\v 6 ولی من کِرمِ مَأنستَأن پَست بوبُسته دَأرم، مرَه انسان به حیساب نأورد، خودمِ قؤمِ ورجَه خوار و حقیر بوبُسته دَأرم. \v 7 هر کی مرَه دینه مرَه مسخره کونه، خوشَأنِ سرَه تکان دِئِد و طعنه مرَه گوید؛ \v 8 تو خداوندَه توکل بوکودی، پس چره تره نجات نده؟ اگر خداوند ترَه دوست دَأره چره ترَه کمک نوکونه؟