\c 143 \v 1 ای خداوند، می دوعایَ گوش بوکون و اِلتماسِ صدایَ بیشتَأو، تو اَمین و عادلی، پس می دوعایَ اجابت بوکون. \v 2 خودتِ بنده یَ محاکمه نوکون، چره کی هیچ زنده ایی تی ورجَه عادل و بی گوناه نیه.
See in Reader