\v 14 فَأندر اون کسی کی شرارت و فتنه جَه حامله بوبُسته، دوروغ زأئِه. \v 15 چاله کنه و اونَ گؤد کونه، ولی دکفه چاهی دورون کی خودش بِکده دَأره. \v 16 اونِ فتنه خودشِ سر رو وَأگرده، و اونِ ظُلم اونِ فرقِ رو بیجیر اَیِه.