِ علفِ مَأنستَأن بوبُسته دَأرم. \v 12 ولی تو ای خداوند، تا اَبدالآباد تی پادشاهی تختِ رو نیشته ایی، و همۀ نسلان تی نامَ به خاطر اَورد.
See in Reader