Thu Jul 07 2022 09:55:32 GMT+0200 (hora de verano de Europa central)
This commit is contained in:
commit
9d7aaaf020
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 3 \v 1 El entrou de novo na sinagoga, e alí estaba un home coa man seca \v 2 Alguns o observaron atentamente a ver sé El o curaba no Sábado de maneira que eles poideran acusalo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 3 Xesús dixolle ao home da man seca : " Erguete e párate eiquí no medio de todos. \v 4 Entón dixo a xente: " E lexítimo facer ben no sábado ou facer dano, salvar unha vida ou matar? Eles estaban calados.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 5 El mirandoos a seu arededor con coraxe atribibulado, polo dureza dos seus corazóns, e lle dixo ao home: "· Estira a tua man." ël estirouna e Xesús sanoulle a man. \v 6 Os Farisesos saliron e deinmediato escomenzaron a conspirar con os Herodíanos, contra EL para darlle morte.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 Entón Xesús retirouse con seus descípolos ao mar. E unha gran multitude de xente seguironlle de Galilea e Xudea, \v 8 dende Xerusalén, Idumea e maís ala do Xordán e arededor de Tiro e Sidón. A grande multitude escoitou todolo que El facia e viñeron a El.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 9 El pidíu a seus descipolos que tivesen un bote listo pola causa da multitude para que non poideran esmagalo. \v 10 Coma El curou a moitos , todos os que tiñan aflicións abalanzábanse sobre El pa tocálo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 11 Sempre que os espíritos impuros o miraban caián diante del, berrando, e dicían: · ti eres o fillo de Deus " \v 12 El ordenoulles firmemente non o deran a coñocer
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 13 ¨El subíu ao monte, e chamou aquéles a quen El quiría e eles viñeron a El. \v 14 El nombrou aos doce ( aquen chamou apostolos), para que poideran estar con El e El poidera mandalos a predicar, \v 15 e ter autoridade para botar fora aos demos. \v 16 El nombrou aos doce . Siomón a quen lle deu o nome de Padro
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 17 Xacobe, fillo do Zebedeo, e Xoán hirmán de Xacobe, a quen lles deu o nome de Boanerges, isto e, Fillo de trono, \v 18 e Andrés, Felipe, Bartolomé, Mateo, Tomás Santiago, o fillo de Alfeo, Tadeo, Simón o Zelote, \v 19 e Xudas Isacariote, que había de traicionalo
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 20 Entón El marchou a sua casa e a multitude volveu outra vez a xuntarse tanto que non poideronn nin sequera comer pan. \v 21 Cando sua familia escoitou isto, eles sairon a facerse cargo del, pois dixeron: "El está louco" \v 22 Os escribas que baixaron de Xerusalén dixeron: "El está posuido por Belcebú,", e polo gobernante dos demos lEl botafora aos demos"
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 23 E chamandoos xunto a el e lle falaba en parábolas: coma pode Satanás botar fora a Satanás? \v 24 Se un reino esta dividido contra un mesmo, ese reino non prevalecerá, \v 25 Se unha casa esta dividida contra se mesma, esa casa non podera predurábelr
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 26 Se Satanás se erguera contra si mesmo e está dividido, el non e quen de prevalecer, sinon que chega ao fin. \v 27 Pero naide poderá entrar a casa dun home forte e roubarlle as sua cousas sin atar ao home forte primeiro, entón el poderá roubar na casa
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 28 En verdade lles digo, ca todos os pecados serán perdoados aos fillos dos homes , e as blasfemas, \v 29 pero o que flasfeme contra o Espírito Santo xamás tenderá perdón, pois e culpable dun pecado eterno. \v 30 Xesús dixo isto por que eles estaban dicindo que ,E ten un espírito inmundo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 31 Entón chegaron sua nai e seus hirmans e quedando fora mandaron chamalo \v 32 E unha multitude sentada orededor del, dixeronlle. Túya mai e teus hirmans están fora e precurante. .
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
\v 33 5Respondendo
|
||||
|
||||
Respondedo el dixo. Quén e miña nai e meus hirmans? \v 34 E mirando o rededor dos que estabán sentados en círculo a redor del dixo: hei aquí a miña nai e meus hirmans. \v 35 Pois calquera que faga a vondade de Deus esa persoa e miña nai e meus hirmans
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 3
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 4 \v 1 Escomenzou a insenar de novo ao caron do mar. Unha grande multitude xuntouse aredor dél, entón El subiu a un bote questaba no mar, e sentouse: E toda a multitude estaba en terra a veira do mar. \v 2 El lles ensinaba moitas cousas en parábolas, El lle dixo na sua ensinanza
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 3 . Escoiten, o sementadorr saíu a sementar \v 4 Mentres sementaba, algúnhas sementes cairon no camiño, e viñeron os páxaros é coméronas. \v 5 Outras caéron nas pedras onde non tiñan terreo. de seguido saliron, por non ter fondo o terreo
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 6 . Pero cando saíu o sol, quemouse por non ter raiz secouse. \v 7 Outras sementes cairon no medio de espiños. Os espiños creceron é afogaron a semente é non deron ningún froito.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 8 . Outras sementes cairon en terra boa ecreceron e desarolaron e deron froitu unhas a trinta, algures a sesenta e outras a cento veces por un. \v 9 Él dixo: " Quen teña ouidos para escoitar que escoite.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 10 Cando Xesús estaba só os que estaban pretro del e os doce, preguntáronlle sobre as parábolas. \v 11 Él dixo " a vos lle foi dado o ministerio do reino de Deus . Pero aos de fora receben todo en parábolas \v 12 ,PARA QUE CANDO ELES MIREN , SE ELES MIRAN, PERO NON VEXAN, E PARA QUE CANDO ELES OEN , SE ELES OEN PERO NO ENTENDEN, NON SEA QUE SE CONVERTAN CONVERTERAN E DEUS E SEXAN PERDOADOS
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 13 E lles dixo:"¿ Non entendedes esta parábola?¿Coma vades a comprender todas as parábolas? \v 14 O sementador que sementa sua semente é o que sementa a palabra, \v 15 Alguns son os que caeron xunto o camiño onde se sementou a pedra, son aqueles que cando oiron , inmediatamente vén Satanas e lles quita a palabra que foi sementada neles.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 16 Alguns son os sementados en terreo pedrizo, que é cando escoitaron a palabra deseguida recibirona con alegria. \v 17 Pero non teñen raices en si mesmos . pero cando a tribulación ou a persecición por mor da palabra eles inmediatamente tropezan.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 18 E outros son os sementados entre espiños. \v 19 Estes oíron a palabra. pero as preocupacions do mundo. o engano das riquezas e os desexos doutras cousas entraron e soufocaron a palabra e fixose estéril. \v 20 Enton están os sementados en bo terreo eles son os que ouíron a palabra ea receberon e produxeron froito, alguns a trinta, e alguns a sesenta, e alguns a cen veces o que foi sementado.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 21 Xesús lle dixo: " Quizais levades unha lámpara a casa pa poñela debaixo dun cesto ou debaixo da cama? Non é pa poñela no candil? \v 22 Pois nada está agachado, que non sexa descuberto, ni dada , nada en segredo, que non sala ao aberto. \v 23 Si algún ten ouido, para escoitar, que escoite,
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 24 Tamén lle dixo: " Coidaibos do que escoitades, pois . con amedída que midades vos mediran, e ainda maís vos daran. \v 25 Porque ao que ten, a él se lle dara mais , e ao que non ten llo quitarán .
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 26 Dicia tamén o reina de Deus e coma un home que sementou semente na terra. \v 27 E se acos é se levanta n é de día , é a semente brota é medra; , cóma él non o sabe. \v 28 A terra produce froitos por sé mesma, primeiro a folla, logo a mazorca, logo o gran maduro na mazorca. \v 29 E cando o gran está maduro, deseguida saca a fouce porque chegou a colleita.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 30 Tamén dixo: con que se pode comparar o reino de Deus e que parábola podemos por para explicalo? \v 31 É coma unha semente de mostaza, que cando se sementada ea maís pequena de todas as semnetes sementadas na terra. \v 32 Porén cando se sementa medra maís ca rodas as plantas e ten grandes polas para que as aves do ceo poidan facer os seus niños baixo a súa sonbra
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 33 Con moitas prábolas coma éstas. Él falaba . a palabra a eles asegún poideran comprendelas. . \v 34 El non falaba sen parábola pero en privado . explicaballe todo aos seus discipolos
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 35 Nese día, cando a tarde ya chegara, él dixo. " Vamos a outro lado " \v 36 Despidiron a multitude o levaron con eles, pois Él xa estaba no berco. Outros barcos tamén estaban con El. \v 37 Alí escomenzou unha violenta treboada e as ondas romperon dentro do barco, polo que o barco estaba cheo de auga.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 38 Xesús estaba na popa, durmindo enriba don cabezal espertáronno dicindo: Mestre, non che importa que esteámos a piques de morrer? \v 39 El espertou , e reprendeu ao vento e dixo ao mar: Calmate , sosegate. E os ventos paráron e oubo unha garnde calma.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 40 Entón lles dixo: " Por qué tendes medo? Ainda non tedes fe? \v 41 Eles estában cheos de medo e dician entre eles: "quén e éste, que os ventos eo mar lle obedece.?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 4
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 5 \v 1 É chegaron ao outro lado do mar á terra dos Gadarenos´e cando \v 2 E tal como Xesús baixou do barco. un home con espírito inmundo viu a EL das tumbas
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 3 O home vivia nas tumulos, Xa ninguen podía retélo, nin sequera con unha cadea. \v 4 Tiña estado amarrado moitas veces con cadeas. ël rompera as cadeas e esnaquizaba os grillons. Nadie tiña forza pra dominalo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 5 E sempre noite e día andaba entre os túmulos e nos montes berrando e firindose con pedras afiladas. \v 6 Cando mirou a Xesus de lexos correou e axionllouse diante del.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 El berrou a grande voz: "Qué teño eu que ver contigo Xesús , Fillo de Deus Altisimo, Pregoche non matormentes. , \v 8 Porque Xesus decialle: sai do home espírito inmundo
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 9 \v 10 E preguntoulle: Coma te chamas? El lle dixo.: chamome Legión porque somos moitos. El lle pregou unha e outra vez que no los botara fora da rexión.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 11 E había alí un rebaño grande de porcos pacendo xunto o monte. \v 12 é os demos pregaronlle " Mandanos con os porcos; e deixanos entrar neles. \v 13 El deulle permiso, e saliron os espíritos inmundos e entraron nos porcos, eles correron monte abaixo cara o mar , coma uns dous mil porcos afogaronse no mar.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 E os que coidaban os porcos fuxiron e contaronon e que aconteceu na cidade e no campo . Entón moitas persoas saliron a mirar o que sucedera. \v 15 Viñeron a Xesús, e cando viron ao home que fora posuido po los demos , quen tiña unha legión, sentado , vistido e no seu sanxiuicio, tuveron medo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 16 Aqueles que viron o que lle ocorrera ao home posuido por demos contaron ao outros o que acontecera e tamén dixeron o dos porcos . \v 17 Eles escomenzaron a pregarlle a Xesús que saira da rexión.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 18 E cando El subiu a barca, o home posuido, veu a Xesús e pedíulle que o deixase ir con ÉE l \v 19 Xesús non llo permitiu, perolle dixo: vai a casa e a tua xente, e dilles o que o Señor fixo por ti, e a misericordia que che deu. . \v 20 Entón o home foi e proclamou as grandes cousas que Xesús fixo por el en Decçaòlis , e todos maravillaronse.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 22 Cando Xesús pasou outra vez na barca ao outro lado , xuntouse unha garnde multitude orededor del: asín que él quedou xunto o mar. \v 21 Uns dos lederes da sinagoga, chamado Jairo, viu cando mirou a Xesús , caiu a seus pes . \v 23 Pregandolle unha e outra vez dicindo: " Miña filla pequena está a morrer. Pregoche, veñas e poñas as mans riba dela para que cure é viva. \v 24 Entón El foi con el e unha garnde multitude lle seguía e os esmagaba.
|
|
@ -0,0 +1,2 @@
|
|||
\v 25 E unha meller que sofria fluxo de sangue dende doce anos. \v 26 Ela sofríra moito a mans de moitos médicos é gastou todo a diñeiro qué tiña, pero en vez de mellorar éla empeorou. \v 27 Cando escoitou falar de Xesús. foi detras del , cando ía amiñando
|
||||
no medio da multitude lle tocou o manto.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 28 Porque ela dixera." Sé tan só toco a sua roupa vou a ser curada" \v 29 Cando éla o tocou, ela sentiu que seu corpo que estaba curada da súa aflicción
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 30 Deseguida Xesús douse conta que poder saira de El, e El virandose preguntoulle a xente . Quen tocou miña roupa? \v 31 Seus discípolos dixeron; olla a multitude que tapreta o rededor e dis: Quen me tocou?. \v 32 Pero Xesús víu orededor por mirar a muller que lle tocara.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 33 A muller sabendo o que pasara tivo medom e tremeu. veu e botouse diante de Xesús e dixolle doda a verdade. \v 34 El lle dixo: · filla, tua fe curoute. Vai en Paz e curada da tua infermidade.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 35 Mentres El falaba, viñeron persoas dende a casa do leader da sinagoga, dicindo: " A tua filla morreu Por qué molestar maís ao Mestre?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 36 Pero cando Xesús escoitou o que dician, Xesús lle dixo ao leader da sinagoga: non teñas medo, só cree. \v 37 El non permitiu a ningué , o acompañase agas de, Pedro, Xacobe, e Xoán, irmán de Xacobe, \v 38 Eles foron á casa do leader da sinagoga. Xesús mirou moita xente aflixida choraban e xemaban,
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 39 Cando El entrou na casa, lles dixo." por qué estados aflixidos e choran? A nena non está morta, só dorme. \v 40 Eles se riron del. El sacou a todos fora colleu a nena golleu ao pai e a nai da nena e aos questaban con El, e foron ao cuatto onde estaba a nena.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 42 El colleu a man da nena, e dixo."Talita cumi, que quer dicir , ,Nena erguete. \v 41 Decontado a nena ergueuse e camañou ( porque tiña doce anos de idade) Eles estaban abraiados. \v 43 El lles ordenou rigorosamente que ninguén soupera disto e que lle deran de chartar a nena.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 5
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 6 \v 1 Cando saiu dali e viu a seu pobo, e seus descípolos o siguiron. \v 2 Cando chegou o sabado, El ensinou na sinagoga e moitos co escoitaban maravillabanse dicindo Onde aprendeu estas insenanzas''? Qué esta sabeduría que lle foi dada? Qué son eses milagres que fai co as mans? \v 3 No e éste o carpinteiro, o fillo de María, e irman de Xacobe ( Santiago) e de Xosé e Xudas e Simón?. Non están suas hirmans eiquí con nos. E ofenderonse por Xesús.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 4 Xesús dixolles: " Un profeta sen honra, agas no seu propio pobo e entre os seus e sua casa , \v 5 El non foi quén de facer alí ningunha obra poderosa, agas de impoñer as suas mans a alguns enfermos e curalos, \v 6 E estaba maravillado da incredulidade deles . E percorria as aldeas ensinando.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 Entón El chamou aos doce e comenzou a envialos de dos en dous, dándolles autoridade sobre os espítitos inmundos, \v 8 e ordenouñe ca non levaran nada para o camiñom, so un bastón; nin pan, nin alforxa,nin diñeiro no cinto; \v 9 sinon calzodo con andalias. Non levedes duas túnicas.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 10 Lle dixo- e acalquera sitio en entredes unha casa, quedar alí ata que deixedes o lugar. \v 11 E en calquer lugar que non vos reciban nin escoiten, o salir da lí sacudide o polvo da planta dos vosos pes en testemuña contra eles.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 12 Eles procamaban que todos se arrepintiran. \v 13 E botaban fora moitos demos é unxian con aceíte a moitos enfermos e os sanaban.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 O rei Herodes escoitou isto, pois o nome de Xesús fixose moi coñecido, e a xente dicia: Xoan o Bautista, resucitou dentre os mortos, por iso , estes poderes milagreiros tan con el. Outros dixeron: e Elias. \v 15 E outros dician: e un profeta, coma un dos profetas antigos
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 17 O escoitar isto Herodes, dicia: Xoán, a quen eu decapitéi, resucitou. \v 16 Pois Herodes mesmo mandara prender a Xoán e o encadenou na cadea pola causa de herpdías, muller do seu hirman Felipe, pois Herodes casarase con ela.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 18 Porque Xoán dixolle a Herodes non te e licito ter a muller do teu irmán. \v 19 Herodias tiñalle rancor e quiria matalo , pero non pudia, \v 20 porque Heredes tiña medo de Xoán sabendo quera un home xusto e santo e o mantiña protexido. e cando o escoitaba quedaba moi perplexo , pero gostaballe escoitalo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 21 Chegou un día oprtuno, cando Herodes sendo o seu compleanos, ofreceu un convite para os oficiais, eseus comandantes e leaderes da Galilea. \v 22 A filla de Herodías viu e bailou pra eles e compklaceu a Herodes e a os convidados a cena; e o rei dixolle a rapaza; Pideme o que queiras que cho daréi
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 23 E xuroille; Dareiche o que me pidas ata a metade do meu reino. Ella saliu e lle dixo a nai: Que podo pidirlle? \v 24 E ela lle respostou: a cabeza de Xoán o Bautista. \v 25 Deseguida ela presentouse diante do rei con sua pitición , dicindo: quero que me des agora mesmo a cabeza de Xoán o Bautista nunha bandexa..
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 26 O rei puxose moi triste sinenbargues polo seu xuramento e dos que se sentaban con el a mesa non quixo desairala. \v 27 de contado o rei mandou aun verdugo que lle trouxera a cabeza de Xoán. El foi decapitouno na carcere, \v 28 e truxo a cabeza de Xoán nuha bandexa e lla deu a moza e a moza deulla a nai. \v 29 Cando os discípulos de Xoán escoitaron isto viñeron colleron o corpo e sotrraronno
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 30 Os apóstolos reunironse con Xesús e lle contaron todo o que tiñan feito e ensinado. \v 31 El dixolle." vinde afastarvos dos demaís a un lugar solitario e descansade un tempo.( Pois había moitos iban e viñan e eles non tiñan tempo nin pa comer) \v 32 e foron no barco aun lugar afastado.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 33 Pero a xente mirounos marchar e moitos os recoñeceron, e xuntos correron a todos os pobos e chegaron primeiro queles. \v 34 O desembarcar Xesús mirou unha grande multitude e tivo compasión por eles , porque eran como ovellas sen pastor. El comenzou a ensinarlle muitas cousas.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 35 Cando xa era moi tarde, seus discípulos vieñeron a El e dixreon; "este e un lugsr solitario , os discipulos acercaronse e lle dixeron \v 36 despideos para que poidanir a os campos e aldeas de rededor e compren para comer eles.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 37 El costestou dicindo: " darlles vos de comer ", Eles lle dixeron : Queres que merquemos doscentos denarios de pan e darllos a eles pa que coman? \v 38 El lles dixo: canto pan tedes? ide mirar" Cando o souperon, eles dixeron: cinco pans e dous peixes.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 39 E lles mandoun a todos que se sentaran en grupos na herba verde. \v 40 E sentaronse en grupos de cen e cincoenta. \v 41 Mentras El ccolleu os cinco pans e os cinco peixes, e mirando pra o ceo os bendixo. e partiu os pans e llos deo a os discipulos pra que os repartiran a multidtude de fronte a eles. Os dous peixes dividiunos entre todos eles.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 42 \v 43 Todos comeron e se fartaron. E recolleron doce capachos cheas de cachos, e tamén dos peixes. Os que comeron. \v 44 Os que comeron o pan fon cinco mil homes.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 45 De seguido fixo que os seus discipulos subiran a barca e foran diante del a optro lado de Betsaida, mentres El despidia a multitude. \v 46 despois de despedirse de eles, foi ao monte a pregar. \v 47 O escurece, la barca estaba no medio do mar, e El estaba solo en terra.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 48 E amiralos vogar cansos polo esforzo , porque o vento eralle contrario, como a cuarta vixilia da noite Xesús foi a eles andando en riba do mar e quirian pasar de largo. \v 49 Pero cando eles o miraran andar pola mar , pensaron quera un pantasma berraron, \v 50 porque todos o miraron e estaban espantados. Pero deseguido El falou con eles e lle dixo; ¡ tende ánimo; son eu ,non temádes.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 51 El subiu a barca con eles, e o vento parou de soplar, e eles estaban moi asombrados por El. \v 52 Pois eles non entenderan o dos pane, pois tiñen a mente escurecida
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 53 Cando eles cruzaron, viñeron a terra en Genesaret e atracaron a barca. \v 54 Cando saliron da barca de inmediato \v 55 a xente conoceu a Xesús sairon a carreira toda aquela comarcas e truxeron a enfermos nas padíolas onde escoitaban quel estaba.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 56 Ondequera quel entraba nas aldeas, ou cidades, ou campos, eles puñan aos enfermos nos mercados , e lle pregaban se soamente pouderan tocar o borde do seu manto. e todos os que o tacaban sanaban.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 6
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 7 \v 1 Os fariseos, e alguns dos escribas que viñeran de Xerusalén reunironse oredor del.
|
|
@ -0,0 +1,2 @@
|
|||
\v 3 e viron calgún dos seus discípulos, comian o pan con mans inmundas, e dicir, sen lavar.
|
||||
\v 2 Porque os fariseos e todo los xudeos non comen agas de que laven as mans coidadosamente, gardando así a tradición dos ancians. \v 4 e cando tornan da plaza, non comen agas de que se laven; e hai moitas outras cousas que recebiron para cumplilas, coma o lavamento dos vasos, dos cántaros e dos potes de cobre)
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 5 Entón os fariseos e os escribas, preguntaronlle. Por que teus discípulos non andan conforme a tradición dos ancians, e comen con mans inmundas?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 6 E El dixolle: Ben profetizóu Isaias, de vos, hipócritas, coma está escribido "ESTE POBO , CON LABIOS ME HONRRA, PERO SEU CORAZÓN ESTA MOI LEXOS DE MÍN \v 7 EN BALDE, MA ADORAN ENSINANDO COMO DOUTRINAS PRECEPTOS DOS HOMES.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 8 Deixando o mandamiento de Deus vos amarrades ás tradicions dos homes. \v 9 Tamén lles dicía: violades ás tradicions de Deus, e gardades ás vosas tradicións. \v 10 Poque Moisés dixo; " Honra a teu pai e a tua nai"; e: " O QUE FALE MAL DO SEU PAI O DA SUA NAI, QUE, MORRA"
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 11 Pero coma vos dicides Si un home dille ao pai o a nai: calesquera axuda que ouberas receber de mín e Corbán ( e dicir ofrenda a Deus) \v 12 Xa non lle deixades facer nada en favor do seu pai o da sua nai. \v 13 anulando así, a palabra de Deus. pola vosa tradición a que trasmitichedes ,e facedes moitas cousas semexantes a éstas.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 E chamando outra vez a multitude lle dicia: " Escoitade todos e entendan., \v 15 non hai nada fora do home que ao entrar nel poida contaminalo. É o que sae de dentro do home o que contamina ao home. \v 16 Se alguen ten oido pa oiuvir que ouva.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 17 E cando deixou a multitude , seus disci Xesús entrou na casa seus ciscípulos lle preguntaron , sobre a parábola. \v 18 El dixolle: Tamben vos sodes tan faltos de entendemento? Non entendedes que todo o que entra de fora ao home non o pode contaminar? \v 19 porque nonn lle entra no seu corazón, entra no seu estómago e se elimina? ( declarando así limpos todos os alimentos)
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 20 E dicía: O que sae do home eso é o que contamina ao home. \v 21 Pois de dentro do corazón dos homes saen os malos pensamentos, fornicacióñs, roubos, mortes, \v 22 adulterios. avaricias, maldades, enganos, sexualidades, envexa, fachenda, insensatez. \v 23 Todas estas maldades da dentro sáen e contaminan ao home.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 24 Erguuse dalí e foi a rexión de Tiro e entrando nuha casa, non quería que ninguen o soupera, pero non pasou agocharse. \v 25 de seguido unha muller que tiña unha filla con espírito inmundo, postrouse a seus pes . \v 26 A muller era xentil sirofenicia de nacemento, e lle pregaba botara fora da sua filla ao demo-
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 27 E El dicialle: Deixa que primeiro os fillos se enchen , pois no esta ben coller opan dos fillos e botarllo a os canciños. \v 28 Ela respostoulle: " e certo Señor pero ainda os canciños debaixo da mesa comen as migas dos canciños."
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 29 E El lle dixo: pola tua resposta vete, o demo saiu da tua filla. \v 30 Cando ela voltou a sua casa a filla estaba deutada na cama é o demo saí.ra
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 31 Entón el saiu da rexión de Tiro, pasou por Sidón e chegou ao mar de Galilea atravesando a rexi´on de Decápolis. \v 32 E lle trouxeron a un quera xordo e falaba con dificultade e lle pregaron que puxera a man sobre el.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 33 Entón Xesús apartouno da multitude e collendoo a solas, meteulle os dedos nos oídos, e escupindo, tocoulle a lingua coa saliva, \v 34 e mirando ao ceo sospirou fondo e dixo ¡Effatá!, isto e, ¡Abrete!. \v 35 de súpeto abreronse os e desapareceu o o impedimento da lengua e falaba con claridade.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 36 E Xesús ordenoulle que a ninguén llo dioxera, pero mentras máis llo dicia eles máis o pregoaban. \v 37 E asombrabanse moito dicindo . Todo o fixo ben: aos sordon fai oír; e aos mudos falar.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 7
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 8 \v 1 Naqueles días, houbo de novo unha grande multitude que non tíña pa que comer, Xesús chamou a seus discipulos e lle dixo; \v 2 Teño compaixión de esta xente, levan xa tres días conmigo e non teñen que comer; \v 3 si os dispido sen comer a suas casa desmaíarasen no camiño, pois alguns viñeron de lexos. \v 4 Os discípulos respostaron ¿onde poderá alguén atopar o suficiente, para fartalos de pan, a estos aquí no deserto?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 5 El preguntóu: cantos pans tedes? Eles respostaron, sete. \v 6 Entón mandou a multitude que se sentara no chan e collendo os sete pans, depois de dar grazas, partiunos é llos daba aos discípulos para que os puxeran diante da xente , e eles os sirviron a multitude
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 Tamén tíñan uns poucos peixíños e dpois de bendecilos , mandou que estes tamén os sirviran. \v 8 Todos comeron e sé fartaron e recolleron do que sobrou dos cachos, sete canastos. \v 9 Os que comeron eran coma uns catro mil, e os despidiu. \v 10 E subindo de seguido a barca, con seus discípulos, foi a rexión de Dalmanuta
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 11 Entón sairon os fariseos e comenzaron a discutir con El, buscando de El unha siñal do ceo pa poñelo a proba. \v 12 Sospirando profundamente no seu espírito, dixo: Porque pide sinal esta xeneración? E verdade dígovos que non se lle dará ningún sinal a esta xeneración. \v 13 E deixounos, e embarcou outra vez, e foi ao outro lado.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 E se squeceron traer pan con eles . E non tiñan maís cun pan na barca. \v 15 El lles encargou dicindo: ¡ Tende coidado! Gardarbos do fermento dos fariseos e do fermento de Herodes.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 16 Descutián entre eles que non tíñan pans. Decatandose \v 17 Xesús dixo:Por qué discutides que non tedes pan? Aínda non comprendeste nin entendedes? Tendes o corazón duro?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 18 Tendo ollos , non vedes? Tendo oidos, non escoitades? Non lembrádes \v 19 cando partín os cinco pans entre os cinco mil?. Cantas cestas cheas de cachos recollestes? eles dixeron doce.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 21 E cando partín os sete pans entre os catro mil? Cantos cestos cheos dos cachos recollestes? Eles dixeron sete. \v 20 El dixo: ainda non entendedes?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 22 Chegaron a Betsaida, e lle trouxeron aun cego e lle pregaron que o tocara. \v 23 Tomou da man ao cego, sacouno forab da aldea; e depois de escupirlle nos ollos e de poñerlle as mans, el preguntoulle. Ves algo?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 24 E levantando a vista , dixo: veo ao homes , pero miroos como ásbores que camiñan . \v 25 Entón Xesús puxo outra vez as mans sobre seus ollos, e el mirou fixamente e foi restaurado; e o mirava todo con claridade. \v 26 E mandao a sua casa dicindolle: Non entres nin na aldea.
|
Some files were not shown because too many files have changed in this diff Show More
Loading…
Reference in New Issue