gl_mrk_text_reg/06/48.txt

\v 48 E amiralos  vogar  cansos polo esforzo , porque o vento  eralle contrario, como a cuarta vixilia da noite Xesús  foi a eles  andando en  riba do mar e quirian pasar de largo. \v 49 Pero cando eles o miraran andar pola mar , pensaron quera un pantasma   berraron, \v 50 porque todos  o miraron e estaban  espantados. Pero deseguido  El falou  con eles e lle dixo; ¡ tende ánimo; son  eu ,non temádes.