Chan_Sy_km_job_text_ulb/19/20.txt

1 line
974 B
Plaintext

\v 20 ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ស្បែក និង​ឆ្អឹង ហើយ​បាន​រស់ ដោយ​សារ​តែ​ស្បែក និង​ធ្មេញ​ប៉ុណ្ណោះ។ \v 21 អ្នក​រាល់​គ្នា ជា​សម្លាញ់​ខ្ញុំ​អើយ សូម​អាណិត​ខ្ញុំ សូម​អាណិត​ខ្ញុំ​ផង ដ្បិត​ព្រះ‌ហស្ត​នៃ​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ពាល់​ខ្ញុំ​ហើយ។ \v 22 ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា ធ្វើទុក្ខដល់​ខ្ញុំ​ដូច​ជា​ព្រះ​ជាម្ចាស់ដែរ? ហេតុអ្វីបានអ្នកនៅ​មិន​ទាន់​ឆ្អែត​នឹង​សាច់​ខ្ញុំ​ទៀត?